Public goods are defined as goods a

Public goods are defined as goods and services that are “non-rival” and “non-excludable”. In other words, no one can be excluded from their benefits and their consumption by one person does not diminish consumption by another. They range from street signs to a clean environment and they are provided by non-market mechanisms, such as the state or, sometimes, voluntary organizations. Because the benefits of a public good are available to everyone (no one can be excluded), there are diminishing incentives for private sector provision. Consumption by one individual or group does not reduce availability for others, so a price is difficult to set in a market context (non-rivalry).

One important argument for public subsidy of health is that there are strong society-wide benefits from environmental health and disease control interventions. Reduced levels of infection and of the vectors of disease are pure public good, being non-rival and non-excludable.

Public goods become global (sometimes called international public goods) in nature when the benefits flow to more than one country and no country can effectively be denied access to those benefits. Global public goods can be divided into two categories:

Final public goods: these are “outcomes”, e.g. the eradication of polio.
Intermediate public goods, which contribute to the provision of final public goods. For example, International Health Regulations aimed at stopping the cross-border movement of communicable diseases and thus reducing cross-border health risks.
The promotion and protection of cultural diversity, core labour rights, and the environment through global cooperation are also regarded as global public goods. Health-specific global public goods fall into three broad categories:

Information and knowledge, e.g. regarding the effects of risk behaviour such as alcohol and tobacco consumption; knowledge of treatments; surveillance and information systems for communicable diseases that help control their spread.
Control of infectious disease, e.g. because of cross-border health risks, action on HIV/AIDS or TB has global benefits.
International rules and institutions, e.g. Sanitary and Phytosanitary Measures (Agreement on).
One of the key questions about global public goods is: how can investment in them be encouraged? Failure to provide global public goods is linked to collective action problems such as “free-riding”. The free-rider term describes a situation when no individual is prepared to pay the cost of something that others may be expected to benefit from; instead, all hope that someone else will pay for it and they will benefit for free. This is particularly an issue for research and development (R&D) into medicines to combat neglected diseases, which requires high-levels of investment. There is little market incentive to develop such medicines, as those suffering from the disease typically have low purchasing power. In addition, countries worst affected by neglected diseases tend to have little capacity or resources to invest in R&D.

The opposite of global public goods are global public “bads”. These are also non-excludable and non-rival but their reduction or removal, rather than provision, is the desirable outcome. Examples include the spread of communicable diseases and transnational drug smuggling.

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

สินค้าสาธารณะมีกำหนดเป็นสินค้าและบริการที่ "ไม่ใช่คู่แข่ง" และ "ไม่ใช่-excludable" ในคำอื่น ๆ ไม่สามารถจะแยกออกจากผลประโยชน์ของพวกเขา และการที่ใช้ โดยคนคนหนึ่งลดปริมาณการใช้โดย พวกเขาช่วงจากป้ายถนนกับสภาพแวดล้อมสะอาด และพวกเขาไว้ โดยกลไกที่ไม่ใช่ตลาด เช่นรัฐ หรือ บาง องค์กรที่สมัครใจ เนื่องจากผลประโยชน์ของสาธารณะที่ดีทุกคน (ไม่มีผู้ใดสามารถยกเว้น), มีแรงจูงใจลดลงสำหรับภาคเอกชนจัดหา ปริมาณการใช้โดยบุคคล หรือกลุ่มลดงานอื่น จึงยากที่จะตั้งในบริบทการตลาด (ไม่แข่งขัน) ราคาหนึ่งสำคัญอาร์กิวเมนต์สำหรับสาธารณะช่วยเหลือสุขภาพคือคุณแข็งแรงสังคมทั้งประโยชน์จากสิ่งแวดล้อมสุขภาพและการแทรกแซงควบคุมโรค ลดระดับ ของการติดเชื้อ และเวกเตอร์ของโรคจะบริสุทธิ์ดี ไม่ใช่คู่แข่ง และไม่ใช่ excludableสินค้าสาธารณะเป็น สากล (บางครั้งเรียกว่านานาชาติสาธารณะสินค้า) ในธรรมชาติเมื่อกระแสผลประโยชน์กับประเทศหนึ่งและประเทศไม่สามารถอย่างถูกปฏิเสธการเข้าถึงประโยชน์เหล่านั้น สินค้าสาธารณะทั่วโลกสามารถแบ่งได้เป็นสองประเภท:สุดท้ายสินค้าสาธารณะ: เหล่านี้เป็น "ผล" เช่นกำจัดโรคโปลิโอสินค้าขั้นกลางสาธารณะ ซึ่งนำไปสู่การจัดหาสินค้าสาธารณะสุดท้าย เช่น ข้อบังคับสุขภาพนานาชาติเป้าหมายที่หยุดการเคลื่อนย้ายข้ามแดนของโรค และลดความเสี่ยงต่อสุขภาพข้ามแดนส่งเสริมและคุ้มครองความหลากหลายทางวัฒนธรรม หลักสิทธิแรงงาน และสิ่งแวดล้อมร่วมมือทั่วโลกยังถือเป็นสินค้าสาธารณะทั่วโลก สุขภาพเฉพาะสากลสินค้าสาธารณะแบ่งออกเป็น 3 ประเภท:ข้อมูลและความรู้ เช่นเกี่ยวกับผลกระทบของพฤติกรรมเสี่ยงเช่นการบริโภคสุราและยาสูบ ความรู้ในการรักษา ระบบข้อมูลและเฝ้าระวังโรคติดต่อที่ช่วยควบคุมการแพร่กระจายของพวกเขาควบคุมโรคติดเชื้อ เช่นเนื่องจากความเสี่ยงต่อสุขภาพข้ามแดน การดำเนินการในเอดส์หรือ TB มีประโยชน์โลกกฎระเบียบระหว่างประเทศและสถาบันการศึกษา เช่นสุขอนามัยและมาตรการสุขอนามัยพืช (ตกลง)หนึ่งคำถามสำคัญเกี่ยวกับสินค้าสาธารณะทั่วโลก: วิธีการที่สามารถลงทุนในพวกเขาได้รับการสนับสนุน ความล้มเหลวเพื่อให้สินค้าสาธารณะทั่วโลกเชื่อมโยงกับวิสาหกิจที่มีปัญหาเช่น "ฟรีของขี่" ไรเดอร์ฟรีคำอธิบายสถานการณ์ที่เมื่อบุคคลไม่พร้อมที่จะจ่ายค่าใช้จ่ายในสิ่งที่คนอื่นอาจจะคาดว่าจะได้รับประโยชน์จาก แทน ทั้งหมดหวังว่า ผู้อื่นจะจ่ายสำหรับมัน และพวกเขาจะได้รับฟรี นี้เป็นปัญหาสำหรับการวิจัยและพัฒนา (r&d) โดยเฉพาะอย่างยิ่งในการต่อสู้กับโรคที่ถูกละเลย ซึ่งต้องลงทุนสูงระดับ มีแรงจูงใจตลาดน้อยพัฒนายาดังกล่าว เป็นผู้ที่ทุกข์ทรมานจากโรคโดยทั่วไปมีกำลังซื้อต่ำ ประเทศที่แย่ที่สุดโดยละเลยโรคมักจะ มีความจุน้อยหรือทรัพยากรการลงทุนใน R & dตรงกันข้ามสินค้าสาธารณะทั่วโลกเป็นโลกสาธารณะ "bads" เหล่านี้ยังไม่ใช่ excludable และไม่ใช่คู่แข่งแต่การลดหรือกำจัด แทนสำรอง ได้ผลที่น่าพอใจ ตัวอย่างเช่นการแพร่กระจายของโรคและการลักลอบขนยาเสพติดข้ามชาติ

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

สินค้าสาธารณะจะถูกกำหนดเป็นสินค้าและบริการที่มี "ไม่ใช่คู่ต่อสู้" และ "ไม่ใช่ excludable" ในคำอื่น ๆ ไม่มีใครสามารถแยกออกจากผลประโยชน์ของพวกเขาและการบริโภคโดยคนคนหนึ่งไม่ได้ลดการบริโภคอีกด้วย พวกเขาช่วงจากป้ายถนนเพื่อสภาพแวดล้อมที่สะอาดและพวกเขาจะให้บริการโดยกลไกไม่ใช่ตลาดเช่นรัฐหรือบางครั้งองค์กรอาสาสมัคร เพราะผลประโยชน์ของประชาชนดีทุกคนสามารถใช้ได้ (ไม่มีใครสามารถได้รับการยกเว้น) มีแรงจูงใจในการลดน้อยลงสำหรับการให้ภาคเอกชน การบริโภคของคนใดคนหนึ่งหรือกลุ่มไม่ได้ลดความพร้อมสำหรับคนอื่น ๆ ดังนั้นราคาเป็นเรื่องยากที่จะตั้งในบริบทของตลาด (ที่ไม่ใช่การแข่งขัน). เหตุผลหนึ่งที่สำคัญสำหรับเงินอุดหนุนสาธารณะของสุขภาพเป็นว่ามีประโยชน์ต่อสังคมในวงกว้างที่แข็งแกร่งจากอนามัยสิ่งแวดล้อม และการแทรกแซงการควบคุมโรค ระดับที่ลดลงของการติดเชื้อและพาหะของโรคที่มีประชาชนบริสุทธิ์ที่ดีเป็นที่ไม่ใช่คู่ต่อสู้และไม่สามารถยกเว้นได้. สินค้าสาธารณะกลายเป็นทั่วโลก (บางครั้งเรียกว่าสินค้าสาธารณะระหว่างประเทศ) ในธรรมชาติเมื่อผลประโยชน์ที่ไหลไปมากกว่าหนึ่งประเทศและในประเทศที่ไม่สามารถ เข้าถึงได้อย่างมีประสิทธิภาพได้รับการปฏิเสธผลประโยชน์เหล่านั้น สินค้าสาธารณะทั่วโลกสามารถแบ่งออกเป็นสองประเภท: สินค้าสาธารณะครั้งสุดท้าย: เหล่านี้เป็น "ผล" เช่นการกำจัดโรคโปลิโอ. สินค้าสาธารณะกลางที่นำไปสู่การจัดหาสินค้าสาธารณะสุดท้าย ยกตัวอย่างเช่นกฎอนามัยระหว่างประเทศมุ่งเป้าไปที่การหยุดการเคลื่อนไหวข้ามพรมแดนของโรคติดต่อและช่วยลดความเสี่ยงต่อสุขภาพข้ามพรมแดน. การส่งเสริมและคุ้มครองความหลากหลายทางวัฒนธรรม, สิทธิแรงงานหลักและสิ่งแวดล้อมผ่านความร่วมมือระดับโลกนอกจากนี้ยังได้รับการยกย่องให้เป็นสาธารณะทั่วโลก สินค้า. สุขภาพเฉพาะสินค้าสาธารณะทั่วโลกตกอยู่ในสามประเภทกว้าง: ข้อมูลและความรู้เช่นเกี่ยวกับผลกระทบของพฤติกรรมเสี่ยงเช่นดื่มแอลกอฮอล์และยาสูบบริโภค; ความรู้เกี่ยวกับการรักษา; การเฝ้าระวังและระบบสารสนเทศสำหรับโรคติดต่อที่จะช่วยให้การควบคุมการแพร่กระจาย. การควบคุมโรคติดเชื้อเช่นเพราะความเสี่ยงต่อสุขภาพข้ามพรมแดนดำเนินการเกี่ยวกับเอชไอวี / เอดส์หรือวัณโรคมีประโยชน์ทั่วโลก. กฎระเบียบระหว่างประเทศและสถาบันเช่นสุขาภิบาลและสุขอนามัยพืชมาตรการ (ข้อตกลง บน.) หนึ่งในคำถามสำคัญเกี่ยวกับสินค้าสาธารณะทั่วโลกคือวิธีที่สามารถลงทุนในพวกเขาได้รับการสนับสนุน? ความล้มเหลวที่จะให้สินค้าสาธารณะทั่วโลกมีการเชื่อมโยงกับปัญหาดำเนินการร่วมกันเช่น "ฟรีขี่" ระยะฟรีไรเดอร์อธิบายสถานการณ์เมื่อบุคคลไม่ได้เตรียมที่จะจ่ายค่าใช้จ่ายในสิ่งที่คนอื่น ๆ อาจจะคาดว่าจะได้รับประโยชน์จากการ; แทนทุกคนหวังว่าคนอื่นจะจ่ายสำหรับมันและพวกเขาจะได้รับประโยชน์ฟรี วิธีนี้จะเป็นปัญหาสำหรับการวิจัยและพัฒนา (R & D) ลงยาที่จะต่อสู้กับโรคที่ถูกละเลยซึ่งจะต้องมีระดับสูงของการลงทุน มีแรงจูงใจในตลาดเล็ก ๆ น้อย ๆ ในการพัฒนายารักษาโรคดังกล่าวเป็นผู้ที่ทุกข์ทรมานจากโรคนี้มักจะมีกำลังซื้อต่ำ นอกจากนี้ประเทศที่เลวร้ายที่สุดได้รับผลกระทบจากโรคที่ถูกละเลยมีแนวโน้มที่จะมีความจุน้อยหรือทรัพยากรที่จะลงทุนใน R & D. ตรงข้ามของสินค้าสาธารณะทั่วโลกมีประชาชนทั่วโลก "อาบน้ำ" เหล่านี้ยังไม่ใช่ excludable และไม่ใช่คู่ต่อสู้ แต่การลดหรือกำจัดของพวกเขามากกว่าการให้เป็นผลที่น่าพอใจ ตัวอย่างเช่นการแพร่กระจายของโรคติดต่อและการลักลอบขนยาเสพติดข้ามชาติ