Auk Phansa marks the end of the thr

Auk Phansa marks the end of the three month period called Khao Phansa when Buddhist monks are not permitted to travel from place to place and must stay at a designated temple. Legend has it that this tradition came into existence when the farmers and villagers began to complain that when the monks travelled during the rainy season they trampled on the rice fields and crops of the farmers. When Buddha heard of these complaints, he saw the truth in them, and also realized that while travelling during the rainy season, monks were more liable to kill small animals such as earthworms and field rats (in Buddhism killing, even small animals, is considered a sin). Accordingly, he saw it fit that, for the three months of the rainy season, monks should abstain from travelling and stay stationary at one temple. During this time the monks should learn and practice religion. Only after the three months were over should the monks again be permitted to travel, thus giving birth to the Khao and Auk Phansa traditions.

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

Auk Phansa เครื่องสิ้นเดือนสามเรียกว่าพรรษาระยะเวลาเมื่อพระภิกษุสงฆ์ไม่ได้รับอนุญาตให้เดินทางจากสถาน และต้องการเข้าพักที่วัดกำหนด มีเรื่องที่ประเพณีนี้เข้ามาอยู่เมื่อเกษตรกรและชาวบ้านเริ่มบ่นว่า เมื่อพระสงฆ์เดินทางไปในช่วงฤดูฝน อวสานในข้าวและพืชผลของเกษตรกร เมื่อพระพุทธเจ้าได้ยินร้องเรียนเหล่านี้ เขาเห็นความจริงในพวกเขา และยัง รับรู้ว่า ขณะเดินทางในช่วงฤดูฝน พระสงฆ์ถูกมากชอบฆ่าสัตว์เล็กเช่นไส้เดือน และฟิลด์หนู (ในศาสนาพุทธฆ่า แม้แต่สัตว์เล็ก ถือว่าเป็นบาป) ดังนั้น เขาเห็นมันพอดีกับที่ เดือนสามฝน พระสงฆ์ควรงดการเดินทาง และพักประจำที่วัดหนึ่ง ในช่วงเวลานี้ พระสงฆ์ควรเรียนรู้ และปฏิบัติศาสนา หลังจากสามเดือนที่ผ่าน ควรพระสงฆ์อีกครั้งได้รับอนุญาตให้เดินทาง เข้าประเพณีเขาและ Auk Phansa

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

Auk Phansa จุดสิ้นสุดของรอบระยะเวลาสามเดือนที่เรียกว่าวันเข้าพรรษาเมื่อพระสงฆ์ไม่ได้รับอนุญาตที่จะเดินทางจากสถานที่ที่และต้องอยู่ที่วัดที่กำหนด ตำนานเล่าว่าประเพณีนี้เข้ามาอยู่เมื่อเกษตรกรและชาวบ้านเริ่มบ่นว่าเมื่อพระสงฆ์ที่เดินทางในช่วงฤดู​​ฝนที่พวกเขาเหยียบย่ำนาข้าวและพืชของเกษตรกร เมื่อพระพุทธเจ้าได้ยินข้อร้องเรียนเหล่านี้เขาเห็นความจริงในพวกเขาและยังตระหนักว่าในขณะที่เดินทางในช่วงฤดู​​ฝนที่พระสงฆ์มีแนวโน้มมากขึ้นที่จะฆ่าสัตว์ขนาดเล็กเช่นไส้เดือนและหนูนา (ในพุทธศาสนาฆ่าแม้กระทั่งสัตว์ขนาดเล็กได้รับการพิจารณา บาป) ดังนั้นเขาเห็นมันพอดีว่าสำหรับสามเดือนของฤดูฝนพระสงฆ์ควรงดจากการเดินทางและอยู่นิ่งที่วัดหนึ่ง ในช่วงเวลานี้พระสงฆ์ควรจะเรียนรู้และการปฏิบัติศาสนา แต่หลังจากที่สามเดือนที่ถูกกว่าควรพระสงฆ์อีกครั้งได้รับอนุญาตให้เดินทางจึงให้กำเนิดประเพณีเขาและ Auk พรรษา

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

กพรรษาเครื่องหมายจุดสิ้นสุดของระยะเวลา 3 เดือน เรียกว่า วันเข้าพรรษาที่พระสงฆ์จะไม่ได้รับอนุญาตให้เดินทางจากสถานที่ และต้องอยู่ในเขตวัด ตำนานกล่าวว่า ประเพณีนี้มาเป็นชาติ เมื่อเกษตรกรและชาวบ้านก็เริ่มบ่นว่า เมื่อพระสงฆ์เดินทางในช่วงหน้าฝนที่พวกเขาเหยียบย่ำนาข้าว และพืชไร่ของเกษตรกรเมื่อพระพุทธเจ้าได้ยินข้อร้องเรียนเหล่านี้ เขาได้เห็นความจริงของพวกเขาและยังตระหนักว่าในขณะที่เดินทางในช่วงฤดูฝน พระสงฆ์ก็ต้องรับผิดชอบมากกว่าที่จะฆ่าสัตว์เล็กๆ เช่น ไส้เดือน และสนามหนู ( ในศาสนาพุทธ ฆ่าสัตว์เล็ก ก็ถือว่าเป็นบาป ) ตาม เขาเห็นมันพอดีกับที่ ใน 3 เดือน ในฤดูฝนพระสงฆ์ควรงดเดินทาง และอยู่นิ่ง ณวัด ในช่วงเวลานี้ พระสงฆ์ควรเรียนรู้ และปฏิบัติศาสนา หลังจากสามเดือนกว่าควรพระอีกครั้ง ได้รับอนุญาตให้เดินทาง จึง ให้กำเนิดเขา กพรรษาและประเพณี