Nerve, nerve, nerve!" he panted, as

Nerve, nerve, nerve!" he panted, as he dashed along. A blue gap showed between the trees dead ahead. Ever nearer drew the hounds. Rainsford forced himself on toward that gap. He reached it. It was the shore of the sea. Across a cove he could see the gloomy gray stone of the chateau. Twenty feet below him the sea rumbled and hissed. Rainsford hesitated. He heard the hounds. Then he leaped far out into the sea. . . .
When the general and his pack reached the place by the sea, the Cossack stopped. For some minutes he stood regarding the blue-green expanse of water. He shrugged his shoulders. Then he sat down, took a drink of brandy from a silver flask, lit a cigarette, and hummed a bit from Madame Butterfly.
General Zaroff had an exceedingly good dinner in his great paneled dining hall that evening. With it he had a bottle of Pol Roger and half a bottle of Chambertin. Two slight annoyances kept him from perfect enjoyment. One was the thought that it would be difficult to replace Ivan; the other was that his quarry had escaped him; of course, the American hadn't played the game--so thought the general as he tasted his after-dinner liqueur. In his library he read, to soothe himself, from the works of Marcus Aurelius. At ten he went up to his bedroom. He was deliciously tired, he said to himself, as he locked himself in. There was a little moonlight, so, before turning on his light, he went to the window and looked down at the courtyard. He could see the great hounds, and he called, "Better luck another time," to them. Then he switched on the light.
A man, who had been hiding in the curtains of the bed, was standing there.
"Rainsford!" screamed the general. "How in God's name did you get here?"
"Swam," said Rainsford. "I found it quicker than walking through the jungle."
The general sucked in his breath and smiled. "I congratulate you," he said. "You have won the game."
Rainsford did not smile. "I am still a beast at bay," he said, in a low, hoarse voice. "Get ready, General Zaroff."
The general made one of his deepest bows. "I see," he said. "Splendid! One of us is to furnish a repast for the hounds. The other will sleep in this very excellent bed. On guard, Rainsford."…
He had never slept in a better bed, Rainsford decided.

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

เส้นประสาท เส้นประสาท เส้นประสาท "เขา panted ตามเขาเส้นประตาม ช่องว่างสีฟ้าแสดงให้เห็นว่าระหว่างต้นไม้ตายข้างหน้า เคยเอื้อมดึงให้สุนัข Rainsford บังคับตัวเองอยู่ไปที่ช่องว่าง เขาถึงได้ เป็นชายฝั่งทะเล ในโคเขาจะได้เห็นหินสีเทาอึมครึมของชา ยี่สิบฟุตด้านล่างเขาทะเล rumbled และ hissed Rainsford ลังเล เขาได้ยินให้สุนัข แล้วเขา leaped ไกลออกไปในทะเล. ...เมื่อทั่วไปและชุดของเขาถึงที่ทะเล Cossack ที่หยุดทำงาน บางนาที ที่เขายืนเกี่ยวกับขับสีเขียวน้ำ เขา shrugged ไหล่ของเขา แล้วเขานั่งลง เอาเครื่องดื่มบรั่นดีจากกระติกน้ำเป็นเงิน ไฟบุหรี่ และ hummed บิตจากมาดามผีเสื้อZaroff ทั่วไปมีอาหารดีเหลือเกินในร้านอาหารที่น้ำตกที่ดีของเขาคืนนั้น ด้วย เขามีขวด Pol Roger และครึ่งขวดที่แนะนำ Annoyances เล็กน้อยสองเก็บเขาจากความบันเทิงที่สมบูรณ์แบบ คือคิดว่า มันจะยากที่จะแทนที่ Ivan อื่น ๆ ได้ที่เหมืองของเขาหนีไปเขา แน่นอน อเมริกันที่ไม่ได้เล่นเกม - ดังนั้น ความคิดทั่วไปเป็นเขาลิ้มรสเหล้าหลังอาหารของเขา ในไลบรารีของเขา เขาอ่าน ปลอบตัวเอง จากงานของจักรพรรดิ ที่สิบ เขาก็ขึ้นไปห้องนอนของเขา เขาก็เหนื่อยโอชะ เขากล่าวกับตัวเอง เป็นเขาล็อคตัวเองใน มีแสงจันทร์น้อย ดังนั้น ก่อนที่จะเปิดไฟของเขา เขาเดินไปที่หน้าต่าง และมองลงไปที่ลาน เขาได้เห็นให้สุนัขที่ดี และเขาเรียก ว่า, "โชคดี อีกครั้ง, " พวกเขา แล้ว เขาเปิดไฟคน ที่มีการซ่อนตัวอยู่ในม่านเตียงนอน ยืน"Rainsford " กรีดร้องทั่วไป "วิธีของพระชื่อ คุณได้นี่""กา Rainsford กล่าวว่า "ฉันพบมันเร็วกว่าเดินผ่านป่า"ทั่วไปการดูดปากของเขา และยิ้ม "ผมขอแสดงความยินดีคุณ เขากล่าวว่า "คุณได้รับรางวัลเกม"ไม่ได้ยิ้ม Rainsford "ฉันยังสัตว์ที่เบย์ เขากล่าวว่า เสียงต่ำ เครือ "รับ Zaroff พร้อม ทั่วไป"ทั่วไปทำคันธนูของเขาดีที่สุดอย่างใดอย่างหนึ่ง "ฉันเห็น เขากล่าวว่า "สวยงาม หนึ่งของเราคือการส่ง repast สำหรับให้สุนัข อื่น ๆ จะนอนเตียงนี้ยอดเยี่ยมมาก ระวัง Rainsford " …เขาไม่ได้นอนที่เตียงดีกว่า Rainsford ตัดสินใจ

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

เส้นประสาทเส้นประสาทเส้นประสาท! "เขา panted ในขณะที่เขาวิ่งไป. ช่องว่างสีฟ้าแสดงให้เห็นระหว่างต้นไม้ที่ตายไปข้างหน้า. เคยใกล้ชิดดึงสุนัข. Rainsford บังคับตัวเองไปสู่ช่องว่างที่. เขาไปถึงมัน. มันเป็นฝั่งของทะเล . ข้ามอ่าวที่เขาจะได้เห็นหินสีเทาอึมครึมของปราสาท. ยี่สิบฟุตใต้เขาทะเลครางและ hissed. Rainsford ลังเล. เขาได้ยินเสียงสุนัข. แล้วเขากระโดดไกลออกไปในทะเล....
เมื่อทั่วไปและของเขา แพ็คมาถึงสถานที่ริมทะเลคอซแซคหยุด. สำหรับบางนาทีที่เขายืนอยู่เกี่ยวกับการขยายสีเขียวน้ำ. เขายักไหล่ของเขา. แล้วเขานั่งลงเอาเครื่องดื่มบรั่นดีจากขวดสีเงิน, ไฟบุหรี่ และฮัมบิตจากมาดามบัตเตอร์ฟลาย.
ทั่วไป Zaroff มีงานเลี้ยงอาหารค่ำที่ดีเหลือเกินในห้องรับประทานอาหารไม้ของเขาที่ดีในเย็นวันนั้น. ด้วยเขามีขวด Pol โรเจอร์ครึ่งขวด Chambertin ได้. สอง annoyances เล็กน้อยทำให้เขาจากความบันเทิงที่สมบูรณ์แบบ. หนึ่ง ก็คิดว่ามันจะเป็นเรื่องยากที่จะแทนที่อีวานที่อื่น ๆ ก็คือการที่เหยื่อของเขาได้หลบหนีเขา; แน่นอนอเมริกันไม่ได้เล่นเกม - เพื่อให้ความคิดทั่วไปในขณะที่เขาได้ลิ้มรสเหล้าหลังอาหารของเขา ในห้องสมุดของเขาที่เขาอ่านเพื่อปลอบตัวเองจากผลงานของ Marcus Aurelius ที่สิบเขาก็ขึ้นไปที่ห้องนอนของเขา เขาเป็นคนที่เหนื่อยโอชะเขากล่าวกับตัวเองในขณะที่เขาขังตัวเองอยู่ใน. มีแสงจันทร์เล็ก ๆ น้อย ๆ ดังนั้นก่อนที่จะเปิดไฟของเขาเขาเดินไปที่หน้าต่างและมองลงไปที่ลาน เขาจะได้เห็นสุนัขที่ดีและที่เขาเรียกว่า "โชคดีกว่าอีกครั้ง" ให้กับพวกเขา จากนั้นเขาก็เปิดไฟ.
ชายคนหนึ่งที่ถูกซ่อนอยู่ในผ้าม่านของเตียงได้รับการยืนอยู่ที่นั่น.
"Rainsford!" กรีดร้องทั่วไป "วิธีการในนามของพระเจ้าคุณได้รับที่นี่?"
"แล" Rainsford กล่าวว่า "ผมพบว่ามันเร็วกว่าเดินผ่านป่า."
ทั่วไปดูดลมหายใจของเขาและยิ้ม "ผมขอแสดงความยินดีกับคุณ" เขากล่าว "คุณได้รับรางวัลเกม."
Rainsford ไม่ยิ้ม "ผมยังคงสัตว์ที่อ่าว" เขากล่าวว่าในระดับต่ำสุดในเสียงแหบแห้ง "ได้รับการพร้อมพล Zaroff."
ทั่วไปทำคันธนูที่ลึกที่สุดของเขา "ผมเห็น" เขากล่าว "Splendid! หนึ่งของเราคือการให้มื้ออาหารสำหรับสุนัข. อื่น ๆ ที่จะนอนหลับอยู่บนเตียงที่ดีมาก. ในยาม Rainsford." ...
เขาไม่เคยนอนในเตียงดีกว่า Rainsford ตัดสินใจ