In general, quinoa and amaranth die

In general, quinoa and amaranth dietary fibres are composed of xyloglucans and pectic polysaccharides in varying amounts and structures depending on the fibre fraction. Insoluble fibres from pseudocereals were mainly composed of homogalacturonans interspersed with RG-I stretches containing arabinan and galactan side chains, xyloglucans mainly branched with di- and trisaccharide side chains, and cellulose. The soluble fractions differed slightly between quinoa and amaranth. Quinoa soluble fibre was mainly composed of homogalacturonans and arabinans. Amaranth soluble fibre was predominately composed of branched xyloglucans with a majority of di- and trisaccharide side chains, as well as pectic polysaccharides. Xylose was lower in quinoa SDF than in amaranth. Since this fibre composition is different than that of
cereal fibres, the potential physiological and functional properties of quinoa and amaranth fibres should be investigated since a few studies have already reported on the physiological and fermentative properties of xyloglucans (Hartemink, Van Laere, Mertens, & Rombouts, 1996; Yamatoya, Shirakawa, Kuwano, Suzuki, & Baba, 1997; Yamatoya, Shirakawa, Kuwano, Suzuki, & Mitamura, 1996) and pectic polysaccharides (Campbell & Fahey, 1997; Manderson et al., 2005; Olano-Martin, Gibson, & Rastall, 2002). Given that quinoa and amaranth have higher proportions of SDF than cereals, and
that the composition of their fibres resembles that of fruits, vegetables and leguminous seeds instead of cereals, it would be of interest to investigate the functionality and fermentable properties of their dietary fibre isolates. The compositional and structural characteristics of the dietary fibres from these pseudocereals suggest a good potential for favourable function in the colon.

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

ทั่วไป quinoa และอมาแรนท์ใยอาหารจะประกอบด้วย xyloglucans และ polysaccharides pectic ในจำนวนและโครงสร้างตามเศษเส้นใยแตกต่างกัน เส้นใยที่ไม่ละลายน้ำจาก pseudocereals ได้ส่วนใหญ่ประกอบด้วย homogalacturonans กระจายกับ RG-ผมยืดที่มี arabinan และ galactan ข้างโซ่ xyloglucans branched ส่วนใหญ่กับ di และ trisaccharide โซ่ ด้าน และเซลลูโลส ส่วนละลายแตกต่างเล็กน้อยระหว่าง quinoa และทองทารีสอร์ท Quinoa เส้นใยละลายน้ำได้ส่วนใหญ่ประกอบด้วย homogalacturonans และ arabinans อมาแรนท์ไฟเบอร์ละลายน้ำ predominately ประกอบกับส่วนใหญ่ ของ di - และโซ่ด้าน trisaccharide, pectic polysaccharides xyloglucans แบบแยกสาขาได้ Xylose ถูกล่างใน quinoa สตางค์กว่าในทองทารีสอร์ท เนื่องจากองค์ประกอบของเส้นใยนี้จะแตกต่างกว่าของ
ใยธัญพืช ศักยภาพสรีรวิทยา และการทำงานคุณสมบัติ quinoa และใยอมาแรนท์ควรถูกตรวจสอบเนื่องจากศึกษากี่มีรายงานแล้วในสรีรวิทยา และ fermentative คุณสมบัติของ xyloglucans (Hartemink, Van Laere, Mertens & Rombouts, 1996 Yamatoya ชิราคา Kuwano, Suzuki & Baba, 1997 Yamatoya ชิรากาวะ Kuwano, Suzuki & Mitamura, 1996) และ pectic polysaccharides (Campbell & Fahey, 1997 Manderson et al., 2005 Olano-Martin กิบสัน & Rastall, 2002) ระบุว่า quinoa และทองทารีสอร์ทมีสัดส่วนที่สูงของสตางค์กว่าธัญพืช และ
ว่า ส่วนประกอบของเส้นใยของพวกเขามีลักษณะของเมล็ด leguminous แทน ธัญพืช ผัก และผลไม้ มันจะน่าสนใจเพื่อตรวจสอบฟังก์ชันและคุณสมบัติ fermentable ของการแยกเส้นใยอาหาร ลักษณะ compositional และโครงสร้างของเส้นใยอาหารจาก pseudocereals เหล่านี้แนะนำศักยภาพดีสำหรับฟังก์ชันดีในคู่

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

ในทั่วไป , quinoa และผักโขมใยอาหารประกอบด้วยและ polysaccharides ที่ไซโลกลูแคนที่มีปริมาณและโครงสร้างขึ้นอยู่กับเส้นใยเศษส่วน ที่ไม่ละลายน้ำเส้นใยจาก pseudocereals ส่วนใหญ่ประกอบด้วย homogalacturonans สลับกับเหยียด rg-i ที่มี arabinan กาแลคแทนโซ่ข้างและไซโลกลูแคนส่วนใหญ่ , กิ่งกับ di - และไตรแซ็กคาไรด์ด้านโซ่กับเซลลูโลส เศษส่วนที่แตกต่างกันเล็กน้อยระหว่าง quinoa และผักโขม . ที่ส่วนใหญ่ประกอบด้วยเส้นใย quinoa และ homogalacturonans เล่นขายของ . ผักโขมละลายเป็นเป็นส่วนใหญ่ประกอบด้วยเส้นใยย่อยไซโลกลูแคนกับส่วนใหญ่ของ di - และไตรแซ็กคาไรด์โซ่ข้างเช่นเดียวกับที่มีพอลิแซ็กคาไรด์ . เอนไซม์ต่ำกว่า sdf quinoa มากกว่าผักโขม .เนื่องจากเส้นใยองค์ประกอบแตกต่างกว่าของ
เส้นใยธัญพืช ศักยภาพทางสรีรวิทยาและการทำงาน คุณสมบัติของเส้นใยผักโขมและ quinoa ควรจะมีการศึกษาตั้งแต่การศึกษาน้อยมีรายงานแล้วในทางสรีรวิทยาและวิศวกรรมเคมี คุณสมบัติของไซโลกลูแคน ( hartemink , รถตู้ laere เมอร์เทน& , , rombouts , 1996 ; ยามาโตยะ ชิราคาว่า kuwano , & ซูซูกิ ยามาโตยะ บาบา , 1997 ; ,ชิราคาว่า kuwano ซูซูกิ &มิทามุระ , 1996 ) และที่มีพอลิแซ็กคาไรด์ ( แคมป์เบลล์&ฟาเฮย์ , 1997 ; แมนเดอร์สัน et al . , 2005 ; olano มาร์ติน กิ๊บสัน & rastall , 2002 ) ระบุว่า quinoa และผักโขมมีสูงกว่าสัดส่วนของเครื่องมากกว่าธัญพืชและเส้นใยของพวกเขา
ว่าองค์ประกอบคล้ายกับที่ของผลไม้ , ผักและเมล็ดพืชตระกูลถั่วแทนธัญพืชมันจะน่าสนใจที่จะศึกษาการทำงานและคุณสมบัติ กรัมของเส้นใยอาหารของเชื้อ มีลักษณะโครงสร้าง ส่วนประกอบของเส้นใยอาหารจาก pseudocereals เหล่านี้ชี้ให้เห็นศักยภาพที่ดีสำหรับการทำงานที่ดีในลำไส้