4.3. Contracting out or franchising

4.3. Contracting out or franchising
In France, the mayor and the local council in each municipality, which is the smallest administrative unit
within the political structure, make decisions regarding the provision of water supply and sewage services for its
territory. The water management system relies on local governments, private firms and the central administration.
Local governments can either supply water and wastewater services directly or contract them out to private
firms. A highly flexible set of franchising agreements are used to provide water services. In order to achieve
greater efficiency, many municipalities have chosen to delegate the functions of water delivery and treatment
to private bodies (Larane, 1992). While the roles of financing and the construction of the water network may
also be shifted to the private sector, the political control and ultimate long term ownership of facilities continue
to belong to the local governments. The main functions of the central administration are to issue health and
environmental standards and to monitor their implementation. The market structure of the French water industry is
characterized by an extremely fragmented pattern, with over 15 000 water systems supplying over 36 000
municipalities. Such fragmentation and the small scale of water supply authorities, combined with the flexibility
of management options, led to the considerable growth of private management through delegated management.
In 1938, contracted private operators served only 7.1 million people in 995 municipalities, while in 1983 these
figures rose to 33.5 million people and 18 700 municipalities, respectively (Buller, 1996). At present, about
70% of the population receives privately supplied drinking water. Despite the wide variety of contractual agreements
involved in the French water industry, physical plants (pipe networks, treatment facilities, etc.) remain public
property. Local authorities reserve the rights to control water distribution systems and water prices. Two main
types of contracts are signed between local authorities and private operators: leasing and concession contracts
(French Technology Press Office, 1994). Under leasing contracts, local authorities bear the initial investment
costs and invite management tasks from the private operators for a period which can span five to twenty years.
The private operators are paid for water supplied, but they must pay local authorities rental for the use of
physical plants. Under concession contracts, private operators make important financial commitments which include new
capital investment. They build and run the plants themselves and are therefore entitled to keep the total amount
charged to users. Concession contracts may run from twenty-five to fifty years; when the concession terminates,
the plant becomes the property of the local authority. At present, about 75% of the total volume of water
is supplied under the concession arrangements. Delegated management is becoming increasingly
popular in France, due to the scarcity of government funds and the need for substantial initial investments.
One of the attractive features of the French franchising system is its flexibility in adapting to various financial,
technical and local conditions.

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

4.3 ทำสัญญาออกหรือแฟรนไชส์​​
ในฝรั่งเศส, นายกเทศมนตรีและสภาท้องถิ่นในเขตเทศบาลแต่ละซึ่งเป็นหน่วยการบริหารที่เล็กที่สุด
ภายในโครงสร้างทางการเมืองในการตัดสินใจเกี่ยวกับการจัดหาน้ำประปาและน้ำเสียบริการสำหรับด้าน
ดินแดน ระบบการจัดการน้ำขึ้นอยู่กับรัฐบาลท้องถิ่นและ บริษัท เอกชนบริหารส่วนกลาง.
รัฐบาลท้องถิ่นสามารถประปาและการให้บริการบำบัดน้ำเสียโดยตรงหรือโดยสัญญาพวกเขาออกไปส่วนตัว
บริษัท ชุดที่มีความยืดหยุ่นสูงในสัญญาแฟรนไชส์​​ที่ใช้ในการให้บริการน้ำ ในการสั่งซื้อเพื่อให้เกิดประสิทธิภาพมากขึ้น
เทศบาลจำนวนมากได้เลือกที่จะมอบหมายหน้าที่ในการส่งน้ำและบำบัด
ร่างกายเอกชน (larane, 1992)ในขณะที่บทบาทของเงินทุนและการก่อสร้างของเครือข่ายน้ำอาจ
จะขยับไปทางภาคเอกชน, การควบคุมทางการเมืองและความเป็นเจ้าของในระยะยาวที่ดีที่สุดของสิ่งอำนวยความสะดวกยังคง
จะเป็นรัฐบาลท้องถิ่น หน้าที่หลักของการบริหารงานกลางในการออกสุขภาพและ
มาตรฐานสิ่งแวดล้อมและการตรวจสอบการดำเนินงานของพวกเขาโครงสร้างการตลาดของอุตสาหกรรมน้ำฝรั่งเศสเป็น
โดดเด่นด้วยรูปแบบแยกส่วนอย่างมากที่มีกว่า 15 000 ระบบน้ำการจัดหากว่า 36 000
เทศบาล การกระจายตัวดังกล่าวและขนาดเล็กของเจ้าหน้าที่การประปารวมกับความยืดหยุ่นของ
ตัวเลือกการจัดการนำไปสู่​​การเจริญเติบโตมากในการบริหารจัดการของภาคเอกชนผ่านการจัดการที่ได้รับมอบหมาย.
ในปี 1938ผู้ประกอบการภาคเอกชนที่หดตัวทำหน้าที่เพียง 7,100,000 คนใน 995 เขตเทศบาลในขณะที่ในปี 1983 ตัวเลขเหล่านี้
เพิ่มขึ้น 33.5 ล้านคนและ 18 เทศบาล 700 ตามลำดับ (buller, 1996) ในปัจจุบันเกี่ยวกับ
70% ของประชากรที่ได้รับการจัดน้ำดื่มส่วนตัว แม้จะมีความหลากหลายของข้อตกลงตามสัญญา
เกี่ยวข้องในอุตสาหกรรมน้ำฝรั่งเศสพืชทางกายภาพ (เครือข่ายท่อ, สิ่งอำนวยความสะดวกการรักษาและอื่น ๆ ) ยังคงเป็นสถานที่ให้บริการประชาชน
เจ้าหน้าที่ท้องถิ่นขอสงวนสิทธิ์ในการควบคุมระบบการกระจายน้ำและราคาน้ำ สองหลัก
ประเภทของสัญญาที่มีการลงนามระหว่างเจ้าหน้าที่ท้องถิ่นและผู้ประกอบการภาคเอกชนเช่าและสัญญาสัมปทาน
(เทคโนโลยีกดฝรั่งเศสสำนักงาน 1994) ภายใต้สัญญาเช่าเจ้าหน้าที่ท้องถิ่นแบกรับค่าใช้จ่ายในการลงทุน
เริ่มต้นและเชิญงานการจัดการจากผู้ประกอบการภาคเอกชนในช่วงที่สามารถขยาย 5-20 ปี.
ผู้ประกอบการภาคเอกชนจะได้รับเงินสำหรับน้ำมา แต่พวกเขาจะต้องจ่ายค่าเช่าเจ้าหน้าที่ท้องถิ่นสำหรับการใช้
กายภาพ พืช ภายใต้สัญญาสัมปทานผู้ประกอบการภาคเอกชนให้ภาระผูกพันทางการเงินที่สำคัญซึ่งรวมถึงการใหม่
เงินลงทุน พวกเขาสร้างและเรียกพืชที่ตัวเองและดังนั้นจึงมีสิทธิที่จะให้ทั้งหมดจำนวน
เรียกเก็บกับผู้ใช้ สัญญาสัมปทานอาจทำงาน 25-50 ปีเมื่อสัมปทานสิ้นสุด
พืชจะกลายเป็นสถานที่ให้บริการของผู้มีอำนาจในท้องถิ่น ในปัจจุบันประมาณ 75% ของปริมาณน้ำทั้งหมด
มาภายใต้การจัดสัมปทานการจัดการได้รับการแต่งตั้งเป็นที่นิยมมากขึ้นเรื่อย ๆ
ในฝรั่งเศสเนื่องจากขาดแคลนเงินของรัฐบาลและความต้องการเงินลงทุนเริ่มต้นที่สำคัญ.
หนึ่งในคุณสมบัติที่น่าสนใจของระบบแฟรนไชส์​​ของฝรั่งเศสคือความยืดหยุ่นในการปรับตัวเข้ากับการเงิน
เงื่อนไขทางเทคนิคและท้องถิ่นต่างๆ .

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

4.3 การทำสัญญาออก หรือแฟรนไชส์
ในฝรั่งเศส นายกเทศมนตรีและสภาท้องถิ่นในแต่ละเทศบาล ซึ่งเป็นหน่วยปกครองเล็กที่สุด
ภายในโครงสร้างทางการเมือง ทำการตัดสินใจเกี่ยวกับการจัดหาน้ำและสิ่งโสโครกสำหรับของ
อาณาเขต ระบบการจัดการน้ำอาศัยรัฐบาลท้องถิ่น หน่วยงานเอกชน และการดูแลจากศูนย์กลาง
รัฐบาลท้องถิ่นสามารถจัดหาน้ำและน้ำเสียโดยตรง หรือสัญญาออกจะส่วนตัว
บริษัทได้ ใช้ชุดมีความยืดหยุ่นสูงของแฟรนไชส์ข้อตกลงการให้บริการน้ำ เพื่อให้บรรลุ
ประสิทธิภาพมาก หลายแห่งเลือกที่จะมอบหมายหน้าที่ส่งน้ำและรักษา
ให้ร่างกายส่วนตัว (Larane, 1992) ในขณะที่บทบาทของเงินและการก่อสร้างของเครือข่ายน้ำอาจ
ยัง มีจากภาคเอกชน การควบคุมทางการเมืองและระยะยาวที่ดีที่สุดเป็นเจ้าของสิ่งอำนวยความสะดวกต่อ
สังกัดรัฐบาลท้องถิ่น หน้าที่หลักของการดูแลจากศูนย์กลางจะออกสุขภาพ และ
มาตรฐานสิ่งแวดล้อมและ การตรวจสอบการปฏิบัติการ โครงสร้างตลาดของอุตสาหกรรมน้ำฝรั่งเศส
ลักษณะตามรูปแบบมีการกระจายตัวมาก ระบบน้ำกว่า 15 000 ขายกว่า 36 000
อำเภอ กระจายตัวดังกล่าวและขนาดเล็กการประปา รวมกับความยืดหยุ่น
จัดการตัว นำไปสู่การเติบโตมากของจัดการส่วนตัวผ่านทางลบหรือจัดการ
ใน 1938 ผู้ประกอบการส่วนตัวสัญญาบริการเพียง 7.1 ล้านคนในอำเภอ 995 ขณะ 1983 เหล่านี้
เลขโรส 18 700 แห่ง และ 33.5 ล้านคนตามลำดับ (บัตเลอร์ 1996) ในปัจจุบัน เกี่ยวกับ
70% ของประชากรที่ได้รับน้ำดื่มส่วนตัวให้ แม้ มีหลากหลายของข้อตกลงตามสัญญา
เกี่ยวข้องในอุตสาหกรรมน้ำที่ฝรั่งเศส พืชทางกายภาพ (เครือข่ายท่อ รักษาสิ่งอำนวยความสะดวก เป็นต้น) ยังคงสาธารณะ
คุณสมบัติ หน่วยงานท้องถิ่นจองสิทธิ์ในการควบคุมระบบการกระจายน้ำ และน้ำราคา หลักสอง
ลงชื่อชนิดของสัญญาระหว่างหน่วยงานท้องถิ่นและผู้ประกอบการส่วนตัว: สัญญาเช่าซื้อและสัมปทาน
(ฝรั่งเศสเทคโนโลยีข่าวสำนัก 1994) ภายใต้สัญญา ลิสซิ่ง หน่วยงานท้องถิ่นหมีลงทุนเริ่มต้น
ค่าใช้จ่าย และเชิญงานจากผู้ประกอบการส่วนตัวสำหรับรอบระยะเวลาซึ่งสามารถขยายห้าถึงยี่สิบปี.
ตัวส่วนตัวที่จ่ายสำหรับน้ำ แต่พวกเขาต้องจ่ายค่าเช่าหน่วยงานท้องถิ่นการใช้
พืชทางกายภาพ ภายใต้สัญญาสัมปทาน ตัวดำเนินการส่วนตัวทำภาระผูกพันทางการเงินสำคัญที่ใหม่
เงินลงทุน พวกเขาสร้าง และเรียกใช้พืชตัวเอง และรับดังนั้นเพื่อให้ยอด
เรียกเก็บกับผู้ใช้ สัญญาสัมปทานอาจเรียกใช้จากยี่สิบห้าปี 50 เมื่อสัมปทานสิ้นสุดลง,
โรงงานกลายเป็น ของหน่วยงานท้องถิ่น ในปัจจุบัน ประมาณ 75% ของปริมาตรรวมของน้ำ
มาภายใต้การจัดการสัมปทาน รับมอบหมายจะกลายเป็นมากขึ้น
ยอดนิยมในประเทศฝรั่งเศส เนื่องจากขาดแคลนเงินทุนรัฐบาลและต้องการพบเริ่มต้นลงทุน
คุณสมบัติที่น่าสนใจของฝรั่งเศสที่ระบบแฟรนไชส์อย่างใดอย่างหนึ่งคือมีความยืดหยุ่นในการดัดแปลงต่าง ๆ ทางการเงิน,
เงื่อนไขทางเทคนิค และท้องถิ่น

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

4.3 . ผู้ทำสัญญาออกไปหรือธุรกิจแฟรนไชส์
ในประเทศฝรั่งเศสนายกเทศมนตรีและ สภา ท้องถิ่นที่อยู่ในเขตเทศบาลเมืองเป็นหน่วยปกครอง
ซึ่งจะช่วยให้มีขนาดเล็กที่สุดในโครงสร้างทางการเมืองที่ทำให้การตัดสินใจเกี่ยวกับการให้บริการและการระบายสิ่งปฏิกูล
ซึ่งจะช่วยจ่ายน้ำสำหรับอาณาเขตของตน ระบบการจัดการน้ำที่จะขึ้นอยู่กับรัฐบาลท้องถิ่นบริษัทส่วนตัวและการดูแลจากส่วนกลางที่.
รัฐบาลท้องถิ่นจะสามารถพาวเวอร์ซัพพลายบริการน้ำและน้ำเสียโดยตรงหรือสัญญาออกมาให้กับบริษัทส่วนตัว
ตั้งค่าที่มีความยืดหยุ่นสูงที่ธุรกิจแฟรนไชส์ของข้อตกลงจะใช้ในการให้บริการน้ำ ในการที่จะบรรลุ ประสิทธิภาพ
ซึ่งจะช่วยเพิ่มมากขึ้นเทศบาลนครจำนวนมากได้เลือกไปยังผู้ร่วมประชุมการทำงานของการบำบัดและการส่งน้ำ
ซึ่งจะช่วยให้ร่างกายส่วนตัว( larane 1992 )ในขณะที่บทบาทหน้าที่ของทางการเงินและการก่อสร้างของเครือข่ายน้ำที่อาจจะถูกย้ายไปที่ ภาค เอกชนยัง
ซึ่งจะช่วยการควบคุมทางการเมืองและในแบบของการเป็นเจ้าของระยะยาวสูงสุดของส่วนอำนวยความสะดวกต่างๆต่อไป
ซึ่งจะช่วยเป็นของรัฐบาลท้องถิ่น ฟังก์ชันการทำงานหลักของการดูแลจากส่วนกลางที่มีการออกมาตรฐานด้านสาธารณสุขและสิ่งแวดล้อมและ
ซึ่งจะช่วยในการตรวจสอบการนำไปใช้งานได้โครงสร้างตลาดของอุตสาหกรรมน้ำตามแบบฝรั่งเศสที่มีลักษณะ
ตามรูปแบบแยกย่อยเป็นอย่างมากพร้อมด้วยมากกว่า 15000 ระบบน้ำจัดหามากกว่า 36000
เทศบาลนคร การแบ่งแยกออกเป็นชิ้นเล็กชิ้นน้อยและขนาดเล็กของเจ้าหน้าที่รัฐจ่ายน้ำรวมกับความยืดหยุ่นที่
ของตัวเลือกในการจัดการนำไปสู่การขยายตัวมากในการจัดการแบบส่วนตัวโดยผ่านการจัดการได้รับมอบหมาย.
ใน .1938ผู้ให้บริการแบบส่วนตัวจัดให้บริการตามสัญญาเพียง 7.1 ล้านคนใน 995 เมืองในขณะที่อยู่ใน 1983
ตัวเลขเหล่านี้เพิ่มขึ้นเป็น 33.5 ล้านคนและ 18 เทศบาล 700 ตามลำดับ( Buller 1996 ) ในปัจจุบันเกี่ยวกับ
70% ของจำนวนประชากรที่ได้รับน้ำดื่มในแบบส่วนตัวที่ให้มา แม้จะมีความหลากหลายของตามสัญญาข้อตกลง
มีส่วนร่วมในอุตสาหกรรมน้ำฝรั่งเศสพันธุ์ไม้ต่างๆทาง กายภาพ (เครือข่ายท่อส่วนอำนวยความสะดวกด้านการบำบัดและอื่นๆ)ยังคงอยู่สาธารณะ
ที่พัก เจ้าหน้าที่ท้องถิ่นขอสงวนสิทธิ์ในการควบคุมราคาน้ำและระบบการกระจายน้ำ สองหลัก
ตาม ประเภท ของสัญญาจะลงนามระหว่างหน่วยงานในท้องถิ่นและผู้ประกอบการเอกชนผู้รับสัมปทานและสัญญาการเช่าซื้อ
(ฝรั่งเศสเทคโนโลยีกด Office 1994 ) ภายใต้ สัญญาการเช่าซื้อเจ้าหน้าที่ในท้องถิ่นมีการลงทุนครั้งแรก
ซึ่งจะช่วยลดค่าใช้จ่ายและเชิญการจัดการงานที่จากผู้ประกอบการเอกชนที่สำหรับช่วงเวลาที่สามารถ SPAN ห้าถึงยี่สิบปี.
ผู้ประกอบการเอกชนที่ได้รับชำระเงินสำหรับน้ำที่ให้มาแต่จะต้องจ่ายค่าบริการเช่าหน่วยงานในท้องถิ่นสำหรับการใช้งานของพันธุ์ไม้
ทาง กายภาพ ภายใต้ สัญญาสัมปทานผู้ให้บริการส่วนตัวทำให้ ภาระ ทางการเงินที่สำคัญซึ่งรวมถึง
ตามมาตรฐานการลงทุนด้านเงินทุน. ที่สร้างและรันพันธุ์ไม้ที่ตัวเองและดังนั้นจึงมีสิทธิในการทำให้ยอดรวมที่ชาร์จ
ซึ่งจะช่วยให้ผู้ใช้ สัญญาสัมปทานอาจรันจากยี่สิบห้าถึงสิบห้าปีเมื่อสัญญาสัมปทานสิ้นสุดลง
โรงงานที่จะกลายเป็นที่พักของเจ้าหน้าที่ในท้องถิ่น ในปัจจุบันประมาณ 75% ของปริมาณทั้งหมดของน้ำ
ซึ่งจะช่วยให้มาอยู่ ภายใต้ การจัดเตรียมสัมปทานการบริหารจัดการได้รับมอบหมายมีมากขึ้นเรื่อยๆ
ซึ่งจะช่วยได้รับความนิยมในประเทศฝรั่งเศสเนื่องจากความขาดแคลนของเงินทุนของรัฐบาลและความต้องการสำหรับการลงทุนครั้งแรกเป็นอย่างมาก.
หนึ่งในความโดดเด่นที่น่าประทับใจของระบบธุรกิจแฟรนไชส์แบบฝรั่งเศสที่มีความคล่องตัวในการปรับเปลี่ยนเงื่อนไข
ทางด้านเทคนิคและท้องถิ่นการเงินต่างๆ