Now, nearly six years later, I do n

Now, nearly six years later, I do not describe myself as “fully recovered”. I still follow a food plan that helps me decide how much I need to eat. I have entered into a fragile detente with my weight, grudgingly accepting that I am mentally and physically healthier in my current state, My organ systems are no longer nearly as forgiving as they were when my disease started. My bones are irreversibly damaged, and it doesn’t take much to throw my heart into complete chaos. Despite all of this, I have managed to create a life worth living and that, in and of itself, is a feat for someone who was repeatedly written off as uncooperative and untreatable.
Instead of demonising my parents as the cause of the anorexia, we needed them as supports to help me get better
In my years of being involved with the eating disorder community, I have seen a profound shift in the way we think about eating disorders. Although far too many people are still told that their disorder is “about control” or that there’s nothing anyone can do until a person chooses to get well, many parents and sufferers are learning about the complex web of biological and environmental ingredients that come together to create an eating disorder.
________________________________________

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

ตอนนี้ เกือบหกปีต่อมา ฉันไม่อธิบายตัวเองเป็น "เต็มกู้คืน" ผมยังคงทำตามแผนอาหารที่ช่วยให้ผมตัดสินใจว่า ต้องกิน ผมมีสัญญาผ่อนเปราะบาง ด้วยน้ำหนักของฉัน grudgingly ยอมรับว่า ผมสุขภาพกาย และใจในสถานะปัจจุบันของฉัน ของฉันระบบอวัยวะไม่เกือบเป็นอภัย ตามโรคของฉันเริ่มต้น กระดูกของฉันหายเมืองกระแส และไม่ใช้เวลามากโยนหัวใจวุ่นวายที่สมบูรณ์ แม้ทั้งหมดนี้ ยังสร้างชีวิตอยู่ และที่ ส่วน ตัว เพลงสำหรับคนที่ถูกเขียนออกซ้ำ ๆ untreatable และ uncooperative เป็นแทน demonising พ่อเป็นสาเหตุของอาการเบื่ออาหารนี้ เราจำสนับสนุนจะช่วยให้ฉันมากขึ้นหลายปีของการมีส่วนร่วมกับชุมชนเสพ ฉันได้เห็นการเปลี่ยนแปลงที่ลึกซึ้งในแบบที่เราคิดว่า เกี่ยวกับการกินที่ผิดปกติ แม้จะห่างไกล เกินไปหลายคนยังคงบอกว่า ความผิดปกติของพวกเขาเกี่ยวกับควบคุม หรือว่า มีอะไรที่ทุกคนสามารถทำได้จนกว่าผู้ที่เลือกจะได้รับ ดี พ่อแม่และผู้ประสบภัยจำนวนมากมีการเรียนรู้เกี่ยวกับเว็บซับซ้อนของชีวภาพ และผสมสิ่งแวดล้อมที่มารวมกันเพื่อสร้างการกินผิดปกติ________________________________________

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

ตอนนี้เกือบหกปีต่อมาผมไม่ได้อธิบายว่าตัวเองเป็น "ฟื้นตัวเต็มที่" ฉันยังคงเป็นไปตามแผนอาหารที่ช่วยให้ผมตัดสินใจว่าผมจำเป็นต้องกิน ผมได้ลงนามใน Detente เปราะบางที่มีน้ำหนักของฉันอย่างเสียไม่ได้ยอมรับว่าผมทางจิตใจและร่างกายมีสุขภาพดีในสภาพปัจจุบันของฉันระบบอวัยวะของฉันจะไม่ให้อภัยเกือบเป็นที่ที่พวกเขาเมื่อโรคของฉันเริ่มต้น กระดูกของเราได้รับความเสียหายอย่างถาวรและจะไม่ใช้เวลามากที่จะโยนลงไปในหัวใจของฉันสับสนวุ่นวายที่สมบูรณ์ แม้ทั้งหมดนี้ผมมีการจัดการเพื่อสร้างชีวิตที่อาศัยอยู่คุ้มค่าและในตัวของมันเองเป็นเพลงสำหรับคนที่ถูกเขียนซ้ำ ๆ ออกมาเป็นความร่วมมือและไม่สามารถรักษาได้.
แทนที่จะ demonizing พ่อแม่ของฉันเป็นสาเหตุของอาการเบื่ออาหารที่เรา จำเป็นต้องใช้พวกเขาเป็นสนับสนุนจะช่วยให้ฉันได้รับดีกว่า
ในปีของการมีส่วนร่วมกับชุมชนในความผิดปกติของการรับประทานอาหารที่ฉันได้เห็นการเปลี่ยนแปลงที่ลึกซึ้งในวิธีที่เราคิดเกี่ยวกับการรับประทานอาหารผิดปกติ แม้ว่าไกลมากเกินไปคนยังคงบอกว่าความผิดปกติของพวกเขาคือ "เกี่ยวกับการควบคุม" หรือว่ามีอะไรที่ทุกคนสามารถทำได้จนกว่าจะมีคนเลือกที่จะรับเป็นอย่างดีพ่อแม่หลายคนและผู้ประสบภัยจะได้เรียนรู้เกี่ยวกับเว็บที่ซับซ้อนของส่วนผสมทางชีวภาพและสิ่งแวดล้อมที่มาร่วมกันเพื่อ สร้างความผิดปกติของการรับประทานอาหาร.
________________________________________

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

ตอนนี้เกือบ 6 ปีต่อมา ผมจะไม่อธิบายตัวเองเป็น " เต็มที่ " ฉันกำลังทำตามแผนอาหารที่ช่วยให้ฉันตัดสินใจว่าฉันต้องการที่จะกิน ผมเข้าไปช้าๆ เปราะบางกับน้ำหนักของฉันอย่างไม่เต็มใจที่จะยอมรับว่าฉันกำลังกาย และสุขภาพในสถานะปัจจุบันของฉัน ระบบอวัยวะของฉันจะไม่เกือบเป็นการให้อภัยเป็นพวกเขาเมื่อโรคของฉันเริ่มต้น กระดูกของฉัน เสียหาย เสียหาย และมันไม่ใช้เวลามากที่จะโยนหัวใจฉันตกอยู่ในความวุ่นวาย แม้จะมีทั้งหมดนี้ ฉันมีการจัดการเพื่อสร้างชีวิตมีค่าครองชีพ และ ที่ ใน และ ของตัวเอง เป็นเพลงสำหรับคนที่เกิดซ้ำๆ เขียนออกมาเป็น และรักษาไม่ได้แทนที่จะ demonising พ่อแม่เป็นสาเหตุของอาการเบื่ออาหาร เราต้องการพวกเขาสนับสนุนเพื่อช่วยให้ผมดีขึ้นในปีของฉันเกี่ยวข้องกับการรับประทานอาหารของชุมชน ผมได้เห็นลึกซึ้งเปลี่ยนวิธีที่เราคิดเกี่ยวกับความผิดปกติของการรับประทานอาหาร . แม้ว่าจะไกลเกินไปหลายคนยังบอกว่า ความผิดปกติของพวกเขาคือ " ควบคุม " หรือที่ไม่มีใครทำอะไรได้ จนกว่าคนเลือกที่จะได้รับพ่อแม่หลาย sufferers เรียนรู้เกี่ยวกับเว็บที่ซับซ้อนของวัสดุทางชีวภาพและสิ่งแวดล้อมที่มาร่วมกันเพื่อสร้าง eating .________________________________________