อรุณสวัสดีเช้าที่สดใสและตื่นเต้นที่สุด เริ่มต้นใหม่กับการเรียนการสอนเทอมสุดท้ายของปีการศึกษาระดับปริญญาตรี มหาวิทยาลัยราชภัฎอุบลราชธานี คาบแรกที่ฉันจะได้เรียนคือวิชา English for Cultural Communication ซึ่งฉันได้ยินข่าวมาว่าอาจารย์ครูผู้สอนโหดมาก เคร่งครัด และ ตรงต่อเวลามากที่สุด ถ้าเพื่อนคนไหนมาเรียนไม่ตรงเวลาอาจารย์ก็จะไม่ให้เข้าห้องเรียนไม่ว่าจะเป็นกรณีใดๆก็ตาม ฉันมีเรียน 10.30 นาฬิกา ฉันมารออาจารย์ตั้งแต่ 10.00 นาฬิกา เพราะฉันกลัวอาจารย์มารอสอนก่อน ฉันตื่นเต้นมากๆ ฉันมานั่งรอในห้องกันเพื่อน เมื่อถึงเวลาเรียน 10.30 นาฬิกา อาจารย์ก็เข้ามาสอน พออาจารย์เข้ามาสอนเท่านั่นแหล่ะ ฉันถึงกับตกใจมาก เพราะ อาจารย์พูดเเต่ภาษาอังกฤษโดยไม่พูดภาษาไทยเลย ฉันฟังอาจารย์พูดไม่รู้เรื่องและฟังไม่ทัน อาจารย์พูดเร็วมากฉันยิ่งฟังยิ่งไม่รู้เรื่องกว่าเดิม ฉันรู้สึกแย่ที่ฉันโง่ ฉันฟังที่อาจารย์พูดออกเป็นบางคำบางประโยค อาจารย์บรรยายเกี่ยวกับการเรียนการสอนและอาจารย์อธิบายงานเกี่ยวกับวัฒนธรรมเหตุการณ์ที่เราไม่เคยเจอหรือเหตุการณ์ที่ทำให้วัฒธรรมของไทยเสียหายจากชาวต่างชาติ อาจารย์ให้นักเรียนทำงานเป็นกลุ่ม เพื่อนบางคนก็เห็นแกตัว ถ้าคนเรียนไม่เก่งเพื่อนก็จะไม่ให้เข้ากลุ่มด้วย ฉันกลัวว่าฉันจะไปเป็นตัวถ่วงเพื่อน ฉันรู้สึกแย่มากๆและกลัวกับงานที่จะเกิดขึ้น ตอนนั้นฉันท้อแท้มาก ฉันเลยตัดสินใจออกจากลุ่มเพราะฉันรู้ตัวเองดีว่าฉันเรียนไม่เก่งเลย หลังจากท่เรียนคาบนั้นเสร็จฉันจึงไปหาอาจารย์เพื่อนที่จะบอกว่าฉันอยากย้ายSectionตอนเช้าไปเรียนSectionตอน10.30นาฬิกา ฉันก็บอกเหตุผลอาจารย์ว่าทำไมถึงอยากย้าย อาจารย์ก็อนุมัติให้