Lessons Five through Seven focus on

Lessons Five through Seven focus on the second piece of the project wherein students devise the means by which to measure the energy used up doing activities, and in so doing learn additional target science content about levels of biological organization, the body's organ systems and their integrated function, and cellular respiration. Lesson Five asks the question: Where in our bodies are energy stores used up? Lesson Six asks the question: How do the ingredients for energy get to and into every working cell? And Lesson Seven asks the question: What can we measure, and how would we do so, to measure the energy used up by all working cells? This second piece of the project culminates with students being guided to devise indirect calorimetry. This technique uses a one-way valve to collect a student's expired air while doing a given activity. Using oxygen and volume sensors, the amount of oxygen consumed is calculated (Consolazio, Johnson, & Pecora, 1963), and this measurement indirectly determines the calories used up by all the body's working cells. Lesson Eight completes the project. Students redesign their school lunch and activity choices to balance the measurement of the calories consumed in school lunch choices with the calories used up doing chosen activities, thus promoting better health.

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

เรียนห้าผ่านมาเจ็ดชิ้นที่สองของโครงการนั้นนักประดิษฐ์หมายถึงการวัดพลังงานที่ใช้ทำกิจกรรม และทำการเรียนรู้เนื้อหาวิทยาศาสตร์เป้าหมายเพิ่มเติมเกี่ยวกับระดับขององค์กรชีวภาพ ระบบอวัยวะของร่างกาย และฟังก์ชันรวม และหายใจมือถือ บทที่ 5 ถามคำถาม: ที่ในร่างกาย จะเก็บพลังงานใช้ บทที่ 6 ถามคำถาม: วิธีทำส่วนผสมพลังงาน รับไปทุกเซลล์ทำงานหรือไม่ และถามคำถามบทที่เจ็ด: อะไรสามารถเราวัด และวิธีเราทำ การวัดพลังงานที่ใช้ โดยเซลล์ทำงานทั้งหมดหรือไม่ ชิ้นส่วนของโครงการนี้ที่สองผสมกับนักเรียนที่เป็นตัวประดิษฐ์ calorimetry ทางอ้อม เทคนิคนี้ใช้วาล์วทางเดียวเพื่อเก็บอากาศหมดอายุของนักเรียนขณะทำกิจกรรมที่กำหนด ใช้เซนเซอร์ออกซิเจนและปริมาณ ปริมาณออกซิเจนที่ใช้คำนวณ (Consolazio, Johnson, & Pecora, 1963), และวัดแคลอรี่ที่ใช้ค่าจากเซลล์ทำงานของร่างกายทั้งหมดที่กำหนดโดยทางอ้อม บทที่ 8 เสร็จสิ้นโครงการ นักออกแบบของโรงเรียนมื้อกลางวันและกิจกรรมเลือกดุลวัดแคลอรี่ที่ใช้ในการเลือกอาหารกลางวันโรงเรียน ด้วยแคลอรี่ที่ใช้ทำกิจกรรมท่าน ส่งเสริมสุขภาพที่ดีกว่าดังนั้น

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

บทเรียนห้าผ่านเซเว่นมุ่งเน้นไปที่ชิ้นที่สองของโครงการที่นั้นนักเรียนประดิษฐ์หมายถึงการที่การวัดพลังงานที่ใช้ในการทำกิจกรรมและในการทำเช่นนั้นได้เรียนรู้เนื้อหาวิทยาศาสตร์เป้าหมายเพิ่มเติมเกี่ยวกับระดับขององค์กรทางชีวภาพระบบอวัยวะของร่างกายของพวกเขาและบูรณาการ ฟังก์ชั่นและการหายใจของเซลล์ บทเรียนห้าถามคำถาม: ที่ไหนในร่างกายของเราร้านค้าพลังงานจะใช้ขึ้น? บทเรียนหกถามคำถาม: ส่วนผสมวิธีการใช้พลังงานได้รับไปและในทุกเซลล์ทำงาน? และ Seven บทเรียนถามคำถาม: สิ่งที่เราสามารถวัดและวิธีการที่เราจะทำเช่นนั้นในการวัดการใช้พลังงานเพิ่มขึ้นจากเซลล์ทำงาน? ชิ้นนี้ที่สองของโครงการ culminates กับนักเรียนที่ถูกนำไปประดิษฐ์ calorimetry ทางอ้อม เทคนิคนี้ใช้วาล์วทางเดียวที่จะเก็บอากาศที่หมดอายุของนักเรียนในขณะที่ทำกิจกรรมที่กำหนด ใช้เซ็นเซอร์ออกซิเจนและปริมาณปริมาณออกซิเจนบริโภคที่มีการคำนวณ (Consolazio, จอห์นสันและ Pecora, 1963) และการวัดทางอ้อมนี้กำหนดแคลอรี่ที่ใช้โดยทั้งหมดของร่างกายเซลล์ทำงาน บทเรียนแปดเสร็จสิ้นโครงการ นักเรียนออกแบบอาหารกลางวันที่โรงเรียนและทางเลือกกิจกรรมของพวกเขาเพื่อความสมดุลของการวัดแคลอรี่ที่บริโภคในการเลือกอาหารกลางวันที่โรงเรียนที่มีแคลอรี่ที่ใช้ในการทำกิจกรรมที่ได้รับการแต่งตั้งจึงส่งเสริมสุขภาพที่ดีขึ้น

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

บทเรียนที่ 5 ผ่านเจ็ดเน้นชิ้นที่สองของโครงการเพื่อที่นักเรียนประดิษฐ์หมายถึงซึ่งจะวัดพลังงานที่ใช้ทำกิจกรรมต่างๆ ทำให้ได้เรียนรู้เนื้อหาวิทยาศาสตร์เป้าหมายเพิ่มเติมเกี่ยวกับระดับขององค์กรทางชีวภาพของร่างกาย อวัยวะและระบบการทำงานแบบบูรณาการ และการหายใจระดับเซลล์ . บทเรียนที่ 5 ถามคำถาม :ที่ในร่างกายของเราจะเก็บพลังงานที่ใช้ขึ้น บทเรียนที่ 6 ถามคำถาม : วิธีการทำวัสดุสำหรับพลังงานได้และในการทํางานทุกเซลล์ บทเรียนที่ 7 ถาม : สิ่งที่เราสามารถวัดได้ และทำไมเราต้องทำอย่างนั้น เพื่อวัดการใช้พลังงานจากเซลล์ทำงานทั้งหมดหรือไม่ ชิ้นที่สองของโครงการ culminates กับนักเรียนเป็นแนวทางในการประดิษฐ์จากทางอ้อมเทคนิคนี้จะใช้เป็นวาล์วทางเดียวที่จะรวบรวมนักเรียนหมดอายุอากาศขณะทำกิจกรรมเท่านั้น การใช้ออกซิเจนและเซ็นเซอร์กําหนดปริมาณออกซิเจนที่ใช้คำนวณ ( consolazio , Johnson , &เพ็กคอร่า , 1963 ) , และวัดทางอ้อมกำหนดแคลอรี่ใช้โดยร่างกายทั้งหมดทำงานเซลล์ บทที่แปดเสร็จสิ้นโครงการนักเรียนออกแบบกิจกรรมอาหารกลางวันของพวกเขาและตัวเลือกที่สมดุลการวัดแคลอรี่ที่บริโภคในอาหารกลางวันของโรงเรียนทางเลือกกับแคลอรีที่ใช้ทำเลือกกิจกรรมจึงส่งเสริมสุขภาพที่ดีขึ้น