Physical therapists specialize in t

Physical therapists specialize in treating disabilities related to motor and sensory impairments. They are trained in all aspects of anatomy and physiology related to normal function, with an emphasis on movement. They assess the stroke survivor's strength, endurance, range of motion, gait abnormalities, and sensory deficits to design individualized rehabilitation programs aimed at regaining control over motor functions.

Physical therapists help survivors regain the use of stroke-impaired limbs, teach compensatory strategies to reduce the effect of remaining deficits, and establish ongoing exercise programs to help people retain their newly learned skills. Disabled people tend to avoid using impaired limbs, a behavior called learned non-use. However, the repetitive use of impaired limbs encourages brain plasticity** and helps reduce disabilities.

Strategies used by physical therapists to encourage the use of impaired limbs include selective sensory stimulation such as tapping or stroking, active and passive range-of-motion exercises, and temporary restraint of healthy limbs while practicing motor tasks.

In general, physical therapy emphasizes practicing isolated movements, repeatedly changing from one kind of movement to another, and rehearsing complex movements that require a great deal of coordination and balance, such as walking up or down stairs or moving safely between obstacles. People too weak to bear their own weight can still practice repetitive movements during hydrotherapy (in which water provides sensory stimulation as well as weight support) or while being partially supported by a harness. A recent trend in physical therapy emphasizes the effectiveness of engaging in goal-directed activities, such as playing games, to promote coordination. Physical therapists frequently employ selective sensory stimulation to encourage use of impaired limbs and to help survivors with neglect regain awareness of stimuli on the neglected side of the body.

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

นักกายภาพบำบัดที่เชี่ยวชาญในการรักษาความพิการที่เกี่ยวข้องกับไหวสามารถมอเตอร์ และรับความรู้สึก พวกเขามีการฝึกอบรมในด้านกายวิภาคศาสตร์และสรีรวิทยาที่เกี่ยวข้องกับฟังก์ชันปกติ เน้นการเคลื่อนไหว พวกเขาประเมินความแข็งแรงของผู้รอดชีวิตจังหวะ อดทน เคลื่อนไหว เดินผิดปกติ และการขาดดุลทางประสาทสัมผัสในการออกแบบโปรแกรมฟื้นฟูเป็นรายบุคคลที่มุ่งควบคุมฟังก์ชันมอเตอร์กลับคืนนักกายภาพบำบัดช่วยผู้รอดชีวิตอีกการใช้แขนขาขาดโรคหลอดเลือดสมอง สอนกลยุทธ์การชดเชยเพื่อลดผลของการขาดดุลที่เหลือ และสร้างโปรแกรมการออกกำลังกายอย่างต่อเนื่องเพื่อช่วยให้ผู้รักษาทักษะฝึกฝน คนพิการมักจะ หลีกเลี่ยงการใช้แขนขาพิการ เรียกว่าเรียนรู้ไม่ใช้ลักษณะการทำงาน อย่างไรก็ตาม การใช้แขนขาพิการซ้ำกระตุ้นสมอง plasticity ** และช่วยลดความพิการกลยุทธ์ที่ใช้ โดยนักกายภาพบำบัดเพื่อส่งเสริมการใช้แขนขาพิการได้แก่มาตรการกระตุ้นทางประสาทสัมผัสเช่นการเคาะ หรือตบ แฝง และใช้ช่วงของเคลื่อนไหวการออกกำลังกาย และความยับยั้งชั่งใจชั่วคราวของแขนขาแข็งแรงขณะฝึกงานมอเตอร์ทั่วไป กายภาพบำบัดเน้นฝึกแยกย้าย ซ้ำ ๆ เปลี่ยนจากชนิดหนึ่งเคลื่อนไหวไปอีก และทำการทดสอบความเคลื่อนไหวที่ซับซ้อนที่ต้องประสานงานและความสมดุล เช่นเดิน ขึ้น ลงบันได หรือเคลื่อนย้ายได้อย่างปลอดภัยระหว่างอุปสรรคมาก คนอ่อนแอเกินไปที่ต้องแบกน้ำหนักตัวเองได้ยังฝึกการเคลื่อนไหวซ้ำ ๆ ระหว่างบำบัด (ในน้ำช่วยให้การกระตุ้นทางประสาทสัมผัสรวมทั้งสนับสนุนน้ำหนัก) หรือใน ขณะที่บางส่วนได้ถูกสนับสนุนโดยตัวเทียม แนวโน้มล่าสุดในกายภาพบำบัดเน้นประสิทธิภาพของเสน่ห์ในกำกับเป้าหมายกิจกรรม เล่นเกม การส่งเสริมประสานงาน นักกายภาพบำบัดมักใช้เลือกรับความรู้สึกกระตุ้นส่งเสริมให้ใช้แขนขาพิการ และช่วยผู้รอดชีวิตกับละเลยให้รับรู้สิ่งเร้าในด้านร่างกายที่ถูกละเลย

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

นักกายภาพบำบัดที่เชี่ยวชาญในการรักษาความพิการที่เกี่ยวข้องกับยานยนต์และประสาทสัมผัสบกพร่อง พวกเขาได้รับการฝึกฝนในทุกด้านของลักษณะทางกายวิภาคและสรีรวิทยาที่เกี่ยวข้องกับการทำงานตามปกติโดยเน้นการเคลื่อนไหว พวกเขาประเมินความแข็งแรงของผู้รอดชีวิตจังหวะของความอดทนช่วงของการเคลื่อนไหวผิดปกติของการเดินและการขาดดุลทางประสาทสัมผัสในการออกแบบโปรแกรมการฟื้นฟูสมรรถภาพบุคคลที่มุ่งฟื้นการควบคุมฟังก์ชั่นมอเตอร์นักกายภาพบำบัดช่วยผู้รอดชีวิตฟื้นการใช้แขนขาจังหวะบกพร่องสอนกลยุทธ์การชดเชยเพื่อลด ผลกระทบของการขาดดุลที่เหลืออยู่และสร้างโปรแกรมการออกกำลังกายอย่างต่อเนื่องเพื่อช่วยให้ผู้คนได้เรียนรู้ทักษะการรักษาใหม่ของพวกเขา คนพิการมีแนวโน้มที่จะหลีกเลี่ยงการใช้แขนขาพิการพฤติกรรมที่เรียกว่าเรียนรู้ที่ไม่ใช้ อย่างไรก็ตามการใช้ซ้ำของแขนขาพิการส่งเสริมปั้นสมอง ** และช่วยลดความพิการกลยุทธ์ที่ใช้โดยนักกายภาพบำบัดเพื่อส่งเสริมการใช้ของแขนขาพิการรวมถึงการกระตุ้นประสาทสัมผัสการคัดเลือกเช่นแตะหรือลูบที่ใช้งานและการออกกำลังกายช่วงของการเคลื่อนไหวเรื่อย ๆ และความยับยั้งชั่งใจชั่วคราวของแขนขาที่มีสุขภาพดีในขณะที่การฝึกซ้อมงานมอเตอร์โดยทั่วไปการรักษาทางกายภาพเน้นการฝึกการเคลื่อนไหวแยกเปลี่ยนแปลงซ้ำ ๆ จากประเภทหนึ่งของการเคลื่อนไหวไปยังอีกและซ้อมการเคลื่อนไหวที่ซับซ้อนที่จำเป็นต้องมีการจัดการที่ดีของการประสานงานและความสมดุลเช่นการเดินขึ้นหรือ ลงบันไดหรือย้ายได้อย่างปลอดภัยระหว่างอุปสรรค คนอ่อนแอเกินกว่าที่จะแบกรับน้ำหนักของตัวเองของพวกเขายังคงสามารถฝึกการเคลื่อนไหวซ้ำ ๆ ในระหว่างการบำบัดด้วยน้ำ (ซึ่งน้ำมีการกระตุ้นประสาทสัมผัสรวมทั้งการสนับสนุนน้ำหนัก) หรือในขณะที่ได้รับการสนับสนุนบางส่วนจากเทียม แนวโน้มล่าสุดในการบำบัดทางกายภาพเน้นประสิทธิภาพของการมีส่วนร่วมในกิจกรรมเป้าหมายกำกับเช่นการเล่นเกมเพื่อส่งเสริมการประสานงาน นักกายภาพบำบัดมักใช้การกระตุ้นประสาทสัมผัสการคัดเลือกเพื่อส่งเสริมการใช้ของแขนขาพิการและเพื่อช่วยผู้รอดชีวิตด้วยการละเลยฟื้นการรับรู้ของสิ่งเร้าทางด้านละเลยของร่างกาย

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

นักกายภาพบำบัดที่เชี่ยวชาญในการรักษาความพิการที่เกี่ยวข้องกับความบกพร่องทางประสาทสัมผัสและมอเตอร์ . พวกเขาจะผ่านการฝึกอบรมในทุกด้านของกายวิภาคศาสตร์และสรีรวิทยาที่เกี่ยวข้องกับการทำงานปกติ โดยเน้นการเคลื่อนไหว พวกเขาประเมินจังหวะของผู้รอดชีวิต ความแข็งแรง ความทนทาน ช่วงของการเคลื่อนไหว ท่าเดินผิดปกติและทางการออกแบบเฉพาะโปรแกรมที่มุ่งฟื้นฟูกลับคืนควบคุมการทำงานมอเตอร์ ทางกายภาพบำบัดช่วยผู้รอดชีวิตอีก

ใช้จังหวะที่พิการแขน ขา สอนกลยุทธ์การลดผลของการขาดดุลเหลือและสร้างโปรแกรมการออกกำลังกายอย่างต่อเนื่องเพื่อช่วยให้คนเก็บใหม่ได้เรียนรู้ทักษะคนพิการมักจะหลีกเลี่ยงการใช้แขนขาพิการ มีพฤติกรรมที่เรียกว่าเรียนรู้ ไม่ใช้ อย่างไรก็ตาม การใช้ซ้ำของแขนขาพิการ กระตุ้นสมองพลาสติก * * และช่วยลดความพิการ .

ใช้กลยุทธ์ทางกายภาพบำบัด เพื่อส่งเสริมการใช้แขนขาพิการ รวมถึงการกระตุ้นการรับความรู้สึก เช่น การเคาะ หรือการลูบ , การใช้งานและเรื่อยๆช่วงของการออกกำลังกายเคลื่อนไหวชั่วคราวและความยับยั้งชั่งใจของแขนขาแข็งแรง ในขณะที่การฝึกงานมอเตอร์ .

ในทั่วไป , กายภาพบําบัด เน้นฝึกแยกการเคลื่อนไหวซ้ำ ๆเปลี่ยนจากประเภทหนึ่งไปยังอีกและการเคลื่อนไหว , การเคลื่อนไหวที่ต้องซ้อมที่ซับซ้อนมากการประสานงานและความสมดุล เช่น การเดินขึ้นหรือลงบันได หรือย้ายอย่างปลอดภัยระหว่างอุปสรรคคนอ่อนแอเกินไปที่จะแบกน้ำหนักของพวกเขาเองยังสามารถฝึกการเคลื่อนไหวซ้ำ ๆในที่จอดรถ ( ที่น้ำมีการกระตุ้นประสาทรับความรู้สึก ตลอดจนสนับสนุนน้ำหนัก ) หรือในขณะที่บางส่วนได้รับการสนับสนุนโดยเครื่องเทียมลาก แนวโน้มล่าสุดในทางกายภาพบำบัดที่เน้นประสิทธิภาพของการมีส่วนร่วมในกิจกรรมที่ดำเนินไปสู่เป้าประสงค์ เช่น เล่นเกมส์ เพื่อส่งเสริมการประสานงานนักกายภาพบำบัดบ่อยจ้างการกระตุ้นการรับความรู้สึกเพื่อสนับสนุนการใช้แขนขาพิการ และช่วยผู้รอดชีวิตกับละเลยฟื้นความตระหนักของสิ่งเร้าที่ทิ้งข้างตัว