IntroductionIn the context of globa

Introduction
In the context of global climate change, the largest energy consumer and CO2 emitter in the world—China faces great pressure to conserve energy and cut emissions. The Chinese government has paid intense attention to climate change issues and set a series of quantitative targets related to emissions. In 2009, China announced to cut GHG (greenhouse gas) emissions per unit of GDP in 2020 by 40–45% on the basis of the 2005 level. The Twelfth Five-year Plan also set binding targets on energy conservation and emission reduction: in 2015, energy intensity will be reduced by 16% and CO2 intensity by 17% compared with 2010; non-fossil energy will take up 11.4% of primary energy consumption. To reach these goals, the government must first of all formulate smart emission reduction strategies and make wise choices in this regard.

Research topic on trade related emissions is concerned by many researchers (Zhang et al., 2013 and Ståhls et al., 2011; Wei et al., 2010). In China, export-induced CO2 emission accounts for a large part of the total emission volume, and the share keeps growing tendency. Of primary energy-related CO2 emissions, CO2 emission caused by exports took up respectively 31.02% in 1997, 30% in 2002 (Wei et al., 2010), and 47.9% in 2007 (Fan et al., 2013). In addition, during the bilateral trade with developed countries China's export-induced CO2 emission registers a great margin over that of developed countries. In 2007, Chinese exports to the U.S. added 304.75 Mt extra CO2 emission on China's part, whereas American exports to China only generated 25.53 Mt CO2 emission with a difference of 279.22 Mt which equals to 5.8% of China's total CO2 emission that year (Guo et al., 2010). So it will make great contribution for China's emission reduction to curb export-induced CO2 emission through suitable policies.

Export rebate is an important trade policy. It is the refund of product taxes, value added taxes, business taxes and special consumption taxes paid by producers or consumers in the domestic production and circulation phase. Products that enjoy export tax rebates enter the global market tax-free so as to compete with foreign products under the equal condition. In this way, export tax rebates help beef up competitiveness and generate more export revenue. Empirical research has proven that export rebates can boost exports (Chen et al., 2006 and Wang et al., 2010). Despite this, export rebates may be reduced or canceled in some situations. For instance, export rebates cuts on exports of high energy-consuming and environmentally-harmful products are common. In recent years, to promote trade pattern transformation, Chinese government has repeatedly applied this method to restrain exports as mentioned before. Back in 2007, relevant departments introduced policies to adjust or cancel export tax rebates for 2831 products, and 553 among them were high energy-consuming, resource-intensive and environmentally-harmful products. Though the economic crisis in 2008 broke off this policy, in July 2010, China again adjusted its policy unprecedentedly, canceling export tax rebates for 406 items of high energy-consuming and environmentally-harmful products, including some steel, non-ferrous metals, plastic and chemical products.

Then is export rebates adjustment an effective and feasible way to conserve energy and cut emission in China? What environmental and economic influence will be brought by canceling export rebates for high energy-consuming and environmentally-harmful products? What are the impacts of different adjustment schemes in the short and long run? As far as energy conservation and emission reduction is concerned, is export rebate adjustment better than more frequently used methods such as carbon tax? This paper places its research in the overall economic dynamic view, applies a computable general equilibrium (CGE) model to simulate different policies and answers these questions in a quantitative way. Thus the conclusions may serve as reliable references for decision-making concerning China's energy conservation and emission reduction.

Some research has been conducted on the economic impacts of China's export tax rebate policies, but most of the studies are theoretical analyses (Chen et al., 2006, Ma and Li, 2008 and Tian, 2009) or econometrics-based empirical analyses (Chen et al., 2006, Liu, 2005 and Wang et al., 2010). Theoretical analyses fail to examine the issue in quantitative ways and offer definite conclusions. Econometrics-based empirical research relies on historical data, so it is difficult to exclude the impacts of synchronous other policies. It also fails to assess social and economic impacts in an all-round way. Up till now, there are few quantitative studies on the overall economic and social impacts of adjusting export rebates policies. CGE model describes the interactions among different markets and institutions thus can quantitatively assess the overall economic impacts of policy adjustments.

Many researchers have used CGE model to simulate the impacts of climate policies on energy conservation and emission reduction as well as the economic and social development. The climate policies studied include energy tax (Boyd et al., 1995, Sancho, 2010 and Bor and Huang, 2010), environmental tax (Ciaschini et al., 2012), carbon tax (Lu et al., 2010 and Liang et al., 2007), carbon emission trading system (Kuik and Hofkes, 2010), carbon tariff (Hübler, 2012), policies on emission reduction technologies (Kiuila and Rutherford, 2013), etc. But few have used the model to simulate the impacts of export tax rebates on energy conservation and emission reduction and the economy in an all-round way. Chao and Chou (2001) and Chao et al. (2006) have applied CGE model to simulate how China's export rebates stimulate export, whereas this paper simulates and analyzes the actual effects of export rebates adjustment policies which are formulated in an attempt to cut emissions in Chinese practice.

The rest of this paper runs like this: the second part introduces the model and data used; the third part sets scenarios; the fourth analyzes and discusses the results of simulations; the fifth compares export tax rebates with carbon tax; and the sixth part offers conclusions and implications on related policies.

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

แนะนำในบริบทของการเปลี่ยนแปลงสภาพภูมิอากาศโลก ผู้บริโภคพลังงานที่ใหญ่ที่สุด และตัวส่ง CO2 ในโลก — จีนเผชิญแรงดันประหยัดพลังงาน และลดการปล่อยก๊าซมากขึ้น รัฐบาลจีนได้ให้ความสำคัญปัญหาการเปลี่ยนแปลงสภาพภูมิอากาศรุนแรง และกำหนดชุดของเป้าหมายเชิงปริมาณที่เกี่ยวข้องกับการปล่อย ในปี 2552 จีนประกาศตัดปล่อย GHG (ก๊าซเรือนกระจก) ต่อหน่วย GDP ใน 2020 40 – 45% ตามระดับ 2005 แผนห้าปีสิบสองยังตั้งเป้าหมายผูกพันในการลดมลพิษและอนุรักษ์พลังงาน: ใน 2015 ความเข้มของพลังงานจะลดลง 16% และความเข้มของ CO2 โดย 17% เมื่อเทียบกับ 2010 ไม่ใช่ฟอสซิลพลังงานจะขึ้น 11.4% ของปริมาณการใช้พลังงานหลัก เพื่อบรรลุเป้าหมายเหล่านี้ รัฐบาลต้องประการแรกกำหนดกลยุทธ์ลดมลพิษสมาร์ท และทำฉลาดเลือกในการนี้หัวข้อวิจัยเกี่ยวกับการค้าที่เกี่ยวข้องกับการปล่อยเกี่ยวข้อง โดยนักวิจัยจำนวนมาก (Zhang et al., 2013 และ Ståhls et al., 2011 Wei et al., 2010) ในประเทศจีน ส่งออกทำให้เกิดการปล่อยก๊าซ CO2 บัญชีสำหรับส่วนใหญ่ของปริมาณการปล่อยก๊าซทั้งหมด และเน้นหุ้นที่แนวโน้มการเติบโต ของหลักที่เกี่ยวข้องพลังงานปล่อย CO2 ปล่อยก๊าซ CO2 ที่เกิดจากการส่งออกได้ตามลำดับ 31.02% ในปี 1997, 30% ในปี 2002 (Wei et al., 2010), และ 47.9% ในปี 2007 (พัดลมร้อยเอ็ด al., 2013) นอกจากนี้ ระหว่างการค้าทวิภาคีกับประเทศที่พัฒนาแล้ว ปล่อยก๊าซ CO2 การทำให้เกิดการส่งออกของจีนทะเบียนกำไรดีกว่าของประเทศพัฒนาแล้ว ในปี 2007 จีนส่งออกไปยังสหรัฐอเมริกาเพิ่ม 304.75 Mt เพิ่ม CO2 ปล่อยก๊าซในส่วนของจีน ในขณะที่การส่งออกไปจีนอเมริกันสร้างปล่อยก๊าซ Mt CO2 25.53 มีความแตกต่างของ 279.22 เท่า Mt ซึ่งเท่ากับ 5.8% ของจีนรวม (กัว et al., 2010) ปีที่ปล่อยก๊าซ CO2 ดังนั้น มันจะทำให้สัดส่วนที่ดีสำหรับการลดการปล่อยก๊าซของจีนเพื่อลดการปล่อยก๊าซ CO2 ทำให้เกิดการส่งออกผ่านนโยบายที่เหมาะสมนโยบายการค้าที่สำคัญส่งเงินคืนได้ มีการคืนเงินภาษีผลิตภัณฑ์ มูลค่าเพิ่มภาษี ภาษีธุรกิจ และปริมาณการใช้วัสดุพิเศษภาษีชำระ โดยผู้ผลิตหรือผู้บริโภคในขั้นตอนการผลิตและการไหลเวียนภายในประเทศ ผลิตภัณฑ์ที่เพลิดเพลินกับเงินคืนภาษีส่งออกป้อนตลาดโลกปลอดภาษีเพื่อแข่งขันกับสินค้าต่างประเทศภายใต้เงื่อนไขเท่า ด้วยวิธีนี้ เงินคืนช่วยให้เนื้อค่าศักยภาพในการแข่งขัน และสร้างเพิ่มเติมภาษีส่งออกส่งออกรายได้ ผลการวิจัยได้พิสูจน์ว่า ส่งเงินคืนสามารถเพิ่มการส่งออก (Chen et al., 2006 และวัง et al., 2010) แม้นี้ ส่งเงินคืนอาจจะลด หรือยกเลิกในบางสถานการณ์ เช่น ส่งเงินคืนตัดส่งออกของสูงพลังงาน และสิ่งแวดล้อมอันตรายผลิตภัณฑ์ทั่วไป ในปีที่ผ่านมา เพื่อส่งเสริมการค้าแบบแปลง รัฐบาลจีนได้ซ้ำ ๆ ใช้วิธีนี้ห้ามส่งออกดังกล่าวก่อน ในปี 2007 แผนกที่เกี่ยวข้องนำนโยบายการปรับปรุง หรือยกเลิกเงินคืนภาษีส่งออกสำหรับผลิตภัณฑ์ 2831 และ 553 ในหมู่พวกเขามีความสูงพลังงาน ผลิตภัณฑ์ที่ เน้นในด้านทรัพยากร และสิ่งแวดล้อมเป็นอันตราย แม้ว่าวิกฤตเศรษฐกิจในปี 2551 หยุดลงนโยบายนี้ ในเดือนกรกฎาคม 2553 พ.ศ. จีนอีกปรับนโยบาย unprecedentedly ยกเลิกเงินคืนภาษีส่งออกสำหรับสินค้า 406 สูงพลังงาน และสิ่งแวดล้อมอันตรายผลิตภัณฑ์ โลหะเหล็ก อโลหะ ผลิตภัณฑ์พลาสติก และเคมีบางอย่างแล้ว จะส่งเงินคืนปรับปรุงวิธีมีประสิทธิภาพ และเป็นไปได้ในการประหยัดพลังงาน และลดมลพิษในประเทศจีน อิทธิพลสิ่งแวดล้อม และเศรษฐกิจจะนำมาจากการยกเลิกการส่งเงินคืนสำหรับสูงพลังงาน และสิ่งแวดล้อมอันตราย ผลกระทบของแผนงานปรับปรุงต่าง ๆ ในสั้นและยาวมีอะไรบ้าง เป็นที่เกี่ยวข้อง ลดมลพิษและอนุรักษ์พลังงานจะส่งคืนปรับปรุงดีกว่าเพิ่มเติมมักใช้วิธีการเช่นภาษีคาร์บอน กระดาษนี้ทำการวิจัยในมุมมองแบบไดนามิกเศรษฐกิจโดยรวม ใช้แบบ computable สมดุลทั่วไป (CGE) เพื่อจำลองนโยบายต่าง ๆ และตอบคำถามเหล่านี้ในลักษณะเชิงปริมาณ บทสรุปจึง อาจใช้เป็นอ้างอิงที่น่าเชื่อถือสำหรับการตัดสินใจเกี่ยวกับจีนของพลังงานและลดมลพิษมีการดำเนินการวิจัยบางในผลกระทบทางเศรษฐกิจของนโยบายการคืนภาษีส่งออกของจีน แต่ส่วนใหญ่ที่ศึกษาจะวิเคราะห์ทฤษฎี (Chen et al., 2006, Ma และ Li, 2008 และ เทียน 2009) หรือ econometrics ตามผลวิเคราะห์ (Chen et al., 2006 หลิว 2005 และวัง et al., 2010) วิเคราะห์ทฤษฎีล้มเหลวในการตรวจสอบปัญหาด้วยวิธีการเชิงปริมาณ และมีบทสรุปที่แน่นอน Econometrics ตามผลวิจัยอาศัยข้อมูลประวัติ ดังนั้นจึงยากที่จะแยกผลกระทบของซิงโครนัสนโยบายอื่น ๆ มันยังล้มเหลวในการประเมินผลกระทบทางสังคม และเศรษฐกิจในทาง all-round จนถึงตอนนี้ มีบางการศึกษาเชิงปริมาณในทางเศรษฐกิจ และสังคมโดยรวมผลกระทบต่อการปรับนโยบายส่งเงินคืน แบบจำลอง CGE อธิบายการโต้ตอบระหว่างประเทศต่าง ๆ และสถาบันจึงสามารถ quantitatively ประเมินผลกระทบต่อเศรษฐกิจโดยรวมของการปรับปรุงนโยบายนักวิจัยจำนวนมากได้ใช้แบบจำลอง CGE การจำลองผลกระทบของสภาพภูมิอากาศในการลดมลพิษและอนุรักษ์พลังงานรวมทั้งพัฒนาเศรษฐกิจ และสังคม นโยบายสภาพภูมิอากาศที่ศึกษารวมภาษีพลังงาน (Boyd และ al., 1995, Sancho, 2010 และบ่อ และ หวง 2010), ภาษีสิ่งแวดล้อม (Ciaschini et al., 2012), ภาษีคาร์บอน (Lu et al., 2010 และเหลียง et al., 2007), ระบบ (Kuik และ Hofkes, 2010), การซื้อขายการปล่อยก๊าซคาร์บอนคาร์บอนภาษี (Hübler, 2012), นโยบายกับเทคโนโลยีลดมลพิษ (Kiuila และรูเทอร์ฟอร์ด 2013), เป็นต้น แต่ไม่กี่ได้ใช้แบบจำลองผลกระทบของเงินคืนภาษีส่งออกลดมลพิษและอนุรักษ์พลังงานและเศรษฐกิจในทาง all-round เจ้า และโชว (2001) และเจ้า et al. (2006) ได้ใช้แบบจำลอง CGE แสร้งว่าเงินคืนการส่งออกของจีนกระตุ้นการส่งออก ขณะนี้กระดาษจำลอง และวิเคราะห์ผลของนโยบายการปรับปรุงเงินคืนการส่งออกซึ่งมีสูตรในการพยายามที่ตัดปล่อยในทางปฏิบัติจีน จริงส่วนเหลือของเอกสารนี้ทำเช่นนี้: ส่วนที่สองแนะนำรูปแบบและข้อมูลที่ใช้ ส่วนสามตั้งสถานการณ์ สี่การวิเคราะห์ และอธิบายผลการจำลอง เปรียบเทียบห้าส่งเงินคืนภาษีกับภาษีคาร์บอน และส่วนหกมีบทสรุปและนัยในนโยบายที่เกี่ยวข้อง

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

บทนำในบริบทของการเปลี่ยนแปลงสภาพภูมิอากาศโลกที่ผู้บริโภคพลังงานที่ใหญ่ที่สุดและอีซีแอล CO2 ในโลกจีนเผชิญกับความดันที่ดีในการอนุรักษ์พลังงานและลดการปล่อยก๊าซ
รัฐบาลจีนได้ให้ความสนใจกับปัญหาที่รุนแรงเปลี่ยนแปลงสภาพภูมิอากาศและการตั้งค่าชุดของเป้าหมายเชิงปริมาณที่เกี่ยวข้องกับการปล่อยมลพิษ ในปี 2009 จีนประกาศที่จะลดก๊าซเรือนกระจก (ก๊าซเรือนกระจก) ปล่อยก๊าซเรือนกระจกต่อหน่วยของจีดีพีในปี 2020 โดย 40-45% บนพื้นฐานของระดับ 2005 แผนห้าปีสิบสองยังตั้งเป้าผูกพันการอนุรักษ์พลังงานและลดการปล่อยก๊าซในปี 2015 ความเข้มพลังงานจะลดลง 16% และความเข้ม CO2 17% เมื่อเทียบกับปี 2010 พลังงานที่ไม่ใช่ฟอสซิลจะใช้เวลาถึง 11.4% ของการใช้พลังงานหลัก . เพื่อให้บรรลุเป้าหมายเหล่านี้รัฐบาลจะต้องแรกของทั้งหมดกำหนดกลยุทธ์การลดการปล่อยมาร์ทและให้ทางเลือกที่ชาญฉลาดในเรื่องนี้หัวข้องานวิจัยเกี่ยวกับการปล่อยก๊าซที่เกี่ยวข้องกับการค้าเป็นห่วงโดยนักวิจัยหลายคน(Zhang et al, 2013 และStåhls et al, 2011.. Wei et al., 2010) ในประเทศจีนส่งออกที่เกิดขึ้นบัญชีการปล่อยก๊าซ CO2 สำหรับส่วนใหญ่ของการปล่อยก๊าซเรือนกระจกปริมาณรวมและส่วนแบ่งการช่วยให้แนวโน้มการเจริญเติบโต ของพลังงานที่เกี่ยวข้องกับหลักการปล่อย CO2 การปล่อยก๊าซ CO2 ที่เกิดจากการส่งออกเอาขึ้นตามลำดับ 31.02% ในปี 1997 เป็น 30% ในปี 2002 (Wei et al., 2010) และ 47.9% ในปี 2007 (Fan et al., 2013) นอกจากนี้ในระหว่างการค้าทวิภาคีกับประเทศที่พัฒนาแล้วของจีนปล่อยก๊าซ CO2 ที่เกิดขึ้นการส่งออกลงทะเบียนอัตรากำไรขั้นต้นที่ดีกว่าของประเทศที่พัฒนาแล้ว ในปี 2007 การส่งออกของจีนไปยังสหรัฐเพิ่ม 304.75 Mt การปล่อยก๊าซ CO2 เพิ่มเติมในส่วนของจีนในขณะที่การส่งออกอเมริกันไปยังประเทศจีนเท่านั้นที่สร้างขึ้น 25.53 Mt การปล่อยก๊าซ CO2 มีความแตกต่างของ 279.22 Mt ซึ่งเท่ากับ 5.8% ของการปล่อยก๊าซ CO2 รวมของจีนในปีนั้น (Guo และ al., 2010) ดังนั้นมันจะทำให้ผลงานที่ดีสำหรับการลดการปล่อยก๊าซของจีนเพื่อลดการปล่อยก๊าซ CO2 การส่งออกที่เกิดขึ้นผ่านนโยบายที่เหมาะสม. คืนการส่งออกเป็นนโยบายการค้าที่สำคัญ มันเป็นคืนเงินภาษีผลิตภัณฑ์มูลค่าเพิ่มภาษีภาษีธุรกิจและภาษีการบริโภคเป็นพิเศษที่จ่ายโดยผู้ผลิตหรือผู้บริโภคในการผลิตในประเทศและเฟสไหลเวียน ผลิตภัณฑ์ที่เพลิดเพลินกับการคืนภาษีส่งออกป้อนปลอดภาษีตลาดโลกเพื่อแข่งขันกับสินค้าต่างประเทศภายใต้เงื่อนไขที่เท่าเทียมกัน ด้วยวิธีนี้การคืนภาษีส่งออกเนื้อช่วยในการแข่งขันและสร้างรายได้การส่งออกมากขึ้น การวิจัยเชิงประจักษ์ได้พิสูจน์แล้วว่าการส่งออกจะได้ส่วนลดเพิ่มการส่งออก (Chen et al., 2006 และวัง et al., 2010) อย่างไรก็ตามเรื่องนี้ส่วนลดการส่งออกอาจจะลดลงหรือยกเลิกในบางสถานการณ์ ยกตัวอย่างเช่นตัดส่วนลดในการส่งออกการส่งออกสูงใช้พลังงานและผลิตภัณฑ์ที่เป็นอันตรายต่อสิ่งแวดล้อมเป็นเรื่องธรรมดา ในปีที่ผ่านมาเพื่อส่งเสริมการเปลี่ยนแปลงรูปแบบการค้ารัฐบาลจีนได้ใช้วิธีนี้ซ้ำ ๆ เพื่อยับยั้งการส่งออกดังกล่าวก่อน ย้อนกลับไปในปี 2007 หน่วยงานที่เกี่ยวข้องแนะนำนโยบายที่จะปรับหรือยกเลิกการคืนภาษีส่งออกผลิตภัณฑ์ 2831 และ 553 ในหมู่พวกเขาบริโภคพลังงานสูงทรัพยากรมากและสินค้าที่เป็นอันตรายต่อสิ่งแวดล้อม แม้ว่าวิกฤตเศรษฐกิจในปี 2008 แตกออกนโยบายนี้ในเดือนกรกฎาคมปี 2010 ประเทศจีนมีการปรับอีกครั้งนโยบายไม่เคยมียกเลิกการคืนภาษีส่งออก 406 รายการที่ใช้พลังงานสูงและผลิตภัณฑ์ที่เป็นมิตรต่อสิ่งแวดล้อมที่เป็นอันตรายรวมทั้งเหล็กบางโลหะที่ไม่ใช่เหล็กพลาสติก และผลิตภัณฑ์เคมี. จากนั้นคือการปรับการส่งออกส่วนลดวิธีที่มีประสิทธิภาพและเป็นไปได้เพื่อการอนุรักษ์พลังงานและตัดการปล่อยก๊าซในประเทศจีน? สิ่งที่มีอิทธิพลต่อสิ่งแวดล้อมและเศรษฐกิจจะถูกนำโดยการยกเลิกส่วนลดสำหรับการส่งออกการบริโภคพลังงานสูงและผลิตภัณฑ์ที่เป็นอันตรายต่อสิ่งแวดล้อม? สิ่งที่เป็นผลกระทบจากการปรับรูปแบบที่แตกต่างกันในระยะสั้นและระยะยาว? เท่าที่การอนุรักษ์พลังงานและลดการปล่อยก๊าซเป็นห่วงการปรับเงินคืนการส่งออกจะดีกว่าวิธีการที่ใช้บ่อยครั้งมากขึ้นเช่นการเก็บภาษีคาร์บอน? กระดาษนี้สถานที่การวิจัยในมุมมองแบบไดนามิกทางเศรษฐกิจโดยรวมใช้ดุลยภาพทั่วไปคำนวณ (CGE) รูปแบบการจำลองนโยบายที่แตกต่างและตอบคำถามเหล่านี้ในทางเชิงปริมาณ ดังนั้นข้อสรุปที่อาจใช้การอ้างอิงที่เชื่อถือได้สำหรับการตัดสินใจเกี่ยวกับการอนุรักษ์พลังงานของจีนและลดการปล่อยก๊าซ. งานวิจัยบางคนได้รับการดำเนินการเกี่ยวกับผลกระทบทางเศรษฐกิจของประเทศจีนนโยบายการคืนภาษีส่งออก แต่ส่วนใหญ่ของการศึกษาที่มีการวิเคราะห์เชิงทฤษฎี (Chen et al., 2006 แม่และหลี่, 2008 และ Tian 2009) หรือเศรษฐตามการวิเคราะห์เชิงประจักษ์ (Chen et al., 2006, หลิวปี 2005 และวัง et al., 2010) การวิเคราะห์เชิงทฤษฎีล้มเหลวในการตรวจสอบปัญหาในรูปแบบเชิงปริมาณและนำเสนอข้อสรุปที่แน่นอน การวิจัยเชิงประจักษ์เศรษฐมิติที่ใช้ขึ้นอยู่กับข้อมูลทางประวัติศาสตร์จึงเป็นเรื่องยากที่จะไม่รวมผลกระทบจากนโยบายอื่น ๆ ซิงโคร นอกจากนี้ยังล้มเหลวในการประเมินผลกระทบทางเศรษฐกิจและสังคมในทางที่ทุกรอบ จนถึงขณะนี้มีการศึกษาเชิงปริมาณน้อยในผลกระทบทางเศรษฐกิจและสังคมโดยรวมของการปรับนโยบายการคืนเงินการส่งออก รูปแบบ CGE อธิบายถึงการมีปฏิสัมพันธ์ในตลาดที่แตกต่างกันและสถาบันการศึกษาเชิงปริมาณจึงสามารถประเมินผลกระทบทางเศรษฐกิจโดยรวมของการปรับเปลี่ยนนโยบาย. นักวิจัยหลายคนมีรูปแบบที่ใช้ CGE เพื่อจำลองผลกระทบจากสภาพภูมิอากาศที่นโยบายการอนุรักษ์พลังงานและลดการปล่อยก๊าซเช่นเดียวกับการพัฒนาทางเศรษฐกิจและสังคม นโยบายการเปลี่ยนแปลงสภาพภูมิอากาศการศึกษารวมภาษีพลังงาน (บอยด์ et al., 1995, โช, ปี 2010 และบและหวาง 2010) ภาษีสิ่งแวดล้อม (Ciaschini et al., 2012) การเก็บภาษีคาร์บอน (Lu et al., 2010 และเหลียง, et al ., 2007) ระบบการซื้อขายการปล่อยก๊าซคาร์บอนไดออกไซด์ (Kuik และ Hofkes 2010) อัตราภาษีคาร์บอน (Hubler 2012) นโยบายเกี่ยวกับเทคโนโลยีลดการปล่อยก๊าซ (Kiuila และรัทเธอร์ 2013) ฯลฯ แต่ไม่กี่ได้ใช้รูปแบบการจำลองผลกระทบ ของการคืนภาษีส่งออกในการอนุรักษ์พลังงานและลดการปล่อยก๊าซและเศรษฐกิจในทางที่ทุกรอบ และเจ้าโจว (2001) และเจ้า et al, (2006) ได้นำมาใช้รูปแบบ CGE เพื่อจำลองวิธีการคืนเงินการส่งออกของจีนกระตุ้นการส่งออกในขณะที่บทความนี้จำลองและวิเคราะห์ผลกระทบที่เกิดขึ้นจริงของนโยบายการปรับการส่งออกการคืนเงินที่มีสูตรในความพยายามที่จะลดการปล่อยก๊าซในทางปฏิบัติจีน. ส่วนที่เหลือของบทความนี้ทำงานเช่น นี้ส่วนที่สองนำเสนอรูปแบบและข้อมูลที่ใช้; ส่วนที่สามชุดสถานการณ์; วิเคราะห์ที่สี่และกล่าวถึงผลของการจำลอง; ห้าเปรียบเทียบการคืนภาษีส่งออกที่มีการเก็บภาษีคาร์บอน; และเป็นส่วนหนึ่งที่หกมีข้อสรุปและผลกระทบเกี่ยวกับนโยบายที่เกี่ยวข้อง

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

บทนำ
ในบริบทของการเปลี่ยนแปลงภูมิอากาศโลก , พลังงานที่ใหญ่ที่สุดของผู้บริโภค และอีซี CO2 ในโลกจีนเผชิญความดันที่ดีเพื่อการอนุรักษ์พลังงานและลดการปล่อยก๊าซ . รัฐบาลจีนได้ให้ความสนใจกับปัญหาสภาพภูมิอากาศเปลี่ยนแปลงที่รุนแรงและการตั้งค่าชุดของเป้าหมายปริมาณการปล่อยก๊าซเรือนกระจก ในปี 2009จีนประกาศลดการปล่อยก๊าซเรือนกระจก ( ก๊าซเรือนกระจก ) ต่อหน่วยของ GDP ในปี 2020 โดย 40 – 45 % บนพื้นฐานของปี 2005 ระดับ 12 ห้าปีแผนยังกำหนดเป้าหมายในการอนุรักษ์พลังงานและลดการปล่อยใน 2015 , ความเข้มพลังงานจะลดลง 16% และ 17% เมื่อเทียบกับความเข้มของ CO2 โดย 2010 ; พลังงานฟอสซิลไม่จะใช้เวลาถึง 11.4% ของการบริโภคพลังงานหลักเพื่อให้บรรลุเป้าหมายเหล่านี้ รัฐบาลจะต้องแรกของทั้งหมดวางกลยุทธ์การลดมลพิษและสร้างทางเลือกที่ฉลาด ฉลาดในเรื่องนี้

หัวข้อวิจัยด้านการค้าที่เกี่ยวข้องกับการ เกี่ยวข้อง โดยนักวิจัยหลาย ( Zhang et al . , 2013 และเซนต์ปี HLS et al . , 2011 ; Wei et al . , 2010 ) ในประเทศจีน , การส่งออกและการปล่อย CO2 บัญชีสำหรับส่วนใหญ่ของปริมาณการปล่อยรวมหุ้นยังคงเติบโตและแนวโน้ม ของการปล่อยก๊าซ CO2 ที่เกี่ยวข้องกับพลังงานปฐมภูมิ คาร์บอนไดออกไซด์ที่เกิดจากการส่งออกไปตามลำดับ 31.02 % ในปี 1997 30% ในปี 2002 ( Wei et al . , 2010 ) และ 47.9 % ในปี 2007 ( พัดลม et al . , 2013 ) นอกจากนี้ ในระหว่างการค้าทวิภาคีกับประเทศพัฒนา การปล่อยก๊าซคาร์บอนไดออกไซด์จากการส่งออกของจีนรีจิสเตอร์ขอบที่ดีกว่าที่ของประเทศที่พัฒนาแล้ว ใน 2007จีนส่งออกไปยังสหรัฐฯ เพิ่ม 304.75 ตันเพิ่มคาร์บอนไดออกไซด์ในส่วนของจีน ในขณะที่การส่งออกไปจีนเพียง 2.75 อเมริกันสร้างการปล่อยก๊าซ CO2 MT กับความแตกต่างของ 279.22 ตัน ซึ่งเท่ากับ 5.8% ของประเทศจีนรวมคาร์บอนไดออกไซด์ในปีนั้น ( Guo et al . , 2010 ) เพื่อจะให้การสนับสนุนที่ดีสำหรับการลดการส่งออกของจีนลดลงเพื่อกระตุ้นการปลดปล่อยก๊าซคาร์บอนไดออกไซด์ผ่านนโยบายที่เหมาะสม .

ให้การส่งออกเป็นนโยบายการค้าที่สำคัญ มันคือเงินภาษีของผลิตภัณฑ์มูลค่าเพิ่มภาษีธุรกิจ , ภาษีและภาษีการบริโภคพิเศษจ่ายโดยผู้ผลิต หรือผู้บริโภคในการผลิตภายในประเทศ และระยะการไหลเวียน ผลิตภัณฑ์ที่เพลิดเพลินกับการคืนภาษีส่งออกป้อนตลาดทั่วโลก ทั้งนี้ เพื่อแข่งขันกับสินค้าต่างประเทศ ภายใต้เงื่อนไขที่เท่าเทียมกัน ในวิธีนี้