Intention to voice. The TPB propose

Intention to voice. The TPB proposes that an individual’s self-reported intention
to perform a given behavior is the immediate determinant of his or her behavior
(Ajzen, 1991). Behavioral intention is regarded as a summary of the motivation
required to perform a particular behavior. It reflects an individual’s decision to
follow a course of action, and is an index of how hard people are willing to try and
perform the behavior (Fishbein & Ajzen, 1975). In the voice context, the intention
regarding how vigorously an individual plans to speak up about organizational affairs
should predict how much effort s/he subsequently puts into practice. Therefore,
intention to voice represents “the generative mechanism through which the focal
independent variable is able to influence the dependent variable of interest” (Baron
& Kenny, 1986: 1173). Given that intention to voice and its motivational
implications are proximal to voice behavior, I contend that the influences of the
above three psychological mechanisms on voice behavior are indirect through
intention to voice. This is the first hypothesis in this dissertation.

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

ความตั้งใจที่จะเสียง TPB เสนอว่า บุคคลของตนเองรายงานความตั้งใจการกำหนดลักษณะการทำงานคือ ดีเทอร์มิแนนต์ของลักษณะการทำงานของเขา หรือของเธอทันที(Ajzen, 1991) พฤติกรรมเจตนาถือเป็นบทสรุปของแรงจูงใจต้องการลักษณะเฉพาะ สะท้อนให้เห็นถึงการตัดสินใจของแต่ละบุคคลตามหลักสูตรการดำเนินการ และเป็นดัชนีของคนว่ายินดีที่จะลอง และทำลักษณะการทำงาน (Fishbein & Ajzen, 1975) ในบริบทเสียง ความตั้งใจเกี่ยวกับวิธีดั่งบุคคลแผนพูดขึ้นเกี่ยวกับกิจการขององค์กรควรคาดการณ์จำนวนความพยายามหล่อทำให้สู่การปฏิบัติในเวลาต่อมา ดังนั้นแสดงถึงความตั้งใจที่จะเสียง "ระบบ generative ซึ่งการโฟกัสตัวแปรอิสระคือสามารถมีอิทธิพลต่อตัวแปรขึ้นอยู่กับน่าสนใจ" (บารอนและเคนนี 1986:1173) ความตั้งใจที่ให้เสียงและการหัดเป็น proximal เสียงลักษณะการ ขับเคี่ยวที่อิทธิพลของการเหนือกลไกสามจิตใจในลักษณะเสียงมีทางอ้อมผ่านความตั้งใจที่จะเสียง สมมติฐานแรกในวิทยานิพนธ์นี้อยู่

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

ความตั้งใจที่จะเสียง พีบีแนะว่าความตั้งใจของตนเองรายงานของแต่ละบุคคล
ที่จะดำเนินการพฤติกรรมให้เป็นปัจจัยทันทีของพฤติกรรมของเขาหรือเธอ
(Ajzen, 1991) พฤติกรรมความตั้งใจถือได้ว่าเป็นบทสรุปของแรงจูงใจที่
จำเป็นในการปฏิบัติพฤติกรรมโดยเฉพาะอย่างยิ่ง มันสะท้อนให้เห็นถึงการตัดสินใจของแต่ละบุคคลที่จะ
ปฏิบัติตามหลักสูตรของการกระทำและเป็นดัชนีของวิธีการที่ยากคนเต็มใจที่จะพยายาม
ดำเนินการพฤติกรรม (Fishbein & Ajzen, 1975) ในบริบทเสียงความตั้งใจ
อย่างจริงจังเกี่ยวกับวิธีการแต่ละแผนจะพูดขึ้นเกี่ยวกับกิจการขององค์กร
ควรคาดการณ์ว่าความพยายามมาก s / เขาต่อมาทำให้ไปสู่การปฏิบัติ ดังนั้น
ความตั้งใจที่จะแสดงให้เห็นถึงเสียง "กลไกการกำเนิดที่ผ่านการโฟกัส
ตัวแปรอิสระสามารถที่จะมีอิทธิพลต่อตัวแปรที่น่าสนใจ "(บารอน
และเคนนี, 1986: 1173) ที่ได้รับความตั้งใจที่จะสร้างแรงบันดาลใจและเสียงที่
มีความหมายใกล้เคียงที่จะเสียงพฤติกรรมผมยืนยันว่าอิทธิพลของ
ด้านบนสามกลไกทางจิตวิทยาเกี่ยวกับพฤติกรรมเสียงทางอ้อมผ่าน
ความตั้งใจที่จะเสียง นี้เป็นสมมติฐานแรกในวิทยานิพนธ์นี้

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

ความตั้งใจที่จะเสียง ทาง TPB เสนอว่าบุคคลมีความตั้งใจที่จะแสดงให้ self-reported
คือตัวกำหนดพฤติกรรมของเขาหรือเธอทันที พฤติกรรม
( Ajzen , 1991 ) เจตนาเชิงพฤติกรรม ถือเป็นบทสรุปของแรงจูงใจ
ต้องแสดงพฤติกรรมโดยเฉพาะ มันสะท้อนให้เห็นถึงการตัดสินใจของแต่ละคน

ตามหลักสูตรของการกระทำและเป็นดัชนีของคนแค่ไหน ยินดีที่จะลองและ
แสดงพฤติกรรม ( Fishbein & Ajzen , 1975 ) ในเสียงของความตั้งใจ
เกี่ยวกับวิธีการอย่างจริงจังบุคคลวางแผนที่จะพูดเกี่ยวกับองค์การกิจการ
ควรคาดเดาเท่าใดความพยายาม s / เขาสามารถใส่ลงในการปฏิบัติ ดังนั้น
ความตั้งใจหมายถึง " กลไกการกำเนิดเสียงที่ผ่านโฟกัส
ตัวแปรอิสระ คือ สามารถมีอิทธิพลต่อตัวแปรของดอกเบี้ย " ( บารอน
&เคนนี่ , 2529 : 1173 ) ระบุว่ามีความตั้งใจที่จะเสียงและแรงจูงใจ
ความหมายจะใกล้เคียงกับพฤติกรรมเสียง ผมยืนยันว่า อิทธิพลของ
ข้างบนสามกลไกทางจิตวิทยาพฤติกรรมเสียงจะอ้อมผ่าน
ความตั้งใจที่จะเสียง นี่คือสมมติฐานแรกในวิทยานิพนธ์นี้