restructured territories.7 Many of

restructured territories.7
Many of these expulsions also involved military encounters among several of these
nations and newly created states. The most violent of these encounters was the Greek-Turkish War of 1920-
1923, which resulted in a forced population exchange that compelled 1.3 million Greeks to leave Anatolia,
and 350,000 Turks to evacuate Greek-controlled Thrace.8
The climax of this policy of ethnic cleansing came in the wake of World War II, when—based on the
erroneous principles of collective guilt and collective punishment—perhaps as many as sixteen million
Germans were compelled to leave their ancient homelands in East-Central and Southeastern Europe. At the
Yalta and Potsdam Conferences, the leaders of the victorious great powers agreed to truncate Germany and
transfer Eastern Germany's ethnic German population to the remaining portions of the country. They
likewise agreed to expel the 3.5 million Sudeten Germans from the mountainous frontier regions of Bohemia
and Moravia (the Czech state)—a region that these Germans had inhabited for over seven centuries. A
similar policy of expulsion was also applied, although less stringently, to the smaller German ethnic
communities of Hungary, Romania, and Yugoslavia. All in all, 16.5 million Germans may have fallen victim
to this officially sponsored policy of ethnic cleansing.9
Although the Germans were the primary victims of this new policy, the Hungarians were also been
subjected to it, especially in Eduard Beneš's reconstituted Czechoslovakia. In the course of 1945-1946, over
200,000 thousand of them were driven across the Danube, most of them in the middle of the winter and
without proper clothing and provisions. This so-called "Košicky Program"—which became the
Czechoslovak government's official policy vis-à-vis the Hungarians10—was a smaller version of the "ethnic
cleansing" that had cleared Czechoslovakia of its German citizens. It is to the credit of Václav Havel, the
President of the Czech Republic, that in his former capacity as the last President of Czechoslovakia he
acknowledged the immorality of the policy.
The most recent manifestations of ethnic cleansing—at least as far as Central and Southeastern Europe
are concerned—were cases which were experienced recently by the former Yugoslav provinces of Bosnia
and Kosovo.11 These were the actions that popularized the expression "ethnic cleansing" and gave it a
definition as distinct from the term "genocide," a term which, as seen above, implies not only the
displacement, but also the mass extermination of a targeted ethnic group.
The papers presented at the "Conference on Ethnic Cleansing" at Duquesne University (November 16-
18, 2000) survey much of the process of forced population exchanges in twentieth-century Europe. It seems
a strange twist of fate that this first-ever conference on ethnic cleansing should have taken place at an
institution, which itself came into being in consequence of a kind of "ethnic cleansing." And that was Otto

7 See the classic work by C. A. Macartney, Hungary and Her Successors: The Treaty of Trianon and its Consequences, 1919-1937 (Oxford, 1937) [new ed.
1968]; István I. Mócsy, The Effects of World War I: The Uprooted: Hungarian Refugees and their Impact on Hungarian Domestic Politics, 1918-1921
(Boulder and New York, 1983). One of the most comprehensive of the relevant scholarly volumes, which includes studies by over thirty scholars, is B. K.
Király, P. Pastor, and I. Sanders, eds., War and Society in East Central Europe: Essays on World War I: A Case Study of Trianon (New York, 1982).
8 Cf. Arnold J. Toynbee, The Western Question in Greece and Turkey: A Study in the Contact of Civilizations, 2nd ed. (London, Bombay, 1923); Stephen
Ladas, The Exchange of Minorities: Bulgaria, Greece and Turkey (New York, 1932); Dimitri Pentzopoulos, The Balkan Exchange of Minorities and its Impact
upon Greece (Paris and the Hague, 1962).
9 On the post-World War II expulsion of the Germans see especially Alfred M. de Zayas’s classic work, Nemesis at Potsdam. The Anglo-Americans and the
Expulsion of the Germans, rev. ed. (London, Boston, 1979); see also Gerhard Ziemer, Deutscher Exodus: Vertreibung und Eingliederung von 15 Millionen
Ostdeutschen (Stuttgart, 1973); Die Vertreibung der deutschen Bevölkerung aus der Tschechoslowakei, 2 vols. (Munich, 1984). Heinz Nawratil, VertreibungsVerbrechen
an Deutschen (Munich, 1987).
10 Concerning Hungarian expulsions and the fate of Hungarian minorities in the surrounding “successor states” see Elemér Illyés, National Minorities in
Romania: Change in Transylvania (Boulder and New York, 1982); John Cadzow, Andrew Ludányi, and Louis J. Elteto (eds.) Transylvania: The Roots of
Ethnic Conflict (Kent, Ohio, 1983); Stephen Borsody (ed.), The Hungarians: A Divided Nation (New Haven, 1988); and Raphael Vágó, The Grand Children
of Trianon: Hungary and the Hungarian Minority in the Communist States (Boulder and New York, 1989).
11 Norman Cigar, Genocide in Bosnia: The Policy of “Ethnic Cleansing” (College Station, 1995); and Christopher Bennet, “Ethnic Cleansing in Former
Yugoslavia,” in The Ethnicity Reader: Nationalism, Multiculturalism and Migration, ed. Monserrat Guibernau and John Rex (Cambridge, 1997), 122-135.

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

restructured territories.7 ของทหารเหล่านี้ยังเกี่ยวข้องกับ expulsions พบในหลาย ๆ อย่างประชาชาติและอเมริกาที่สร้างขึ้นใหม่ สงครามกรีกตุรกี 1920-ได้รุนแรงที่สุดของผลงานเหล่านี้1923 ซึ่งมีผลในการแลกเปลี่ยนประชากรบังคับที่บังคับ 1.3 ล้านกรีกออกจากอานาโตเลียหมู่เกาะเติกส์ 350000 ต้องอพยพ Thrace.8 ควบคุมกรีกและจุดสุดยอดของนโยบายนี้ทำความสะอาดเชื้อชาติมาปลุกสงครามโลก เมื่อ — ตามหลักการข้อผิดพลาดรวมความผิดและลงโทษโดยรวม — อาจจะเป็นหกล้านชาวเยอรมันได้ถูกจะปล่อย homelands ของโบราณในตะวันออกกลางและยุโรปตะวันออกเฉียงใต้ ที่Yalta ประชุมพอทสดัม ผู้นำอำนาจดีชนะตกลงตัดทอนเยอรมนี และโอนย้ายประชากรเยอรมันชาวเยอรมันตะวันออกไปบางส่วนที่เหลือของประเทศ พวกเขาตกลงในทำนองเดียวกัน เพื่อขับไล่ชาวเยอรมัน Sudeten 3.5 ล้านจากภูเขาชายแดนแคว้นโบฮีเมียเรียน (รัฐเช็ก) คือภูมิภาคที่ชาวเยอรมันเหล่านี้ได้อาศัยอยู่กว่าเจ็ดศตวรรษ Aมีนโยบายคล้ายขับถูกยังกับ แม้ว่าน้อยเข้มงวด ชาติพันธุ์ภาษาเยอรมันมีขนาดเล็กชุมชน ของฮังการี โรมาเนีย ยูโกสลาเวีย ทั้งหมดในทุก 16.5 ล้านชาวเยอรมันอาจมีลดลงเหยื่อนโยบายนี้ผู้สนับสนุนอย่างเป็นทางของชนเผ่า cleansing.9ถึงแม้ว่าเยอรมันเป็นเหยื่อหลักของนโยบายนี้ Hungarians ที่ได้รับต้องการ โดยเฉพาะอย่างยิ่งในประเทศเชโกสโลวาเกีย reconstituted Eduard Beneš ใน course ของ 1945-1946 เหนือ200000 พันนั้นถูกขับเคลื่อนข้ามแม่น้ำดานูบ ส่วนใหญ่ของพวกเขาระหว่างฤดูหนาว และไม่ มีเสื้อผ้าที่เหมาะสมและบทบัญญัติ นี้เรียกว่า "Košicky โปรแกรม" — ซึ่งเป็นการCzechoslovak รัฐบาลของทางนโยบาย vis-à-vis Hungarians10 ซึ่งเป็นรุ่นเล็กของชาติพันธุ์"ทำความสะอาด"ที่มีล้างประเทศเชโกสโลวาเกียของพลเมืองของเยอรมัน มีเครดิตของเมือง Havel การประธานาธิบดีสาธารณรัฐเช็ก กำลังเดิมของเขาเป็นประธานาธิบดีเชโกสโลวาเกียสุดท้ายที่เขายอมรับว่า ศีลธรรมของนโยบายลักษณะล่าสุดของการทำความสะอาดกลุ่มชาติพันธุ์ซึ่งน้อยที่สุดเป็นกลางและยุโรปตะวันออกเฉียงใต้มีความกังวลเช่นมีกรณีที่ไม่มีประสบการณ์ล่าสุด โดยอดีตจังหวัดมาซิโดเนียบอสเนียและ Kosovo.11 มีการดำเนินการที่ popularized นิพจน์ "ชนกลุ่มน้อยทำความสะอาด" และให้ การข้อกำหนด as distinct from คำ "พันธุฆาต คำที่ ที่เห็นด้านบน ความหมายไม่เพียงแต่การปริมาณกระบอกสูบ แต่ยังกำจัดโดยรวมของกลุ่มชาติพันธุ์เป็นเป้าหมายเอกสารนำเสนอใน "การประชุมในกลุ่มชาติพันธุ์คลีนซิ่ง" ก๊อมหาวิทยาลัย (16 พฤศจิกายน-18, 2000) สำรวจมากการแลกเปลี่ยนประชากรบังคับในยุโรปศตวรรษที่ยี่สิบ ดูเหมือนว่าบิดแปลกของชะตากรรมที่นี้ครั้งแรกเคยประชุมชนกลุ่มน้อยทำความสะอาดควรได้รับการที่มีสถาบัน ที่ตัวเองมาเป็น in consequence of ของ "ชนกลุ่มน้อยทำความสะอาด" และที่ออตโต7 ดูงานคลาสสิก C. A. Macartney ฮังการี และผู้สืบ ทอดเธอ: เดอะสนธิสัญญาของทรีอานองและผลที่เกิดขึ้น 1919-1937 (อ๊อกซฟอร์ด 1937) [ed ใหม่1968]; István I. Mócsy เดอะผลของสงครามโลก i:เดอะ Uprooted: ฮังการีผู้ลี้ภัยและผลกระทบต่อการเมืองในประเทศฮังการี 1918-1921(โบลเดอร์และนิวยอร์ก 1983) หนึ่งมากที่สุดครอบคลุมไดรฟ์ข้อมูล scholarly เกี่ยวข้อง ซึ่งรวมถึงการศึกษา โดยนักวิชาการกว่าสามสิบ เป็นคุณ บีKirály, P. ศิษยาภิบาล และแซ นเดอร์ส์ I., eds. สังคมในตะวันออกกลางยุโรปและสงคราม: Essays ในสงครามโลก i:กรณีศึกษาของทรีอานอง (นิวยอร์ก 1982)8 มัทธิวอาร์โนลด์ J. Toynbee คำถามที่ตะวันตกกรีซและตุรกี: ศึกษาในผู้ติดต่อของอารยธรรม 2 อุตสาหกรรมมหาบัณฑิต (ลอนดอน บอมเบย์ 1923); StephenLadas แลกเปลี่ยนของคมิ: บัลแกเรีย กรีซ และตุรกี (นิวยอร์ก 1932); Dimitri Pentzopoulos ที่แลกเงินโรงแรมบาลคานคมิ และผลกระทบเมื่อกรีซ (ปารีสและกรุงเฮก 1962)9 บนโลกหลังสงครามขับไล่ของเยอรมันดูโดยเฉพาะอย่างยิ่งอัลเฟรดม.เด Zayas ของคลาสสิกงาน Nemesis ที่พอทสดัม Anglo-Americans และขับไล่ของเยอรมัน รายได้อุตสาหกรรมมหาบัณฑิต (ลอนดอน บอสตัน 1979); ดูบริษัท Gerhard, Deutscher อพยพ: ฟอน Eingliederung แดน Vertreibung 15 MillionenOstdeutschen (สตุทการ์ท 1973); ตาย Vertreibung der deutschen Bevölkerung ต. der Tschechoslowakei, 2 vols. (มิวนิค 1984) Heinz Nawratil, VertreibungsVerbrechenการ Deutschen (มิวนิค 1987)10เกี่ยวกับ expulsions ฮังการีและชะตากรรมของคมิฮังการีในรอบ "สืบอเมริกา" ดู Elemér Illyés สหภาพแห่งชาติโรมาเนีย: การเปลี่ยนแปลงในทรานซิลเวเนีย (โบลเดอร์และนิวยอร์ก 1982); จอห์น Cadzow แอนดรู Ludányi และทรานซิลเวเนีย Louis J. Elteto (eds.): รากฐานของความขัดแย้งทางชาติพันธุ์ (Kent โอไฮโอ 1983); Stephen Borsody (อุตสาหกรรมมหาบัณฑิต) Hungarians ที่: A แบ่งประเทศ (นิวเฮ 1988); และราฟาเอล Vágó เด็กแกรนด์ของทรีอานอง: ฮังการีและชนกลุ่มน้อยฮังการีในรัฐคอมมิวนิสต์ (โบลเดอร์และนิวยอร์ก 1989)พันธุฆาตในบอสเนีย ซิการ์นอร์แมน 11: นโยบายของ "ชนกลุ่มน้อยทำความสะอาด" (วิทยาลัยสถานี 1995); และคริสโตเฟอร์ Bennet "ชาติพันธุ์ที่ทำในอดีตยูโกสลาเวีย ในอ่านเชื้อชาติ: ชาตินิยม Multiculturalism และโยกย้าย อุตสาหกรรมมหาบัณฑิต Monserrat Guibernau และจอห์นเร็กซ์ (เคมบริดจ์ 1997), 122-135

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

ปรับโครงสร้าง territories.7
หลาย expulsions เหล่านี้ยังเกี่ยวข้องกับการเผชิญหน้าทางทหารในหมู่หลายเหล่านี้
ประเทศและรัฐที่สร้างขึ้นใหม่ ที่รุนแรงที่สุดของการเผชิญหน้าเหล่านี้เป็นสงครามกรีกตุรกี 1920-
1923 ซึ่งมีผลในการแลกเปลี่ยนประชากรบังคับที่บังคับ 1.3 ล้านชาวกรีกที่จะออกจากอนาโตเลีย,
350,000 เติร์กอพยพกรีกควบคุม Thrace.8
จุดสำคัญของนโยบายนี้ของ การฆ่าล้างเผ่าพันธุ์มาในการปลุกของสงครามโลกครั้งที่สองเมื่อขึ้นอยู่กับ
หลักการที่ผิดพลาดของความผิดร่วมกันและส่วนรวมลงโทษ-อาจจะมากที่สุดเท่าที่สิบหกล้าน
เยอรมันถูกบังคับให้ออกจาก homelands โบราณในตะวันออกกลางและตะวันออกเฉียงใต้ของยุโรป ใน
การประชุมยัลตาและพอทสดัผู้นำของมหาอำนาจชัยชนะตกลงที่จะตัดเยอรมนีและ
ถ่ายโอนประชากรเชื้อชาติเยอรมันตะวันออกของเยอรมนีไปยังส่วนที่เหลือของประเทศ พวกเขา
ตกลงที่จะขับไล่เช่นกัน 3.5 ล้านเดทันเยอรมันจากภูมิภาคชายแดนภูเขาแห่งโบฮีเมีย
และโมราเวีย (รัฐเช็ก) ภูมิภาค -a ที่เยอรมันเหล่านี้ได้อาศัยอยู่มานานกว่าเจ็ดศตวรรษ
นโยบายที่คล้ายกันของการขับไล่ถูกนำมาใช้ด้วยถึงแม้จะน้อยอย่างเข้มงวดเพื่อให้มีขนาดเล็กลงเชื้อชาติเยอรมัน
ชุมชนฮังการีโรมาเนียและยูโกสลาเวีย ทั้งหมดในทุก 16500000 เยอรมันอาจจะตกเป็นเหยื่อ
ในการนี้ได้รับการสนับสนุนอย่างเป็นทางการนโยบายของ cleansing.9 ชาติพันธุ์
แม้ว่าเยอรมันตกเป็นเหยื่อหลักของนโยบายใหม่นี้ฮังการียังถูก
ยัดเยียดให้มันโดยเฉพาะอย่างยิ่งในเอดูอาร์Benešสร้างของสโลวาเกีย ในหลักสูตรของ 1945-1946 มากกว่า
200,000 พันของพวกเขากำลังขับรถข้ามแม่น้ำดานูบที่สุดของพวกเขาในช่วงกลางของฤดูหนาวและ
โดยไม่มีเสื้อผ้าที่เหมาะสมและบทบัญญัติ นี้เรียกว่า "Košickýโปรแกรมไงเล่า" ซึ่งกลายเป็น
นโยบายอย่างเป็นทางการของรัฐบาลโกสโลวัค Vis-a-พิพาท Hungarians10-เป็นรุ่นเล็กของ "ชาติพันธุ์
ทำความสะอาด "ที่ได้เคลียร์สโลวาเกียของประชาชนเยอรมัน มันเป็นเครดิตของ Vaclav Havel,
ประธานาธิบดีของสาธารณรัฐเช็กที่ในความสามารถของเขาในฐานะอดีตประธานล่าสุดของสโลวาเกียที่เขา
ได้รับการยอมรับผิดศีลธรรมของนโยบาย.
อาการล่าสุดของการทำความสะอาดที่ชาติพันธุ์อย่างน้อยเท่าที่ภาคกลางและ ทิศตะวันออกเฉียงใต้ยุโรป
มีความกังวล-กรณีที่มีประสบการณ์เมื่อเร็ว ๆ นี้โดยจังหวัดอดีตยูโกสลาเวียบอสเนีย
และ Kosovo.11 เหล่านี้มีการดำเนินการที่นิยมสำนวนที่ว่า "ฆ่าล้างเผ่าพันธุ์" และให้
ความหมายแตกต่างไปจากคำว่า "ฆ่าล้างเผ่าพันธุ์" ระยะ ซึ่งเท่าที่เห็นข้างต้นไม่เพียง แต่หมายถึง
การเคลื่อนที่ แต่ยังขุดรากถอนโคนมวลของกลุ่มชาติพันธุ์ที่มีการกำหนดเป้าหมาย.
เอกสารที่นำเสนอใน "การประชุมเกี่ยวกับเผ่าพันธุ์" ที่มหาวิทยาลัยเควสน์ (พฤศจิกายน 16
18, 2000) สำรวจมากของกระบวนการ ของการแลกเปลี่ยนประชากรบังคับในศตวรรษที่ยี่สิบยุโรป ดูเหมือน
บิดที่แปลกประหลาดของชะตากรรมที่ว่านี้การประชุมครั้งแรกที่เคยในการฆ่าล้างเผ่าพันธุ์ควรจะเกิดขึ้นใน
สถาบันการศึกษาที่ตัวเองเข้ามาอยู่ในผลของชนิดของ "ฆ่าล้างเผ่าพันธุ์". และนั่นก็คืออ็อตโต7 ดูงานคลาสสิกโดย CA Macartney ฮังการีและเธอสืบทอด: สนธิสัญญา Trianon และผลของมัน 1919-1937 (ฟอร์ด, 1937) [ed. ใหม่1968] István I. Mócsy, ผลของสงครามโลกครั้งที่หนึ่ง: ฤๅ: ฮังการีผู้ลี้ภัยและผลกระทบของพวกเขาในประเทศฮังการีการเมือง 1918-1921 (โบลเดอและนิวยอร์ก 1983) หนึ่งในที่ครอบคลุมมากที่สุดของปริมาณวิชาการที่เกี่ยวข้องซึ่งรวมถึงการศึกษาโดยนักวิชาการกว่าสามสิบเป็น BK Királyพีบาทหลวงและ I. แซนเดอสหพันธ์สงครามและสังคมในภาคตะวันออกของยุโรปกลาง:. บทความเกี่ยวกับสงครามโลกครั้งที่: กรณีศึกษา Trianon (New York, 1982). 8 คํา อาร์โนลทอยน์บีเจ, คำถามตะวันตกในกรีซและตุรกี: การศึกษาในการติดต่อของอารยธรรม 2 เอ็ด (ลอนดอนบอมเบย์, 1923); สตีเฟ่นLadas, ตลาดหลักทรัพย์แห่งชนกลุ่มน้อย: บัลแกเรีย, กรีซและตุรกี (New York, 1932); ดิมิทรี Pentzopoulos, แลกเปลี่ยนบอลข่านของชนกลุ่มน้อยและผลกระทบของมันเมื่อกรีซ (ปารีสและกรุงเฮก, 1962). 9 เมื่อวันที่โพสต์สงครามโลกครั้งที่สองการขับไล่ของเยอรมันดูอัลเฟรดเอ็มโดยเฉพาะอย่างยิ่งงานคลาสสิกของเดอ Zayas ซวยที่พอทสดั แองโกลอเมริกันและออกจากเยอรมัน, รอบ เอ็ด (ลอนดอนบอสตัน, 1979); ดูแกร์ฮาร์ด Ziemer, ดอยอพยพ: Vertreibung คาดไม่ถึง Eingliederung ฟอน 15 Millionen Ostdeutschen (สตุตกา, 1973); Die Vertreibung เดอร์ดอยBevölkerungออสเตรเลีย Tschechoslowakei เดอร์ 2 โวส์ (มิวนิค 1984) ไฮนซ์ Nawratil, VertreibungsVerbrechen ดอย (มิวนิค 1987). 10 เกี่ยวกับ expulsions ฮังการีและชะตากรรมของชนกลุ่มน้อยชาวฮังการีในรอบ "ทายาทฯ " เห็น ELEMER Illyés, ชนกลุ่มน้อยแห่งชาติโรมาเนีย: การเปลี่ยนแปลง Transylvania (โบลเดอและนิวยอร์ก 1982); จอห์น Cadzow แอนดรูLudányiและหลุยส์เจ Elteto (ชั้นเลิศ.) Transylvania: รากของความขัดแย้งชาติพันธุ์ (Kent, โอไฮโอ, 1983); สตีเฟ่น Borsody (เอ็ด.) ฮังการี: ประเทศแบ่งออก (New Haven, 1988); และราฟาเอลVágó, แกรนด์เด็กของ Trianon: ฮังการีและชนกลุ่มน้อยชาวฮังการีในประเทศคอมมิวนิสต์ (โบลเดอและนิวยอร์ก 1989). 11 นอร์แมนซิการ์การฆ่าล้างเผ่าพันธุ์ในบอสเนีย: นโยบายของ "ชาติพันธุ์คลีนซิ่ง" (คอลเลจสเตชัน 1995); และคริสเบนเนต "คลีนซิ่งชาติพันธุ์ในอดีตยูโกสลาเวีย "ในการอ่านเชื้อชาติ: ชาตินิยมวัฒนธรรมหลากหลายและการย้ายถิ่นของเอ็ด Monserrat Guibernau และจอห์นเร็กซ์ (เคมบริดจ์, 1997), 122-135

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

ปรับโครงสร้างดินแดน 7
หลาย expulsions เหล่านี้ยังเกี่ยวข้องกับทางทหารของหลายประเทศเหล่านี้และสร้างรัฐใหม่
. รุนแรงที่สุดของการเผชิญหน้าเหล่านี้คือตุรกีในสงครามกรีก 2463 -
1923 ซึ่งส่งผลให้จำนวนประชากรที่บังคับ 1.3 ล้านกรีกออกจาก Anatolia ,
และ 350 , 000 เติร์กอพยพชาวกรีกควบคุม 8
เทรซจุดสุดยอดของนโยบายนี้ล้างเผ่าพันธุ์มาในการปลุกของสงครามโลกครั้งที่สอง เมื่ออยู่บนพื้นฐานของหลักการที่ผิดพลาดของความผิด
รวม และลงโทษกลุ่มบางทีเท่าที่สิบหกล้าน
เยอรมันถูกบังคับให้ทิ้งของชนชาติโบราณในตะวันออกกลาง และยุโรปตะวันออกเฉียงใต้ ที่พอทสดัม
และการประชุมยัลตา ,ผู้นำแห่งชัยชนะมหาอำนาจตกลงที่จะตัดเยอรมนี
โอนตะวันออกเยอรมนีชาติเยอรมันกับประชากรที่เหลืออยู่บางส่วนของประเทศ พวกเขา
อนึ่งตกลงที่จะขับไล่ 3.5 ล้านซูเดเตนเยอรมันจากเขตภูเขาชายแดนของโบฮีเมียและโมราเวีย
( รัฐเช็ก ) - ภูมิภาคเหล่านี้เยอรมันได้อาศัยอยู่มานานกว่าเจ็ดร้อยปี
เป็นนโยบายที่คล้ายกันของการไล่ออกก็ประยุกต์ แต่น้อยกว่าอย่างเคร่งครัดเพื่อเล็กกว่าเยอรมันเชื้อชาติ
ชุมชนของฮังการี โรมาเนียและยูโกสลาเวีย . ทั้งหมดในทุก , 16.5 ล้านเยอรมันอาจตกเป็นเหยื่อ
นี้สนับสนุนอย่างเป็นทางการนโยบายล้างเผ่าพันธุ์ 9
ถึงแม้ว่าเยอรมันเป็นเหยื่อหลักของนโยบายใหม่นี้ ฮังการียังถูก
ภายใต้มันโดยเฉพาะอย่างยิ่งในของเอดูอาร์ด ดีšสร้างประเทศ . ในหลักสูตรของ 1945-1946 มากกว่า
200000 พันของพวกเขาถูกขับข้ามแม่น้ำดานูบ , ที่สุดของพวกเขาในช่วงกลางของฤดูหนาวและ
โดยไม่เหมาะสมเสื้อผ้าและเสบียง นี้เรียกว่า " โคšเหนอะโปรแกรม " - ซึ่งเป็นนโยบายของรัฐบาลอย่างเป็นทางการ
เชโกสโลวาเกียซึ่งต้นทุนที่ hungarians10 ซึ่งเป็นรุ่นเล็กของ " กลุ่มชาติพันธุ์
คลีนซิ่ง " ที่ได้ล้างประเทศของเยอรมัน ประชาชน มันคือเครดิตของ V . kgm clav เวล ,
ประธานาธิบดีสาธารณรัฐเช็ก ในความสามารถของเขาเป็นอดีตประธานาธิบดีคนสุดท้ายของประเทศเขา
ยอมรับผิดศีลธรรมของนโยบาย .
อาการล่าสุดของการล้างชาติโดยนาซีอย่างน้อยเท่าที่กลางและตะวันออกเฉียงใต้ยุโรป