Dimensions of organizational cultur

Dimensions of organizational culture
Organizational culture has been evaluated along many dimensions and this has
resulted in models and theories which are conceptually different but fundamentally
similar (Yiing and Ahmad, 2009). Several typologies have thus been developed to
understand the concept of organizational culture. In the Malaysian context, researchers
have used several typologies/dimensions of organizational culture. For instance,
Rashid, et al. (2004) used Goffee and Jones’ (1998) framework, Yiing and Ahmad (2009)
used Wallach’s (1983) typology, while Abdullah (1992) used the famous typology by
Hofstede (1980), Sambasivan and Yen (2010) used Organizational Culture Assessment
Instrument (OCAI) developed by Quinn and Rohrbaugh (1983) while the instrument
used by Asmawi and Mohan (2010) was adapted from Dennison Organizational
Culture Survey (Denison and Neale, 1996) and Innovation Mini Audit (Wycoff and
Hattori, 2004).

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

มิติของวัฒนธรรมองค์กร
วัฒนธรรมองค์กรที่ได้รับการประเมินตามหลายมิติและนี้ได้
ส่งผลให้ในรูปแบบและทฤษฎีที่มีแนวคิดที่แตกต่างกัน แต่พื้นฐาน
คล้ายกัน (Yiing และอาหมัด 2009) หลาย typologies จึงได้รับการพัฒนาขึ้นเพื่อ
เข้าใจแนวคิดของวัฒนธรรมองค์กร ในบริบทมาเลเซียนักวิจัย
ได้ใช้หลาย typologies / มิติของวัฒนธรรมองค์กร ยกตัวอย่างเช่น
Rashid, et al (2004) ที่ใช้ Goffee และโจนส์ (1998) กรอบ Yiing และอาหมัด (2009)
ใช้วัลลักของ (1983) การจำแนกประเภทในขณะที่อับดุลลาห์ (1992) ใช้การจำแนกประเภทที่มีชื่อเสียงโดย
Hofstede (1980) Sambasivan และเยน (2010) ที่ใช้ในวัฒนธรรมองค์กร การประเมิน
ตราสาร (OCAI) พัฒนาโดยควินน์และ Rohrbaugh (1983) ในขณะที่ตราสารที่
ใช้โดย Asmawi และโมฮัน (2010) ดัดแปลงมาจากเดนนิสสันองค์กร
วัฒนธรรมการสำรวจ (เดนิสันและ Neale, 1996) และนวัตกรรม Mini ตรวจสอบ (Wycoff และ
ฮัตโตริ, 2004)

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

มิติของวัฒนธรรมองค์กรวัฒนธรรมองค์การมีหลายมิติ และมีการประเมินตามส่งผลให้รูปแบบและทฤษฎี ซึ่งมีแนวคิดที่แตกต่างกัน แต่ภาระที่คล้ายคลึงกัน ( และ yiing Ahmad , 2009 ) จึงถูกพัฒนาขึ้นหลายรูปแบบมีเข้าใจแนวคิดของวัฒนธรรมองค์กร ในบริบทของมาเลเซีย นักวิจัยมีการใช้หลายรูปแบบ / ขนาดของวัฒนธรรมองค์กร สำหรับอินสแตนซ์ราชิด , et al . ( 2004 ) และใช้ goffee โจนส์ ( 1998 ) และกรอบ yiing อาหมัด ( 2009 )ใช้ วอลแลช ( 1983 ) และในขณะที่อับดุลลาห์ ( 1992 ) ใช้แบบที่มีชื่อเสียงโดยฮอฟสติด ( 1980 ) , sambasivan และเยน ( 2010 ) ใช้วัฒนธรรมองค์กรการประเมินเครื่องดนตรี ( ocai ) ที่พัฒนาโดยควินน์และ rohrbaugh ( 1983 ) ในขณะที่เครื่องมือและใช้ asmawi Mohan ( 2010 ) ถูกดัดแปลงจากภูมิภาคองค์การการสำรวจวัฒนธรรม ( เดนิสัน และ นีล , 1996 ) และการตรวจสอบขนาดเล็กและนวัตกรรม ( วีคอฟฮัตโตริ , 2004 )