The short story is usually concerne

The short story is usually concerned with a single effect conveyed in only one or a few significant episodes or scenes. The form encourages economy of setting, concise narrative, and the omission of a complex plot; character is disclosed in action and dramatic encounter but is seldom fully developed. Despite its relatively limited scope, though, a short story is often judged by its ability to provide a “complete” or satisfying treatment of its characters and subject.

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

ผลเดี่ยวที่สื่อในเพียงหนึ่ง หรือสองสามฉากหรือตอนที่สำคัญมักจะเกี่ยวกับกับเรื่องสั้น แบบฟอร์มส่งเสริมเศรษฐกิจของประเทศ และตั้งค่า เล่าเรื่องที่กระชับ ละเว้นการพล็อตซับซ้อน ตัวละครเปิดเผยในการกระทำและพบอย่างมาก แต่ไม่ค่อยเต็มได้รับการพัฒนา แม้ มีขอบเขตค่อนข้างจำกัด แม้ เรื่องสั้นมักจะตัดสินจากความสามารถในการให้การรักษาที่ "สมบูรณ์" หรือความพึงพอใจของตัวละครและเรื่อง

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

เรื่องสั้นที่เกี่ยวข้องมักจะมีผลกระทบอย่างเดียวลำเลียงในเพียงหนึ่งหรือเอพอย่างมีนัยสำคัญหรือไม่กี่ฉาก รูปแบบที่ส่งเสริมให้เศรษฐกิจของการตั้งค่าการเล่าเรื่องที่กระชับและงดพล็อตที่ซับซ้อน; ตัวละครที่ถูกเปิดเผยในการดำเนินการและการเผชิญหน้าอย่างมาก แต่ไม่ค่อยพัฒนาอย่างเต็มที่ แม้จะมีขอบเขตที่ จำกัด ค่อนข้างแม้ว่าเรื่องสั้นมักจะถูกตัดสินโดยความสามารถในการให้ "สมบูรณ์" หรือการรักษาที่น่าพอใจของตัวละครและเรื่อง

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

เรื่องสั้นมักจะเกี่ยวข้องกับผลกระทบเดียวถ่ายทอดในเพียงหนึ่งหรือไม่กี่ระดับตอนหรือฉาก แบบฟอร์มสนับสนุนเศรษฐกิจของการเล่าเรื่องที่กระชับ และการละเลยของพล็อตซับซ้อน ตัวละครที่ถูกเปิดเผยในการกระทำและน่าทึ่งพบแต่ไม่ค่อยพัฒนาอย่างเต็มที่ . แม้จะมีขอบเขตที่ค่อนข้างจำกัดของแม้ว่าเรื่องราวสั้น ๆมักจะตัดสินจากความสามารถในการให้ " สมบูรณ์ " หรือเพียงการรักษาของตัวละครและชื่อเรื่อง