Individuals with systemic arterial

Individuals with systemic arterial hypertension have a higher risk of heat-related complications. Thus, the aim of this study was to examine the thermoregulatory responses of hypertensive subjects during recovery from moderate-intensity exercise performed in the heat. A total of eight essential hypertensive (H) and eight normotensive (N) male subjects (age=46.5±1.3 and 45.6±1.4 years, body mass index=25.8±0.8 and 25.6±0.6 kg/m2, mean arterial pressure=98.0±2.8 and 86.0±2.3 mmHg, respectively) rested for 30 min, performed 1 h of treadmill exercise at 50% of maximal oxygen consumption, and rested for 1 h after exercise in an environmental chamber at 38°C and 60% relative humidity. Skin and core temperatures were measured to calculate heat exchange parameters. Mean arterial pressure was higher in the hypertensive than in the normotensive subjects throughout the experiment (P

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

บุคคลที่ มีระบบต้วมีความเสี่ยงสูงของโรคแทรกซ้อนที่เกี่ยวข้องกับความร้อน ดังนั้น จุดมุ่งหมายของการศึกษานี้เป็นการ ตรวจสอบการตอบสนอง thermoregulatory วิชาความดันโลหิตสูงระหว่างการกู้คืนจากการออกกำลังกายปานกลางรุนแรงในความร้อน จำนวนแปดเป็นความดันโลหิตสูง (H) และแปด normotensive (N) วิชาชาย (อายุ = 46.5±1.3 และ 45.6±1.4 ปี ดัชนีมวลกาย = 25.8±0.8 และ 25.6±0.6 kg/m2 ความดันแดงหมายถึง = 98.0±2.8 และ 86.0±2.3 mmHg ตามลำดับ) วาง 30 นาที ดำเนินการ 1 ชั่วโมงออกกำลังกายลู่วิ่งที่ 50% ของปริมาณการใช้ออกซิเจนสูงสุด และวาง 1 ชม.หลังออกกำลังกายในห้องมีสิ่งแวดล้อมที่ 38 ° C และ 60% ความชื้นสัมพัทธ์ อุณหภูมิที่ผิวและแกนที่วัดการคำนวณพารามิเตอร์การแลกเปลี่ยนความร้อน ต้วแรงดันได้สูงกว่าความดันโลหิตสูงกว่าในวิชา normotensive การมีความหมาย (P < unpaired 0.05 ทดสอบ t) เรื่องความดันโลหิตสูงเก็บความร้อนน้อยลง (H =-24.23±3.99 N W·m 2vs =-13.63±2.24 W·m-2, P = 0.03, unpaired ทดสอบ t), พบความเปลี่ยนแปลงในอุณหภูมิร่างกาย (H =-vsN 0.62±0.05 ° C =-0.35±0.12 ° C, P = 0.03, unpaired ทดสอบ t), และยิ่งมีระเหยเหงื่อ (H =-106.1±4.59 N W·m 2vs =-91.15±3.24 W·m-2, P = 0.01, unpaired ทดสอบ t) กว่าวัตถุ normotensive ในระหว่างการกู้คืนจากการออกกำลังกาย ในการสรุป วิชาโลหิตสำคัญพบระเหยเหงื่อมากขึ้น และเพิ่มการกระจายความร้อนและตัวเย็นสัมพันธ์กับวิชา normotensive ระหว่างการกู้คืนจากการออกกำลังกายปานกลางรุนแรงในสภาพอากาศร้อน

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

บุคคลที่มีความดันโลหิตสูงเส้นเลือดระบบมีความเสี่ยงที่สูงขึ้นของภาวะแทรกซ้อนที่เกี่ยวข้องกับความร้อน ดังนั้นจุดมุ่งหมายของการศึกษาครั้งนี้คือการตรวจสอบการตอบสนองของอาสาสมัครควบคุมอุณหภูมิความดันโลหิตสูงในระหว่างการฟื้นตัวจากการออกกำลังกายในระดับปานกลางเข้มดำเนินการในความร้อน ทั้งหมดแปดความดันโลหิตสูงที่สำคัญ A (H) และแปดโลหิตปกติ (N) อาสาสมัครชาย (อายุ = 46.5 ± 1.3 และ 45.6 ± 1.4 ปีดัชนีมวลกาย = 25.8 ± 0.8 และ 25.6 ± 0.6 กิโลกรัม / m2 ค่าเฉลี่ยความดันเลือดแดง = 98.0 ± 2.8 และ 86.0 ± 2.3 มิลลิเมตรปรอทตามลำดับ) วางเป็นเวลา 30 นาทีดำเนินการ 1 ชั่วโมงของการออกกำลังกายลู่วิ่งที่ 50% ของการใช้ออกซิเจนสูงสุดและวางเป็นเวลา 1 ชั่วโมงหลังการออกกำลังกายในห้องด้านสิ่งแวดล้อมที่ 38 องศาเซลเซียสและ 60% ความชื้นสัมพัทธ์ ผิวหนังและอุณหภูมิที่วัดหลักในการคำนวณค่าพารามิเตอร์การแลกเปลี่ยนความร้อน ความดันเลือดแดงเฉลี่ยที่สูงขึ้นในความดันโลหิตสูงกว่าในวิชาโลหิตปกติตลอดการทดลอง (P <0.05, unpaired t-test) วิชาความดันโลหิตสูงการจัดเก็บความร้อนน้อยลง (H = -24.23 ± 3.99 W · m-2vs ไม่มี = -13.63 ± 2.24 W · m-2, P = 0.03, unpaired t-test) ที่มีประสบการณ์มากขึ้นในการเปลี่ยนแปลงอุณหภูมิของร่างกาย (H = - 0.62 ± 0.05 องศาเซลเซียส VSN = -0.35 ± 0.12 ° C, P = 0.03, unpaired t-test) และมีเหงื่อระเหยมากขึ้น (H = -106.1 ± 4.59 W · m-2vs ไม่มี = -91.15 ± 3.24 W · m -2, P = 0.01, unpaired t-test) กว่าวิชาโลหิตปกติในช่วงระยะเวลาของการกู้คืนจากการใช้สิทธิ สรุปได้ว่าเรื่องความดันโลหิตสูงที่สำคัญแสดงให้เห็นว่าการระเหยเหงื่อมากขึ้นและการกระจายความร้อนที่เพิ่มขึ้นและการระบายความร้อนของร่างกายที่สัมพันธ์กับวิชาโลหิตปกติระหว่างการกู้คืนจากการออกกำลังกายในระดับปานกลางเข้มดำเนินการในสภาพอากาศร้อน