A music genre is a conventional cat

A music genre is a conventional category that identifies some pieces of music as belonging to a shared tradition or set of conventions.[1] It is to be distinguished from musical form and musical style, although in practice these terms are sometimes used interchangeably.[2][not in citation given]

Music can be divided into different genres in many different ways. The artistic nature of music means that these classifications are often subjective and controversial, and some genres may overlap. There are even varying academic definitions of the term genre itself. In his book Form in Tonal Music, Douglass M. Green distinguishes between genre and form. He lists madrigal, motet, canzona, ricercar, and dance as examples of genres from the Renaissance period. To further clarify the meaning of genre, Green writes, "Beethoven's Op. 61 and Mendelssohn's Op. 64 are identical in genre – both are violin concertos – but different in form. However, Mozart's Rondo for Piano, K. 511, and the Agnus Dei from his Mass, K. 317 are quite different in genre but happen to be similar in form."[3] Some, like Peter van der Merwe, treat the terms genre and style as the same, saying that genre should be defined as pieces of music that share a certain style or "basic musical language."[4] Others, such as Allan F. Moore, state that genre and style are two separate terms, and that secondary characteristics such as subject matter can also differentiate between genres.[5] A music genre or subgenre may also be defined by the musical techniques, the style, the cultural context, and the content and spirit of the themes. Geographical origin is sometimes used to identify a music genre, though a single geographical category will often include a wide variety of subgenres. Timothy Laurie argues that since the early 1980s, "genre has graduated from being a subset of popular music studies to being an almost ubiquitous framework for constituting and evaluating musical research objects".[6]

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

แนวเพลงเป็นประเภททั่วไปที่ระบุบางชิ้นเป็นเป็นประเพณีร่วมกันหรือชุดของแบบแผนของเพลง [1] ได้ให้แตกต่างจากดนตรีแบบฟอร์มและสไตล์ดนตรี แม้ว่าในทางปฏิบัติ เงื่อนไขเหล่านี้บางครั้งใช้สลับกัน [2] [ไม่ในได้รับการอ้างอิง]เพลงสามารถแบ่งออกเป็นประเภทที่แตกต่างกันในหลาย ๆ ธรรมชาติศิลปะดนตรีหมายความ ว่า จัดประเภทเหล่านี้มักตามอัตวิสัย และแย้ง และบางประเภทอาจทับซ้อนกัน มีอยู่แม้แตกต่างกันไปศึกษาข้อกำหนดของประเภทคำเอง ในหนังสือของเขาแบบฟอร์มเพลงโทน เขียวม.อริคดักลาสแยกแยะประเภทและรูปแบบการ เขาแสดงบทเพลง โมเต็ต canzona, ricercar และเต้นรำเป็นตัวอย่างของประเภทจากระยะเรอเนสซองซ์ ชี้แจงความหมายของประเภทเพิ่มเติม กรีนเขียน "ของบีโธเฟน Op. 61 และ Op. ของเมนเดลโซห์น 64 จะเหมือนในประเภท – ทั้งสองเป็นไวโอลิน concertos – แต่แตกต่างกันในแบบฟอร์ม อย่างไรก็ตาม Rondo ของโรงแรมโมสาร์ทในเปียโน คุณ 511 และได Agnus จากมวลของเขา 317 คุณค่อนข้างแตกต่างกันในประเภทเกิดขึ้นแต่จะคล้ายกันในแบบฟอร์ม" [3] บางอย่าง เช่นปีเตอร์ van der Merwe รักษาประเภทเงื่อนไขและลักษณะเช่นเดียวกัน บอกว่า ควรจะกำหนดประเภทที่เป็นชิ้นส่วนของเพลงที่ใช้ร่วมกันลักษณะหรือ "พื้นฐานดนตรีภาษา" บางอย่าง [4] อื่น ๆ เช่น Allan F. มัวร์ รัฐที่ประเภทและลักษณะ เงื่อนไขสองแยก และว่า ลักษณะรองเช่นเรื่องสามารถแตกต่างประเภท [5] เป็นแนวเพลงหรือ subgenre ยังสามารถกำหนดเทคนิคดนตรี สไตล์ บริบททางวัฒนธรรม และเนื้อหา และจิตวิญญาณของชุดรูปแบบ บางครั้งจะใช้แหล่งกำเนิดทางภูมิศาสตร์เพื่อระบุแนวเพลง ว่าภูมิศาสตร์ประเภทเดียวมักจะมี subgenres หลากหลาย ทิโมธี Laurie จนว่า นับตั้งแต่ต้นทศวรรษ 1980 "ประเภทได้จบศึกษาจากการย่อยของเพลงการศึกษาเป็น กรอบเกือบสมบูรณ์ พ.ศ.2542 และประเมินงานวิจัยดนตรีวัตถุ" [6]

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

แนวเพลงเป็นประเภททั่วไปที่ระบุบางชิ้นของเพลงว่าเป็นประเพณีที่ใช้ร่วมกันหรือชุดของการประชุม. [1] มันจะแตกต่างจากรูปแบบดนตรีและสไตล์ดนตรีแม้ว่าในทางปฏิบัติคำเหล่านี้บางครั้งใช้แทนกันได้. [ 2] [ไม่ได้อยู่ในการอ้างอิงได้รับ] เพลงสามารถแบ่งออกเป็นประเภทที่แตกต่างกันในรูปแบบที่แตกต่างกันมาก ลักษณะศิลปะของเพลงหมายความว่าการจำแนกประเภทเหล่านี้มักจะอัตนัยและการโต้เถียงและบางประเภทอาจทับซ้อน มีแม้กระทั่งคำจำกัดความที่แตกต่างกันทางวิชาการของประเภทระยะตัวเอง ในรูปแบบหนังสือของเขาในเพลงวรรณยุกต์ดักลาสเอ็มสีเขียวแตกต่างระหว่างประเภทและรูปแบบ เขาแสดงบทกวี, เต็ต, canzona, ricercar และการเต้นรำเป็นตัวอย่างของประเภทจากช่วงยุคฟื้นฟูศิลปวิทยา .. เพื่อชี้แจงความหมายของประเภทกรีนเขียน "เบโธเฟน Op 61 และ Mendelssohn ของ Op 64 เหมือนกันในรูปแบบ - ทั้งสองไวโอลินคอนแชร์ - แต่ที่แตกต่างกันในรูปแบบอย่างไรก็ตามโมซาร์ท Rondo สำหรับเปียโน, เค 511 และตัวแทนได้. Dei จากมวลของเขาเค 317 จะค่อนข้างแตกต่างกันในรูปแบบ แต่เกิดขึ้นจะเป็นที่คล้ายกันในรูปแบบ. "[3] บางอย่างเช่นปีเตอร์แวนเดอร์ Merwe รักษาประเภทเงื่อนไขและรูปแบบเช่นเดียวว่าประเภทที่ควรจะกำหนดให้เป็น ชิ้นส่วนของเพลงที่ใช้รูปแบบบางอย่างหรือ "ภาษาดนตรีขั้นพื้นฐาน." [4] อื่น ๆ เช่นอัลลันเอฟมัวร์รัฐประเภทและรูปแบบที่มีสองคำที่แยกต่างหากและรองที่ลักษณะเช่นเรื่องนอกจากนี้ยังสามารถแยกความแตกต่างระหว่างประเภท . [5] เป็นแนวเพลงร็อกหรืออาจจะถูกกำหนดโดยเทคนิคทางดนตรีรูปแบบบริบททางวัฒนธรรมและเนื้อหาและจิตวิญญาณของรูปแบบ ต้นกำเนิดทางภูมิศาสตร์บางครั้งใช้ในการระบุแนวเพลง แต่ประเภททางเดียวที่มักจะรวมถึงความหลากหลายของหมวดหมู่ย่อย ทิโมธีลอรี่ระบุว่าตั้งแต่ต้นปี 1980 "ประเภทได้จบการศึกษาจากการเป็นส่วนหนึ่งของการศึกษาเพลงยอดนิยมที่จะเป็นกรอบที่แพร่หลายเกือบ constituting และประเมินผลการวิจัยวัตถุดนตรี". [6]