Do you remember how we whispered to each other?

Do you remember how we whispered to

Do you remember how we whispered to each other?" "I remember," Dev whispered playfully.
"Do you remember what you said?"
There was a pause. "'Let's go back to your place.'" He laughed quietly. "Next Sunday, then?"
The day before, as she'd cried, Miranda had believed she would never forget anything-not even the way her name looked written in Bengali. She'd fallen asleep beside Rohin and when she woke up he was drawing an airplane on the copy of The Economist she'd saved hidden under the bed. "Who's Devajit Mitra?" he had asked, looking at the address label.
Miranda pictured Dev, in his sweatpants and sneakers, laughing into the phone. In a moment he'd join his wife downstairs, and tell her he wasn't going jogging. He'd pulled a muscle while stretching, he'd say, settling down to read the paper. In spite of herself, she longed for him. She would see him one more Sunday, she decided, perhaps two. Then she would tell him the things she had known all along: that it wasn't fair to her, or to his wife, that they both deserved better, that there was no point in it dragging on.
But the next Sunday it snowed, so much so that Dev couldn't tell his wife he was going running along the Charles. The Sunday after that, the snow had melted, but Miranda made plans to go to the movies with Laxmi, and when she told Dev this over the phone, he didn't ask her to cancel them. The third Sunday she got up early and went out for a walk. It was cold but sunny, and so she walked all the way down Commonwealth Avenue, past the restaurants where Dev had kissed her, and then she walked all the way to the Christian Science center. The Mapparium was closed, but she bought a cup of coffee nearby and sat on one of the benches in the plaza outside the church, gazing at its giant pillars and its massive dome, and at the clear blue sky spread over the city
0/5000
จาก: -
เป็น: -
ผลลัพธ์ (ไทย) 1: [สำเนา]
คัดลอก!
Do you remember how we whispered to each other?" "I remember," Dev whispered playfully."Do you remember what you said?"There was a pause. "'Let's go back to your place.'" He laughed quietly. "Next Sunday, then?"The day before, as she'd cried, Miranda had believed she would never forget anything-not even the way her name looked written in Bengali. She'd fallen asleep beside Rohin and when she woke up he was drawing an airplane on the copy of The Economist she'd saved hidden under the bed. "Who's Devajit Mitra?" he had asked, looking at the address label.Miranda pictured Dev, in his sweatpants and sneakers, laughing into the phone. In a moment he'd join his wife downstairs, and tell her he wasn't going jogging. He'd pulled a muscle while stretching, he'd say, settling down to read the paper. In spite of herself, she longed for him. She would see him one more Sunday, she decided, perhaps two. Then she would tell him the things she had known all along: that it wasn't fair to her, or to his wife, that they both deserved better, that there was no point in it dragging on.But the next Sunday it snowed, so much so that Dev couldn't tell his wife he was going running along the Charles. The Sunday after that, the snow had melted, but Miranda made plans to go to the movies with Laxmi, and when she told Dev this over the phone, he didn't ask her to cancel them. The third Sunday she got up early and went out for a walk. It was cold but sunny, and so she walked all the way down Commonwealth Avenue, past the restaurants where Dev had kissed her, and then she walked all the way to the Christian Science center. The Mapparium was closed, but she bought a cup of coffee nearby and sat on one of the benches in the plaza outside the church, gazing at its giant pillars and its massive dome, and at the clear blue sky spread over the city
การแปล กรุณารอสักครู่..
ผลลัพธ์ (ไทย) 2:[สำเนา]
คัดลอก!
คุณจำวิธีการที่เรากระซิบกับแต่ละอื่น ๆ ? "" ผมจำได้ว่า
"เดฟกระซิบอย่างสนุกสนาน." คุณจำสิ่งที่คุณกล่าวว่า
"มีการหยุดชั่วคราวเป็น." ขอกลับไปที่สถานที่ของคุณ. '"เขาหัวเราะอย่างเงียบ ๆ ." อาทิตย์ถัดไปแล้ว?
"วันก่อนที่เธอจะร้องไห้, มิแรนดาเชื่อว่าเธอจะไม่เคยลืมอะไรไม่ได้แม้แต่ชื่อของเธอวิธีการมองที่เขียนในประเทศบังคลาเทศ. เธอจะผล็อยหลับไปข้าง Rohin และเมื่อเธอตื่นขึ้นมาเขาเป็น การวาดภาพเครื่องบินบนสำเนาของนักเศรษฐศาสตร์ที่เธอเคยบันทึกไว้ที่ซ่อนอยู่ใต้เตียง. "ใครเป็น Devajit Mitra?" เขาถามมองที่ป้ายชื่อที่อยู่.
มิแรนดาภาพ Dev ในกางเกงขายาวและรองเท้าผ้าใบของเขาหัวเราะในโทรศัพท์. ใน ช่วงเวลาที่เขาจะเข้าร่วมกับภรรยาของเขาที่ชั้นล่างและบอกเธอว่าเขาจะไม่วิ่งจ๊อกกิ้ง. เขาต้องการดึงกล้ามเนื้อยืดในขณะที่เขาต้องการพูดว่านั่งลงอ่านกระดาษ. ทั้งๆที่ตัวเองเธออยากให้เขา .. เธอจะได้เห็นเขาอีกครั้งหนึ่งในวันอาทิตย์ที่เธอตัดสินใจที่อาจจะสองจากนั้นเธอก็จะบอกเขาว่าสิ่งที่เธอได้รู้จักกันมาตลอดว่ามันก็ไม่ยุติธรรมกับเธอหรือกับภรรยาของเขาว่าพวกเขาสมควรได้รับทั้งดีกว่าว่ามี ถูกจุดในมันลากบน.
แต่อาทิตย์ต่อไปมันหิมะมากเพื่อที่คลาดเคลื่อนไม่สามารถบอกภรรยาของเขาเขาจะวิ่งไปตามชาร์ลส์ วันอาทิตย์หลังจากนั้นหิมะละลาย แต่มิแรนด้าวางแผนที่จะไปดูหนังกับลักษมีและเมื่อเธอบอก Dev นี้ผ่านทางโทรศัพท์เขาไม่ได้ขอให้เธอยกเลิกการให้พวกเขา วันอาทิตย์ที่สามของเธอลุกขึ้นในช่วงต้นและออกไปเดินเล่น มันหนาว แต่แดดและเพื่อให้เธอเดินไปตลอดทางลงเครือจักรภพอเวนิวที่ผ่านมาร้านอาหารที่เดฟได้จูบเธอแล้วเธอเดินไปตลอดทางไปยังศูนย์วิทยาศาสตร์ที่นับถือศาสนาคริสต์ Mapparium ก็ปิด แต่เธอซื้อถ้วยกาแฟบริเวณใกล้เคียงและนั่งอยู่บนม้านั่งหนึ่งในพลาซ่านอกโบสถ์จ้องที่เสายักษ์และโดมขนาดใหญ่และท้องฟ้าสีฟ้าใสแผ่กระจายไปทั่วเมือง
การแปล กรุณารอสักครู่..
ผลลัพธ์ (ไทย) 3:[สำเนา]
คัดลอก!
คุณจำวิธีการที่เรากระซิบกัน ? " ผมจำได้ว่า " dev กระซิบขำๆน่ะครับ" คุณจำสิ่งที่คุณพูด ?มีหยุด . " กลับไปที่สถานที่ของคุณ . ' " เขาหัวเราะเบาๆ " อาทิตย์หน้างั้นเหรอ ? "วันก่อนที่เธอจะร้องไห้ มิเคยเชื่อว่าเธอจะไม่มีวันลืมเลยแม้แต่ชื่อของเธอ ดูวิธีเขียนในภาษาเบงกาลี เธอหลับอยู่ข้างๆ rohin และเมื่อเธอตื่นขึ้นมา เขาวาดรูปเครื่องบินในสำเนาของนักเศรษฐศาสตร์ที่เธอจะช่วยซ่อนใต้เตียง " ใคร devajit Mitra ” เขาถาม มองป้ายที่อยู่ .มิแรนด้า ภาพเดฟ กางเกงขายาว และรองเท้าผ้าใบของเขาหัวเราะในโทรศัพท์ ในช่วงเวลาที่เขาจะเข้าร่วมกับภรรยาของเขาที่ชั้นล่าง และบอกเธอว่าเขาไม่ได้ไปจ๊อกกิ้ง เขาจะดึงกล้ามเนื้อในขณะที่การยืด เค้าก็จะบอกว่านั่งอ่านกระดาษ ทั้งๆที่ตัวเอง เธอปรารถนาให้เขา เธอจะเจอเขาอีกหนึ่งอาทิตย์ เธอตัดสินใจ บางที สอง แล้วเธอจะบอกเขาในสิ่งที่เธอเคยรู้จักมาตลอดว่ามันไม่แฟร์กับเธอหรือกับภรรยาของเขาว่า พวกเขาทั้งคู่สมควรได้รับดีกว่าว่ามีจุดที่ไม่มีในมันลากในแต่อาทิตย์หน้าหิมะตก มากดังนั้นที่ dev ไม่ได้บอกภรรยาของเขา เขาจะวิ่งตามชาร์ลส์ วันอาทิตย์ พอหิมะละลาย แต่มิแรนดานัดไปดูหนังกับ Laxmi และเมื่อเธอบอก dev นี้ทางโทรศัพท์ เขาไม่ได้บอกให้เธอยกเลิกพวกเขา อาทิตย์ที่สาม เธอตื่นแต่เช้า แล้วออกไปเดินเล่น มันหนาว แต่แดดและดังนั้นเธอเดินตลอดทางลงเครือจักรภพอเวนิว ผ่านร้านอาหารที่ dev ได้จูบเธอ แล้วเธอก็เดินมาถึงศูนย์คริสเตียนวิทยาศาสตร์ การ mapparium ถูกปิด แต่เธอซื้อกาแฟที่ใกล้เคียงและนั่งอยู่บนม้านั่งแห่งหนึ่งในพลาซ่าด้านนอกโบสถ์ จ้องมองโดมยักษ์ใหญ่ และเสาของมันใหญ่และในท้องฟ้าสีฟ้าใสแผ่กระจายไปทั่วเมือง
การแปล กรุณารอสักครู่..
 
ภาษาอื่น ๆ
การสนับสนุนเครื่องมือแปลภาษา: กรีก, กันนาดา, กาลิเชียน, คลิงออน, คอร์สิกา, คาซัค, คาตาลัน, คินยารวันดา, คีร์กิซ, คุชราต, จอร์เจีย, จีน, จีนดั้งเดิม, ชวา, ชิเชวา, ซามัว, ซีบัวโน, ซุนดา, ซูลู, ญี่ปุ่น, ดัตช์, ตรวจหาภาษา, ตุรกี, ทมิฬ, ทาจิก, ทาทาร์, นอร์เวย์, บอสเนีย, บัลแกเรีย, บาสก์, ปัญจาป, ฝรั่งเศส, พาชตู, ฟริเชียน, ฟินแลนด์, ฟิลิปปินส์, ภาษาอินโดนีเซี, มองโกเลีย, มัลทีส, มาซีโดเนีย, มาราฐี, มาลากาซี, มาลายาลัม, มาเลย์, ม้ง, ยิดดิช, ยูเครน, รัสเซีย, ละติน, ลักเซมเบิร์ก, ลัตเวีย, ลาว, ลิทัวเนีย, สวาฮิลี, สวีเดน, สิงหล, สินธี, สเปน, สโลวัก, สโลวีเนีย, อังกฤษ, อัมฮาริก, อาร์เซอร์ไบจัน, อาร์เมเนีย, อาหรับ, อิกโบ, อิตาลี, อุยกูร์, อุสเบกิสถาน, อูรดู, ฮังการี, ฮัวซา, ฮาวาย, ฮินดี, ฮีบรู, เกลิกสกอต, เกาหลี, เขมร, เคิร์ด, เช็ก, เซอร์เบียน, เซโซโท, เดนมาร์ก, เตลูกู, เติร์กเมน, เนปาล, เบงกอล, เบลารุส, เปอร์เซีย, เมารี, เมียนมา (พม่า), เยอรมัน, เวลส์, เวียดนาม, เอสเปอแรนโต, เอสโทเนีย, เฮติครีโอล, แอฟริกา, แอลเบเนีย, โคซา, โครเอเชีย, โชนา, โซมาลี, โปรตุเกส, โปแลนด์, โยรูบา, โรมาเนีย, โอเดีย (โอริยา), ไทย, ไอซ์แลนด์, ไอร์แลนด์, การแปลภาษา.

Copyright ©2024 I Love Translation. All reserved.

E-mail: