Most animals possess some kind of “signaling” communication system. Among
certain species of spiders there is a complex system for courtship. The male spider,
before he approaches his ladylove, goes through an elaborate series of gestures
to inform her that he is indeed a spider and a suitable mate, and not a
crumb or a fly to be eaten. These gestures are invariant. One never finds a creative
spider changing or adding to the courtship ritual of his species.
A similar kind of gestural language is found among the fiddler crabs. There
are forty species, and each uses its own claw-waving movement to signal to
another member of its “clan.” The timing, movement, and posture of the body
never change from one time to another or from one crab to another within the
particular variety. Whatever the signal means, it is fixed. Only one meaning can
be conveyed.
The imitative sounds of talking birds have little in common with human
language, but the natural calls and songs of many species of birds do have a
communicative function. They also resemble human languages in that there are
“regional dialects” within the same species, and as with humans, these dialects
are transmitted from parents to offspring. Indeed, researchers have noted that
dialect differences may be better preserved in songbirds than in humans because
there is no homogenization of regional accents due to radio or TV.
Birdcalls (consisting of one or more short notes) convey messages associated
with the immediate environment, such as danger, feeding, nesting, flocking, and
so on. Bird songs (more complex patterns of notes) are used to stake out territory
and to attract mates. There is no evidence of any internal structure to these
songs, nor can they be segmented into independently meaningful parts as words
of human language can be. In a study of the territorial song of the European
robin, it was discovered that the rival robins paid attention only to the alternation
between high-pitched and low-pitched notes, and which came first did not
matter. The message varies only to the extent of how strongly the robin feels
about his possession and to what extent he is prepared to defend it and start a
family in that territory. The different alternations therefore express intensity and
nothing more. The robin is creative in his ability to sing the same thing in many
ways, but not creative in his ability to use the same units of the system to express
many different messages with different meanings.
As we will discuss in chapter 2, some species of birds can only acquire their
song during a specific period of development. In this respect bird songs are similar
to human language, for which there is also a critical period for acquisition.
Although this is an important aspect of both bird song and human language,
birdcalls and songs are fundamentally different kinds of communicative systems.
The kinds of messages that birds can convey are limited, and messages are
stimulus controlled.
This distinction is also true of the system of communication used by honeybees.
A forager bee is able to return to the hive and communicate to other bees
where a source of food is located. It does so by performing a dance on a wall of
the hive that reveals the location and quality of the food source. For one species
of Italian honeybee, the dancing behavior may assume one of three possible patterns:
round (which indicates locations near the hive, within 20 feet or so); sickle
(which indicates locations at 20 to 60 feet from the hive); and tail-wagging (for
สัตว์ส่วนใหญ่มีบางชนิดของ " ส่งสัญญาณ " ระบบการสื่อสาร ระหว่าง
บางชนิดของแมงมุมนั่นเป็นระบบที่ซับซ้อนสำหรับการขอความรัก แมงมุมชาย
ก่อนที่เขาจะใช้วิธีที่หญิงคนรักของเขาไปผ่านชุดซับซ้อนของท่าทาง
แจ้งให้เธอทราบว่า เขาย่อมเป็นแมงมุมและคู่ที่เหมาะสม และไม่
เศษหรือบินไปกิน ท่าทางเหล่านี้จะไม่เปลี่ยนแปลง . หนึ่งไม่พบการสร้างสรรค์
แมงมุมเปลี่ยนหรือเพิ่มผู้หญิงพิธีกรรมของเผ่าพันธุ์ของเขา
ชนิดที่คล้ายกันของ gestural ภาษาพบระหว่างปูก้ามดาบ . มี
เป็นสี่สิบชนิดและแต่ละใช้กรงเล็บของตัวเองโบกมือเคลื่อนไหวสัญญาณ
เป็นสมาชิกอีกคนของตระกูล " " เคลื่อนไหวจังหวะ และท่าทางของร่างกาย
ไม่เคยเปลี่ยนจากเวลาหนึ่งไปยังอีกหรือ จากปูหนึ่งไปยังอีกภายใน
หลากหลายโดยเฉพาะไม่ว่าสัญญาณหมายถึง มันคง เพียงหนึ่งความหมายสามารถ
เสียงได้รับการถ่ายทอด การเลียนแบบของนกพูดได้น้อยเหมือนกันกับภาษามนุษย์
แต่สายธรรมชาติและเพลงของนกนานาชนิด มี
ฟังก์ชันการสื่อสาร . พวกเขายังเหมือนภาษามนุษย์ในที่มี
" ภูมิภาคถิ่น " ภายในสปีชีส์เดียวกัน และเหมือนกับมนุษย์ ภาษาเหล่านี้
มีการถ่ายทอดจากพ่อแม่ไปยังลูกหลาน แน่นอน นักวิจัยได้สังเกตว่า
ความแตกต่างภาษาถิ่นอาจจะดีกว่าเก็บไว้ใน songbirds มากกว่ามนุษย์ เพราะ
ไม่มีการเน้นเสียงในระดับภูมิภาคจากวิทยุ หรือโทรทัศน์
birdcalls ประกอบด้วยหนึ่งหรือมากกว่าหนึ่งบันทึกสั้น ๆ ) สื่อข้อความเกี่ยวข้อง
กับสภาพแวดล้อมได้ทันที เช่น อันตราย , อาหาร , ซ้อน , flocking , และ
ดังนั้นในเพลงนก ( รูปแบบซับซ้อนมากขึ้นของการบันทึก ) จะใช้ในการอ้างสิทธิ์ดินแดน
และดึงดูดเพื่อน ไม่มีหลักฐานใด ๆภายในโครงสร้างของเพลงเหล่านี้
, หรือพวกเขาสามารถแบ่งออกเป็นอิสระที่มีความหมายส่วนที่เป็นคำ
ภาษาของมนุษย์ได้ ในการศึกษาเพลงของดินแดนยุโรป
โรบิน มันถูกค้นพบว่าโรบินคู่แข่งให้ความสนใจเฉพาะการ
ระหว่างแหลมสูงและต่ำเสียงบันทึกและซึ่งมาครั้งแรกไม่ได้
ก็ตาม ข้อความที่แตกต่างกันเฉพาะในขอบเขตของความรักที่โรบินรู้สึก
เกี่ยวกับการครอบครองของเขาและสิ่งที่ขอบเขตที่เขาได้เตรียมที่จะปกป้องมัน และเริ่มต้น
ครอบครัวในดินแดน การ alternations แตกต่างกันจึงแสดงความเข้มและ
ไม่มีอะไรเพิ่มเติม โรบินมีความคิดสร้างสรรค์ในความสามารถของเขาที่จะร้องเพลงเหมือนกันในหลาย
วิธี , แต่ไม่สร้างสรรค์ในความสามารถของเขาที่จะใช้หน่วยเดียวกันของระบบแสดงข้อความต่าง ๆมีความหมายแตกต่างกัน
.
ที่เราจะกล่าวถึงในบทที่ 2 , บางชนิดของนกเท่านั้นที่สามารถได้รับเพลงของพวกเขา
ในระหว่างรอบระยะเวลาเฉพาะของการพัฒนา ในแง่นี้ เพลงนกคล้ายกัน
ภาษามนุษย์ที่ยังมีช่วงเวลาสำหรับการซื้อ .
แม้ว่านี้เป็นลักษณะสำคัญของเพลงนก และภาษาของมนุษย์ ,
birdcalls และเพลงเป็นชนิดพื้นฐานของระบบการสื่อสาร .
ข้อความชนิดนกที่สามารถสื่อมีจำกัด และข้อความที่เป็นมาตรการควบคุม
.
ความแตกต่างนี้ยังเป็นจริงของระบบการสื่อสารที่ใช้โดยผึ้ง
.เป็นค้นหาผึ้งสามารถที่จะกลับไปยังรัง และการสื่อสารอื่น ๆที่เป็นแหล่งอาหารของผึ้ง
ตั้งอยู่ มันไม่ได้โดยการเต้นบนผนังของรังที่พบ
สถานที่และคุณภาพของแหล่งอาหาร หนึ่งชนิด
ของผึ้งอิตาลี , พฤติกรรมการเต้นอาจจะถือว่าเป็นหนึ่งในสามรูปแบบที่เป็นไปได้ :
รอบ ( ซึ่งบ่งชี้ว่า สถานที่ใกล้รังผึ้งภายใน 20 ฟุตหรือดังนั้น )เคียว
( ซึ่งบ่งชี้ว่าสถานที่ที่ 20 ถึง 60 ฟุตจากรังผึ้ง ) ; และหางกระดิก ( สำหรับ
การแปล กรุณารอสักครู่..