I've been talking to about our sepa

I've been talking to about our separation,' she said
Their food arrived, plates were put down, knives and forks arranged. Macon waved the waitress away.
'I think you ought to come home,' he said. 'Can't we try-'
'I'm trying to make a new life for myself,' she said. 'New directions, different. We didn't have much left, did we? When you broke your leg, who did you call for help? your sister Rose!'
'If I'd called you,would you have come?'
'Well...but you didn't call me. You called your family, and that's where you're happiest, isn't it? The kind of family that always fastens their seat-belts, that has to have a group discussion before they can decide whether to close the curtains. And the best house in the world might be for sale, but you can't buy it because you've ordered a thousand address labels for the old house, and you have to use them up before you move.'
'That wasn't me, it was Charles,' Macon said.
'Charles, you, it's all the same.' Her eyes were full of tears.
'Macon, I know you loved Ethan, but you're not so torn apart by his death as I am. You seem unfeeling, unchanged.'
'Sarah, I'm not unfeeling. I'm...just trying to survive.'
'Survive, yes. Survive unchanged by any experience, just like those silly travel books you write. You're empty, dried up, Macon, and nothing really touches you.'
She put her coat on, clumsily. 'So anyway,' she said. 'You'll get a letter from my lawyer.'
Then she stood up and walked out.

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

ฉันได้รับการพูดคุยเกี่ยวกับเรา การแยก ' เธอกล่าวว่ามาถึงอาหาร แผ่นถูกวางลง มีดและส้อมจัด มาคอนโบกให้น้องสาวไป' ผมคิดว่า คุณควรจะมาบ้าน เขากล่าวว่า 'ไม่สามารถเราลอง-'เธอกล่าวว่า 'ฉันกำลังพยายามทำชีวิตใหม่ ' ทิศทางใหม่ แตกต่างกัน เราไม่ได้มีมากซ้าย ได้เรา เมื่อคุณยากจนขาของคุณ ผู้เรียกความช่วยเหลือ กุหลาบของน้องสาว!''ถ้าฉันได้เรียกว่า จะมีหรือไม่'' ดี...แต่คุณไม่ได้โทรหาฉัน คุณเรียกว่าครอบครัวของคุณ และที่ที่คุณมีความสุข ไม่มัน ชนิดของครอบครัวจึงพอดีของพวกเขาเข็มขัด ที่มีการสนทนากลุ่มก่อนที่พวกเขาสามารถตัดสินใจว่า จะปิดผ้าม่าน และบ้านที่ดีที่สุดในโลกอาจจะขาย แต่คุณไม่สามารถซื้อได้เนื่องจากคุณได้สั่งพันฉลากที่อยู่บ้านหลังเก่า และคุณจะต้องใช้ก่อนที่คุณย้าย ''ที่ไม่ใช่ฉัน มันเป็นชาร์ลส์ มาคอนกล่าวว่า'ชาร์ลส์ คุณ มันจะหมดเหมือนกัน' ดวงตาของเธอเต็มไป ด้วยน้ำตา' มาคอน ฉันรู้ว่า คุณรักอีธาน แต่คุณไม่ให้ ฉีกขาดกัน โดยความตายของเขาฉัน คุณอาจไม่เปลี่ยนแปลง unfeeling .'' ซาร่าห์ ฉันไม่ unfeeling ผมเพียงแค่พยายามที่จะเอาตัวรอด '' เอาตัวรอด ใช่ เอาตัวรอดไม่เปลี่ยนแปลง โดยประสบการณ์ใด ๆ เช่นเดียวกับหนังสือเดินทางที่โง่ที่คุณเขียน คุณว่าง แห้ง มาคอน และไม่มีอะไรจริง ๆ สัมผัสคุณ 'เธอใส่เสื้อของเธอใน ซุ่มซ่ามชน 'ดังนั้นต่อไป เธอกล่าวว่า 'คุณจะได้จดหมายจากทนายความของฉัน'เธอลุกขึ้นยืน แล้วเดินออก

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

ฉันได้รับการพูดคุยเกี่ยวกับการแยกของเรา "เธอกล่าวว่า
อาหารของพวกเขามาถึงจานที่ถูกใส่ลงมีดและส้อมจัด แมคอนโบกมือพนักงานเสิร์ฟออกไป.
'ฉันคิดว่าคุณควรจะมาที่บ้าน "เขากล่าวว่า 'เราไม่สามารถ try-'
'ฉันพยายามที่จะทำให้ชีวิตใหม่สำหรับตัวเอง "เธอกล่าวว่า 'ทิศทางใหม่ที่แตกต่างกัน เราไม่ได้มีเหลือมากเราไม่? เมื่อคุณขาหักของคุณที่คุณไม่ได้เรียกขอความช่วยเหลือ? น้องสาวของคุณโรส! '
' ถ้าฉันเรียกคุณคุณจะได้มา? '
' อืม ... แต่คุณไม่ได้โทรหาฉัน คุณเรียกว่าครอบครัวของคุณและนั่นคือสิ่งที่คุณมีความสุขที่สุดไม่ได้หรือไม่ ชนิดของครอบครัวที่มักจะผูกเข็มขัดนิรภัยของพวกเขาที่มีจะมีการอภิปรายกลุ่มก่อนที่พวกเขาสามารถตัดสินใจว่าจะปิดผ้าม่าน และบ้านที่ดีที่สุดในโลกอาจจะขาย แต่คุณไม่สามารถซื้อได้เพราะคุณได้มีคำสั่งให้พันป้ายชื่อที่อยู่สำหรับบ้านเก่าและคุณต้องใช้พวกเขาขึ้นมาก่อนที่จะย้าย. '
' นั่นคือไม่ได้ ฉันมันเป็นชาร์ลส์ 'แมคอนกล่าวว่า.
ชาร์ลส์คุณก็เหมือนกันทั้งหมด. ดวงตาของเธอเต็มไปด้วยน้ำตา.
'คอนฉันรู้ว่าคุณรักธาน แต่คุณไม่ฉีกขาดออกจากกันโดยเพื่อให้การตายของเขาเป็นฉัน คุณดูเหมือนไม่มีความรู้สึกไม่เปลี่ยนแปลง. '
' ซาร่าห์ฉันไม่ใจจืดใจดำ ฉัน ... เพียงแค่พยายามที่จะอยู่รอด. '
' รอดใช่ เอาตัวรอดไม่เปลี่ยนแปลงจากประสบการณ์ใด ๆ เช่นเดียวกับบรรดาหนังสือท่องเที่ยวโง่ที่คุณเขียน คุณกำลังว่างแห้งขึ้นคอนและไม่มีอะไรจริงๆสัมผัสคุณ. '
เธอใส่เสื้อของเธอบน, งุ่มง่าม 'ดังนั้นต่อไป "เธอกล่าวว่า 'คุณจะได้รับจดหมายจากทนายความของฉัน.'
จากนั้นเธอก็ลุกขึ้นยืนและเดินออกไป