The proximate analysis was done for

The proximate analysis was done for the fish samples which included fresh and dried C. gariepinus, and O. niloticus. The percentages of the crude protein for the four samples were 17.50, 42.88, 16.63 and 42.13%, respectively. The percentage of crude fiber were 1.02, 4.56, 2.05 and 4.79%, respectively, the percentage of fat for the four samples were 6.55, 11.02, 4.46 and 10.13%, respectively; the percentage of ash included 3.85, 17.69, 7.28 and 20.02% and the percentage of moisture were 70.35, 18.32, 71.11 and 8.22%, respectively (Table 4)
epends on the ability of those bacteria to adapt to the new conditions. Comparison of the total bacterial count of the fresh and dried fish samples showed that fresh O. niloticus had the highest colony count of 1.8 x 107 and dried C. gariepinus had the lowest total colony count of 2.0 x 104, which indicates that drying reduced the microbial load of the samples. The level of resistance and sensitivity of these bacteria to clinically relevant antibiotics differs; the isolates showed 58.3% resistance to clinically relevant antibiotics and 41.7% susceptibility. P. vulgaris was found to be resistant to all the commercially available antibiotic discs used while E. aerogenes, P. putida and P. fluorescens were resistant to six of the antibiotics used. Levy (1992) reported that antimicrobial resistance in bacterial pathogens is a major impediment to successful therapy, and in several instances, bacterial strains have arisen that are resistant to most available antimicrobial treatments. The public health consequences of antimicrobial resistance to many antibiotics have been debated. However until recently, clear evidence of health risk was not available. The multiple nature of drug resistance of these bacteria create an extremely serious public health problem and it has always been associated with the outbreak of major epidemic throughout the world (Prescott et al., 2002). Dried fish had higher protein than the fresh fish. Increase of protein may be due to the dehydration of water molecule present between the proteins thereby, causing aggregation of protein and thus resulting in the increase in protein content of dried fishes (Ninawe and Rathnakumar, 2008). Ogbonnaya and Shaba (2009) reported that protein nitrogen was not lost during drying, so that protein content increased with the reduced moisture content in the fish samples. Ash content of dried fish was higher than that of fresh fish. Clucas and Ward (1996) reported that the inorganic content remain as ash after the organic matter is removed by incineration. Dried fish had higher fat content than the fresh fish. After drying, there was an increase in fat content and this variation could be the result of evaporation of moisture contents which is in agreement with the previous work of Ogbonnaya and Shaba (2009). Moisture content of fresh fish was higher than that of dried fish as a result of dehydration of water molecule present in dry fish. In conclusion, fresh fish consumption is recommended for children because of less percentage of crude fiber which is responsible for its faster digestibility compared to that of dry fish. This work supports the work of Eyo (2001) who reported that fish has a great digestibility. Dried fish also contain higher percentage of fats which is responsible for the supplies of omega-3 PUFAS for lowering blood cholesterol level and high blood pressure. In general, there were great influences of drying on proximate compositions of both C. gariepinus and O. niloticus. These result showed that different nutritional components of fish undergo different changes at elevated temperatures.

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

ทำการวิเคราะห์เคียงตัวอย่างปลาที่รวมอาหารสด และแห้งค.แอฟริกา และโอ niloticus เปอร์เซ็นต์โปรตีนหยาบในตัวอย่าง 4 มี 17.50, 42.88, 16.63 และ 42.13% ตามลำดับ เปอร์เซ็นต์ของเส้นใยหยาบ คำ 1.02, 4.56, 2.05 4.79% ตามลำดับ เปอร์เซ็นต์ของไขมันตัวอย่าง 4 มีการ 6.55, 11.02, 4.46 และ 10.13% ตามลำดับ เปอร์เซ็นต์ของเถ้ารวม 3.85 แถว 17.69, 7.28 และ 20.02% และเปอร์เซ็นต์ของความชื้นได้ 70.35, 18.32, 71.11 และ 8.22% ตามลำดับ (ตาราง 4)epends on the ability of those bacteria to adapt to the new conditions. Comparison of the total bacterial count of the fresh and dried fish samples showed that fresh O. niloticus had the highest colony count of 1.8 x 107 and dried C. gariepinus had the lowest total colony count of 2.0 x 104, which indicates that drying reduced the microbial load of the samples. The level of resistance and sensitivity of these bacteria to clinically relevant antibiotics differs; the isolates showed 58.3% resistance to clinically relevant antibiotics and 41.7% susceptibility. P. vulgaris was found to be resistant to all the commercially available antibiotic discs used while E. aerogenes, P. putida and P. fluorescens were resistant to six of the antibiotics used. Levy (1992) reported that antimicrobial resistance in bacterial pathogens is a major impediment to successful therapy, and in several instances, bacterial strains have arisen that are resistant to most available antimicrobial treatments. The public health consequences of antimicrobial resistance to many antibiotics have been debated. However until recently, clear evidence of health risk was not available. The multiple nature of drug resistance of these bacteria create an extremely serious public health problem and it has always been associated with the outbreak of major epidemic throughout the world (Prescott et al., 2002). Dried fish had higher protein than the fresh fish. Increase of protein may be due to the dehydration of water molecule present between the proteins thereby, causing aggregation of protein and thus resulting in the increase in protein content of dried fishes (Ninawe and Rathnakumar, 2008). Ogbonnaya and Shaba (2009) reported that protein nitrogen was not lost during drying, so that protein content increased with the reduced moisture content in the fish samples. Ash content of dried fish was higher than that of fresh fish. Clucas and Ward (1996) reported that the inorganic content remain as ash after the organic matter is removed by incineration. Dried fish had higher fat content than the fresh fish. After drying, there was an increase in fat content and this variation could be the result of evaporation of moisture contents which is in agreement with the previous work of Ogbonnaya and Shaba (2009). Moisture content of fresh fish was higher than that of dried fish as a result of dehydration of water molecule present in dry fish. In conclusion, fresh fish consumption is recommended for children because of less percentage of crude fiber which is responsible for its faster digestibility compared to that of dry fish. This work supports the work of Eyo (2001) who reported that fish has a great digestibility. Dried fish also contain higher percentage of fats which is responsible for the supplies of omega-3 PUFAS for lowering blood cholesterol level and high blood pressure. In general, there were great influences of drying on proximate compositions of both C. gariepinus and O. niloticus. These result showed that different nutritional components of fish undergo different changes at elevated temperatures.

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

วิเคราะห์องค์ประกอบทางเคมีที่ทำสำหรับตัวอย่างปลาซึ่งรวมถึงสดและแห้งยักษ์ซีและโอนิล ร้อยละของโปรตีนสำหรับสี่ตัวอย่างเป็น 17.50, 42.88, 16.63 และ 42.13% ตามลำดับ ร้อยละของเยื่อใยที่ 1.02, 4.56, 2.05 และ 4.79% ตามลำดับอัตราร้อยละของไขมันสำหรับสี่ตัวอย่างเป็น 6.55, 11.02, 4.46 และ 10.13% ตามลำดับ; ร้อยละของเถ้ารวม 3.85, 17.69, 7.28 และ 20.02% และอัตราร้อยละของความชื้นที่ 70.35, 18.32, 71.11 และ 8.22% ตามลำดับ (ตารางที่ 4)
epends กับความสามารถของแบคทีเรียเหล่านั้นเพื่อปรับให้เข้ากับเงื่อนไขใหม่ การเปรียบเทียบปริมาณแบคทีเรียรวมของตัวอย่างปลาสดและแห้งพบว่าสดทุม niloticus มีนับอาณานิคมสูงสุดของ 1.8 x 107 และแห้ง C. gariepinus มีนับอาณานิคมรวมต่ำสุด 2.0 x 104 ซึ่งบ่งชี้ว่าการอบแห้งลดลง ปริมาณจุลินทรีย์ของตัวอย่าง ระดับของความต้านทานและความไวของเชื้อแบคทีเรียเหล่านี้ให้กับทางคลินิกยาปฏิชีวนะที่เกี่ยวข้องแตกต่างกัน; ไอโซเลทแสดงความต้านทาน 58.3% ต่อยาปฏิชีวนะทางคลินิกและ 41.7% ความอ่อนแอ P. ขิงก็พบว่ามีความต้านทานต่อยาปฏิชีวนะทุกแผ่นที่มีอยู่ในเชิงพาณิชย์ใช้ในขณะที่อียีนอากาศ, P. putida และ P. fluorescens มีความทนทานต่อการหกของยาปฏิชีวนะที่ใช้ ประกาศ (1992) รายงานว่าดื้อยาในเชื้อแบคทีเรียที่เป็นอุปสรรคสำคัญต่อการรักษาที่ประสบความสำเร็จและในหลายกรณีสายพันธุ์แบคทีเรียที่จะเกิดขึ้นว่ามีความทนทานต่อการรักษาด้วยยาต้านจุลชีพที่มีอยู่มากที่สุด ผลกระทบต่อสุขภาพของประชาชนในการดื้อยาต่อยาปฏิชีวนะจำนวนมากได้รับการถกเถียงกัน แต่จนกระทั่งเมื่อเร็ว ๆ หลักฐานที่ชัดเจนของความเสี่ยงต่อสุขภาพไม่สามารถใช้ได้ หลายลักษณะของการดื้อยาของเชื้อแบคทีเรียเหล่านี้สร้างปัญหาสาธารณสุขที่รุนแรงมากและจะได้รับการเสมอที่เกี่ยวข้องกับการระบาดของโรคระบาดที่สำคัญทั่วโลก (เพรสคอทท์ et al., 2002) ปลาแห้งมีโปรตีนสูงกว่าปลาสด การเพิ่มขึ้นของโปรตีนที่อาจจะเกิดจากการขาดน้ำของโมเลกุลน้ำในปัจจุบันระหว่างโปรตีนจึงก่อให้เกิดการรวมตัวของโปรตีนและจึงทำให้เกิดการเพิ่มขึ้นของปริมาณโปรตีนของปลาแห้ง (Ninawe และ Rathnakumar 2008) Ogbonnaya และ Shaba (2009) รายงานว่าไนโตรเจนโปรตีนก็ไม่ได้หายไปในระหว่างการอบแห้งเพื่อให้ปริมาณโปรตีนที่เพิ่มขึ้นกับปริมาณความชื้นลดลงในตัวอย่างปลา ปริมาณเถ้าของปลาแห้งสูงกว่าปลาสด Clucas และวอร์ด (1996) รายงานว่าเนื้อหานินทรีย์ยังคงเป็นเถ้าหลังจากที่สารอินทรีย์จะถูกลบออกโดยการเผา ปลาแห้งมีปริมาณไขมันสูงกว่าปลาสด หลังจากการอบแห้งที่มีการเพิ่มขึ้นของปริมาณไขมันและการเปลี่ยนแปลงนี้อาจเป็นผลมาจากการระเหยของความชื้นที่อยู่ในข้อตกลงกับการทำงานก่อนหน้านี้ของ Ogbonnaya และ Shaba (2009) ความชื้นของปลาสดสูงกว่าของปลาแห้งเป็นผลมาจากการขาดน้ำของโมเลกุลน้ำที่มีอยู่ในปลาแห้ง สรุปได้ว่าการบริโภคปลาสดจะแนะนำสำหรับเด็กเพราะร้อยละน้อยของเยื่อใยซึ่งเป็นผู้รับผิดชอบสำหรับการย่อยได้เร็วขึ้นเมื่อเทียบกับที่ของปลาแห้ง งานนี้สนับสนุนการทำงานของ Eyo (2001) ที่รายงานว่าปลามีการย่อยที่ดี ปลาแห้งยังมีสัดส่วนที่สูงของไขมันซึ่งเป็นผู้รับผิดชอบสำหรับอุปกรณ์ของโอเมก้า 3 PUFAs ในการลดระดับคอเลสเตอรอลในเลือดและความดันโลหิตสูง โดยทั่วไปมีอิทธิพลที่ดีของการอบแห้งที่องค์ประกอบโดยประมาณของทั้งสองยักษ์ซีและโอนิล ผลเหล่านี้แสดงให้เห็นว่าส่วนประกอบทางโภชนาการที่แตกต่างกันของปลาที่ได้รับการเปลี่ยนแปลงที่แตกต่างกันที่อุณหภูมิสูง

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

การวิเคราะห์โดยประมาณคือทำให้ปลาตัวอย่าง ซึ่งประกอบด้วยไนโตรเจนและสดและแห้ง C , o . niloticus . เปอร์เซ็นต์ของโปรตีนสำหรับสี่จำนวน 17.50 42.88 , , 16.63 และคิดเปอร์เซ็นต์ ตามลำดับ เปอร์เซ็นต์เยื่อใยเป็น 1.02 , 4.56 , 2.05 และ 4.79 ตามลำดับ เปอร์เซ็นต์ของไขมัน สำหรับสี่จำนวน 6.55 11.02 4.46 , และ , 10.13 ตามลำดับ ;ร้อยละของเถ้า 17.69 รวม 3.85 , และ 7.28 20.02 % และเปอร์เซ็นต์ความชื้น 18.32 70.35 , และ , 71.11 8.22 ตามลำดับ ( ตารางที่ 4 )
epends ต่อความสามารถของแบคทีเรียเหล่านั้นเพื่อปรับให้เข้ากับสภาพใหม่ การเปรียบเทียบของแบคทีเรียทั้งหมดของ สด และแห้ง ปลาพบว่าสด . niloticus ได้สูงสุด 1.8 x 107 หมู่นับและแห้ง Cลูกผสมได้ต่ำสุดนับรวม 2.0 x 104 โคโลนี ซึ่งพบว่า การอบแห้งลดโหลดของเชื้อจุลินทรีย์ในตัวอย่าง ระดับของความต้านทานและความไวของแบคทีเรียเหล่านี้ทางการแพทย์ที่เกี่ยวข้องกับยาปฏิชีวนะที่แตกต่างกัน ; ไอโซเลทพบ antigen ( ความต้านทานต่อยาปฏิชีวนะที่เกี่ยวข้องทางการแพทย์ และร้อยละ 41.7 ความรู้สึกไว หน้าบางชนิดพบได้ป้องกันทั้งหมดพร้อมใช้งานในเชิงพาณิชย์ปฏิชีวนะเช่นดิสก์ที่ใช้ในขณะที่ aerogenes P.putida และ P . fluorescens , มีป้องกันการหกของยาปฏิชีวนะที่ใช้ เลวี่ ( 1992 ) รายงานว่า การดื้อต่อสารต้านจุลชีพในแบคทีเรียก่อโรค คือ อุปสรรคหลักเพื่อการรักษาที่ประสบความสําเร็จ และในหลายกรณีสายพันธุ์แบคทีเรียเกิดขึ้นที่ทนต่อการรักษายาต้านจุลชีพที่มีอยู่มากที่สุด สาธารณสุขต้านทานจุลชีพหลายผลของยาปฏิชีวนะได้ถกเถียงกัน อย่างไรก็ตาม จนกระทั่งเมื่อเร็ว ๆ นี้ หลักฐานที่ชัดเจนของความเสี่ยงต่อสุขภาพ คือ ไม่สามารถใช้ได้ธรรมชาติของการดื้อยาของแบคทีเรียหลายเหล่านี้สร้างปัญหาสาธารณสุขที่ร้ายแรงมากและมันได้เสมอที่เกี่ยวข้องกับการระบาดของโรคระบาดใหญ่ทั่วโลก ( เพรสคอตต์ et al . , 2002 ) ปลาแห้งมีโปรตีนที่สูงกว่าปลา เพิ่มโปรตีน อาจเกิดจากการขาดน้ำของโมเลกุลน้ำปัจจุบันระหว่างโปรตีนจึง