Background—Current observational st

Background—Current observational studies on warfarin use and the risk for stroke and bleeding in patients with atrial
fibrillation (AF) undergoing dialysis found conflicting results.
Methods and Results—We conducted a population-based retrospective cohort study of patients aged ≥65 years admitted
to a hospital with a primary or secondary diagnosis of AF, in Quebec and Ontario, Canada from 1998 to 2007. The AF
cohort was grouped into dialysis (hemodialysis and peritoneal dialysis) and nondialysis patients and into warfarin and
no-warfarin users according to the first prescription filled for warfarin within 30 days after AF hospital discharge. We
determined the association between warfarin use and the risk for stroke and bleeding in dialysis and nondialysis patients.
The cohort comprised 1626 dialysis patients and 204 210 nondialysis patients. Among dialysis patients, 46% (756/1626)
patients were prescribed warfarin. Among dialysis patients, warfarin users had more congestive heart failure and diabetes
mellitus, but fewer prior bleeding events in comparison with the no-warfarin users. Among dialysis patients, warfarin
use, in comparison with no-warfarin use, was not associated with a lower risk for stroke (adjusted hazard ratio, 1.14; 95%
confidence interval, 0.78–1.67) but was associated with a 44% higher risk for bleeding (adjusted hazard ratio, 1.44; 95%
confidence interval, 1.13–1.85) after adjusting for potential confounders. Propensity score–adjusted analyses yielded
similar results.
Conclusions—Our results suggest that warfarin use is not beneficial in reducing stroke risk, but it is associated with a
higher bleeding risk in patients with AF undergoing dialysis.

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

พื้นหลัง – ปัจจุบันการศึกษาเชิงสังเกตการณ์ใช้วาร์ฟารินและเสี่ยงต่อโรคหลอดเลือดสมองและเลือดออกในผู้ป่วยที่มีหัวใจเต้น
ผิดจังหวะ (AF) ระหว่างหน่วยพบความขัดแย้งผล
วิธีและผล — เราดำเนินการศึกษา cohort คาดตามประชากรของผู้ป่วยที่ยอมรับ ≥65 อายุปี
โรงพยาบาลกับการวินิจฉัยหลัก หรือรองของ AF ในควิเบกและออนตาริโอ แคนาดาปี 1998 2007 AF
ผู้ผ่านถูกจัดกลุ่ม เป็นหน่วย (ไตและหน่วย peritoneal) และผู้ป่วย nondialysis และเข้าไป ในวาร์ฟาริน และ
วาร์ฟารินไม่ใช่ผู้ใช้ตามใบสั่งยาแรกเติมสำหรับวาร์ฟารินภายใน 30 วันหลังจากปลดประจำการโรงพยาบาล AF เรา
กำหนดความสัมพันธ์ระหว่างการใช้วาร์ฟารินและเสี่ยงต่อโรคหลอดเลือดสมองและเลือดออกในผู้ป่วยที่หน่วยและ nondialysis.
Cohort ประกอบด้วย 1626 หน่วยผู้ป่วยและผู้ป่วย nondialysis 204 210 ระหว่างหน่วยผู้ป่วย 46% (756/1626)
ผู้ป่วยถูกกำหนดวาร์ฟาริน ระหว่างหน่วยผู้ป่วย ผู้ใช้วาร์ฟารินมี congestive หัวใจล้มเหลวและโรคเบาหวานเพิ่มเติม
หวาน แต่ก่อนน้อยลงเลือดเหตุการณ์เมื่อเปรียบเทียบกับผู้ไม่มีวาร์ฟาริน ระหว่างหน่วยผู้ป่วย วาร์ฟาริน
ใช้ เมื่อเปรียบเทียบกับวาร์ฟารินไม่ใช้ ไม่สัมพันธ์กับความเสี่ยงที่ต่ำกว่าในจังหวะ (อัตราส่วนปรับปรุงอันตราย 1.14; 95%
ช่วงความเชื่อมั่น 0.78-1.67) แต่เชื่อมโยงกับความเสี่ยงสูงขึ้น 44% ในเลือด (อันตรายปรับอัตรา 1.44; 95%
ช่วงความเชื่อมั่น 1.13-1.85) หลังจากปรับสำหรับ confounders อาจเกิดขึ้น สิ่ง – ปรับปรุงคะแนนวิเคราะห์ผล
ผลลัพธ์คล้ายกัน
บทสรุป — ผลของเราแนะนำว่า ใช้วาร์ฟารินจะไม่เป็นประโยชน์ในการลดความเสี่ยงโรคหลอดเลือดสมอง แต่มันเกี่ยวข้องกับการ
สูงเลือดความเสี่ยงในผู้ป่วยที่ มี AF ในระหว่างหน่วย

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

พื้นหลังปัจจุบันการศึกษาสังเกตการณ์บนวาร์ฟารินใช้และความเสี่ยงโรคหลอดเลือดสมองและภาวะเลือดออกในผู้ป่วยภาวะหัวใจห้องบน
( AF ) ฟอกเลือดพบผลที่ขัดแย้งกัน
วิธีการและผลเราทำการศึกษาย้อนหลังผู้ป่วยหรือไม่ - ตามจำนวนประชากรอายุ 65 ปีเข้ารับการรักษา≥
ไปโรงพยาบาลกับประถมหรือมัธยมการวินิจฉัยโรคของ AF ในควิเบกและออนตาริโอ ,แคนาดาตั้งแต่ปี 1998 ถึงปี 2007 หมู่คน AF
ถูกจัดกลุ่มเป็นไต ( การฟอกเลือดด้วยเครื่องไตเทียม และการชำระเลือดผ่านเยื่อบุช่องท้อง ) และผู้ป่วย nondialysis และในผู้ใช้ยาวาร์ฟารินและ
ไม่ตามใบสั่งยาสำหรับยาแรกภายใน 30 วัน หลังจากออกจากโรงพยาบาล AF . เรา
กำหนดความสัมพันธ์ระหว่างยาวาร์ฟารินและเสี่ยงสำหรับโรคหลอดเลือดสมองและเลือดออกในไตและผู้ป่วย nondialysis .
หมู่คนประกอบด้วยด้วยฟอกเลือดผู้ป่วยและ 204 210 nondialysis ผู้ป่วย ในผู้ป่วยฟอกเลือด , 46% ( 756 / ผู้ป่วยยาวาร์ฟารินด้วย )
. ในผู้ป่วยฟอกเลือด ผู้ใช้ยามี congestive หัวใจล้มเหลวมากขึ้น และเบาหวาน
แต่เลือดออกน้อยลง ก่อนเหตุการณ์ในการเปรียบเทียบกับไม่วาร์ฟารินผู้ใช้ ในผู้ป่วยฟอกเลือด ผู้ป่วย
ใช้ในการเปรียบเทียบกับไม่มียาใช้ไม่ได้เกี่ยวข้องกับการลดความเสี่ยงต่อโรคหลอดเลือดสมอง ( ปรับอัตราส่วน 1 ; อันตราย , ช่วงความเชื่อมั่น 95%
, 1 ( 1.67 ) แต่ถูกเชื่อมโยงกับความเสี่ยงร้อยละ 44 สูงกว่าเลือดออก ( ปรับอัตราส่วน 1.44 ; อันตราย , ช่วงความเชื่อมั่น 95%
1.13 – 1.85 ) หลังจากปรับสำหรับการทำผิดกฎหมายที่อาจเกิดขึ้น การวิเคราะห์ความโน้มเอียงคะแนน–ปรับให้ค่า

ผลที่คล้ายกันสรุปจากผลการศึกษานี้ใช้ยาไม่ได้เป็นประโยชน์ในการลดความเสี่ยงของโรคหลอดเลือดสมอง แต่มันเกี่ยวข้องกับความเสี่ยงสูงในผู้ป่วยที่มีเลือดออก
AF ฟอกเลือด .