1 IntroductionDecentralisation and

1 Introduction
Decentralisation and participation ought to gain momentum when promoted at the same time.
Yet, the cause and effects of the interdependence between decentralization and participation is
highly debated. Obviously, decentralization does not take place in an institutional vacuum. It
happens in an institutional environment that either enables or hinders political participation
(Geppert et al. 2002). While there is a considerable body of literature on (1) rural
decentralization, (2) farmers’ participation and (3) enabling institutions, studies that embrace
these three fields are rather scarce. Furthermore, the causes and effects of these single
dimensions are often intermingled. Hence, as pointed out by Smoke (2003) they are integrated
and must be considered together. The fundamental question is whether it is possible to design
a top down decentralization process that allows participation to become reality in a way that it
actually impacts rural institutions, or if the problem lies in the political economy inherent
already in the motivation for the decentralization reform? Thus, we will particularly take into
account the objective of government to decentralize.
The Thai decentralization process in the last two decades has brought about a massive change
in the central-local administrative relationship and is still ongoing (Nagai et al. 2008).
Thailand has decentralized important duties and responsibilities of administrative bodies and
created, for instance, new local administrative bodies the Tambon Administrative
Organization (TAO). The decentralization processes in Thailand is understood as politically
imposed institutional change to create options for local political participation. The positive
arguments for decentralization policies should be qualified for the Thai context at least once.
Even if the decentralization process had been laid out perfectly in its design to allow for
participation, there might still be endogenous cultural and social factors that hinder
participation. The question appears whether the decentralization and formally implemented
rules could lead to political participation at all?

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

1 บทนำ
การกระจายอำนาจและการมีส่วนร่วมควรจะได้รับโมเมนตัมเมื่อการเลื่อนในเวลาเดียวกัน.
ยังสาเหตุและผลกระทบของการพึ่งพาอาศัยกันระหว่างการกระจายอำนาจและการมีส่วนร่วมเป็นที่ถกเถียงกันอย่างมาก
เห็นได้ชัดว่าการกระจายอำนาจไม่ได้เกิดขึ้นในสุญญากาศสถาบัน มัน
เกิดขึ้นในสภาพแวดล้อมของสถ​​าบันที่ทั้งช่วยหรือเป็นอุปสรรคต่อการมีส่วนร่วมทางการเมือง
(Geppert et al, 2002.) ในขณะที่มีตัวสำคัญของวรรณกรรมเมื่อ (1) การกระจายอำนาจ
ชนบท (2) การมีส่วนร่วมของเกษตรกรและ (3) การเปิดโอกาสให้สถาบันการศึกษาที่โอบกอด
ทั้งสามสาขาที่ค่อนข้างหายาก นอกจากนี้สาเหตุและผลกระทบของการเหล่านี้ขนาดเดียว
ผสมมักจะ จึงเป็นแหลมออกมาจากควัน (2003) พวกเขามีการบูรณาการ
และต้องนำมาพิจารณาร่วมกันคำถามพื้นฐานคือว่ามันเป็นไปได้ในการออกแบบ
บนลงล่างกระบวนการที่ช่วยให้การกระจายอำนาจการมีส่วนร่วมที่จะกลายเป็นความเป็นจริงในทางที่มัน
จริงส่งผลกระทบต่อสถาบันในชนบทหรือในกรณีที่มีปัญหาอยู่ในระบบเศรษฐกิจการเมืองโดยธรรมชาติ
แล้วในแรงจูงใจในการ การปฏิรูปการกระจายอำนาจ? ดังนั้นเราโดยเฉพาะอย่างยิ่งจะนำเข้า
บัญชีวัตถุประสงค์ของรัฐบาลในการกระจายอำนาจ.
กระบวนการการกระจายอำนาจของไทยในช่วงสองทศวรรษที่ผ่านมาได้นำเกี่ยวกับการเปลี่ยนแปลง
มากในความสัมพันธ์ของการบริหารส่วนกลางท้องถิ่นและยังคงต่อเนื่อง (Nagai et al., 2008).
ประเทศไทยมีอิสระในการปฏิบัติหน้าที่ที่สำคัญ และความรับผิดชอบของการบริหารร่างกายและนี้ถูกสร้างขึ้นตัวอย่างเช่นใหม่การบริหารร่างกายในพื้นที่องค์การบริหารส่วนตำบล
องค์กร (เต่า) กระบวนการกระจายอำนาจในประเทศไทยเป็นที่เข้าใจกันว่าเป็นเรื่องการเมืองการเปลี่ยนแปลงทางสถาบัน
บังคับเรียกเก็บนี้เพื่อสร้างตัวเลือกสำหรับการมีส่วนร่วมทางการเมืองท้องถิ่น ข้อโต้แย้ง
ในเชิงบวกสำหรับนโยบายการกระจายอำนาจควรจะมีคุณสมบัติสำหรับบริบทไทยอย่างน้อยหนึ่งครั้ง.
แม้ว่าขั้นตอนการกระจายอำนาจที่ได้รับการวางอย่างลงตัวในการออกแบบเพื่อให้สามารถมีส่วนร่วม
มียังอาจจะมีปัจจัยทางวัฒนธรรมและสังคมภายนอกที่เป็นอุปสรรคต่อการมีส่วนร่วม
คำถามปรากฏว่าการกระจายอำนาจและดำเนินการอย่างเป็นทางการ
กฎอาจนำไปสู่​​การมีส่วนร่วมทางการเมืองได้ทั้งหมดหรือไม่

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

แนะนำ 1
Decentralisation และมีส่วนร่วมควรจะได้รับโมเมนตัมเมื่อในเดียวกันเวลา
ยัง สาเหตุและผลของความขึ้นต่อกันระหว่างการมีส่วนร่วมและกระจายอำนาจการแพร่กระจายเป็น
ยังคงสูงขึ้น อย่างชัดเจน กระจายอำนาจการแพร่กระจายไม่เกิดในสุญญากาศเป็นสถาบัน มัน
เกิดขึ้นในสภาพแวดล้อมสถาบันที่เปิดใช้งาน หรือมีส่วนร่วมทางการเมืองทำ
(Geppert et al. 2002) ในขณะที่มีเป็นตัวอย่างของวรรณกรรม (1) ชนบท
กระจายอำนาจการแพร่กระจาย, (2) เกษตรกรมีส่วนร่วม และ (3) การเปิดใช้งาน สถาบัน ศึกษาที่โอบกอด
สามฟิลด์เหล่านี้จะค่อนข้างหายาก นอกจากนี้ สาเหตุและผลกระทบเหล่านี้เดียว
มักมี intermingled ขนาดนั้น ดังนั้น ตามที่ชี้ให้เห็น โดยควัน พวกเขา (2003) รวม
และต้องพิจารณาร่วมกัน คำถามพื้นฐานคือ ไม่ว่าจะเป็นไปได้ที่จะออกแบบ
ด้านบนลงกระบวนการกระจายอำนาจการแพร่กระจายที่อนุญาตให้มีส่วนร่วมจะกลายเป็น จริงในทาง
จริง ผลกระทบสถาบันชนบท หรือปัญหาอยู่ในระบบเศรษฐกิจการเมืองโดยธรรมชาติ
อยู่ในแรงจูงใจในการปฏิรูปการกระจายอำนาจการแพร่กระจาย ดังนั้น เราจะโดยเฉพาะอย่างยิ่งนำไป
บัญชีวัตถุประสงค์ของรัฐบาลการ decentralize.
ที่ไทยมีนำกระบวนการกระจายอำนาจการแพร่กระจายในทศวรรษที่สองเกี่ยวกับการเปลี่ยนแปลงขนาดใหญ่
ในกลางท้องถิ่นดูแลความสัมพันธ์และยังคงต่อเนื่อง (Nagai et al. 2008) .
ไทยมีแบบกระจายศูนย์สำคัญหน้าที่ความรับผิดชอบดูแลร่างกาย และ
สร้างขึ้น เช่น ปกครองท้องถิ่นใหม่ bodies ตำบลจัดการ
องค์กร (เต่า) เข้าใจกระบวนการกระจายอำนาจการแพร่กระจายในประเทศไทยทางการเมืองเป็น
บังคับเปลี่ยนแปลงสถาบันเพื่อสร้างตัวเลือกสำหรับการมีส่วนร่วมทางการเมืองท้องถิ่น ในแง่บวก
อาร์กิวเมนต์สำหรับนโยบายกระจายอำนาจการแพร่กระจายควรคุณสมบัติในบริบทไทยที่.
แม้ว่าการกระจายอำนาจการแพร่กระจายมีการวางอย่างสมบูรณ์ในการออกแบบเพื่อให้
เข้าร่วม มีอาจยังคงมี endogenous ทางวัฒนธรรมสังคม และปัจจัยที่ขัดขวางการ
เข้าร่วม คำถามปรากฏว่าการกระจายอำนาจการแพร่กระจาย และดำเนินการอย่างเป็นกิจจะลักษณะ
กฎอาจนำไปสู่การมีส่วนร่วมทางการเมืองเลย?

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

1 การแนะนำ
การมีส่วนร่วมและการกระจายอำนาจนั้นควรจะได้รับแรงเมื่อได้รับการส่งเสริมการลงทุนในช่วงเวลาเดียวกันกับที่.
ยังทำให้และผลของไปเป็นสมมุติฐานที่ระหว่างการมีส่วนร่วมและการกระจายอำนาจจะถกเถียงกัน
ซึ่งจะช่วยได้ เห็นได้ชัดว่าการกระจายอำนาจไม่ได้จะเกิดขึ้นในเครื่องดูดฝุ่นสถาบัน
ซึ่งจะช่วยให้เกิดขึ้นในระบบสถาบันที่ทั้งเปิดหรือขัดขวางการมีส่วนร่วมทางการเมือง
( geppert et al . 2002 ) ในขณะที่ยังมีตัวค่อนข้างมากที่ของเอกสารในการมีส่วนร่วมของ( 1 )ในชนบท
การกระจายอำนาจ( 2 )เกษตรกรและ( 3 )การเปิดใช้งานการกำกับสถาบันการเงินการศึกษาที่ถูกโอบล้อมไปด้วย
สามฟิลด์เหล่านี้เป็นของหายากมาก ยิ่งไปกว่านั้นยังส่งผลกระทบต่อและจะทำให้ของเดี่ยว
ซึ่งจะช่วยขนาดนี้มีวุ่นบ่อยครั้ง ดังนั้นจึงเป็นชี้ให้เห็นโดยแบบปลอดบุหรี่( 2003 )จะเป็นแบบอินทิเกรต
และจะต้องได้รับการพิจารณาให้เข้าด้วยกันคำถามพื้นฐานที่มีไม่ว่าจะเป็นไปได้ในการออกแบบ
ซึ่งจะช่วยให้การกระจายอำนาจด้านบนลงมาดำเนินการที่ช่วยให้การเข้ามีส่วนร่วมในการเป็นความจริงในทางที่เป็นจริงๆ
ซึ่งจะช่วยลดผลกระทบต่อสถาบันการเงินในชนบทหรือหากเกิดปัญหาที่ทอดตัวอยู่ใน ภาวะ เศรษฐกิจการเมืองที่มีมาแต่กำเนิด
อยู่แล้วในแรงบันดาลใจให้เกิดการปฏิรูปการกระจายอำนาจที่ ดังนั้นเราจึงจะนำไปตอบแทน
โดยเฉพาะบัญชีโดยมีวัตถุประสงค์ของรัฐบาลให้การกระจายอำนาจ decentralize.process ไทย
ในสองทศวรรษที่ผ่านมาได้นำการเปลี่ยนแปลงขนาดใหญ่
ซึ่งจะช่วยในความสัมพันธ์ศาลปกครองกลางในท้องถิ่นและยังคงอยู่อย่างต่อเนื่อง( nagai et al . 2008 )..
ประเทศไทยมีระบบกระจายจากศูนย์กลางและความรับผิดชอบต่อหน้าที่ที่สำคัญของหน่วยงานทางปกครองและ
ซึ่งจะช่วยสร้างขึ้นสำหรับตัวอย่างเช่นองค์กรปกครองท้องถิ่นใหม่บริหารส่วนตำบล
องค์กร(เต่า). กระบวนการการกระจายอำนาจในประเทศไทยมีความเข้าใจกันเป็นเรื่องทางการเมือง
เปลี่ยนสถาบันกำหนดไว้เพื่อสร้างทางเลือกสำหรับการมีส่วนร่วมทางการเมืองการท้องถิ่น ในเชิงบวก
อาร์กิวเมนต์ที่สำหรับนโยบายการกระจายอำนาจจะต้องมีการตรวจสอบคุณสมบัติสำหรับบริบทไทยที่อย่างน้อยหนึ่งครั้ง.
แม้ว่ากระบวนการการกระจายอำนาจที่ได้รับการออกมาอย่างสมบรูณ์แบบในการออกแบบที่จะอนุญาตให้สำหรับ
การมีส่วนร่วมอาจจะมีปัจจัยทางวัฒนธรรมและสังคมเองในระยะยาวที่เป็นอุปสรรค
การมีส่วนร่วมยัง คำถามที่จะปรากฏขึ้นไม่ว่าการกระจายอำนาจอย่างเป็นทางการและได้นำไปใช้
กฎไม่สามารถนำไปสู่การมีส่วนร่วมทางการเมืองการที่ทั้งหมดหรือไม่?