This model of communication differs

This model of communication differs from many more traditional approaches
to communication. At the core of the difference is that the model used here is not
human-centered. It doesn’t have being human, or even organic, as a prerequisite
for being an endpoint in a communication system. This expands communication
systems to include processors such as computers, as well as less sophisticated reproducing
devices such as photocopiers. By not arbitrarily limiting the system to
humans, little is lost and much is gained, both by describing phenomena outside
humans that seem very similar to what is traditionally referred to as communication
and by greatly simplifying the definition and making it precise. Because the
definition is not explicitly biological in nature, it is also not explicitly intentional
in nature. Intentional characteristics can be incorporated into processes; modeling
communication as complementary processes can be consistent with intentional
processes and human communication, allowing models of communication such
as that described by Sperber and Wilson [SW95] to be seen as describing communications
that are special cases of this more general model of communication.
Unlike many models of communication, however, our communication processes
are not limited to intentional or human phenomena. Similarly, communication
does not have to transmit meaning or be intrinsically symbolic, although these
phenomena can be incorporated. This differs from Shannon’s model of communication,
which begins with a source which ”produces a message or sequence of
messages to be communicated to the receiving terminal” [Sha93b, p. 6]. Similarly,
when Shannon says that we can ”roughly classify communication systems,”
the categories are described as having a message component [Sha93b, p. 7–8].

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

สื่อสารรุ่นนี้แตกต่างจากวิธีดั้งเดิมมากการสื่อสาร ของความแตกต่างคือรุ่นที่ใช้ที่นี่ไม่มนุษย์แปลก ไม่มีมนุษย์ หรือแม้กระทั่ง อินทรีย์ เป็นช่วงเวลาสำหรับการปลายทางในระบบสื่อสาร นี้ขยายการสื่อสารระบบรวมโปรเซสเซอร์ เช่นคอมพิวเตอร์ และน้อย กว่าการทำซับซ้อนอุปกรณ์ต่าง ๆ เช่นเครื่องถ่ายเอกสาร โดยไม่จำกัดให้ระบบมนุษย์ น้อยหายไป และมากมี กำไร ทั้งอธิบายปรากฏการณ์ภายนอกมนุษย์ที่ดูเหมือนจะคล้ายคลึงกับสิ่งซึ่งเรียกว่าการสื่อสารโดยให้คำนิยาม และทำให้แม่นยำมากขึ้น เนื่องจากการคำจำกัดความไม่ชัดเจนทางชีวภาพในธรรมชาติ ไม่ตกอย่างชัดเจนในธรรมชาติ ลักษณะมิสามารถรวมอยู่ในกระบวนการ การสร้างโมเดลสื่อสารเป็นกระบวนการประกอบได้อย่างสอดคล้องกับมิกระบวนการและการสื่อสารมนุษย์ ให้รูปแบบของการสื่อสารดังกล่าวตามที่อธิบายไว้ โดย Sperber และ Wilson [SW95] ถือเป็นการอธิบายการสื่อสารที่เป็นกรณีพิเศษของรุ่นนี้ทั่วไปของการสื่อสารซึ่งแตกต่างจากรูปแบบในการสื่อสาร ไร กระบวนการสื่อสารของเราจะไม่ตก หรือมนุษย์ปรากฏการณ์ ในทำนองเดียวกัน การสื่อสารไม่มีการส่งผ่านความหมาย หรือเป็นการทำสัญลักษณ์ แม้ว่าเหล่านี้ปรากฏการณ์สามารถถูกรวม ซึ่งแตกต่างจากแบบจำลองของแชนนอนสื่อสารซึ่งเริ่มต้น ด้วยแหล่งที่ "สร้างข้อความหรือลำดับของข้อความที่จะสื่อสารกับเทอร์มินัลรับ" [Sha93b, 6 p.] ในทำนองเดียวกันเมื่อแชนนอนกล่าวว่า เราสามารถ "คร่าว ๆ แบ่งระบบการสื่อสารประเภทไว้ว่า มีส่วนประกอบข้อความ [Sha93b, p. 7-8]

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

รูปแบบของการสื่อสารนี้แตกต่างจากวิธีการแบบดั้งเดิมอื่น ๆ อีกมากมาย
เพื่อการสื่อสาร ที่เป็นแกนหลักของความแตกต่างก็คือว่ารูปแบบการใช้ที่นี่ไม่ได้เป็น
มนุษย์เป็นศูนย์กลาง แต่ไม่ได้มีมนุษย์หรือแม้กระทั่งอินทรีย์เป็นสิ่งที่จำเป็น
สำหรับการเป็นปลายทางในระบบการสื่อสาร นี้จะขยายการสื่อสาร
ที่จะรวมถึงระบบประมวลผลเช่นคอมพิวเตอร์เช่นเดียวกับการทำซ้ำที่มีความซับซ้อนน้อยกว่า
อุปกรณ์เช่นเครื่องถ่ายเอกสาร โดยไม่ได้ จำกัด โดยพลระบบเพื่อ
มนุษย์เล็ก ๆ น้อย ๆ จะหายไปและมากจะได้รับทั้งจากการอธิบายปรากฏการณ์นอก
มนุษย์ที่ดูเหมือนจะคล้ายกันมากกับสิ่งที่เป็นประเพณีที่เรียกว่าการสื่อสาร
และง่ายมากความหมายและทำให้ได้อย่างแม่นยำ เพราะ
ความหมายไม่ชัดเจนทางชีวภาพในธรรมชาติก็ยังไม่แน่ชัดเจตนา
ในธรรมชาติ ลักษณะเจตนาสามารถรวมอยู่ในกระบวนการ การสร้างแบบจำลอง
การสื่อสารเป็นกระบวนการที่สมบูรณ์สามารถให้สอดคล้องกับเจตนา
กระบวนการและการสื่อสารของมนุษย์ที่ช่วยให้รูปแบบของการสื่อสารเช่น
เดียวกับที่อธิบายโดย Sperber และวิลสัน [SW95] ที่จะเห็นเป็นที่อธิบายถึงการสื่อสาร
ที่มีกรณีพิเศษของรุ่นนี้ทั่วไปมากขึ้นของการสื่อสาร.
ซึ่งแตกต่างจาก รูปแบบของการสื่อสาร แต่กระบวนการสื่อสารของเรา
ไม่ จำกัด เฉพาะปรากฏการณ์เจตนาหรือมนุษย์ ในทำนองเดียวกันการสื่อสารที่
ไม่ได้มีการส่งหมายหรือสัญลักษณ์ภายในเหล่านี้แม้
ปรากฏการณ์สามารถรวม ซึ่งแตกต่างจากรูปแบบของแชนนอนของการสื่อสาร
ซึ่งจะเริ่มมีแหล่งที่มาที่ "ผลิตข้อความหรือลำดับของ
ข้อความที่จะสื่อสารไปยังสถานีที่ได้รับ "[Sha93b พี 6] ในทำนองเดียวกัน
เมื่อแชนนอนกล่าวว่าเราสามารถ "ประมาณจำแนกระบบการสื่อสาร"
ประเภทที่มีการอธิบายว่ามีองค์ประกอบข้อความ [Sha93b พี 7-8]

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

รูปแบบของการสื่อสารที่แตกต่างจากหลายวิธีแบบดั้งเดิมมากขึ้น
เพื่อการสื่อสาร ที่หลักความแตกต่างคือ แบบจำลองที่ใช้ที่นี่ไม่ได้
มนุษย์เป็นศูนย์กลาง มันไม่มีมนุษย์หรือแม้แต่อินทรีย์เป็นเบื้องต้น
เป็นปลายทางในระบบการสื่อสาร นี้ขยายระบบการสื่อสาร
รวมประมวลผล เช่น คอมพิวเตอร์เช่นเดียวกับที่ซับซ้อนน้อยกว่าการทำซ้ำ
อุปกรณ์เช่นเครื่องถ่ายเอกสาร โดยไม่พลจำกัดระบบ

มนุษย์ น้อยจะหายไปและจะได้รับทั้งจากการอธิบายปรากฏการณ์ภายนอก
มนุษย์ที่ดูเหมือนจะคล้ายกันมากกับสิ่งที่เป็นประเพณีที่เรียกว่าการสื่อสาร
และอย่างมากลการนิยามและทำให้มันชัดเจนขึ้น เพราะ
ความหมายไม่ชัดเจนทางชีวภาพในธรรมชาติ ก็ยังไม่ชัดแจ้งโดยเจตนา
ในธรรมชาติ ลักษณะเจตนาสามารถรวมเข้ากับกระบวนการ แบบจำลองการสื่อสารเป็นกระบวนการซึ่งได้

) และสอดคล้องกับเจตนาการสื่อสารของมนุษย์ที่ช่วยให้รูปแบบของการสื่อสารเช่น
ตามที่อธิบายโดย sperber วิลสัน [ sw95 ] เห็นเป็นการอธิบายการสื่อสาร
ที่เป็นกรณีพิเศษของรูปแบบทั่วไปของการสื่อสาร รูปแบบของการสื่อสารที่แตกต่างมากมาย

แต่กระบวนการการสื่อสารของเราจะไม่ จำกัด เจตนาหรือมนุษย์ของปรากฏการณ์ นอกจากนี้การสื่อสาร
ไม่ต้องส่งผ่านความหมายหรือสัญลักษณ์ภายใน ถึงแม้ว่าเหล่านี้
ปรากฏการณ์สามารถจัดตั้งขึ้น นี้แตกต่างจากแชนน่อนเป็นรูปแบบของการสื่อสาร
ซึ่งเริ่มต้นด้วยแหล่งที่ " สร้างข้อความ หรือลำดับของ
ข้อความที่จะสื่อสารไปยังสถานีรับ " [ sha93b , หน้า 6 ) โดย
เมื่อแชนนอนกล่าวว่า " เราสามารถประมาณแบ่งระบบสื่อสาร "
ประเภทถูกอธิบายว่ามีข้อความส่วนประกอบ [ sha93b , หน้า 7 – 8 ]