These USBs did not contain auto-exe

These USBs did not contain auto-executing malware but instead relied on a social approach. An
individual would have to pick up the USB, plug it in, then make the decision to read a file and then run a program. The message contained within the file and the steps required to run the program should have been sufficient to make an individual suspicious and wary. If activated, the USB was designed to ‘phone home’ telling us where it was and sending some basic network information.

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

USBs เหล่านี้ไม่ประกอบด้วยมัลแวร์ที่มีการดำเนินการอัตโนมัติ แต่อาศัยวิธีการทางสังคมแทน มีบุคคลจะต้องรับ USB ต่อได้ แล้วตัดสินใจอ่านแฟ้ม และจากนั้น เรียกใช้โปรแกรม ขั้นตอนที่จำเป็นต้องเรียกใช้โปรแกรมและข้อความที่อยู่ภายในแฟ้มควรได้เพียงพอที่จะทำให้บุคคลน่าสงสัย และระมัดระวัง ถ้าเรียกใช้ USB ถูกออกแบบให้ 'โทรศัพท์บ้าน' บอกเราที่มันเป็น และส่งข้อมูลเครือข่ายพื้นฐานบางอย่าง

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

USBs เหล่านี้ไม่ได้มีมัลแวร์รันอัตโนมัติ แต่แทนที่จะอาศัยวิธีการทางสังคม
แต่ละคนจะต้องรับ USB, เสียบเข้าแล้วตัดสินใจที่จะอ่านไฟล์และเรียกใช้โปรแกรม ข้อความที่มีอยู่ภายในแฟ้มและขั้นตอนที่จำเป็นในการเรียกใช้โปรแกรมควรจะได้รับเพียงพอที่จะทำให้บุคคลที่น่าสงสัยและระมัดระวัง หากเปิดใช้งาน USB ถูกออกแบบมาเพื่อ 'โทรศัพท์บ้าน' บอกเราว่ามันอยู่ที่ไหนและส่งข้อมูลเครือข่ายพื้นฐานบางอย่าง

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

usbs เหล่านี้ไม่ได้มีออโต้รันมัลแวร์ แต่แทนที่จะอาศัยวิธีการทางสังคม เป็น
บุคคลจะต้องรับ USB เสียบแล้วการตัดสินใจที่จะอ่านแฟ้ม และจากนั้น เรียกใช้โปรแกรม ข้อความที่อยู่ภายในไฟล์และขั้นตอนที่ต้องรันโปรแกรมควรมีเพียงพอเพื่อให้บุคคลน่าสงสัยและสังวร ถ้าเปิดใช้งานแล้วUSB ถูกออกแบบมาเพื่อโทรศัพท์ ' บ้าน ' บอกเราว่ามันเป็นและส่ง

เครือข่ายพื้นฐานข้อมูล