We were brought down from the ship

We were brought down from the ship for the first time in a year.

There were magic prevention chokers on our necks, and chains on our hands and feet.

It was night time.
The sky was covered in thick clouds.
It feels like it was going to rain, but people at the port continued their work without any indication of preparing for rain.

I could see the city across from the harbor warehouse, illuminated by a myriad of lights.
“Get on the wagon in a line. The men get in first. The women get on the wagon that’s coming from behind.”

An iron wagon covered with gratings pulled by 4 healthy horned horses rolled up before me.
I was promptly shoved inside the grated wagon, not even given the chance to enjoy the feeling of being on land.

We did as we were told without resisting and got in, 20 to a wagon.
The door was closed from outside, it was something that wouldn’t open from the inside.

The carriage does not shake much, considering the open ground it’s passing over.
Looking outside the grated windows, it looks like we’re headed for the port town.
Then we were transported on the wagon for about an hour.

“……Looks like we’re here.”

The wagon went around to the back of a 5-floor building.
There was a signboard posted on the building, it said “Rano Slave House” in the Demon Language.

As the wagon stopped, the sound of a door being opened was heard from outside.
When the door opened, over 10 men came out to see us.
They were all wearing leather armor and were armed with swords and spears.

But what’s more impressive is that all of them are of the Demon Race.
Two-legged lizard race, one-eyed race, bird race with wings for arms—these men who could be mistaken for monsters at first glance were standing in line.

They were probably the soldiers employed by the “Rano Slave House”.
At the end of the path created between the standing soldiers, there were stairs leading to the building’s basement.

“Once you get down from the wagon, continue straight down to the basement.”

One of the private soldiers making the path, a skinhead with twisted horns growing out of his forehead, said so.
He seems to be the leader who is managing these private soldiers.

The slaves including me went down the stairs toward the basement without any resistance.

From behind, the sound of another wagon coming could be heard. Then, new footsteps came down into the basement.

The basement is of simple make, but it was wider than I thought, and it felt pleasantly cool to walk on with bare feet.

Lamps hung from the ceiling at even intervals.
But they were not firelight.
It seems that some kind of magic is used to provide light.

The first room that we were led to was the bathroom.
The horned man who seemed like the soldiers’ leader caught up with us, and showed us the bathroom.

“Now clean off all the dirt you got on the journey.”

The dressing room was about 18 tatami in size.

The bathroom was about the size of two classrooms, there was plenty of hot water inside long boxes the size of bathtubs.
Three of them had been prepared.

“Take off your clothes here. We’ll give you a towel and soap to wash your head and body. Use the hot water as you like. Let us know if you’re out of water, we’ll get you some more. Just don’t dip inside like nobleman do. The water’s for everyone’s use after all.”

As instructed, we got a towel, some soap, and a bucket and went into the bathroom.
There were 40 people washing, me included.

Hot water ran down my head for the first time in about a year.
It’s unfortunate that I can’t get in the tub, but it felt good just to get a bath.
I once again filled the bucket with water and got my towel drenched.

I foamed the soap prepared for me using the towel, and washed off the dirt I had accumulated during the journey.
Soap was supposed to be a valuable commodity in this world.
Yet, the Slave House let the slaves use it freely.

Once I had gotten out of the bath, I was given new clothes.
I wrung the towel and dried my head, then took the clothes.
The shirt and trousers weren’t new, but they were cleanly washed.

“Those who have gotten out of the bath go to the dining hall. It’s at the end of the hall, going inside from the bathroom.”

Barefooted, I did as indicated and continued inside.

At the end of the hall there was a large room―the dining hall.
It was about the size of four classrooms.
A simple but delicious looking meal, consisting of a steaming soup with lots of beans inside, thick cuts of meats, and fried vegetables, was set on long tables roughly made of wood.

An old lady spoke out from behind the counter in a halting Fairy Human Language.

“Bean soup! Free seconds! Eat all you like!”

It goes without saying, the slaves made an astonished sound.

Sitting on the long benches, everyone ate their fill of the long-desired extravagant meal.

As we finished our meals, we went out of the dining room, and turned right.
There was a large room inside.
Beds are spread out inside the room.
It seems like we’re going to sleep here.

But once I laid down on it, the futon smelled of sunlight.
I had a full belly after so long.
When I closed my eyes, wrapped in the futon that smelled of the sun, the weariness from the journey caught up with me and I immediately fell asleep.

I heard from the old lady at the dining hall the next day (in the Demon Language, of course)―generally, the people who were sold as slaves were in despair over their own future.
The despair of those brought through a long journey from the Fairy Human Continent on the other side of the world from the Demon Continent was particularly severe.
So on the day they arrived, they were given hot water baths, food to eat until they were full, and beds to sleep in.
By doing that most people’s hearts would calm down.

It seems that because of the warm hospitality the slaves received when they arrived at the port, the number of slaves that committed suicide out of despair or made an uproar in an attempt to escape dropped sharply.

▼ ▼ ▼ ▼ ▼ ▼ ▼ ▼ ▼ ▼ ▼ ▼

The next day, we had breakfast in the same dining hall as last night’s dinner.
Soup filled with beans, bean salad.
Why are they all beans……?

At about noon, the horned guy called all the men except me, and they all went out of the basement one after the other.

It was decided that they were to be sold as miners to the mines at the interior of the Demon Continent. That’s why they were immediately taken along the following day.
It seems that they were sold at 20~50 gold coins each.

I was a human child, and I could hold an ordinary conversation in the Demon Language.
I can also use simple magic, so it seems that they got in touch with some rich person so they can sell me at a high price.
I was to be sold at about 200~300 gold coins. If I were a girl I could get an even higher price―so the soldiers’ leader horned guy explained.

That’s about 10 times the price of the miners!
A large cask of magic liquid metal was about 100 gold, so that’s a considerable amount of money.

Other than slaves, the ship also brings in various goods from other continents.
When they went to return to the Fairy Human Continent, they bought Demon Continent slaves, and packed the holds with minerals and suchlike and continued to the other continents.

It was a business with high return, even though there’s a risk of losing their assets due to the ship getting sunk.

▼ ▼ ▼ ▼ ▼ ▼ ▼ ▼ ▼ ▼ ▼ ▼

“Lute, your buyer is coming.”
“….. really?”

It was the fifth night I stayed at the Rano Slave House.
When I was having my dinner at the dining hall, the soldier leader horned guy seated across from me…….Obukhov, nonchalantly talked to me.

He spoke in fluent Fairy Human Continent language and it seems he is the leader of the private army in the Rano Slave Market.
Maybe because he had free time because the miners were no longer here and he didn’t have to be so vigilant, the horned guy had been calling me out to talk in the Demon Language. Because of my studies, I was able to hold a normal conversation. I learned the horned guy’s name during one of the conversations.

Obukhov continued his talk while scooping up the bean soup with a spoon.

“It seems they’ll come pick you up tomorrow.”
“Err… may I ask what kind of person they are? Maybe their gender.”
“Sorry, that was a bad way of putting it. It seems we got hold of a buyer candidate. So, we don’t know the details.”

He swallowed the beans in his mouth without so much as chewing them.
Obukhov didn’t say any more than that, and went about his meal.

Even though just a candidate, a buyer’s finally here, huh….
If the buyer is a perverted guy who likes little boys, I’ll kill myself.

(―No, even if I were bought by a perverted guy, even if I wound up at a male brothel, I won’t give up, I’ll survive and go back to the Fairy Human Continent where Snow is!)

Absolutely, whatever it takes!

…… but in the end, rather than getting bought by a guy, it’s better if it were a beautiful lady!
In my previous life, I remained a virgin until I died.
If you include my 11 years of life after I was born again, I was over 30 years old. If my first time was with a man, and through my back door, that would be too awful!

▼ ▼ ▼ ▼ ▼ ▼ ▼ ▼ ▼ ▼ ▼ ▼

The next day, in the morning―I was brought from the basement to the top floor, with Obukhov and a private soldier in front and behind me.

My hands were bound with a pair of handcuffs.
A 1 meter long chain was attached to my feet, so I could not move so quickly.
As always, there was a magic prevention choker on my neck.

It was impossible to run away with a child’s body and no magic.

Rano Slave House, 5th floor.
I was brought into an extravagant room.
It was probably a customer reception room.

Leather sofa, table made of insect shells, thick desk.
There were no windows, but there were plants arranged, and paintings of scenery hanging on the walls instead.
There were also other fine furnishings l

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

เราได้นำลงจากเรือครั้งแรกในปีมี chokers ป้องกันเวทย์บนคอของเรา และโซ่ที่มือและเท้าของเรามันเป็นเวลากลางคืนท้องฟ้าครอบคลุมอยู่ในเมฆหนามันรู้สึกเหมือนมันกำลังจะฝน แต่คนท่าต่องานไม่เตรียมฝนฉันสามารถเห็นเมืองฝั่งตรงข้ามท่าเรือคลังสินค้า ส่องสว่าง ด้วยไฟให้เลือกมากมาย"รับบนรถในบรรทัด คนแรกได้ ผู้หญิงได้รับบนรถที่มาจากด้านหลัง"Wagon มีเหล็กครอบคลุมกับ gratings ผ่านความพยายามในการลาก โดย 4 สุขภาพ horned ม้าสะสมก่อนฉันนอกจากนี้ฉันทันทีเป็น shoved ภายในรถยัง ไม่ได้รับโอกาสที่จะเพลิดเพลินไปกับความรู้สึกของการอยู่บนบกเราไม่ได้ ตามที่เราบอกว่า ไม่ มีการต่อต้าน และใน 20 ถึงแหล่งประตูถูกปิดจากภายนอก มันเป็นสิ่งที่ไม่เปิดจากภายในการขนส่งไม่เขย่ามาก พิจารณาพื้นเปิดมันจะผ่านไปมองนอกหน้าต่างยัง มันดูเหมือนเรากำลังมุ่งเมืองท่าแล้ว เราอพยพบนรถสำหรับเกี่ยวกับชั่วโมง“…… ดูเหมือนว่าเราอยู่ที่นี่"รถไปรอบหลังอาคาร 5 ชั้นมีแบบป้ายบนอาคาร ก็กล่าวว่า "Rano ทาสบ้าน" ในภาษาปีศาจขณะที่รถหยุด เสียงประตูเปิดได้ยินจากภายนอกเมื่อประตูเปิด 10 กว่าคนออกมาให้เราพวกเขาถูกเกราะหนังสวมใส่ทั้งหมด และมีอาวุธ ด้วยดาบและหอกแต่ประทับใจอะไรมากขึ้นคือทั้งหมดของการแข่งขันปีศาจจิ้งจกสองขาแข่งขัน แข่งขัน one-eyed แข่งนก มีปีกสำหรับแผ่นดินซึ่งคนเหล่านี้อาจหลงสำหรับมอนสเตอร์แรกก็ยืนพวกเขาอาจถูกทหารว่า "Rano ทาสบ้าน"เมื่อสิ้นสุดเส้นทางที่สร้างขึ้นระหว่างทหารยืน มีบันไดไปชั้นใต้ดินของอาคาร"เมื่อคุณได้รับลงจากรถ ต่อตรงไปยังห้องใต้ดิน"ทหารส่วนตัวที่ทำให้เส้นทาง สกินเฮดกับแตรบิดที่เติบโตจากหน้าผากของเขา อย่างใดอย่างหนึ่งกล่าวว่า ดังนั้นเขาดูเหมือนจะ เป็นผู้นำผู้จัดการทหารเอกชนเหล่านี้ทาสรวมทั้งฉันไปลงบันไดไปยังชั้นใต้ดินโดยไม่มีความต้านทานใด ๆสามารถได้ยินเสียงอื่น wagon มาในจากด้านหลัง แล้ว อย่างใหม่มาลงไปชั้นใต้ดินชั้นใต้ดินเป็นของทำง่าย แต่ก็กว้าง กว่าคิด รู้สึกเย็นพอที่จะเดิน ด้วยเท้าเปล่าโคมไฟแขวนจากเพดานช่วงแม้แต่ไม่ใช่ firelightดูเหมือนว่า วิเศษบางชนิดใช้แสงห้องแรกที่เราได้นำไปห้องน้ำHorned คนเหมือนผู้นำทหารที่หางกับเรา และแสดงให้เราเห็นห้องน้ำ"ตอนนี้ทำความสะอาดเศษสิ่งสกปรกที่คุณมีในการเดินทาง"ดาร์ดประมาณ 18 ขนาดห้องแต่งตัวได้แนะเกี่ยวกับขนาดของห้องเรียนที่สอง มีเครื่องทำน้ำอุ่นภายในกล่องนานมากมายขนาดของอ่างอาบน้ำสามของพวกเขาได้เตรียมการ"ถอดเสื้อผ้าของคุณที่นี่ ผ้าเช็ดตัวและสบู่ล้างหัวและร่างกายของเราจะให้ ใช้น้ำร้อน ตามต้องการ แจ้งให้เราทราบหากคุณกำลังออกน้ำ เราจะได้รับคุณบ้าง เพียงอย่าจุ่มภายในขุนนางไม่ น้ำใช้ของทุกคนหลังจากที่ทั้งหมด"ตามที่แนะนำ เรามีผ้าเช็ดตัว สบู่บาง และฝากข้อมูล และเดินเข้าไปในห้องน้ำมีบริการซักผ้า ฉันรวม 40 คนน้ำร้อนวิ่งลงศีรษะสำหรับครั้งแรกในปีโชคร้ายที่ไม่ได้รับในอ่างน้ำ แต่รู้สึกดีเพียงเพื่อให้น้ำได้นอกจากนี้ฉันอีกครั้งเติมถังน้ำ และมีผ้าเช็ดตัวของฉันซึ่งอยู่ฉัน foamed สบู่ที่เตรียมไว้สำหรับฉันใช้ผ้า และล้างเศษดินที่ผมมีสะสมระหว่างการเดินทางสบู่ที่ควรจะ เป็นสินค้าที่มีคุณค่าในโลกนี้ยัง บ้านทาสให้ทาสที่ใช้ได้อย่างอิสระเมื่อฉันได้รับออกจากห้องน้ำ ผมได้รับเสื้อผ้าใหม่ฉัน wrung ผ้า และแห้งหัวของฉัน แล้วเอาเสื้อผ้าเสื้อและกางเกงไม่ใหม่ แต่พวกเขาถูกล้างอย่างเรียบร้อย"ผู้ที่ได้รับจากห้องน้ำไปห้องอาหารไป ได้ท้ายศาลา กำลังภายในจากห้องน้ำ"Barefooted ฉันไม่เป็นอย่างต่อเนื่องภายใน และระบุที่สุดของห้องโถง มี room―the ใหญ่ที่เลาจน์มันไม่เกี่ยวกับขนาดของห้องเรียน 4ง่าย ๆ แต่อร่อยมองอาหาร ประกอบด้วยการต้มนึ่งเมล็ดภายในมากมาย ตัดหนาของเนื้อสัตว์ ผักทอด ถูกตั้งค่าบนตารางยาวหยาบ ๆ ทำจากไม้หญิงพูดออกมาพอตัวนับในภาษามนุษย์แฟรี่ halting"ถั่วเขียวต้ม วินาทีที่ฟรี กินทั้งหมดที่คุณต้องการ"มันไปโดยไม่พูด ทาสทำเสียงประหลาดทุกคนนั่งอยู่บนม้านั่งยาว กินล้วนต้องลองอาหารแบบนั้นเสร็จเราอาหารของเรา เราก็ออกจากห้องรับประทานอาหาร และเปิดขวามีห้องพักขนาดใหญ่ภายในเตียงจะแผ่ออกภายในห้องดูเหมือนว่าเรากำลังจะไปนอนที่นี่แต่เมื่อฉันวางลงบน หญิงที่กลิ่นของแสงแดดฉันมีท้องเต็มหลังยาวดังนั้นเมื่อฉันปิดตา ห่อฟูกที่กลิ่นของซัน ภายในจากการเดินทางอยู่กับฉัน และฉันทันทีทารกหลับผมได้ยินจากผู้หญิงเก่าที่ศาลารับประทานอาหารในวันถัดไป (ภาษาปีศาจ หลักสูตร) ―generally คนที่ถูกขายเป็นทาสอยู่ในความสิ้นหวังมากกว่าอนาคตของตนเองความสิ้นหวังของผู้นำทางการเดินทางที่ยาวจากนางฟ้ามนุษย์ทวีปอีกด้านหนึ่งของโลกจากทวีปปีศาจรุนแรงโดยเฉพาะอย่างยิ่งเรื่อย ๆ วันที่พวกเขามาถึง พวกเขาได้รับเครื่องทำน้ำอุ่นอ่างอาบน้ำ อาหารกินจนกว่าพวกเขาเต็ม และเตียงนอนในโดยการทำ จิตใจของคนส่วนใหญ่จะสงบลงดูเหมือนว่า เนื่องจากต้อนรับ ทาสที่ได้รับเมื่อพวกเขามาถึงที่ท่าเรือ จำนวนทาสที่กระทำการฆ่าตัวตายจากความสิ้นหวัง หรือกลายเป็นความโกลาหลในความพยายามที่จะหลบหนี ลดลงอย่างรวดเร็ว▼ ▼ ▼ ▼ ▼ ▼ ▼ ▼ ▼ ▼ ▼ ▼ในวันถัดไป เรามีอาหารเช้าในห้องอาหารเดียวกันเป็นค่ำคืนสุดท้ายเติมถั่ว ซุปถั่วสลัดเหตุใดพวกเขาทั้งหมดถั่ว...ที่ประมาณเที่ยง horned คนเรียกทุกคนยกเว้นฉัน และพวกเขาทั้งหมดออกจากชั้นใต้ดินหนึ่งหลังจากอื่น ๆมันเป็นการตัดสินใจว่า พวกเขาจะขายเป็นผู้ปฏิบัติการทุ่นระเบิดที่ภายในของทวีปปีศาจ นั่นคือเหตุผลที่ถ่ายในวันต่อไปทันทีดูเหมือนว่า พวกเขาถูกขาย 20 ~ 50 ทองเหรียญแต่ละผมเด็กมนุษย์ และฉันไม่สามารถเก็บการสนทนาธรรมดาภาษาปีศาจฉันสามารถใช้มายากลง่าย ๆ เพื่อให้ดูเหมือนว่า พวกเขาได้ติดต่อกับเสี่ยบางเพื่อให้พวกเขาสามารถขายผมในราคาสูงผมจะขายประมาณ 200 ~ 300 เหรียญทอง ถ้าฉันเป็นผู้หญิง ฉันสามารถรับการ price―so สูงของทหารผู้นำผู้ชาย horned อธิบายประมาณ 10 ครั้งราคาของผู้ปฏิบัติคือถังโลหะเหลวมหัศจรรย์ขนาดใหญ่ได้ประมาณ 100 ทอง เพื่อให้เป็นจำนวนเงินมากไม่ใช่ทาส เรือยังนำในสินค้าต่าง ๆ จากทวีปอื่น ๆเมื่อเดินกลับไปนางฟ้ามนุษย์ทวีป พวกเขาซื้อทาสปีศาจทวีป บรรจุถือ ด้วยแร่ธาตุและ suchlike และต่อสู่ทวีปอื่น ๆมันเป็นธุรกิจที่ มีผลตอบแทนสูง แม้ว่าจะมีความเสี่ยงต่อการสูญเสียทรัพย์สินจากการจมเรือ▼ ▼ ▼ ▼ ▼ ▼ ▼ ▼ ▼ ▼ ▼ ▼"ลูท ผู้ซื้อของคุณมา"“….. จริง ๆ หรือ"มันเป็นคืนห้าเหมือนพักที่บ้านทาส Ranoเมื่อฉันมีของฉันอาหารที่ศาลาอาหาร ทหารนำ horned คนนั่งฝั่งตรงข้าม me...Obukhov, nonchalantly พูดกับฉันเขาพูดในภาษานางฟ้ามนุษย์ทวีปอย่างคล่องแคล่วและดูเหมือนว่า เขาเป็นผู้นำของกองทัพส่วนตัวในตลาดทาส Ranoอาจจะเพราะ มีเวลาว่างเนื่องจากผู้ปฏิบัติได้ไม่ที่นี่ และไม่ต้องระวังมาก horned คนมีถูกเรียกฉันออกพูดภาษาปีศาจ เนื่องจากการศึกษาของฉัน ฉันก็สามารถเก็บการสนทนาปกติ ฉันเรียนรู้ชื่อของผู้ชาย horned ระหว่างการสนทนาอย่างใดอย่างหนึ่งObukhov ต่อพูดขณะ scooping กับการช้อนขึ้นซุปถั่ว"ดูเหมือนว่า พวกเขาจะมารับพรุ่งนี้""ผิดพลาด...ผมขอให้คน บางทีของเพศ""ขออภัย ที่ถูกวิธีเสียเก็บไว้ ดูเหมือนเรามีถือของผู้ซื้อ ดังนั้น เราไม่ทราบรายละเอียด"เขากลืนกินถั่วในปากของเขาโดยไม่ต้องเคี้ยวมากมากที่พวกเขาObukhov ไม่พูดใด ๆ มากกว่าที่ และไปเกี่ยวกับอาหารของเขาแม้ว่าเพียงผู้สมัคร ผู้ซื้อของสุดท้ายนี่ ฮะ...ถ้าผู้ซื้อมีคน perverted ที่ชอบเด็กชายตัวเล็ก ๆ ฉันจะฆ่าตัวเอง(―No แม้ว่าฉันถูกซื้อ โดยผู้ชาย perverted แม้ว่าฉันแผลค่าซ่องโสเภณีชาย แก่ขึ้น ฉันจะอยู่รอด และกลับไปยังทวีปมนุษย์นางฟ้าหิมะอยู่)แน่นอน สิ่งที่มันจะ...แต่ในตอนท้าย รับซื้อ โดยผู้ชาย ดีนั้นผู้หญิงสวยในชีวิตก่อนหน้านี้ของฉัน ฉันยังคงพรหมจารีจนฉันตายถ้าคุณรวม 11 ปีของฉันของชีวิตหลังจากที่ผมเกิดอีก ผมกว่า 30 ปี ถ้าครั้งแรกของผม กับคน และประตูหลังของฉัน ที่จะน่ากลัวเกินไป▼ ▼ ▼ ▼ ▼ ▼ ▼ ▼ ▼ ▼ ▼ ▼ในวันถัดไป ใน morning―I ถูกนำจากชั้นใต้ดินไปยังชั้นบนสุด Obukhov และทหารส่วนตัวด้านหน้า และข้างหลังมือของฉันถูกผูกไว้กับคู่ของกุญแจมือห่วงโซ่ยาว 1 เมตรถูกแนบกับเท้าของฉัน ดังนั้นฉันไม่สามารถย้ายอย่างรวดเร็วเสมอ มี choker ป้องกันเวทย์บนคอของฉันไม่สามารถที่จะวิ่งหนีไป ด้วยร่างกายของเด็กและความมหัศจรรย์ไม่ได้บ้านทาส Rano ชั้น 5ฉันถูกนำเข้ามาในห้องพักโรงแรมมันคงเป็นห้องต้อนรับลูกค้าโซฟาหนัง ตารางทำจากเปลือกหอยแมลง โต๊ะหนาWindows ไม่ได้ แต่มีพืชจัด และภาพวาดของทิวทัศน์ที่แขวนบนผนังแทนนอกจากนี้ยังมีอื่น ๆ l ตกแต่งดี

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

เราถูกนำลงมาจากเรือเป็นครั้งแรกในปีที่. มีการป้องกันมายากล chokers ที่คอของเราและโซ่ที่มือและเท้าของเรา. มันเป็นเวลากลางคืน. ท้องฟ้าถูกปกคลุมด้วยเมฆหนา. มันให้ความรู้สึกเหมือนมันเป็น ฝนจะตก แต่คนที่ท่าเรือยังคงทำงานของพวกเขาโดยไม่ต้องบ่งบอกถึงการเตรียมความพร้อมสำหรับฝนใด ๆ . ฉันจะได้เห็นเมืองตรงข้ามคลังสินค้าท่าเรือ, สว่างไสวไปด้วยแสงไฟมากมาย. "รับบนรถในสาย คนที่ได้รับในครั้งแรก ผู้หญิงที่ได้รับในรถบรรทุกที่มาจากด้านหลัง. " รถบรรทุกเหล็กที่ปกคลุมไปด้วยตะแกรงดึง 4 ม้ามีเขามีสุขภาพดีรีดขึ้นก่อนที่ฉัน. ฉันถูกผลักทันทีภายในรถขูดไม่ได้รับแม้จะมีโอกาสที่จะเพลิดเพลินไปกับความรู้สึกของการเป็น ที่ดิน. เราทำตามที่เราบอกโดยไม่ขัดขืนและได้ใน 20 เกวียน. ประตูถูกปิดจากภายนอกก็เป็นสิ่งที่จะไม่เปิดจากภายใน. สายการบินไม่สั่นมากเมื่อพิจารณาจากพื้นดินที่เปิดมัน ผ่านไป. มองนอกหน้าต่างขูดดูเหมือนว่าเรากำลังมุ่งหน้าไปยังท่าเรือเมือง. จากนั้นเราก็ถูกส่งบนรถประมาณหนึ่งชั่วโมง. "...... ดูเหมือนว่าเราอยู่ที่นี่." รถไปรอบ ๆ เพื่อ ด้านหลังของอาคาร 5 ชั้น. มีป้ายเป็นโพสต์บนอาคารก็กล่าวว่า "Rano ทาสบ้าน" ในภาษาปีศาจ. ในฐานะที่เป็นรถบรรทุกหยุดเสียงประตูถูกเปิดก็ได้ยินเสียงจากภายนอก. เมื่อประตูเปิด กว่า 10 คนออกมาจะเห็นเรา. พวกเขาทั้งหมดเกราะหนังสวมใส่และมีอาวุธด้วยดาบและหอก. แต่สิ่งที่น่าประทับใจมากขึ้นก็คือทั้งหมดของพวกเขาที่มีการแข่งขันปีศาจ. การแข่งขันจิ้งจกสองขาแข่งขันหนึ่งตา การแข่งขันนกที่มีปีกสำหรับผู้ชายแขนเหล่านี้ที่อาจจะเข้าใจผิดว่าเป็นมอนสเตอร์ได้อย่างรวดเร็วก่อนกำลังยืนอยู่ในสาย. พวกเขาอาจจะเป็นทหารลูกจ้างโดย "Rano ทาสเฮ้าส์". ในตอนท้ายของเส้นทางที่สร้างขึ้นระหว่างทหารยืนอยู่มี เป็นบันไดนำไปสู่ห้องใต้ดินของอาคาร. "เมื่อคุณได้รับลดลงจากเกวียนต่อตรงลงไปที่ห้องใต้ดิน." หนึ่งในทหารส่วนตัวทำให้เส้นทางสกินเฮดมีเขาบิดงอกออกมาจากหน้าผากของเขากล่าวว่าดังนั้น. ดูเหมือนว่าเขา ที่จะเป็นผู้นำที่มีการจัดการทหารส่วนตัวเหล่านี้. ทาสรวมทั้งผมเดินลงบันไดไปยังชั้นใต้ดินโดยไม่มีการต่อต้านใด ๆ . จากที่อยู่เบื้องหลังเสียงรถบรรทุกมาอาจจะได้ยินอีก จากนั้นเสียงฝีเท้ามาใหม่ลงไปในชั้นใต้ดิน. ชั้นใต้ดินเป็นที่ทำง่าย แต่มันก็กว้างขึ้นกว่าที่ฉันคิดและมันให้ความรู้สึกเย็นสบายที่จะเดินด้วยเท้าเปล่า. โคมไฟห้อยลงมาจากเพดานแม้ในช่วงเวลาที่. แต่พวกเขาไม่ได้ แสงไฟ. ดูเหมือนว่าจะมีความมหัศจรรย์บางอย่างที่ถูกนำมาใช้เพื่อให้แสง. ห้องแรกที่เราได้นำไปสู่การเป็นห้องน้ำ. มีเขาคนที่ดูเหมือนว่าผู้นำทหารเกิดขึ้นกับเราและแสดงให้เราเห็นห้องน้ำ. "ตอนนี้ ทำความสะอาดสิ่งสกปรกที่คุณได้รับในการเดินทาง. " ห้องแต่งตัวเป็นประมาณ 18 เสื่อทาทามิในขนาด. ห้องน้ำเป็นเรื่องเกี่ยวกับขนาดของห้องเรียนสองมีความอุดมสมบูรณ์ของน้ำร้อนภายในกล่องยาวขนาดของอ่างอาบน้ำ. สามของพวกเขามี ได้จัดทำ. "ถอดเสื้อผ้าของคุณที่นี่ เราจะให้ผ้าขนหนูและสบู่ล้างหัวและร่างกายของคุณ ใช้น้ำร้อนเท่าที่คุณต้องการ ขอให้เรารู้ว่าถ้าคุณจะออกจากน้ำที่เราจะได้รับคุณบางมากขึ้น เพียงแค่ไม่ได้จุ่มภายในเช่นขุนนางทำ น้ำสำหรับการใช้งานของทุกคนหลังจากทั้งหมด. " ในฐานะที่เป็นคำสั่งที่เราได้ผ้าขนหนูสบู่บางส่วนและถังและเดินเข้าไปในห้องน้ำ. มี 40 คนซักคนฉันรวม. น้ำร้อนวิ่งลงหัวของฉันเป็นครั้งแรกในเวลาประมาณ ปี. มันโชคร้ายที่ฉันไม่สามารถรับในอ่าง แต่มันให้ความรู้สึกที่ดีเพียงเพื่อให้ได้อาบน้ำ. ฉันเต็มถังอีกครั้งด้วยน้ำและมีผ้าขนหนูเปียกโชกของฉัน. ฉันโฟมสบู่ที่เตรียมไว้สำหรับผมใช้ผ้าขนหนู และล้างสิ่งสกปรกออกที่ผมได้สะสมในระหว่างการเดินทาง. สบู่ที่ควรจะเป็นสินค้าที่มีคุณค่าในโลกนี้. แต่ทาสทาสบ้านให้ใช้งานได้อย่างอิสระ. เมื่อฉันมีอากาศออกจากห้องอาบน้ำที่ผมได้รับเสื้อผ้าใหม่ . ผมบิดผ้าขนหนูและแห้งหัวของฉันแล้วเอาเสื้อผ้า. เสื้อและกางเกงขายาวไม่ใหม่ แต่พวกเขาถูกล้างสะอาด. "คนที่มีอากาศออกจากห้องอาบน้ำไปที่โรงอาหาร มันเป็นในตอนท้ายของห้องโถงไปภายในจากห้องน้ำ. " เท้าเปล่าผมทำตามที่ระบุไว้และยังคงอยู่ภายใน. ในตอนท้ายของห้องโถงมีห้องพักขนาดใหญ่ห้องอาหาร. มันเป็นเรื่องเกี่ยวกับขนาดของห้องเรียนสี่มองอาหารที่เรียบง่าย แต่อร่อยประกอบด้วยซุปนึ่งที่มีจำนวนมากของถั่วภายในลดความหนาของเนื้อสัตว์และผักทอด, ตั้งอยู่บนโต๊ะยาวที่ทำจากไม้ประมาณ. หญิงชราพูดออกมาจากหลังเคาน์เตอร์ในนางฟ้าลังเล ภาษามนุษย์. "ซุปถั่ว! วินาทีฟรี! กินทุกอย่างที่คุณต้องการ! " มันไปโดยไม่บอกทาสทำเสียงประหลาดใจ. นั่งอยู่บนม้านั่งยาวทุกคนกินเติมของระยะที่ต้องการอาหารฟุ่มเฟือย. ในฐานะที่เราเสร็จสิ้นการรับประทานอาหารของเราเราเดินออกไปจากห้องอาหาร และหันไปทางขวา. มีห้องขนาดใหญ่ที่อยู่ข้างใน. เตียงจะกระจายออกภายในห้อง. ดูเหมือนว่าเรากำลังจะไปนอนที่นี่. แต่เมื่อผมวางลงบนมันฟูกลิ่นของแสงแดด. ฉันมีหน้าท้องเต็มหลังจาก ตราบ. เมื่อฉันหลับตาห่อในฟูกที่กลิ่นของดวงอาทิตย์ที่เหนื่อยล้าจากการเดินทางเกิดขึ้นกับฉันและฉันทันทีผล็อยหลับไป. ผมได้ยินจากหญิงชราที่โรงอาหารในวันถัดไป (ใน ภาษาปีศาจของหลักสูตร) ​​-generally, คนที่ถูกขายเป็นทาสอยู่ในความสิ้นหวังในอนาคตของตัวเอง. ความสิ้นหวังของผู้ที่นำมาผ่านการเดินทางที่ยาวนานจากทวีปมนุษย์นางฟ้าในด้านอื่น ๆ ของโลกจากทวีปเป็นปีศาจ อย่างรุนแรงโดยเฉพาะอย่างยิ่ง. ดังนั้นในวันที่พวกเขามาถึงที่พวกเขาได้รับการอาบน้ำร้อนอาหารที่กินจนกว่าพวกเขาจะเต็มรูปแบบและเตียงนอนใน. โดยการทำที่หัวใจของคนส่วนใหญ่จะสงบลง. ดูเหมือนว่าเพราะการต้อนรับอย่างอบอุ่น ทาสได้รับเมื่อพวกเขามาถึงที่ท่าเรือจำนวนทาสที่ฆ่าตัวตายจากความสิ้นหวังหรือทำโกลาหลในความพยายามที่จะหลบหนีลดลงอย่างรวดเร็ว. ▼▼▼▼▼▼▼▼▼▼▼▼ วันรุ่งขึ้นเรามีอาหารเช้า ในโรงอาหารเช่นเดียวกับอาหารมื้อค่ำของคืนที่ผ่านมา. ซุปที่เต็มไปด้วยถั่ว, สลัดถั่ว. พวกเขาถั่วทั้งหมด ...... ทำไม? ประมาณเที่ยงที่แต่งตัวประหลาดมีเขาเรียกว่ามนุษย์ทุกคนยกเว้นฉันและพวกเขาทั้งหมดออกไปจากชั้นใต้ดินหนึ่งหลังจากที่ อื่น ๆ . มันมีการตัดสินใจว่าพวกเขาจะถูกขายเป็นคนงานเหมืองที่การตกแต่งภายในของทวีปปีศาจ นั่นเป็นเหตุผลที่พวกเขาถูกนำทันทีพร้อมในวันรุ่งขึ้น. ดูเหมือนว่าพวกเขาจะถูกขายใน 20 ~ 50 เหรียญทองแต่ละ. ฉันเป็นเด็กมนุษย์และฉันจะถือการสนทนาสามัญในภาษาปีศาจ. ฉันยังสามารถใช้เวทมนตร์ง่าย เพื่อให้ดูเหมือนว่าพวกเขาได้ติดต่อกับบางคนที่อุดมไปด้วยเพื่อให้พวกเขาสามารถขายผมในราคาที่สูง. ผมจะนำไปขายที่ประมาณ 200 ~ 300 เหรียญทอง ถ้าฉันเป็นหญิงสาวที่ฉันจะได้รับราคาให้สูงขึ้นเป็นผู้นำทหารคนที่แต่งตัวประหลาดมีเขาอธิบาย. นั่นคือประมาณ 10 เท่าของราคาของคนงานเหมือง! ถังใหญ่ของโลหะเหลวมายากลเป็นประมาณ 100 ทองเพื่อให้เป็นจำนวนมาก เงิน. อื่น ๆ กว่าทาสเรือยังนำสินค้าต่าง ๆ จากทวีปอื่น ๆ . เมื่อพวกเขาไปเพื่อกลับไปยังทวีปนางฟ้ามนุษย์พวกเขาซื้อทาสทวีปปีศาจและเต็มไปด้วยแร่ธาตุถือและเช่นกันและยังทวีปอื่น ๆ . มัน เป็นธุรกิจที่มีผลตอบแทนที่สูงแม้ว่าจะมีความเสี่ยงของการสูญเสียทรัพย์สินของพวกเขาเนื่องจากเรือได้รับจม. ▼▼▼▼▼▼▼▼▼▼▼▼ "เกรียงผู้ซื้อของคุณมา." "... .. จริงเหรอ? " มันเป็นคืนที่ห้าฉันอยู่ที่บ้าน Rano ทาส. เมื่อผมมีงานเลี้ยงอาหารค่ำของฉันที่ห้องอาหารซึ่งเป็นผู้นำทหารคนที่แต่งตัวประหลาดมีเขานั่งตรงข้ามฉัน ...... .Obukhov, เมินเฉยพูดคุยกับผม. เขาพูดได้อย่างคล่องแคล่วในนางฟ้ามนุษย์ ภาษาทวีปและดูเหมือนว่าเขาเป็นผู้นำของกองทัพภาคเอกชนในตลาด Slave Rano. อาจจะเป็นเพราะเขามีเวลาว่างเพราะคนงานเหมืองไม่ได้อยู่ที่นี่และเขาก็ไม่ได้จะต้องระมัดระวังเพื่อให้คนที่แต่งตัวประหลาดมีเขาได้รับการเรียกผม ออกไปพูดคุยในภาษาปีศาจ เพราะจากการศึกษาของฉันฉันก็สามารถที่จะจัดให้มีการสนทนาปกติ ผมได้เรียนรู้ชื่อคนที่แต่งตัวประหลาดมีเขาในช่วงหนึ่งของการสนทนา. Obukhov ยังคงพูดคุยของเขาในขณะที่ตักขึ้นซุปถั่วด้วยช้อน. "มันดูเหมือนว่าพวกเขาจะมารับคุณวันพรุ่งนี้." "เอ่อ ... ผมอาจจะขอให้สิ่งที่ชนิดของบุคคลที่พวกเขา มีอะไรบ้าง บางทีเพศของพวกเขา. " "ขอโทษที่เป็นวิธีที่ดีของการวางมัน ดูเหมือนว่าเราได้ถือของผู้สมัครผู้ซื้อ ดังนั้นเราจึงไม่ทราบรายละเอียด. " เขากลืนกินถั่วในปากของเขาโดยไม่ต้องให้มากที่สุดเท่าที่พวกเขาเคี้ยว. Obukhov ไม่ได้พูดอะไรมากไปกว่านั้นและไปเกี่ยวกับอาหารของเขา. แม้ว่าจะเป็นเพียงผู้สมัครผู้ซื้อในที่สุด นี่เหรอ ... . ถ้าผู้ซื้อเป็นคนที่นิสัยที่ชอบชายน้อย, ฉันจะฆ่าตัวเอง. (ไม่มีแม้ว่าผมจะถูกซื้อโดยคนนิสัยแม้ว่าผมแผลขึ้นที่ซ่องชายฉันได้รับรางวัล ' เสื้อให้ขึ้นฉันจะอยู่รอดและกลับไปที่ทวีปนางฟ้าที่มนุษย์หิมะ!) แน่นอนสิ่งที่มันจะ! ...... แต่ในท้ายที่สุดมากกว่าการรับซื้อโดยผู้ชายจะดีกว่าถ้าเป็นผู้หญิงสวย ! ในชีวิตก่อนหน้าของฉันฉันยังคงบริสุทธิ์จนกว่าฉันจะเสียชีวิต. หากคุณรวม 11 ปีของชีวิตหลังผมเกิดอีกครั้งผมก็เกิน 30 ปี ถ้าเป็นครั้งแรกของฉันกับผู้ชายคนหนึ่งและผ่านประตูหลังของฉันที่จะน่ากลัวเกินไป! ▼▼▼▼▼▼▼▼▼▼▼▼ วันรุ่งขึ้นในตอนเช้าผมได้นำมาจากชั้นใต้ดินไปด้านบน ชั้นกับ Obukhov และทหารเอกชนในด้านหน้าและด้านหลังฉัน. มือของฉันถูกผูกไว้กับคู่ของกุญแจมือ. สายยาว 1 เมตรติดอยู่กับเท้าของฉันดังนั้นฉันไม่สามารถย้ายได้อย่างรวดเร็ว. เช่นเคยมีความมหัศจรรย์ ป้องกันเค้นคอที่คอของฉัน. มันเป็นไปไม่ได้ที่จะหนีไปกับร่างกายของเด็กและเวทมนตร์ไม่มี. Rano ทาสเฮ้าส์ชั้น 5. ฉันถูกนำเข้ามาในห้องพักฟุ่มเฟือย. มันอาจจะเป็นห้องรับรองลูกค้า. โซฟาหนังโต๊ะที่ทำจากแมลง เปลือกหอย, โต๊ะเขียนหนังสือหนา. มีหน้าต่างไม่ได้ แต่มีพืชจัดและภาพวาดของทิวทัศน์ที่แขวนอยู่บนผนังแทน. นอกจากนั้นยังมีการตกแต่งอื่น ๆ ปรับลิตร

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

เราถูกนำลงมาจากเรือครั้งแรกในปีนี้

มีเวทย์ป้องกันสร้อยคอที่สวมติดรอบลำคอบนคอและโซ่ในมือและเท้าของเรา

มันเป็นเวลากลางคืน ท้องฟ้าถูกปกคลุมด้วยเมฆ

มันหนาๆ เหมือนฝนจะตก แต่ คน ที่ พอร์ตยังคงทำงานของพวกเขาโดยไม่มีข้อบ่งชี้ใด ๆของการเตรียมสำหรับฝน

ผมเห็นเมืองข้ามจากท่าเรือคลังสินค้าสว่างโดยมากมายของไฟ .
" ขึ้นไปบนเกวียนในบรรทัด พวกเขาได้รับในแรก ผู้หญิงรับรถที่มาจากด้านหลัง "

เหล็กรถปกคลุมด้วยตะแกรงดึงโดยม้า 4 สุขภาพเขารีดขึ้นก่อนที่ฉัน .
ผมทันที ผลักเข้าไปขูดรถ ไม่มีแม้แต่โอกาสที่จะเพลิดเพลินกับความรู้สึกของการเป็นในที่ดิน

เราทำอย่างที่เราบอกไปโดยไม่ขัดขืนและได้ใน 20 เกวียน
ประตูถูกปิดจากข้างนอก มันเป็นสิ่งที่ไม่เปิดจากข้างใน

รถไม่สั่นมาก พิจารณาเปิดพื้นมันผ่านไป .
ดูข้างนอกขูดหน้าต่าง ดูเหมือนว่า เรากำลังมุ่งหน้าไปที่ท่าเรือเมือง .
แล้วเราก็ขนในรถสักชั่วโมง .

" . . . . . . . เหมือนเราอยู่ที่นี่ "

รถเดินอ้อมไปทางด้านหลังของอาคาร 5-floor .
มีป้ายติดไว้ที่อาคาร มันบอกว่า " Rano ทาสในบ้าน " ปีศาจภาษา

เป็นเกวียนหยุดลง เสียงประตูถูกเปิดก็ดังขึ้นจากด้านนอก
เมื่อประตูเปิด กว่า 10 คน มาเจอเรา
พวกเขาทั้งหมดสวมเกราะหนังและติดอาวุธด้วยดาบและหอก . . .