Back in the late 70's or early 80's

Back in the late 70's or early 80's, when I was a young teenager, I had gotten a book about the Bell Witch from my local library. I grew up in Western Kentucky, Murray. I had read almost half of it after a few days and had put it away to do other teenage stuff for a couple of days. One night my dog had wanted to go outside and we always put him on a chain before we opened the door because he had the habit of running away, I put the chain on him and opened the door to let him out and he wouldn't go out, in fact he backed over me trying to get back in. I looked up and saw a white figure float past the door, she had on a flowing white gown that was blowing even though there was no wind, her face, hair and gown were the same white color and as she went by the door she turned and looked at me and said my name very slowly. I gasped and my father asked what was wrong and I told him and we went outside and of course didn't find anything, we had a fence around the backyard that the dog could get under but it would have been hard for a person to. About and hour later I was walking through the house and something caught my eye from out in the road in front of the house. It was a solid white cat and it was sitting in the middle of the street just staring at our house. I took the book back the library the next day.
J. W

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

กลับซึ่งปลายหรือคศ เมื่อผมเป็นวัยรุ่นหนุ่มสาว ฉันมีอากาศหนังสือเกี่ยวกับแม่มดเบลล์จากไลบรารีในท้องถิ่น ผมโตในตะวันตก เมอร์เรย์ ได้อ่านเกือบครึ่งของมันหลังจากไม่กี่วัน และได้นำไปเพื่อทำสิ่งอื่น ๆ วัยรุ่นสำหรับสองสามวัน คืนหนึ่งสุนัขของฉันก็อยากจะไป และเราใส่เขาบนห่วงโซ่ก่อนเราเปิดประตูเพราะมีนิสัยของการทำงานไป ฉันวางสายบนเขา และเปิดประตูให้เขาออก และเขาจะไม่ออกไป ในความเป็นจริงเขาสนับสนุนข้าพยายามที่จะกลับมาใน ผมมองขึ้น และเห็นรูปสีขาวลอยตัวผ่านประตู เธอมาในชุดสีขาวไหลที่ถูกพัดแม้ว่าลมไม่มี เธอใบหน้า ผม และชุดมีสีขาวเหมือนกัน และ ตามเธอไป โดยประตู เธอหันมองผม และกล่าวว่า ชื่อของฉันช้ามาก ฉัน gasped พ่อถามอะไรผิด และบอกว่า เขา และเราไปนอก และแน่นอนไม่ได้หาอะไร มีรั้วรอบบ้านที่สุนัขได้รับภายใต้ แต่ก็จะได้รับยากสำหรับคน เกี่ยวกับชั่วโมงและภายหลังผมได้เดินผ่านบ้าน และสิ่งที่ติดตาของฉันจากออกในบริเวณบ้าน มันเป็นแมวสีขาวทึบ และนั่งกลางถนนเพียงจ้องบ้านเรา ผมเอาหนังสือกลับรีในวันถัดไป
W เจ

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

ย้อนกลับไปในช่วงปลายยุค 70 หรือต้นปี 80 เมื่อผมเป็นวัยรุ่นหนุ่มสาวที่ผมได้รับหนังสือเกี่ยวกับเบลล์แม่มดจากห้องสมุดท้องถิ่นของฉัน ผมเติบโตขึ้นมาในเวสเทิร์เคนตั๊กกี้เมอเรย์ ฉันได้อ่านเกือบครึ่งหนึ่งของมันหลังจากไม่กี่วันและได้ใส่มันออกไปที่จะทำสิ่งอื่น ๆ วัยรุ่นสองสามวัน คืนหนึ่งสุนัขของฉันอยากจะออกไปข้างนอกและเรามักจะวางเขาลงบนห่วงโซ่ก่อนที่เราจะเปิดประตูเพราะเขามีนิสัยของการวิ่งหนีผมใส่ห่วงโซ่บนเขาและเปิดประตูให้เขาออกมาและเขาจะไม่ ออกไปในความเป็นจริงที่เขาได้รับการสนับสนุนมากกว่าฉันพยายามที่จะได้รับกลับมาใน i. เงยหน้าขึ้นมองและเห็นร่างสีขาวลอยผ่านประตูที่เธอมีในชุดสีขาวไหลที่พัดแม้จะมีลมไม่มีใบหน้าของเธอผมและ ชุดเป็นสีขาวเหมือนกันและขณะที่เธอเดินผ่านประตูที่เธอหันมองมาที่ผมและบอกว่าชื่อของฉันช้ามาก ผมอ้าปากค้างและพ่อของฉันถามในสิ่งที่ผิดและฉันบอกเขาและเราออกไปข้างนอกและแน่นอนไม่ได้พบสิ่งที่เรามีรั้วรอบสนามหลังบ้านที่สุนัขจะได้รับภายใต้ แต่มันจะได้รับยากสำหรับคนที่จะ เกี่ยวกับและชั่วโมงต่อมาผมได้เดินผ่านบ้านและสิ่งที่ติดตาของฉันออกมาจากถนนหน้าบ้าน มันเป็นแมวสีขาวที่เป็นของแข็งและมันก็นั่งอยู่ตรงกลางของถนนเพียงแค่จ้องมองที่บ้านของเรา ผมเอาหนังสือกลับไปที่ห้องสมุดในวันรุ่งขึ้น
เจ W

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

กลับในปลาย 70 หรือ 80 ต้น เมื่อตอนผมเป็นวัยรุ่น ผมได้หนังสือเกี่ยวกับแม่มดเบลล์จากห้องสมุดท้องถิ่นของฉัน ฉันเติบโตขึ้นในภาคตะวันตกของรัฐเคนตั๊กกี้ เมอร์เรย์ ฉันได้อ่านมันได้แค่ครึ่ง หลังจากสองสามวันเกือบได้เอามาทำเรื่องวัยรุ่นอื่น ๆสำหรับคู่ของวันคืนหนึ่งสุนัขของฉันต้องการที่จะออกไปข้างนอกและเรามักจะวางเค้าบนโซ่ ก่อนที่จะเปิดประตู เพราะเขามีนิสัยชอบวิ่งหนีผมใส่โซ่เค้าเปิดประตูให้เขา และเขาก็จะไม่ไป ความจริงเขาได้รับการสนับสนุนมากกว่าฉันพยายามที่จะได้รับกลับมาใน ผมมองขึ้นและเห็นร่างสีขาวลอยผ่านประตูเธอใส่ชุดขาวที่ไหลพัดมาทั้งๆที่ไม่มีลม ใบหน้า ทรงผม และชุดเป็นสีขาวสีเดียวกัน และเมื่อเธอเดินไปที่ประตู เธอหันกลับไปมองที่ฉัน และพูดชื่อฉันอย่างช้าๆ ฉันอ้าปากค้างและพ่อผมถามว่าเกิดอะไรขึ้น และฉันบอกเขาว่าเราออกไปข้างนอกและแน่นอนไม่พบอะไรเลยมีรั้วรอบสวนหลังบ้านที่สุนัขอาจจะได้รับภายใต้ แต่มันคงจะยากสำหรับคน . ประมาณชั่วโมงต่อมาผมก็เดินเข้าไปในบ้านและสิ่งที่ติดตาของฉันออกมาจากทางด้านหน้าของบ้าน มันคือแมวขาวทึบและนั่งอยู่กลางถนนก็มองบ้านเรา ฉันเอาหนังสือคืนห้องสมุดในวันถัดไป
J . W