The portrait, I have already said,

The portrait, I have already said, was that of a young girl. It was a mere head and shoulders, done in what is technically termed a vignette manner; much in the style of the favorite heads of Sully. The arms, the bosom, and even the ends of the radiant hair melted imperceptibly into the vague yet deep shadow which formed the back-ground of the whole. The frame was oval, richly gilded and filigreed in Moresque. As a thing of art nothing could be more admirable than the painting itself. But it could have been neither the execution of the work, nor the immortal beauty of the countenance, which had so suddenly and so vehemently moved me. Least of all, could it have been that my fancy, shaken from its half slumber, had mistaken the head for that of a living person. I saw at once that the peculiarities of the design, of the vignetting, and of the frame, must have instantly dispelled such idea must have prevented even its momentary entertainment. Thinking earnestly upon these points, I remained, for an hour perhaps, half sitting, half reclining, with my vision riveted upon the portrait. At length, satisfied with the true secret of its effect, I fell back within the bed. I had found the spell of the picture in an absolute life-likeliness of expression, which, at first startling, finally confounded, subdued, and appalled me. With deep and reverent awe I replaced the candelabrum in its former position. The cause of my deep agitation being thus shut from view, I sought eagerly the volume which discussed the paintings and their histories. Turning to the number which designated the oval portrait, I there read the vague and quaint words which follow:

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

ภาพ ผมได้อยู่แล้วกล่าวว่า เป็นที่ของเด็กสาว มันเป็นเพียงหัว และไหล่ ทำได้ในทางเทคนิคเรียกว่าลักษณะขอบมืด ในลักษณะของหัวของ Sully ชื่นชอบมาก แขน คู่หู และปลายของผมกระจ่างใสแม้ imperceptibly ละลายเข้าไปในเงาลึก ยังคลุมเครือที่เกิดขึ้นพื้นหลังทั้งหมด เฟรมเป็นรูปไข่ มั่งคั่งหอคำ และ filigreed ใน Moresque เป็นสิ่งที่ศิลปะ อะไรอาจจะน่าชื่นชมยิ่งกว่าภาพวาดเอง แต่มันมีไม่การดำเนินการของการทำงาน ไม่งามอมตะของสีหน้า ซึ่งก็ดัง และดังอย่างฉุนเฉียวย้ายผม น้อยที่สุดทั้งหมด อาจจะมีที่ของแฟนซี เขย่าจากของสลัมเบอร์ครึ่ง มีหัว mistaken สำหรับที่คนที่มีชีวิต ผมเห็นพร้อมกันว่า ลักษณะ ของการออกแบบ ของวิกเนต และ กรอบ ต้องทันทียกเลิกได้ความคิดดังกล่าวต้องมีป้องกันแม้กระทั่งความบันเทิงชั่วขณะ คิดจริงจังเรื่องเหล่านี้ ฉันยังคง ชั่วโมงบางที นั่ง นอน กับวิสัยทัศน์ของผมด้ามตามภาพครึ่งหนึ่งครึ่งหนึ่ง ที่มีความยาว ความพึงพอใจกับความลับที่แท้จริงของผลกระทบ ฉันตกกลับภายในเตียง มีพบการสะกดของรูปภาพในตัวแน่นอน likeliness ชีวิตของนิพจน์ ซึ่ง ที่แรกตกใจ สุด confounded สงบลง และกลัวฉัน ด้วยความลึก และ reverent ฉันแทน candelabrum ในตำแหน่งเดิม สาเหตุของความปั่นป่วนของฉันลึกถูกปิดดังนั้นจากมุมมอง ฉันขอ.กระหายเสียงซึ่งกล่าวถึงภาพวาดและประวัติของตน เลี้ยวไปยังหมายเลขที่กำหนดภาพวงรี มีอ่านคำที่คลุมเครือ และแปลกตาซึ่งเป็นไปตาม:

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

ภาพที่ฉันได้แล้วกล่าวว่าเป็นที่ของเด็กสาวคนหนึ่ง มันเป็นเพียงหัวและไหล่ทำในสิ่งที่เรียกว่าเทคนิคลักษณะบทความนั้น มากในรูปแบบของหัวที่ชื่นชอบของ Sully แขนอกและแม้กระทั่งปลายของผมสดใสละลายแทบเข้าไปในเงาลึกยังคลุมเครือซึ่งรูปแบบพื้นหลังของทั้ง กรอบเป็นรูปไข่ทองมั่งคั่งและ filigreed ใน Moresque ในฐานะที่เป็นสิ่งที่ไม่มีอะไรศิลปะอาจจะเป็นที่น่าชื่นชมมากกว่าการวาดภาพของตัวเอง แต่มันอาจจะไม่ได้รับการดำเนินการของการทำงานหรือความงามอมตะของสีหน้าซึ่งมีอย่างกะทันหันและอื่นโกรธฉันย้าย อย่างน้อยของทั้งหมดมันอาจได้รับการที่ฉันแฟนซีเขย่าจากครึ่งหนึ่งของการนอนหลับได้เข้าใจผิดว่าหัวที่ของบุคคลที่อาศัยอยู่ ผมเห็นที่ครั้งว่าลักษณะของการออกแบบของลวดลายและของกรอบจะต้องมีความคิดที่หายไปในบัดดลทันทีดังกล่าวจะต้องมีการป้องกันความบันเทิงแม้ชั่วขณะของมัน คิดอย่างจริงจังเมื่อจุดเหล่านี้ผมยังคงเป็นเวลาหนึ่งชั่วโมงบางทีครึ่งนั่งครึ่งนอนกับวิสัยทัศน์ของฉันตรึงอยู่กับภาพ ที่มีความยาวความพึงพอใจกับความลับที่แท้จริงของผลกระทบของผมลดลงกลับมาภายในเตียง ฉันได้พบสะกดของภาพในที่แน่นอนชีวิตความชอบในการแสดงออกซึ่งในตอนแรกตกใจสับสนในที่สุดก็พ่ายแพ้และตกใจกับฉัน ด้วยความกลัวที่ลึกและความคารวะฉันแทนที่สัตตภัณฑ์ในตำแหน่งเดิม สาเหตุของความปั่นป่วนลึกของฉันจึงถูกปิดจากมุมมองของผมขอกระหายปริมาณที่กล่าวถึงภาพวาดและประวัติศาสตร์ของพวกเขา เปลี่ยนไปยังหมายเลขที่กำหนดภาพรูปไข่, ฉันมีการอ่านคำที่คลุมเครือและแปลกตาซึ่งต่อไปนี้:

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

ภาพที่ผมได้กล่าวไว้แล้วว่าเด็กสาว มันเป็นเพียงหัวและไหล่ ทำในสิ่งที่เป็นเทคนิคที่เรียกว่าประตูอย่าง มากในรูปแบบของหัวที่ชื่นชอบของ ซัลลี่ แขน ทรวงอก และแม้แต่ปลายผมสดใสละลาย imperceptibly เป็นคลุมเครือยังลึกเงาซึ่งรูปแบบพื้นหลังของทั้ง กรอบทองรูปไข่ มั่งคั่ง และ filigreed ใน moresque . เป็นสิ่งที่ไม่มีศิลปะอาจจะน่าชื่นชมมากกว่าวาดรูปตัวเอง แต่อาจจะไม่ตามงาน หรือ อมตะความงามของใบหน้าซึ่งมีกระทันหันและรีบร้อนย้ายฉัน อย่างน้อยที่สุด อาจจะเป็นที่ผมแฟนซี ผลสะเทือนจากครึ่งหลับ หลงคิดว่าศีรษะของชีวิตคน ผมเห็นทันทีว่าลักษณะของการออกแบบ การปรับแก้อาการขอบภาพมืดและกรอบ ต้องยกเลิกความคิดดังกล่าวทันที ต้องป้องกัน แม้แต่ความบันเทิงของมันชั่วขณะ . คิดอย่างจริงจังบนจุดนี้ ยังคงเป็นชั่วโมง บางทีครึ่งนั่งครึ่งนอนกับวิสัยทัศน์ของฉันตรึงบนภาพวาด ในที่สุด พอใจกับความลับที่แท้จริงของผลกระทบ ผมกลับมาอยู่ในเตียง ฉันได้พบการสะกดของภาพในชีวิตแน่นอน likeliness ของการแสดงออก ซึ่งตอนแรกก็อาย ปราบสะดุ้งและตกใจฉัน กับลึกและมืออ่อนอะผมเปลี่ยนโคมแขวนในตำแหน่งเดิม สาเหตุของการปิดจากมุมมองลึกถูกดังนั้นผมใคร่กระหายปริมาตรซึ่งกล่าวถึงภาพเขียนและประวัติศาสตร์ของพวกเขา เปลี่ยนหมายเลขที่เขตรูปวงรี มีอ่านคลุมเครือและแปลกตาคำที่ตามมา :