Memories of Childhood and GrandmaMy

Memories of Childhood and Grandma
My maternal grandmother was so good to me.

Velva Ledbetter (Maiden name Trammell) was born in 1919 and died in 1984. I was 19 when she died, so all the memories that I have of her are truly childhood memories.

Grandma was from Kentucky originally, but she and my grandpa moved to Oregon when my mother was just 7 years old. My mother is the second youngest of seven kids. Both grandma and grandpa wanted to keep my uncles from having to work in the Kentucky coal mines.

Grandma was a very generous woman. She gave freely of her time and of her meager income that she lived on. See, my grandpa died before I was born of black lung disease. Thus, the importance of moving away from those coal mines. It was a survivors pension, from the coal mines, that grandma lived on.

I spent the night at grandma's house every chance that I had.

When I was quite young, she would teasingly scare my younger brother and I when she would take out her false teeth and put them in a glass of water for the night.

Then she would grin at us...and we would run out of the room, play-screaming!

Then we'd creep back into her room and dare her to smile at us again...without those teeth.

Kind of strange, I know. She would get a "kick" out of our reaction. I can still remember how she would laugh and laugh about that.

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

ความทรงจำวัยเด็กและคุณยายยายของฉันดีกับฉันได้Velva Ledbetter (แทรมเมลนามสกุลเดิม) เกิดในค.ศ. 1919 และเสียชีวิตในปีพ.ศ. 2527 ผม 19 เมื่อตาย เพื่อความทรงจำทั้งหมดที่ฉันได้จากเธอมีความทรงจำวัยเด็กอย่างแท้จริงคุณยายเดิมจากเคนตั๊กกี้ แต่เธอและปู่ของฉันย้ายไปโอเรกอนเมื่อแม่ อายุเพียง 7 ปี แม่ของฉันเป็นคนสุดท้องที่สองของเด็กเจ็ด คุณยายและปู่อยากให้ลุงของฉันจากการทำงานในเหมืองถ่านหินของเคนตั๊กกี้คุณยายเป็นผู้หญิงใจดีมาก เขาให้อิสระ ของเวลาของเธอ และเธอรายได้ไม่เพียงพอที่เธออาศัยอยู่ ดู ปู่ของฉันเสียชีวิตก่อนเกิดโรคปอดดำ ดังนั้น ความสำคัญของการย้ายจากเหมืองถ่านหินเหล่านั้น ก็เพนชั่นเป็นผู้รอดชีวิต จากเหมืองถ่านหิน ที่คุณยายอาศัยอยู่ผมใช้เวลายามค่ำคืนที่บ้านของยายทุกโอกาสที่ผมเมื่อหนุ่มสาวค่อนข้าง เธอจะ teasingly ตกใจน้องชายของฉันและเมื่อเธอออกเธอฟันปลอม และใส่ในแก้วน้ำสำหรับกลางคืนแล้ว เธอจะ grin ที่เรา... และเราจะวิ่งออกจากห้อง เล่นกรีดร้องแล้ว เราจะคืบเข้าไปในห้องของเธอ และกล้าเธอยิ้มที่เราอีกครั้ง... โดยฟันเหล่านั้นทราบชนิดของแปลก เธอจะได้รับ "เตะ" จากปฏิกิริยาของเรา นอกจากนี้ฉันยังสามารถจำได้ว่า เธอจะหัวเราะ และหัวเราะว่า

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

ความทรงจำในวัยเด็กและคุณยาย
ยายของมารดาดีกับฉันมากจริงๆ

velva Ledbetter ( นามสกุลเดิม แทรมเมล ) เกิดในค.ศ. 1919 และเสียชีวิตในปี 1984 ผมอายุ 19 ตอนที่เธอตาย แล้วความทรงจำทั้งหมดที่ผมมีให้เธอมีความทรงจำในวัยเด็กจริงๆ ครับ

จาก รัฐเคนตั๊กกี้เดิม แต่เธอและคุณปู่ของฉันย้ายไปอยู่ที่โอเรกอนเมื่อแม่แค่ 7 ปีแม่ของฉันเป็นครั้งที่สองอายุของเด็กเจ็ดขวบ ทั้งคุณยายและคุณตา อยากให้ลุงไม่ต้องทำงานในเหมืองถ่านหินในรัฐเคนตั๊กกี้ คุณยาย

เป็นผู้หญิงใจดี เธอให้อิสระของเวลาและรายได้น้อยของเธอที่เธออาศัยอยู่ เห็นปู่ตายก่อนฉันเกิดโรคปอดดำ ดังนั้น ความสำคัญของการย้ายห่างจากเหมืองถ่านหิน .มันเป็นบำนาญผู้รอดชีวิตจากเหมืองถ่านหินที่ยายอยู่

เมื่อคืนฉันไปนอนบ้านย่าทุกโอกาสที่ผมมี

ตอนค่อนข้างหนุ่ม เธอจะ teasingly กลัวน้องชายของฉันและฉันเมื่อเธอจะเอาฟันปลอมของเธอและใส่ไว้ในแก้ว น้ำคืน

แล้วเธอจะยิ้มกว้างให้กับเรา . . . . . . . และเราก็วิ่งออกไปจากห้อง เล่นตะโกน

แล้วเราก็คลานกลับเข้าไปในห้องของเธอ และกล้า เธอยิ้มให้เราอีก . . . . . . . ไม่มีฟัน

แปลกๆ ผมรู้ เธอจะได้รับการ " เตะ " จากการกระทำของเรา ฉันยังจำได้ว่าเธอจะหัวเราะและหัวเราะเกี่ยวกับว่า