CMC colour differenceA single numbe

CMC colour difference

A single number colour difference, as provided by E*, is obviously desirable, but it has been shown to have some weaknesses, due to the fact that it applies equal weighting to all three attributes of the colour. In practice, we are more likely to accept a greater difference in lightness than hue. To overcome some of these limitation, an alternative colour difference formula was published by the British Standard Institution (BSI) in 1988, referred to as the CMC (1:c). This is based on work carried out by the Colour Measurement committee (CMC) of the Society of Dyers and Colourists. It is not, at this stage, widely used in the printing industry. The (1:c) is substituted with two numbers as weighting factor for lightness (1) and chroma (c) to improve the correlation with visual perception. The CMC colour difference is then quoted as CMC (2:1), the numbers being the weighting factors.


COLOUR MEASURING INSTRUMENTS

Up until now we have been concerned with how to define colour using the CIE standards, but to make the actual measurement we require a means of evaluating the reflected light from the sample. To be more specific, we need to measure and determine the tristimulus value (X,Y and Z). This can be done using a spectrophotometer or a tristimulus colorimeter. Although both instruments can provide the tristimulus value, the manner in which they do this is quite different.
The spectrophotometer determines the proportion of light reflected from the sample in discrete wavelengths throughout the visible spectrum, at 5, 10 or 20 nm intervals depending on the spectrophotometer to provide

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

แตกต่างของสี cmc

จำนวนความแตกต่างเดียวสีตามที่ * e, เป็นที่พึงปรารถนาอย่างเห็นได้ชัด แต่มันก็แสดงให้เห็นว่ามีจุดอ่อนบางอย่างเนื่องจากข้อเท็จจริงที่ว่ามันใช้น้ำหนักเท่ากันทั้งสามคุณสมบัติของสี ในทางปฏิบัติเรามีแนวโน้มที่จะยอมรับความแตกต่างที่มากขึ้นในความสว่างกว่าสี ที่จะเอาชนะบางส่วนของข้อ จำกัด เหล่านี้สีสูตรทางเลือกที่แตกต่างกันได้รับการตีพิมพ์โดยสถาบันมาตรฐานอังกฤษ (BSI) ในปี 1988 เรียกว่า CMC (1: c) นี้จะขึ้นอยู่กับการทำงานที่ดำเนินการโดยการวัดสีคณะกรรมการ (CMC) ของสังคมของย้อมและ colourists ยังไม่ได้ในขั้นตอนนี้ใช้กันอย่างแพร่หลายในอุตสาหกรรมการพิมพ์ (1:c) แทนด้วยตัวเลขสองเป็นปัจจัยถ่วงสำหรับความสว่าง (1) และสี (c) เพื่อปรับปรุงความสัมพันธ์กับการรับรู้ภาพ แตกต่างของสี cmc จะยกมานั้นก็เป็นที่ CMC (02:01) ตัวเลขเป็นปัจจัยถ่วง


เครื่องมือวัดสี

จนถึงขณะนี้เราได้รับการที่เกี่ยวข้องกับวิธีการกำหนดสีที่ใช้มาตรฐาน CIE,แต่เพื่อให้การวัดที่เกิดขึ้นจริงเราจำเป็นต้องมีวิธีการในการประเมินแสงที่สะท้อนจากกลุ่มตัวอย่าง จะเฉพาะเจาะจงมากขึ้นเราจำเป็นต้องวัดและกำหนดมูลค่า tristimulus (x, y และ z) นี้สามารถทำได้โดยใช้วัสดุหรือ colorimeter tristimulus แม้ว่าเครื่องมือทั้งสองสามารถให้ค่า tristimulus ลักษณะที่พวกเขาทำเช่นนี้แตกต่างกันมาก.
Spectrophotometer กำหนดสัดส่วนของแสงที่สะท้อนจากกลุ่มตัวอย่างในช่วงความยาวคลื่นที่ไม่ต่อเนื่องตลอดทั้งสเปกตรัมที่มองเห็น, ที่ 5, 10 หรือ 20 ช่วงนาโนเมตรทั้งนี้ขึ้นอยู่กับวัสดุที่จะให้

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

ความแตกต่างของสี CMC

เดียวเลขสีต่าง โดย E * เป็นต้องแน่นอน แต่มันได้รับการแสดงจะมีจุดอ่อนบาง เนื่องจากข้อเท็จจริงที่ว่ามีน้ำหนักเท่ากับแอตทริบิวต์ทั้งหมดที่สามของสี ในทางปฏิบัติ เรามีแนวโน้มที่จะยอมรับความต่างยิ่งกว่าเว้ เพื่อเอาชนะข้อจำกัดเหล่านี้ อย่างใดอย่างหนึ่ง สูตรผลต่างสีอื่นถูกเผยแพร่โดยอังกฤษมาตรฐานสถาบัน (BSI) ในปี 1988 อ้างถึงเป็น CMC (1:c) นี้จะขึ้นอยู่กับงานที่ดำเนินการ โดยคณะกรรมการวัดสี (CMC) ของสังคม Dyers และ Colourists ไม่ ในขั้นตอนนี้ แพร่หลายใช้ในอุตสาหกรรมการพิมพ์ (1:c) จะแทน ด้วยเลขสองเป็นน้ำหนักตัวคูณแสง (1) และ (c) ความเพื่อปรับปรุงความสัมพันธ์กับการรับรู้ภาพ ความแตกต่างสี CMC เป็นแล้วค่าเป็น CMC (2:1), หมายเลขกำลังปัจจัยน้ำหนัก


เครื่องมือวัดสี

จนถึงตอนนี้ เราได้เกี่ยวข้องกับวิธีการกำหนดสีที่ใช้มาตรฐาน CIE แต่เพื่อให้การประเมินจริง เราต้องจัดประเมินแสงสะท้อนจากตัวอย่าง เราต้องการวัด และกำหนดค่า tristimulus (X, Y และ Z) มี นี้สามารถทำได้โดยใช้เครื่องทดสอบกรดด่างเป็นหรือเครื่อง tristimulus แม้ว่าเครื่องทั้งสองสามารถให้ค่า tristimulus ลักษณะที่จะทำนี้จะค่อนข้างแตกต่างกัน
เครื่องทดสอบกรดด่างการกำหนดสัดส่วนของแสงสะท้อนจากตัวอย่างในความยาวคลื่นที่แยกกันทั้งสเปกตรัมที่มองเห็นได้ ที่ 5, 10 หรือ 20 nm ช่วงขึ้นอยู่กับเครื่องทดสอบกรดด่างให้

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

ความแตกต่างของสีความแตกต่างของสีเจ๋อห มิ

หมายเลขเดียวตามที่กำหนดไว้ในอี*เป็นที่พึงปรารถนาอย่างเห็นได้ชัดแต่ได้รับการแสดงให้มีจุดอ่อนบางส่วนได้เนื่องจากความเป็นจริงที่จะใช้จัดเก็บเท่ากับสามแอตทริบิวต์ทั้งหมดของสี ในทางปฏิบัติเรามีแนวโน้มมากขึ้นที่จะยอมรับความแตกต่างกันมากขึ้นในความเบากว่าสี ความสามารถเอาชนะข้อจำกัดเหล่านี้บางส่วนสูตรความแตกต่างของสีเป็นทางเลือกที่ได้รับการตีพิมพ์โดยบริติชมาตรฐานสถาบัน( BSI )ในปี 1988 เรียกว่าเจ๋อหมิ( 1 : C ) โรงแรมแห่งนี้คือที่ใช้งานไปได้โดยการวัดสี(เจ๋อหมิ)ของสังคมของ dyers colorists และ มันไม่ได้อยู่ในขั้นตอนนี้ใช้กันอย่างแพร่หลายในอุตสาหกรรมการพิมพ์ได้ ( 1C )จะถูกแทนที่ด้วยสองหมายเลขเป็นปัจจัยการเฉลี่ยน้ำหนักเบาสำหรับ( 1 )และ Chroma ( C )เพื่อปรับปรุงความสัมพันธ์ที่มีความเข้าใจด้านการแสดง ภาพ ความแตกต่างของสีเจ๋อหมิที่มีราคาเป็นเจ๋อหมิ( 2 : 1 )ตัวเลขที่เป็นปัจจัยขานชื่อแล้ว


สีการวัด ตราสาร

จนกระทั่งถึงตอนนี้เรามีการเกี่ยวข้องกับการกำหนดสีโดยใช้มาตรฐาน CIE ได้แต่ในการทำให้การวัดจริงที่เราต้องการ"หมายถึงการประเมินแสงสะท้อนจากตัวอย่าง มากขึ้นเราจำเป็นต้องวัดและกำหนดค่า tristimulus ( X , Y และ Z ) โรงแรมแห่งนี้สามารถทำได้โดยใช้ตรวจสอบหรือ colorimeter tristimulus ที่ แม้ว่าเครื่องมือทั้งสองจะสามารถจัดให้บริการความคุ้มค่า tristimulus ที่ลักษณะที่ทำสิ่งนี้คือค่อนข้างแตกต่าง.
ที่จะเป็นตัวกำหนดว่าจะใช้ในสัดส่วนของแสงสะท้อนจากตัวอย่างในความยาวคลื่นที่ใช้แยกต่างหากตลอดทั่วทั้งพื้นที่ย่านความถี่สามารถมองเห็นได้ที่ 5 , 10 หรือ 20 nm ในแต่ละช่วงขึ้นอยู่กับที่ใช้ในการให้ตอบแทน