Although grazing estimates derived

Although grazing estimates derived from laboratory feeding experiments must be interpreted with caution, our results suggest low exploitation of phytoplankton production by zooplankton in this system. Zooplankton densities were higher at the CHLa maximum, but community ingestion rates were low at all sites corresponding to less than 5% day−1 of the standing stock of CHLa. By comparison, a compilation of literature values yielded an average grazing rate of 31% CHLa day−1 among diverse estuaries (Murrell et al. 2002). As grazing estimates are the product of laboratory-derived per capita ingestion rates and in situ zooplankton densities, either factor could account for low values. Our estimates of zooplankton abundances were comparable to those previously reported for this system though methodological differences in sample collection complicate direct comparisons. The Chesapeake Bay Program
(CBP) monitored macrozooplankton abundance at JMS75 during 2000–2002. Their results show good agreement with our values for large-bodied animals such as Cladocerans (CBP=14.2 ind L−1; this study=11.1 ind L−1) and calanoids (CBP=1.13 ind L−1; this study=1.68 ind L−1). Differences in mesh size between these two studies (CBP=200 μm; this study=63 μm) preclude comparisons for small-bodied animals but an earlier study reported rotifer densities for this site during 1994–1995 (Park and Marshall 2000). Their
average rotifer densities (675±157 ind L−1) were greater than ours (333±67 ind L−1); however, their collection method was based on settling of whole water samples and would therefore include rotifers too small to be captured by our 63 μm net. Overall, densities reported in prior studies suggest that low grazing rates during the study period were not a result of unusually low densities.

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

แม้ว่าการประเมินที่ได้มาจากห้องปฏิบัติการทดลองให้อาหารเล็มหญ้าต้องถูกตีความ ด้วยความระมัดระวัง ผลของเราขอแนะนำประโยชน์ต่ำของแพลงก์ตอนพืชผลิต โดยแพลงตอนสัตว์ในระบบนี้ ความหนาแน่นของแพลงตอนสัตว์สูงที่สุด CHLa แต่อัตราการบริโภคของชุมชนอยู่ต่ำในไซต์ทั้งหมดที่สอดคล้องกับน้อยกว่า 5% ของหุ้นยืนของ CHLa day−1 โดยการเปรียบเทียบ การรวบรวมค่าเอกสารประกอบการให้ผลเฉลี่ยเล็มหญ้าอัตราของ day−1 CHLa 31% ในบริเวณปากแม่น้ำหลากหลาย (Murrell et al. 2002) เป็นการประเมินที่ทุ่ง ผลิตภัณฑ์ราคามาห้องปฏิบัติการบริโภคต่อหัวและความหนาแน่นของแพลงตอนสัตว์ในแหล่งกำเนิด ปัจจัยใดสามารถบัญชีสำหรับค่าต่ำ ของเราประมาณการของแพลงตอนสัตว์ร้านถูกเปรียบเทียบได้กับรายงานก่อนหน้านี้ สำหรับระบบนี้แม้ว่าความแตกต่างวิธีในการเก็บตัวอย่างซับซ้อนเปรียบเทียบโดยตรง โปรแกรม Chesapeake Bay(ผสม CBP) ตรวจสอบความอุดมสมบูรณ์ของ macrozooplankton ที่ JMS75 ระหว่าง 2000 – 2002 ผลลัพธ์แสดงข้อตกลงที่ดี มีคุณค่าสำหรับสัตว์ใหญ่คะแนนเช่น Cladocerans (ผสม CBP = 14.2 ind L−1 ศึกษานี้ = 11.1 ind L−1) และ calanoids (ผสม CBP = 1.13 ind L−1 ศึกษานี้ = 1.68 ind L−1) ความแตกต่างในตาข่ายขนาดระหว่างศึกษาเหล่านี้สอง (ผสม CBP = 200 μ m ศึกษานี้ = 63 ไมครอน) ห้ามเปรียบเทียบคะแนนเล็กสัตว์แต่การศึกษาก่อนหน้านี้รายงานความหนาแน่นของโรติเฟอร์สำหรับไซต์นี้ในระหว่างปี 1994 – 1995 (สวนและมาร์แชลล์ 2000) ของพวกเขาเฉลี่ยความหนาแน่นของโรติเฟอร์ (675±157 ind L−1) มากกว่าเรา (333±67 ind L−1); อย่างไรก็ตาม วิธีการเก็บของพวกเขาตามชำระของตัวอย่างน้ำทั้งหมด และจะดังนั้นรวม rotifers เล็กเกินไปการจับ โดยμ m เรา 63 สุทธิ โดยรวม ความหนาแน่นที่รายงานในการศึกษาล่วงหน้าแนะนำว่า ราคาทุ่งในช่วงระยะเวลาการศึกษาไม่ได้เป็นผลของความหนาแน่นต่ำผิดปกติ

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

ถึงแม้ว่าการประมาณการทุ่งเลี้ยงสัตว์ที่ได้มาจากการทดลองในห้องปฏิบัติการให้อาหารต้องตีความด้วยความระมัดระวังผลของเราขอแนะนำการใช้ประโยชน์การผลิตต่ำแพลงก์ตอนพืชโดยแพลงก์ตอนสัตว์ในระบบนี้ ความหนาแน่นของแพลงก์ตอนสัตว์สูงที่สูงสุด CHLA แต่อัตราการบริโภคในชุมชนอยู่ในระดับต่ำที่ทุกเว็บไซต์ที่สอดคล้องกับน้อยกว่า 5% วันที่ 1 ของหุ้นยืน CHLA โดยเปรียบเทียบการสะสมของค่าวรรณกรรมส่งผลให้อัตราการแทะเล็มเฉลี่ย 31% CHLA วัน 1 หมู่อ้อยที่มีความหลากหลาย (Murrell et al. 2002) ในฐานะที่เป็นประมาณการทุ่งเลี้ยงสัตว์เป็นผลิตภัณฑ์ของห้องปฏิบัติการที่ได้มาจากอัตราการบริโภคต่อหัวของประชากรและความหนาแน่นในแหล่งกำเนิดแพลงก์ตอนสัตว์ทั้งปัจจัยที่อาจบัญชีสำหรับค่าที่ต่ำ ประมาณการของเราของปริมาณแพลงก์ตอนสัตว์ถูกเปรียบเทียบกับผู้ที่รายงานก่อนหน้านี้สำหรับระบบนี้แม้ว่าความแตกต่างกับระเบียบวิธีในการเก็บตัวอย่างซับซ้อนเปรียบเทียบโดยตรง อ่าวเชสโปรแกรม
(CBP) ตรวจสอบความอุดมสมบูรณ์ macrozooplankton ที่ JMS75 ในช่วง 2000-2002 ผลของพวกเขาแสดงให้เห็นข้อตกลงที่ดีกับค่านิยมของเราสำหรับสัตว์ใหญ่ฉกรรจ์เช่นไรแดง (CBP = 14.2 IND L-1; การศึกษาครั้งนี้ = 11.1 IND L-1) และ calanoids (CBP = 1.13 IND L-1; การศึกษาครั้งนี้ = 1.68 IND L-1) ความแตกต่างในขนาดตาข่ายระหว่างทั้งสองการศึกษา (CBP = 200 ไมครอน; การศึกษาครั้งนี้ = 63 ไมครอน) ดักคอรถสำหรับสัตว์เล็กฉกรรจ์ แต่ศึกษาก่อนหน้านี้รายงานความหนาแน่นของโรติเฟอร์เว็บไซต์นี้ในช่วง 1994-1995 (Park และมาร์แชลล์ 2000) พวกเขา
มีความหนาแน่นเฉลี่ยโรติเฟอร์ (675 ± 157 IND L-1) มีค่าสูงกว่าของเรา (333 ± 67 IND L-1); แต่วิธีการเก็บรวบรวมของพวกเขาอยู่บนพื้นฐานของการตกตะกอนของตัวอย่างน้ำทั้งหมดและดังนั้นจึงจะรวมถึงโรติเฟอร์ขนาดเล็กเกินไปที่จะจับโดยสุทธิ 63 ไมครอนของเรา โดยรวม, ความหนาแน่นรายงานในการศึกษาก่อนชี้ให้เห็นว่าอัตราการแทะเล็มต่ำในช่วงระยะเวลาการศึกษาไม่ได้เป็นผลมาจากความหนาแน่นต่ำผิดปกติ

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

แม้ว่าประมาณการที่ได้จากการทดลองในห้องปฏิบัติการแทะเล็มอาหารต้องตีความด้วยความระมัดระวัง จากผลการศึกษาการผลิตแพลงก์ตอนพืชแพลงก์ตอนสัตว์ต่ำ โดยในระบบนี้ น้ำมีความหนาแน่นสูงที่ chla สูงสุด แต่อัตราการบริโภคในชุมชนต่ำที่เว็บไซต์ทั้งหมดที่น้อยกว่า 5% วัน− 1 ของหุ้นของ chla ยืน . การรวบรวมคุณค่าวรรณคดีให้ค่าเฉลี่ยอัตราการแทะเล็ม chla − 1 ระหว่างวันที่ 31 มีอ้อย ( เมอร์เริลล์ et al . 2002 ) เป็นหญ้าประมาณการผลิตภัณฑ์ ห้องปฏิบัติการ และรับประทานได้ต่อหัวอัตราในแหล่งกำเนิดสัตว์ มีทั้งปัจจัยอาจบัญชีสำหรับค่าต่ำ ประมาณการของเรามากเป็น เปรียบเทียบกับก่อนหน้านี้ abundances รายงานระบบนี้ แม้ว่าความแตกต่างวิธีการในการเก็บตัวอย่างที่ซับซ้อนการเปรียบเทียบโดยตรง โปรแกรมอ่าวเชสส( CBP ) ตรวจสอบ macrozooplankton ความอุดมสมบูรณ์ที่ jms75 ระหว่าง 2000 และ 2002 ผลของพวกเขาแสดงดีข้อตกลงกับค่านิยมของเราสำหรับสัตว์มีร่างกายขนาดใหญ่ เช่น cladocerans ( CBP = 14.2 IND L − 1 ; การศึกษา = 11.1 IND L − 1 ) และ calanoids ( CBP = 1.13 IND L − 1 ; การศึกษา = 1.68 IND L − 1 ) ความแตกต่างในขนาดตาข่ายระหว่างทั้งสองศึกษา ( CBP = 200 μ M ; การศึกษา = 63 μ M ) ดักคอเปรียบเทียบสัตว์ร่างกายเล็ก แต่การศึกษาก่อนหน้านี้รายงานกลุ่ม ) สำหรับเว็บไซต์นี้ ระหว่างปี พ.ศ. 2537 - 2538 ( สวนสาธารณะและมาร์แชล 2000 ) ของพวกเขาความหนาแน่นเฉลี่ยของโรติเฟอร์ ( 675 ± 157 IND L − 1 ) มากกว่าเรา ( 333 ± 67 IND L − 1 ) ; แต่วิธีคอลเลกชันของพวกเขาขึ้นอยู่กับการจ่ายเงินของตัวอย่างน้ำทั้งหมด และจึง ได้แก่ โรติเฟอร์ขนาดเล็กเกินไปที่จะถูกจับโดยของเรา 63 μ M สุทธิ โดยมีรายงานในการศึกษาก่อนว่าต่ำทุ่งเลี้ยงสัตว์อัตราในช่วงที่ศึกษาได้ผลของความหนาแน่นต่ำผิดปกติ