The time required for corrosion ini

The time required for corrosion initiation corresponds
to the time required for CO2or Cl

ions to diffuse to the
steel-to-concrete interface and activate corrosion. Extensive research work has been devoted to develop models that
predicts the time for corrosion initiation. Different models,
validated in field studies, for the rate of carbonation progression and chloride ingress which predict the time for
corrosion initiation can be found in the literature [5,6].
Some researchers intended to model the cracking behavior
caused by corrosion using nonlinear fracture mechanics
and/or finite element analysis[7–9]. In these models crack
propagation was governed by energy considerations. It
was concluded that stable crack growth can occur prior
to reaching the surface of the concrete. This implied that
additional expansion of corrosion products is necessary,
beyond the expansion required for crack initiation.
Although these models would better represent the cracking
behavior, they might be too complicated to be used by
practicing engineers. Few other researchers have attempted
to develop simple mathematical models for prediction of
time from corrosion initiation to corrosion cracking
[10–12]. A summary of these models is presented hereafter.
Bazant[10]suggested a mathematical model to calculate
the time between corrosion initiation and corrosion cracking of RC bridge decks. According to Bazant’s model, the
time from corrosion initiation to corrosion cracking is
mainly dependent on corrosion rate, cover depth, spacing
between steel reinforcing bars, diameter of the steel reinforcing bar, and properties of concrete such as tensile
strength, modulus of elasticity, Poisson’s ratio, and creep
coefficient. Bazant’s model assumes that all corrosion products create pressure on the surrounding concrete which
would underestimate the time to corrosion cracking[11].
The work of Bazant[10] was extended by Liu and
Weyers[11]. Liu and Weyers modeled the time from corrosion initiation to corrosion cracking based on the amount
of corrosion products required to cause cracking of concrete cover. The model includes same parameters used in
Bazant’s model but it takes into account the time required
for corrosion products to fill a porous zone around the steel
reinforcing bar before creating an internal pressure on the
surrounding concrete. In Liu–Weyers’s model, the rate of
steel mass loss caused by corrosion was assumed to
decrease as time progresses. The rate of steel mass loss
was assumed to be directly proportional to the square root
of the product of the corrosion current and the time of corrosion exposure. For the same time of corrosion exposure,
this assumption significantly underestimates the amount of
steel weight loss compared with that obtained by using the
well known Faraday’s law[13]. Underestimating the rate of
steel loss caused by corrosion would result in overestimating the time to corrosion cracking.

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

ตรงเวลาต้องใช้สำหรับเริ่มต้นการกัดกร่อนเวลาที่จำเป็นสำหรับ CO2or Clประจุจะกระจายไปเหล็กคอนกรีตอินเทอร์เฟซ และเปิดใช้งานการกัดกร่อน มีการทุ่มเททำงานวิจัยเพื่อพัฒนารุ่นที่ทำนายเวลาสำหรับเริ่มต้นการกัดกร่อน รุ่นต่าง ๆในฟิลด์การศึกษา สำหรับอัตราก้าวหน้า carbonation และซึมผ่านของคลอไรด์ซึ่งคาดการณ์เวลาสำหรับเริ่มต้นการกัดกร่อนสามารถพบได้ในวรรณคดี [5,6]นักวิจัยบางอย่างต้องการรูปแบบพฤติกรรม crackingเกิดจากการกัดกร่อนที่ใช้กลศาสตร์การแตกหักไม่เชิงเส้นหรือการวิเคราะห์องค์ประกอบจำกัด [7-9] ในดาวน์โหลดแบบจำลองเหล่านี้เผยแพร่ถูกควบคุม โดยพิจารณาพลังงาน มันสรุปได้ว่า รอยแตกที่มั่นคงเติบโตสามารถเกิดขึ้นได้ก่อนการเข้าถึงพื้นผิวของคอนกรีต นี้โดยนัยที่ขยายเพิ่มเติมของผลิตภัณฑ์การกัดกร่อนมีความจำเป็นนอกเหนือจากการขยายตัวที่จำเป็นสำหรับการเริ่มต้นของรอยแตกแม้ว่ารุ่นนี้จะดีขึ้นแทนที่ถอดลักษณะการทำงาน พวกเขาอาจจะซับซ้อนเกินไปที่จะใช้ฝึกวิศวกร นักวิจัยไม่กี่อื่น ๆ ได้พยายามการพัฒนาแบบจำลองคณิตศาสตร์ง่ายสำหรับการคาดเดาของเวลาเริ่มต้นการกัดกร่อนการกัดกร่อนถอด[10-12] สรุปรุ่นนี้มีการนำเสนอโดยBazant [10] แนะนำแบบจำลองทางคณิตศาสตร์ในการคำนวณระยะเวลาระหว่างการเริ่มต้นการกัดกร่อนและสนิมถอดของ RC สะพานสำรับ ตามแบบจำลองของ Bazant การเวลาจากเริ่มต้นการกัดกร่อนการกัดกร่อนถอดส่วนใหญ่ขึ้นอยู่กับอัตราการกัดกร่อน ความลึกครอบคลุม ระยะห่างระหว่างเหล็กเสริมแท่ง เส้นผ่าศูนย์กลางของเหล็กเสริม และคุณสมบัติของคอนกรีตเช่นแรงดึงความแข็งแรง โมดูลัสของความยืดหยุ่น ปัวของอัตราส่วน และคืบสัมประสิทธิ์การ แบบจำลองของ Bazant ถือว่า ผลิตภัณฑ์ทั้งหมดที่กัดกร่อนสร้างความดันในสภาพแวดล้อมคอนกรีตซึ่งจะดูถูกดูแคลนเวลาในการกัดกร่อนแตก [11]ได้รับการขยายงานของ Bazant [10] โดยหลิว และWeyers [11] หลิวและ Weyers จำลองเวลาจากเริ่มต้นกัดกร่อนการกัดกร่อนแตกตามยอดต้องทำการถอดฝาคอนกรีตผลิตภัณฑ์กัดกร่อน แบบมีพารามิเตอร์เดียวกันที่ใช้ในแบบจำลองของ Bazant แต่คำนึงถึงเวลาต้องใช้สำหรับผลิตภัณฑ์การกัดกร่อนเติมโซน porous รอบ ๆ เหล็กบาร์เสริมก่อนที่จะสร้างความกดดันภายในในการคอนกรีตโดยรอบ ในรูปแบบเล่า – Weyers อัตราเหล็กที่ถือว่าขาดทุนโดยรวมที่เกิดจากการกัดกร่อนได้ลดเป็นเวลาดำเนินไป อัตราการสูญเสียมวลเหล็กถือเป็นสัดส่วนโดยตรงกับรากผลิตภัณฑ์ของการกัดกร่อนที่ปัจจุบันและเวลาของการกัดกร่อนสัมผัส ในเวลาเดียวกันของการกัดกร่อนสัมผัสนี้ underestimates อย่างมีนัยสำคัญจำนวนเหล็กน้ำหนักเปรียบเทียบกับที่ได้รับโดยการของฟาราเดย์รู้จักกฎหมาย [13] เราอัตราสูญเสียเหล็กที่เกิดจากการกัดกร่อนจะเกิด overestimating เวลาในการถอดรหัสการกัดกร่อน

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

เวลาที่จำเป็นสำหรับการเริ่มต้นการกัดกร่อนสอดคล้อง
ต้องใช้เวลาสำหรับ co2or C1

 ไอออน เพื่อกระจายไปยัง
เหล็กคอนกรีตและเปิดใช้งานอินเตอร์เฟซการกัดกร่อน งานวิจัยที่กว้างขวางได้รับการอุทิศเพื่อพัฒนาแบบจำลองที่คาดการณ์เวลาเริ่มต้น
การกัดกร่อน รูปแบบที่แตกต่างกัน
ตรวจสอบในการศึกษาภาคสนามสำหรับอัตราคาร์บอเนชั่นความก้าวหน้าและคลอไรด์ทางเข้าซึ่งทำนายเวลา
เริ่มต้นการกัดกร่อน สามารถพบได้ในวรรณคดี [ 5 , 6 ] .
นักวิจัยบางคนตั้งใจที่จะแบบถอดรหัสพฤติกรรม
เกิดจากการกัดกร่อนโดยใช้เส้นกลศาสตร์การแตกหัก
และ / หรือการวิเคราะห์ไฟไนต์เอลิเมนต์ [ 7 – 9 ] ในรูปแบบเหล่านี้การแตกร้าว
ถูกควบคุม โดยการพิจารณาพลังงาน มัน
สรุปได้ว่า มีการแตกสามารถเกิดขึ้นก่อน
จะถึงผิวของคอนกรีต โดย
ขยายเพิ่มเติมของผลิตภัณฑ์การกัดกร่อนที่จำเป็นเกินกว่าที่จําเป็นสําหรับการขยาย

ถึงแม้ว่ารุ่นนี้จะร้าว แตกดีกว่าแสดงพฤติกรรมที่พวกเขาอาจจะซับซ้อนเกินไปที่จะใช้โดย
ฝึกวิศวกร นักวิจัยอื่น ๆไม่กี่พยายาม
พัฒนาแบบจำลองทางคณิตศาสตร์สำหรับทำนายเวลาง่ายจากการเริ่มต้นการกัดกร่อนกัดกร่อน

[ แตก 10 – 12 ] บทสรุปของโมเดลเหล่านี้จะนำเสนอต่อไปนี้ bazant
[ 10 ] ได้เสนอแบบจำลองทางคณิตศาสตร์เพื่อคำนวณเวลาระหว่างการ
การกัดกร่อนและการแตกตัวของ RC สะพานดาดฟ้า ตาม bazant นางแบบ ,
เวลาจากการเริ่มต้นการกัดกร่อนกัดกร่อนแคร็กคือ
ส่วนใหญ่ขึ้นอยู่กับอัตราการกัดกร่อนลึกครอบคลุมระยะห่าง
ระหว่างเหล็กเหล็กเสริม เส้นผ่าศูนย์กลางของเหล็กเสริมบาร์และคุณสมบัติของคอนกรีต เช่น ความแข็งแรง
, โมดูลัสยืดหยุ่น , อัตราส่วนของปัวซองและสัมประสิทธิ์โรคจิต

bazant นางแบบถือว่าผลิตภัณฑ์การกัดกร่อนที่สร้างความกดดันให้กับคอนกรีต ซึ่ง
โดยรอบจะประมาทเวลากัดกร่อนแคร็ก [ 11 ] .
งาน bazant [ 10 ] ถูกขยายโดยหลิวและ
weyers [ 11 ] หลิวและ weyers จำลองเวลาจากการเริ่มต้นการกัดกร่อนกัดกร่อนแคร็กขึ้นอยู่กับปริมาณของผลิตภัณฑ์ที่ต้องการให้เกิดการกัดกร่อน
การแตกร้าวของคอนกรีตหุ้ม . รูปแบบรวมถึงพารามิเตอร์เดียวกันใช้
bazant นางแบบแต่ใช้เวลาในบัญชีเวลา
สำหรับการกัดกร่อน ผลิตภัณฑ์เติมโซนพรุนรอบเหล็ก
บาร์เสริมก่อนที่จะสร้างแรงดันภายใน
โดยคอนกรีต ในรูปแบบของหลิว– weyers , อัตราการสูญเสียที่เกิดจากการกัดกร่อนของเหล็กมวล

ลด เช่น สมมติให้เวลาที่ อัตราการสูญเสียมวลเหล็ก
ถือว่าเป็นสัดส่วนโดยตรงกับ
รูตของผลิตภัณฑ์ของการกัดกร่อนและปัจจุบันเวลาของการกัดกร่อน สำหรับช่วงเวลาเดียวกันของการกัดกร่อน
สมมติฐานนี้อย่างมาก underestimates จํานวน
เหล็กลดน้ำหนักเมื่อเทียบกับที่ได้จากการใช้
รู้จักกันดีกฎของฟาราเดย์ [ 13 ] ประเมินอัตราการสูญเสียที่เกิดจากการกัดกร่อนของ
เหล็กจะส่งผลประเมินเวลาในการถอด