Biography[edit]Early life, performi

Biography[edit]
Early life, performing technique[edit]
Frank Floyd was the son of itinerant parents who separated without giving him a name.[2] He was raised by his sharecropping grandparents, who died while he was a teenager. He taught himself to play harmonica when he was 10 years old, and he eventually learned guitar. He gave himself the name Frank Floyd,[2] and began performing in the 1920s for traveling carnivals and medicine shows.

He learned many types of folk music and became a mimic, effortlessly switching from humorous hillbilly ballads to deep country blues.

With his self-taught harmonica technique, he was a one-man band, able to play the instrument without his hands or the need for a neck brace. While also playing guitar, he perfected a technique of manipulating the harmonica with his mouth while he sang out of the other side. He could also play harmonica with his nose and thus play two harmonicas at once, a skill he shared with blues harp players Walter Horton and Gus Cannon's partner Noah Lewis.

Early recordings[edit]
After years of performing on the medicine-show circuit, Harmonica Frank began working in radio in 1932.[2] His first records were made in 1951, engineered by Sam Phillips in Memphis, Tennessee.[2] The songs, "Swamp Root", "Goin’ Away Walkin'", "Step It Up and Go", "Howlin’ Tomcat", and "She Done Moved", were licensed to Chess Records. Phillips put out another single on Sun Records, "Rockin Chair Daddy"/"The Great Medical Menagerist" in 1954. Harmonica Frank thus became the first white musician to record at that studio.[2] Floyd and Larry Kennon released a shared single, "Rock-A-Little Baby"/"Monkey Love" in 1958, on their own record label, F&L.

Rediscovery, legacy and death[edit]
Harmonica Frank's songs appeared on many all-black blues compilations in the 1960s and 1970s, collectors being unable to distinguish his race.

In 1972 he was "rediscovered" by Stephen C. LaVere and in the following years recorded two albums for the Adelphi and Barrelhouse labels, including a compilation of the early material. Additional full albums were recorded before his death in 1984, many of which have become available on CD, though his vintage recordings (1951–59) remain mostly out of print and unavailable aside from occasional tracks on compilations.

In his 1975 book Mystery Train: Images of America in Rock 'n' Roll Music, author Greil Marcus presented a unique vision of America and music, and how they relate by using (as metaphors) six musicians, one of whom was Harmonica Frank.

Frank Floyd died in Blanchester, Ohio, on August 7, 1984, due to complications from Type II diabetes (which had previously cost him his leg) and lung cancer. He was survived by his late-life spouse, Frances Kincaide-Pierce-Floyd. She died in June 2008, in Georgetown, Ohio, from natural causes.

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

ชีวประวัติ [แก้ไข]
ชีวิตในวัยเด็กเทคนิคที่มีประสิทธิภาพ [แก้ไข]
แฟรงก์ฟลอยด์ถูกลูกชายของพ่อแม่ท่องเที่ยวที่แยกออกจากกันได้โดยไม่ต้องให้เขาชื่อ. [2] เขาถูกเลี้ยงดูมาโดยปู่ย่าตายายของเขาตรงไปผู้ที่เสียชีวิตในขณะที่เขายังเป็นวัยรุ่น เขาสอนให้ตัวเองในการเล่นออร์แกนเมื่อเขาอายุ 10 ปีและในที่สุดเขาก็เรียนรู้กีต้าร์ เขาทำให้ตัวเองชื่อแฟรงก์ฟลอยด์ [2] และเริ่มดำเนินการในปี ค.ศ. 1920 สำหรับการเดินทาง carnivals และรายการยา. เขาได้เรียนรู้หลายประเภทของดนตรีพื้นบ้านและกลายเป็นเลียนแบบหวานเปลี่ยนจากเพลงบัลลาดบ้านนอกอารมณ์ขันบลูส์ประเทศลึก. ด้วยตัวเองของเขา เทคนิคออร์แกน -taught เขาเป็นวงดนตรีคนเดียวสามารถเล่นเครื่องดนตรีได้โดยไม่ต้องมือของเขาหรือความจำเป็นในการรัดคอที่ ในขณะที่ยังเล่นกีต้าร์เขาสมบูรณ์แบบเทคนิคการจัดการกับออร์แกนด้วยปากของเขาในขณะที่เขาร้องออกมาจากด้านอื่น ๆ นอกจากนี้เขายังสามารถเล่นออร์แกนกับจมูกของเขาและทำให้เล่นสองหีบเพลงปากในครั้งเดียวทักษะเขาร่วมกับบลูส์พิณผู้เล่นวอลเตอร์ฮอร์ตันและหุ้นส่วนกัแคนนอนของโนอาห์ลูอิส. บันทึกต้น [แก้ไข] หลังจากปีของการดำเนินการในวงจรยาแสดง Harmonica แฟรงก์เริ่มทำงานในวิทยุในปี 1932 [2] บันทึกแรกของเขาที่ถูกสร้างขึ้นในปี 1951 ออกแบบโดยแซมฟิลลิปเมมฟิสรัฐเทนเนสซี. [2] เพลง "บึงราก", "เรือใบออกไปเย้ว ๆ ", "ขั้นตอนที่มัน ขึ้นไป "," Howlin 'โพง "และ" เธอเสร็จสิ้นการย้าย "ได้รับอนุญาตให้หมากรุกประวัติ ฟิลลิปใส่ออกเดียวในอีกอาทิตย์ประวัติ "ร็อกกิ้งเก้าอี้พ่อ" / "การแพทย์ที่ดี Menagerist" ในปี 1954 Harmonica แฟรงค์จึงกลายเป็นนักดนตรีสีขาวเป็นครั้งแรกในการบันทึกที่สตูดิโอที่. [2] ฟลอยด์และลาร์รี่ Kennon ที่ใช้ร่วมกันเปิดตัวซิงเกิ้ล "ร็อค-A-เล็ก ๆ น้อย ๆ เด็ก" / "ลิงรัก" ในปี 1958 ในค่ายเพลงของตัวเอง F & L. ค้นพบมรดกและความตาย [แก้ไข] เพลง Harmonica ของแฟรงก์ปรากฏบน compilations หลายบลูส์สีดำทั้งหมดในปี 1960 และ 1970 นักสะสม การไม่สามารถที่จะแยกแยะการแข่งขันของเขา. ในปี 1972 เขาได้รับการ "ค้นพบ" โดยสตีเฟ่นค LaVere และในปีต่อไปนี้ไว้สองอัลบั้มสำหรับอเดลฟีและป้ายชื่อ Barrelhouse รวมทั้งการรวบรวมวัสดุต้น อัลบั้มเต็มรูปแบบเพิ่มเติมที่ถูกบันทึกไว้ก่อนที่เขาจะเสียชีวิตในปี 1984 หลายแห่งซึ่งได้กลายเป็นที่อยู่ในแผ่นซีดี แต่บันทึกของเขาวินเทจ (1951-1959) ยังคงอยู่ส่วนใหญ่ออกจากพิมพ์และพร้อมใช้งานนอกเหนือจากแทร็คเป็นครั้งคราวในการรวบรวม. ในหนังสือของเขา 1975 รถไฟลึกลับ: ภาพของอเมริกาในร็อคแอนด์โรลเพลงผู้เขียน Greil มาร์คัสนำเสนอวิสัยทัศน์ที่ไม่ซ้ำกันของอเมริกาและเพลงและวิธีการที่เกี่ยวข้องโดยใช้ (เป็นคำอุปมาอุปมัย) หกนักดนตรีคนหนึ่งในนั้นเป็น Harmonica แฟรงก์. แฟรงก์ฟลอยด์เสียชีวิตใน BLANCHESTER โอไฮโอ เมื่อวันที่ 7 สิงหาคม 1984 เนื่องจากภาวะแทรกซ้อนจากโรคเบาหวานประเภทที่สอง (ซึ่งเคยทำให้เขาเสียขาของเขา) และโรคมะเร็งปอด เขารอดชีวิตจากคู่สมรสปลายชีวิตของเขาฟรานเซส Kincaide-เพียร์ซ-ฟลอยด์ เธอเสียชีวิตในเดือนมิถุนายน 2008 ในจอร์จทาวน์โอไฮโอจากสาเหตุตามธรรมชาติ

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

ชีวประวัติ [ แก้ไข ]
ชีวิตการแสดงเทคนิค [ แก้ไข ]
แฟรงค์ ฟลอยด์ เป็นลูกชายของพ่อแม่ที่แยกตามโดยไม่ให้เขาชื่อ [ 2 ] เขาถูกเลี้ยงดูโดยของเขา sharecropping ปู่ย่าตายายที่ตายไปแล้ว ตอนที่เขายังเป็นวัยรุ่น เขาสอนเขาเล่นออร์แกนเมื่อเขาอายุ 10 ขวบ และในที่สุดเขาก็เรียนกีตาร์ เขาให้ตัวเขาชื่อแฟรงค์ ฟลอยด์[ 2 ] และเริ่มการแสดงในช่วงปี ค.ศ. 1920 สำหรับการเดินทาง carnivals และยาแสดง

เขาเรียนรู้หลายประเภทของดนตรี และเป็น เลียนแบบ หวานเปลี่ยนจากอารมณ์ขันบ้านนอกป๊อบกับบลูส์ประเทศลึก

เค้าเรียนด้วยตัวเองหีบเพลงปากเทคนิคเขาวงเดี่ยวสามารถเล่นเครื่องดนตรีโดยมือของเขาหรือ ต้องการคอรั้ง ในขณะที่ยังเล่นกีตาร์เขา perfected เทคนิคจัดการเป่าด้วยปากของเขาในขณะที่เขาร้องเพลงออกมาจากด้านอื่น ๆ เขายังสามารถเล่นฮาร์โมนิก้ากับจมูก และดังนั้นจึง เล่นสองหีบเพลงปากในครั้งเดียวของเขา เป็นทักษะที่เขาใช้ร่วมกันกับบลูส์เล่นพิณวอลเตอร์ฮอร์ตันและคู่กัสปืนใหญ่ของโนอาห์ ลูอิส

ก่อนบันทึก [ แก้ไข ]
หลังจากปีของการดำเนินการเกี่ยวกับยาแสดงวงจรหีบเพลงปากแฟรงค์เริ่มทำงานในวิทยุใน 1932 . [ 2 ] บันทึกแรกของเขาเกิดขึ้นในปี 1951 ออกแบบโดย แซม ฟิลลิปส์ในเมมฟิส , เทนเนสซี . [ 2 ] เพลง " หนองบอน " , " หนีไปเดิน " , " ก้าวไป " , " howlin ' ทอมแคท " และ " เธอทำย้าย " ได้รับอนุญาตให้บันทึกหมากรุก ฟิลิปส์วางออกอื่นเดียวในประวัติดวงอาทิตย์ " Rockin เก้าอี้พ่อ " / " ดีแพทย์ menagerist " ในปี 1954 .หีบเพลงปาก แฟรงค์จึงกลายเป็นแรกสีขาวนักดนตรีบันทึกที่สตูดิโอ [ 2 ] ฟลอยด์และ Larry เคนเนิ่นออกเดียวที่ใช้ร่วมกัน " rock-a-little ที่รัก " ลิง " ความรัก " ใน 1958 ในค่ายเพลงของตัวเอง , F & L .

ค้นพบมรดกและความตาย [ แก้ไข ]
หีบเพลงปาก แฟรงค์ เป็นเพลงที่ปรากฏบน สีดำฟ้าหลาย compilations ในทศวรรษที่ 1960 และ 1970 , สะสมไม่สามารถแยกแยะ

แข่งของเขาในปี 1972 เขาถูก " ค้นพบ " โดย Stephen C . lavere และปีต่อไปนี้บันทึกสองอัลบั้มสำหรับ Adelphi Barrelhouse และป้าย รวมทั้งรวบรวมข้อมูลก่อน อัลบั้มเต็มเพิ่มเติมได้ถูกบันทึกไว้ก่อนที่จะตายของเขาในปี 1984 หลายแห่งซึ่งได้กลายเป็นที่มีอยู่บนแผ่นซีดีแม้ว่าบันทึกโบราณของเขา ( 1951 – 59 ) ยังคงเป็นส่วนใหญ่ออกจากพิมพ์และไม่มีนอกเหนือจากเพลง compilations เป็นครั้งคราว

ใน 1975 หนังสือปริศนารถไฟ : รูปภาพของอเมริกาในหินกลิ้งดนตรี ผู้เขียน greil มาร์คัส นำเสนอวิสัยทัศน์ที่เป็นเอกลักษณ์ของอเมริกา และดนตรี และวิธีที่พวกเขาเกี่ยวข้องด้วย ( เป็นอุปมาอุปมัย ) นักดนตรีหก หนึ่งในนั้นคือออร์แกน แฟรงค์ แฟรงค์ ฟรอยด์เสียชีวิตใน blanchester

,โอไฮโอ ในวันที่ 7 สิงหาคม ปี พ.ศ. 2527 เนื่องจากภาวะแทรกซ้อนจากโรคเบาหวานประเภทที่สอง ( ซึ่งก่อนหน้านี้เขาจ่ายขา ) และโรคมะเร็งปอด เขารอดชีวิตมาได้ โดยคู่สมรสชีวิตของเขาช้า ฟรานเซส kincaide เพียร์ซ ฟลอยด์ เธอเสียชีวิตในเดือนมิถุนายน 2008 ใน จอร์จทาวน์ , โอไฮโอ , จากธรรมชาติ