Alain Resnais (French: [alɛ̃ ʁɛnɛ];

Alain Resnais (French: [alɛ̃ ʁɛnɛ]; 3 June 1922 – 1 March 2014) was a French film director whose career extended over more than six decades. After training as a film editor in the mid-1940s, he went on to direct a number of short films which included Night and Fog (1955), an influential documentary about the Nazi concentration camps.[1]

Resnais began making feature films in the late 1950s and consolidated his early reputation with Hiroshima mon amour (1959), Last Year at Marienbad (1961), and Muriel (1963), all of which adopted unconventional narrative techniques to deal with themes of troubled memory and the imagined past. These films were contemporary with, and associated with, the French New Wave (la nouvelle vague), though Resnais did not regard himself as being fully part of that movement. He had closer links to the "Left Bank" group of authors and filmmakers who shared a commitment to modernism and an interest in left-wing politics. He also established a regular practice of working on his films in collaboration with writers previously unconnected with the cinema such as Jean Cayrol, Marguerite Duras, Alain Robbe-Grillet, Jorge Semprún and Jacques Sternberg.[1][2][3][4]

In later films, Resnais moved away from the overtly political topics of some previous works and developed his interests in an interaction between cinema and other cultural forms, including theatre, music, and comic books. This led to imaginative adaptations of plays by Alan Ayckbourn, Henri Bernstein and Jean Anouilh, as well as films featuring various kinds of popular song.

His films frequently explore the relationship between consciousness, memory, and the imagination, and he was noted for devising innovative formal structures for his narratives.[5][6] Throughout his career, he won many awards from international film festivals and academies.

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

Alain Resnais (ฝรั่งเศส: [alɛʁɛnɛ]; 3 มิถุนายน 1922 - 1 มีนาคม 2014) เป็นผู้กำกับภาพยนตร์ชาวฝรั่งเศสที่มีอาชีพขยายเกินกว่าหกสิบปี หลังจากการฝึกอบรมเป็นบรรณาธิการภาพยนตร์ในช่วงกลางทศวรรษที่ 1940 เขาเดินตรงไปที่จำนวนของหนังสั้นซึ่งรวมถึงการคืนและหมอก (1955) ซึ่งเป็นสารคดีที่มีอิทธิพลเกี่ยวกับค่ายกักกันนาซี. [1] Resnais เริ่มทำภาพยนตร์สารคดีใน ช่วงปลายทศวรรษ 1950 และต้นรวมชื่อเสียงของเขากับฮิโรชิมา Mon Amour (1959) ปีที่ผ่านมาที่มาเรียนบาด (1961) และมิวเรียล (1963) ซึ่งทั้งหมดนี้นำมาใช้เทคนิคการเล่าเรื่องที่แปลกใหม่ในการจัดการกับรูปแบบของหน่วยความจำที่มีปัญหาและที่ผ่านมาคิด เรื่องเหล่านี้อยู่ร่วมสมัยกับและเกี่ยวข้องกับคลื่นลูกใหม่ฝรั่งเศส (La Nouvelle คลุมเครือ) แม้ว่า Resnais ไม่ได้มองว่าตัวเองเป็นอย่างเต็มที่ส่วนหนึ่งของการเคลื่อนไหวที่ เขามีการเชื่อมโยงอย่างใกล้ชิดกับกลุ่ม "ซ้ายธนาคาร" ของผู้เขียนและผู้สร้างภาพยนตร์ที่ใช้ร่วมกันมุ่งมั่นที่จะทันสมัยและมีความสนใจในการเมืองปีกซ้าย นอกจากนี้เขายังเป็นที่ยอมรับการปฏิบัติตามปกติของการทำงานในภาพยนตร์ของเขาในการทำงานร่วมกันกับนักเขียนก่อนหน้านี้เกี่ยวกับโรงภาพยนตร์เช่นฌอง Cayrol ร์เกอริต Duras อแลง Robbe-Grillet อร์เฆSemprúnฌาคส์สเติร์นได้. [1] [2] [3] [4 ] ในภาพยนตร์ต่อมา Resnais ย้ายออกไปจากหัวข้อทางการเมืองอย่างเปิดเผยในผลงานก่อนหน้านี้และได้รับการพัฒนาความสนใจของเขาในการมีปฏิสัมพันธ์ระหว่างภาพยนตร์และรูปแบบทางวัฒนธรรมอื่น ๆ รวมทั้งละครเพลงและหนังสือการ์ตูน นี้นำไปสู่การดัดแปลงความคิดสร้างสรรค์ของละครโดยอลัน Ayckbourn อองรีนสไตน์และฌองอานุยห์, เช่นเดียวกับภาพยนตร์ที่มีชนิดต่าง ๆ ของเพลงยอดนิยม. ภาพยนตร์ของเขาบ่อยสำรวจความสัมพันธ์ระหว่างจิตสำนึกของหน่วยความจำและจินตนาการและเขาก็สังเกตเห็นการณ์ที่เป็นนวัตกรรมใหม่ โครงสร้างอย่างเป็นทางการสำหรับเรื่องเล่าของเขา. [5] [6] ตลอดอาชีพของเขาเขาได้รับรางวัลหลายรางวัลจากเทศกาลภาพยนตร์นานาชาติและสถาบันการศึกษา

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

อแลง เรอเนส์ ( ฝรั่งเศส : [ อัลɛ̃ʁɛ N ɛ ] ; 3 มิถุนายน 2465 – 1 มีนาคม 2014 ) เป็นชาวฝรั่งเศสผู้กำกับภาพยนตร์ที่มีอาชีพขยายมากกว่า 6 ทศวรรษ หลังจากฝึกเป็นภาพยนตร์บรรณาธิการใน mid-1940s , เขาก็จะตรงหมายเลขของภาพยนตร์สั้นซึ่งรวมถึงตอนกลางคืน และ หมอก ( 1955 ) , อิทธิพล สารคดีเกี่ยวกับค่ายกักกันของนาซี . [ 1 ]resnais เริ่มทำภาพยนตร์ในปลายปี 1950 รวม และชื่อเสียงแรกของเขากับฮิโรชิมาที่รัก ( 1959 ) , ปีมาเรียนบัด ( 1961 ) และมิวเรียล ( 1963 ) ซึ่งทั้งหมดใช้เทคนิคเล่าเรื่องแหกคอกเพื่อจัดการกับรูปแบบของความทุกข์ และคิดไว้ในอดีต ภาพยนตร์เหล่านี้ร่วมสมัย และเกี่ยวข้องกับคลื่นลูกใหม่ฝรั่งเศส ( La นูแวลล์คลุมเครือ ) แม้ว่า resnais ไม่พิจารณาตัวเองเป็นอย่างเต็มที่ ส่วนที่เคลื่อนไหว เขามีการเชื่อมโยงใกล้ชิดกับ " ธนาคาร " จากกลุ่มของผู้เขียนและผู้สร้างภาพยนตร์ที่ได้แบ่งปันความสมัยใหม่ และมีความสนใจในการเมืองปีกซ้าย . นอกจากนี้เขายังได้จัดตั้งการปฏิบัติปกติของงานภาพยนตร์ร่วมกับนักเขียนเคยวุ่นวายกับโรงหนัง เช่น จีน cayrol มาร์กูริเต้ดูรา Alain robbe grillet จอร์จ sempr úและ Jacques สเติร์นเบิร์ก [ 1 ] [ 2 ] [ 3 ] [ 5 ]ในภาพยนตร์ต่อมา resnais ย้ายออกไปจากหัวข้ออย่างเปิดเผยทางการเมืองของบางหน้าที่การทํางานและพัฒนาความสนใจของเขาในการมีปฏิสัมพันธ์ระหว่างภาพยนตร์และรูปแบบทางวัฒนธรรมอื่น ๆ ได้แก่ ภาพยนตร์ ดนตรี และหนังสือการ์ตูน ทำให้เกิดจินตนาการ ดัดแปลงจากบทละครโดย อลัน ayckbourn , อองรี เบิร์นสไตน์ และข้อความในสัญญาอนุญาตครีเอทีฟคอมมอนส์ เช่นเดียวกับภาพยนตร์โฆษณาทุกชนิดที่นิยมเพลงภาพยนตร์ของเขาบ่อยๆ ศึกษาความสัมพันธ์ ระหว่างสติ ความทรงจำ และจินตนาการ และเขาได้จัดการโครงสร้างอย่างเป็นทางการเป็นนวัตกรรมสำหรับเรื่องเล่าของเขา [ 5 ] [ 6 ] ตลอดอาชีพของเขา เขาได้รับรางวัลหลายรางวัลจากเทศกาลภาพยนตร์นานาชาติและโรงเรียน .