Initial approaches to restoration s

Initial approaches to restoration suggested adopting ‘‘traditional’’
uneven-aged silvicultural practices (Benecke, 1996;
Emmingham, 1998). However, structural goals and associated
constraints and conditions in managing for old-growthness are
quite different fromthe conditions that have led to the development
of current silvicultural systems (Puettmann et al., 2008; for
examples about the impact of such differences see Kenefic and
Nyland, 2007). Traditional silvicultural systems were developed for
efficient timber production in intensively managed, homogenized
forests (Puettmannet al.,2008). In contrast, restoration goals for oldgrowthness
typically focus on increasing structural complexity
(Keeton, 2006). Because of the limited scientific information
currently available to guide our efforts, various research programs
were initiated in the 1990s to investigate whether management
could accelerate the development of old-growth structural components,
and also the potential benefits of an active restoration
approach (e.g. Poage and Anderson, 2007; Seymour et al., 2006;
Kuehne and Puettmann, 2006). Most of these studies are relatively
recent and information about many aspects, especially long-term
responses, is still rare. The following section reviews our current
understanding of the two above-mentioned assumptions for a
variety of stand components.

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

วิธีเริ่มต้นการคืนค่าแนะนำนำ ''โบราณ ''ปฏิบัติสม่ำเสมออายุ silvicultural (Benecke, 1996Emmingham, 1998) อย่างไรก็ตาม เป้าหมายโครงสร้าง และเชื่อมโยงข้อจำกัดและเงื่อนไขในการจัดการสำหรับ growthness เก่าแตกต่างจากเงื่อนไขที่จะนำไปสู่การพัฒนาปัจจุบันระบบ silvicultural (Puettmann et al. 2008 สำหรับตัวอย่างเกี่ยวกับผลกระทบของความแตกต่างดู Kenefic และNyland, 2007) ระบบ silvicultural แบบดั้งเดิมได้มีพัฒนาผลิตยางพาราประสิทธิภาพในเข้มจัดการ homogenizedป่า (Puettmannet al. 2008) ความเปรียบต่าง ฟื้นฟูเป้าหมายสำหรับ oldgrowthnessมักจะมุ่งเน้นไปที่การเพิ่มความซับซ้อนของโครงสร้าง(Keeton, 2006) เนื่องจากข้อมูลทางการแพทย์จำกัดในปัจจุบันมีความพยายามของเราที่แนะนำ โปรแกรมต่าง ๆ วิจัยได้เริ่มต้นในปี 1990 เพื่อตรวจสอบว่าการจัดการสามารถเร่งการพัฒนาของชิ้นส่วนโครงสร้างเก่าเจริญเติบโตและยังประโยชน์การคืนค่าที่ใช้งานอยู่วิธีการ (เช่น Poage และแอนเดอร์สัน 2007 ซีมัวร์ et al. 2006Kuehne และ Puettmann, 2006) ส่วนใหญ่ของการศึกษาเหล่านี้จะค่อนข้างล่าสุด และข้อมูลเกี่ยวกับหลายแง่มุม ระยะยาวโดยเฉพาะตอบ เป็นการยาก ส่วนต่อไปนี้ความคิดเห็นปัจจุบันของเราความเข้าใจในสมมติฐานดังกล่าวข้างสองสำหรับการขาตั้งส่วนประกอบที่หลากหลาย

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

วิธีการเริ่มต้นที่จะฟื้นฟูแนะนำการนำแบบดั้งเดิม '' ''
ไม่สม่ำเสมอวัยการปฏิบัติวนวัฒน์ (Benecke 1996;
Emmingham, 1998) อย่างไรก็ตามเป้าหมายของโครงสร้างและการเชื่อมโยง
ข้อ จำกัด และเงื่อนไขในการจัดการสำหรับเก่า growthness มีความ
แตกต่างกันค่อนข้าง fromthe เงื่อนไขที่ได้นำไปสู่การพัฒนา
ของระบบวนวัฒน์ปัจจุบัน (Puettmann et al, 2008;. สำหรับ
ตัวอย่างเกี่ยวกับผลกระทบของความแตกต่างดังกล่าวเห็น Kenefic และ
Nyland 2007) ระบบวนวัฒน์ดั้งเดิมได้ถูกพัฒนาขึ้นมาสำหรับ
การผลิตไม้ที่มีประสิทธิภาพในการบริหารจัดการอย่างหนาแน่นหดหาย
ป่า (Puettmannet al., 2008) ในทางตรงกันข้ามเป้าหมายฟื้นฟูสำหรับ oldgrowthness
มักจะมุ่งเน้นการเพิ่มความซับซ้อนของโครงสร้าง
(Keeton 2006) เพราะข้อมูลทางวิทยาศาสตร์ที่ จำกัด
อยู่ในปัจจุบันเพื่อเป็นแนวทางในความพยายามของเราโครงการวิจัยต่าง ๆ
ที่ถูกริเริ่มขึ้นในปี 1990 เพื่อตรวจสอบการจัดการ
สามารถเร่งการพัฒนาของชิ้นส่วนโครงสร้างเก่าเจริญเติบโต
และยังเป็นประโยชน์ที่มีศักยภาพของการฟื้นฟูการใช้งาน
วิธีการ (เช่น Poage และ Anderson, 2007. มัวร์ et al, 2006;
Kuehne และ Puettmann 2006) ส่วนใหญ่ของการศึกษาเหล่านี้จะค่อนข้าง
ที่ผ่านมาและข้อมูลเกี่ยวกับหลาย ๆ ด้านโดยเฉพาะอย่างยิ่งในระยะยาว
การตอบสนองยังคงหายาก ส่วนต่อไปนี้ความคิดเห็นของเราในปัจจุบัน
ความเข้าใจของทั้งสองสมมติฐานดังกล่าวข้างต้นสำหรับ
ความหลากหลายของชิ้นส่วนขาตั้ง

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

เริ่มต้นแนวทางการฟื้นฟูแนะใช้ ' 'traditional ' 'ขนาดไม่เท่าอายุวัฒนปฏิบัติ ( benecke , 1996 ;emmingham , 1998 ) อย่างไรก็ตาม เป้าหมายและโครงสร้างที่เกี่ยวข้องข้อจำกัดและเงื่อนไขในการจัดการเพื่อ growthness เก่าจากเงื่อนไขแตกต่างกันมากที่นำไปสู่การพัฒนาระบบในปัจจุบัน ( วัฒน puettmann et al . , 2008 ; สำหรับตัวอย่างเกี่ยวกับผลกระทบของความแตกต่างดังกล่าวเห็น kenefic และnyland , 2007 ) ระบบถูกพัฒนาขึ้นสำหรับวัฒนแบบดั้งเดิมมีประสิทธิภาพในการผลิตไม้และจัดการบดป่า ( puettmannet al . , 2008 ) ในทางตรงกันข้าม ฟื้นฟู เป้าหมาย oldgrowthnessโดยมุ่งเน้นการเพิ่มความซับซ้อนของโครงสร้าง( คีเติ้น , 2006 ) เนื่องจากข้อมูลทางวิทยาศาสตร์ จำกัดขณะนี้มีคู่มือความพยายามของเรา โปรแกรมการวิจัยต่าง ๆถูกริเริ่มขึ้นในปี 1990 เพื่อตรวจสอบว่า การจัดการจะเร่งพัฒนาโครงสร้างการเจริญเติบโตเก่าและประโยชน์ของการใช้งานฟื้นฟูวิธีการ ( เช่น poage แอนเดอร์สัน , 2007 ; ซีมัวร์ et al . , 2006 ;เครื่องบิน puettmann , 2006 ) ส่วนใหญ่ของการศึกษาเหล่านี้จะค่อนข้างล่าสุดและข้อมูลเกี่ยวกับหลาย ๆด้าน โดยเฉพาะอย่างยิ่งในระยะยาวคำตอบ คือ ยังหายาก ส่วนต่อไปนี้คือความคิดเห็นของเราในปัจจุบันความเข้าใจของทั้งสองดังกล่าวข้างต้นสมมติฐานสำหรับความหลากหลายของส่วนประกอบที่ยืน