There are several definitions for t

There are several definitions for the term “ecological threshold”. Most of these definitions commonly emphasize the non-linearity of ecological or biological responses to pressures caused by human interventions or natural processes. As defined by Groffman et al.(2006), an ecological threshold is the point, or “tipping point”, at which there is an abrupt change in an ecosystem quality, property or phenomenon, or where small changes in environmental drivers can lead to dramatic changes to an ecosystem. Thresholds and their associated stability towards different environmental drivers can be conceptualized within a coupled socioeconomic–ecological system (Horan et al., 2011). Any restoration of losses in ecosystem services after a threshold is crossed could be difficult or costly
(Groffman et al., 2006).ecosystem service response variables using a threshold-based
approach. Ecosystem services can be linearly dependent, nonlinearly dependent, or independent of the climate control
variables. When a shift in a climate control variable causes a
substantial depletion in a dependent ecosystem service, a
“threshold”, point F1, may be crossed, after which the drop in
this service can become depleted rapidly with slight increases in
the climate control variable. Often it is difficult to predict when a
threshold occurs, or even ascertain the relationship between the
climate change variable and the ecosystem service. Thus, a range
can be assigned as a “zone of uncertainty”. The “ecosystem
boundary”, point F0 in Fig. 1 refers to the lowest value of a climate
change control variable (compared to the present value) in which
the probability of passing a “threshold” becomes higher than an
assigned margin of safety (Rockström et al., 2009). Sometimes,
ecosystems exhibit resilience (Kattel et al., 2013). After the
thresholds are crossed, ecosystem services can recover either
due to the climatic and other environmental variable reversing to
an earlier level or some delayed feedback or buffering mechanism.
This restoration is usually not instantaneous. It often requires the
control-variable to decrease to a level substantially below the
threshold, which is a phenomenon, referred to as ecosystem
hysteresis (Scheffer et al., 2001). However, if ecosystem thresholds
are crossed and restored periodically (e.g., from forest fires), this
behavior would be “cyclical”. However, if the change in a
climatically sensitive and controlled variable becomes extreme,
a “point of no return” can be reached, indicated as point F2 in Fig. 1,
i.e., a ‘catastrophic’ transition where the ecosystem can no longer
return to its original state (e.g., Kattel et al., 2013). The condition
between F1 and F2 can have profound implications for ‘early
warning signals’ for ecosystem management (Wang et al., 2012).
However, this is often unnoticed (Scheffer et al., 2001; Folke et al.,
2004).
A key goal of ecosystem management is to avoid thresholds
with slow recovery or points of no return. Though difficult for
scientists to anticipate, boundaries and thresholds are highly
useful for mobilizing policy makers or stakeholders. For instance,
the use of 350 ppm CO2 being a safe level to avoid a tipping point
for global ecosystem change has been successful for mobilizing
stakeholders and policy efforts (Hansen et al., 2008), as has been
the prediction that a warming of 1–2.5
C above pre-industrial
levels could be a threshold value where substantial loss of Arctic
summer ice or the Greenland ice sheet could occur (IPCC, 2007).
Identifying ecological thresholds related to climate change is
complex, as various climate-change control variables (e.g.,
atmospheric and surface water temperature) can be related
differently to changes in the ecosystem service responses (e.g.,
fish supply, volume of potable water) (Rockström et al., 2009).
Fig. 1 presents a general schematic diagram on how to view the
interactions between climate change control variables and

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

มีหลายคำนิยามสำหรับคำว่า "ระบบนิเวศจำกัด" ข้อกำหนดเหล่านี้ส่วนใหญ่มักเน้นที่ไม่ใช่แบบดอกไม้ของระบบนิเวศ หรือชีวภาพตอบสนองต่อแรงกดดันที่เกิดจากการแทรกแซงของมนุษย์หรือกระบวนการธรรมชาติ ตามที่กำหนด โดย Groffman et al.(2006) ขีดจำกัดเป็นระบบนิเวศคือ จุด หรือ "จุดให้ทิป" ซึ่งมีการเปลี่ยนแปลงอย่างทันทีทันใดในระบบนิเวศคุณภาพ คุณสมบัติ หรือปรากฏการณ์ หรือที่เปลี่ยนแปลงเล็กน้อยในโปรแกรมควบคุมสิ่งแวดล้อมสามารถทำละครเปลี่ยนแปลงเป็นระบบนิเวศ สามารถ conceptualized ขีดจำกัดและความมั่นคงของพวกเขาเชื่อมโยงไปยังโปรแกรมควบคุมสิ่งแวดล้อมที่แตกต่างกันภายในระบบประชากร – ระบบนิเวศ coupled (Horan et al., 2011) การฟื้นฟูความสูญเสียในระบบนิเวศบริการหลังจากข้ามขีดจำกัดอาจจะยาก หรือราคาแพง(Groffman และ al., 2006) ตัวแปรตอบสนองบริการ.ecosystem โดยใช้ขีดจำกัดโดยใช้แนวทางการ ให้บริการระบบนิเวศอิสระเชิงเส้น nonlinearly ขึ้น หรือขึ้นอยู่กับการควบคุมสภาพภูมิอากาศตัวแปร เมื่อกะในตัวแปรควบคุมสภาพภูมิอากาศทำให้เกิดการการลดลงของพบในบริการระบบนิเวศอิสระ ความ"ขีดจำกัด" จุด F1 อาจจะข้าม หลังจากที่ลดลงบริการนี้สามารถพร่องอย่างรวดเร็ว โดยเพิ่มขึ้นเล็กน้อยตัวแปรควบคุมสภาพภูมิอากาศ มักจะยากที่จะทำนายว่า เมื่อมีขีดจำกัดเกิดขึ้น หรือแม้กระทั่งตรวจความสัมพันธ์ระหว่างการตัวแปรเปลี่ยนแปลงสภาพภูมิอากาศและการบริการของระบบนิเวศ ดังนั้น ช่วงสามารถกำหนดให้เป็น "โซนของความไม่แน่นอน" ระบบนิเวศ"ขอบ" F0 จุดใน Fig. 1 หมายถึงค่าต่ำสุดของสภาพภูมิอากาศเปลี่ยนตัวแปรควบคุม (เปรียบเทียบกับมูลค่าปัจจุบัน) ซึ่งความเป็นไปได้ช่วย "ขีดจำกัด" จะสูงกว่าการกำหนดค่าเผื่อความปลอดภัย (Rockström et al., 2009) บางทีระบบนิเวศแสดงความยืดหยุ่น (Kattel et al., 2013) หลังจากจะข้ามขีดจำกัด บริการระบบนิเวศสามารถกู้คืนอย่างใดอย่างหนึ่งการ climatic และอื่น ๆ ตัวแปรสิ่งแวดล้อมที่ย้อนกลับไประดับการก่อนหน้าหรือบางช้าผลป้อนกลับหรือการกำหนดบัฟเฟอร์กลไกคืนนี้จะไม่ได้กำลัง มักจะต้องการควบคุมตัวแปรเพื่อลดระดับมากด้านล่างนี้จำกัด ซึ่งเป็นปรากฏการณ์ เรียกว่าระบบนิเวศสัมผัส (Scheffer และ al., 2001) อย่างไรก็ตาม ถ้าขีดจำกัดของระบบนิเวศข้าม และคืนค่าเป็นระยะ ๆ (เช่น จากป่าไฟ), นี้ลักษณะการทำงานจะเป็น "ห่วง" อย่างไรก็ตาม ถ้าการเปลี่ยนแปลงในการตัวแปรสำคัญ และควบคุม climatically กลายเป็นมาก"จุดของไม่ส่งคืน" สามารถเข้าถึงได้ ระบุเป็นจุด F2 ใน Fig. 1เช่น การที่ระบบนิเวศไม่สามารถเปลี่ยน 'รุนแรง'กลับสู่สถานะเดิม (เช่น Kattel et al., 2013) เงื่อนไขระหว่าง F1 และ F2 มีนัยลึกซึ้งสำหรับ ' ก่อนคำเตือนสัญญาณสำหรับการจัดการระบบนิเวศ (วัง et al., 2012)อย่างไรก็ตาม นี้มักจะเป็นจำเริญ (Scheffer และ al., 2001 Folke et al.,2004)เป้าหมายหลักของการจัดการระบบนิเวศคือการ หลีกเลี่ยงการขีดจำกัดกู้คืนช้าหรือคะแนนของไม่คืน แม้ว่ายากนักวิทยาศาสตร์ตัด ขอบเขต และขีดจำกัดอยู่มากฟเวอร์ผู้กำหนดนโยบายหรือเสียประโยชน์ ตัวอย่างการใช้จุด 350 ppm CO2 ระดับปลอดภัยเพื่อหลีกเลี่ยงการให้ทิปสำหรับการเปลี่ยนแปลงระบบนิเวศของโลกได้สำเร็จฟเวอร์มีส่วนได้เสียและความพยายามของนโยบาย (แฮนเซ่น et al., 2008), ตามที่ได้รับคำทำนายที่ความร้อนของ 1 – 2.5 C เหนืออุตสาหกรรมก่อนระดับอาจค่าขีดจำกัดพบการสูญเสียของขั้วโลกเหนือน้ำแข็งร้อนหรือแผ่นน้ำแข็งกรีนแลนด์อาจเกิดขึ้น (IPCC, 2007)ระบุขีดจำกัดระบบนิเวศที่เกี่ยวข้องกับการเปลี่ยนแปลงสภาพภูมิอากาศคือซับซ้อน ตามที่ต่าง ๆ ภูมิอากาศเปลี่ยนแปลงตัวแปรควบคุม (เช่นสัมพันธ์ที่อุณหภูมิบรรยากาศ และพื้นผิวน้ำ)แตกต่างกับการเปลี่ยนแปลงระบบนิเวศบริการตอบรับ (เช่นปลาซัพพลาย ปริมาณน้ำใช้) (Rockström et al., 2009)Fig. 1 แสดงไดอะแกรมแผนผังตัวอย่างทั่วไปเกี่ยวกับวิธีการดูระหว่างสภาพภูมิอากาศเปลี่ยนแปลงตัวแปรควบคุม และ

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

มีหลายความหมายสำหรับคำว่า "เกณฑ์นิเวศ" มี ส่วนใหญ่เป็นคำนิยามเหล่านี้โดยทั่วไปเน้นที่ไม่เป็นเชิงเส้นของการตอบสนองของระบบนิเวศทางชีวภาพหรือแรงกดดันที่เกิดจากการแทรกแซงของมนุษย์หรือกระบวนการทางธรรมชาติ ตามที่กำหนดโดย Groffman et al. (2006) ซึ่งเป็นเกณฑ์ในระบบนิเวศที่เป็นจุดหรือ "จุดเปลี่ยน" ที่มีการเปลี่ยนแปลงอย่างกระทันหันในคุณภาพของระบบนิเวศทรัพย์สินหรือปรากฏการณ์หรือที่มีการเปลี่ยนแปลงเล็ก ๆ ในไดรเวอร์สิ่งแวดล้อมสามารถนำไปสู่ การเปลี่ยนแปลงอย่างมากเพื่อระบบนิเวศ เกณฑ์และความมั่นคงที่เกี่ยวข้องที่มีต่อไดรเวอร์สิ่งแวดล้อมที่แตกต่างกันสามารถแนวความคิดในระบบนิเวศทางสังคมและเศรษฐกิจคู่ (ราน et al., 2011) การบูรณะใด ๆ ของการสูญเสียในการให้บริการของระบบนิเวศหลังจากเกณฑ์ข้ามอาจจะยากหรือเสียค่าใช้จ่าย
(Groffman et al., 2006) บริการ .ecosystem
ตัวแปรตอบสนองโดยใช้เกณฑ์ที่ใช้วิธีการ บริการของระบบนิเวศสามารถจะขึ้นเป็นเส้นตรงขึ้นอยู่ nonlinearly
หรือเป็นอิสระจากเครื่องควบคุมอุณหภูมิและตัวแปร
เมื่อการเปลี่ยนแปลงในตัวแปรควบคุมสภาพภูมิอากาศที่ทำให้เกิดการสูญเสียอย่างมากในการให้บริการขึ้นอยู่กับระบบนิเวศเป็น
"เกณฑ์" F1 จุดอาจจะข้ามหลังจากที่ลดลงในบริการนี้จะกลายเป็นหมดลงอย่างรวดเร็วด้วยการเพิ่มขึ้นเล็กน้อยในตัวแปรควบคุมสภาพภูมิอากาศ บ่อยครั้งที่มันเป็นเรื่องยากที่จะคาดการณ์เมื่อมีเกณฑ์เกิดขึ้นหรือแม้กระทั่งการตรวจสอบความสัมพันธ์ระหว่างตัวแปรเปลี่ยนแปลงสภาพภูมิอากาศและการบริการของระบบนิเวศ ดังนั้นช่วงสามารถกำหนดเป็น "โซนของความไม่แน่นอน" ว่า "ระบบนิเวศเขตแดน" จุด F0 ในรูป 1 หมายถึงค่าต่ำสุดของสภาพภูมิอากาศที่ตัวแปรควบคุมการเปลี่ยนแปลง(เมื่อเทียบกับมูลค่าปัจจุบัน) ซึ่งน่าจะเป็นของการส่งผ่าน"เกณฑ์" กลายเป็นสูงกว่าอัตรากำไรขั้นต้นของความปลอดภัยที่ได้รับมอบหมาย(Rockström et al., 2009) บางครั้งระบบนิเวศแสดงความยืดหยุ่น (Kattel et al., 2013) หลังจากที่เกณฑ์จะข้ามบริการระบบนิเวศที่สามารถกู้คืนทั้งเนื่องจากการที่ภูมิอากาศและสิ่งแวดล้อมอื่นๆ ตัวแปรย้อนกลับไปในระดับที่ก่อนหน้านี้หรือบางข้อเสนอแนะล่าช้าหรือกลไกบัฟเฟอร์. ฟื้นฟูนี้มักจะไม่ได้ทันที มันมักจะต้องมีการควบคุมตัวแปรที่จะลดลงในระดับต่ำกว่าที่เกณฑ์ซึ่งเป็นปรากฏการณ์ที่เรียกว่าระบบนิเวศฮี(Scheffer et al., 2001) แต่ถ้าเกณฑ์ระบบนิเวศจะข้ามและเรียกคืนเป็นระยะ ๆ (เช่นจากไฟไหม้ป่า) นี้พฤติกรรมที่จะเป็น"วัฏจักร" แต่ถ้ามีการเปลี่ยนแปลงในที่ตัวแปรภูมิประเทศที่มีความสำคัญและมีการควบคุมจะกลายเป็นมากเป็น"จุดกลับไม่มี" สามารถเข้าถึงได้ชี้ให้เห็นว่าเป็น F2 จุดในรูป 1 กล่าวคือเป็น 'ภัยพิบัติ' การเปลี่ยนแปลงระบบนิเวศที่ไม่สามารถกลับสู่สภาพเดิม(เช่น Kattel et al., 2013) เงื่อนไขระหว่าง F1 และ F2 สามารถมีความหมายลึกซึ้งสำหรับ 'ต้นสัญญาณเตือน' สำหรับการจัดการระบบนิเวศ (วัง et al, 2012).. แต่นี้มักจะไม่มีใครสังเกตเห็น (Scheffer et al, 2001;.. Folke, et al, 2004) เป้าหมายสำคัญของการจัดการระบบนิเวศคือการหลีกเลี่ยงเกณฑ์การฟื้นตัวช้าหรือจุดกลับไม่มี แม้ว่าจะเป็นเรื่องยากสำหรับนักวิทยาศาสตร์ที่จะคาดหวังขอบเขตและเกณฑ์เป็นอย่างสูงที่มีประโยชน์สำหรับการระดมผู้กำหนดนโยบายหรือผู้มีส่วนได้เสีย ยกตัวอย่างเช่นการใช้ CO2 350 ppm เป็นระดับที่ปลอดภัยเพื่อหลีกเลี่ยงการจุดให้ทิปสำหรับการเปลี่ยนแปลงระบบนิเวศทั่วโลกได้รับการประสบความสำเร็จในการระดมผู้มีส่วนได้เสียและความพยายามของนโยบาย(แฮนเซน et al., 2008) ตามที่ได้รับการคาดการณ์ว่าภาวะโลกร้อน1 -2.5 องศาเซลเซียสเหนือก่อนยุคอุตสาหกรรมในระดับที่อาจจะเป็นค่าเกณฑ์ที่สูญเสียที่สำคัญของอาร์กติกน้ำแข็งในช่วงฤดูร้อนหรือแผ่นน้ำแข็งกรีนแลนด์อาจเกิดขึ้น(IPCC, 2007). ระบุเกณฑ์ของระบบนิเวศที่เกี่ยวข้องกับการเปลี่ยนแปลงสภาพภูมิอากาศเป็นที่ซับซ้อนเช่นการควบคุมต่างๆเปลี่ยนแปลงสภาพภูมิอากาศตัวแปร (เช่นบรรยากาศและพื้นผิวที่อุณหภูมิของน้ำ) สามารถที่เกี่ยวข้องกับการที่แตกต่างกันต่อการเปลี่ยนแปลงในการตอบสนองการบริการของระบบนิเวศ(เช่นอุปทานปลาปริมาณของน้ำดื่ม) (Rockström et al., 2009). รูป 1 นำเสนอแผนภาพทั่วไปเกี่ยวกับวิธีการดูปฏิสัมพันธ์ระหว่างการเปลี่ยนแปลงภูมิอากาศและการควบคุมตัวแปร

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

มีคำนิยามสำหรับคำว่า " นิเวศวิทยาธรณี " หลาย ที่สุดของนิยามเหล่านี้มักเน้นไม่ของการตอบสนองทางนิเวศวิทยาหรือแรงกดดันที่เกิดจากการแทรกแซงของมนุษย์ หรือ กระบวนการทางธรรมชาติ ตามที่กำหนดโดย groffman et al . ( 2006 ) , ธรณีประตูนิเวศเป็นจุด หรือ " ชี้ให้ทิป " ซึ่งมีการเปลี่ยนแปลงอย่างฉับพลันในระบบนิเวศที่มีคุณภาพปรากฏการณ์หรือทรัพย์สิน หรือที่การเปลี่ยนแปลงขนาดเล็กในไดรเวอร์สิ่งแวดล้อมสามารถนำไปสู่การเปลี่ยนแปลงในระบบนิเวศ เกณฑ์เสถียรภาพต่อสิ่งแวดล้อมและที่เกี่ยวข้องของพวกเขาไดรเวอร์ที่แตกต่างกันสามารถ conceptualized ภายในคู่สังคมและระบบนิเวศ ( แรน et al . , 2011 )การบูรณะของการสูญเสียในบริการหลังเกณฑ์ข้ามอาจจะยากหรือค่าใช้จ่าย
( groffman et al . , 2006 ) ระบบนิเวศบริการตอบสนองตัวแปรโดยใช้เกณฑ์
แนวทางตาม บริการสามารถนำความสามารถ nonlinearly ขึ้นอยู่กับหรือเป็นอิสระจากการควบคุม
บรรยากาศตัวแปร เมื่อการเปลี่ยนแปลงในการควบคุมสภาพอากาศแปรสาเหตุ
กอบการในบริการขึ้นอยู่กับ ,
" ธรณีประตู " จุด F1 อาจจะทรยศ หลังจากที่ลดลงในบริการนี้สามารถกลายเป็นหมด

) เพิ่มขึ้นอย่างรวดเร็ว โดยควบคุมตัวแปรภูมิอากาศ มักจะเป็นเรื่องยากที่จะทำนายเมื่อ
ประตูเกิดขึ้น หรือแม้แต่วินิจฉัยความสัมพันธ์ระหว่าง
เปลี่ยนแปลงสภาพภูมิอากาศตัวแปรและระบบนิเวศบริการ ดังนั้น ช่วง
สามารถกำหนดเป็น " โซนของความไม่แน่นอน " " ระบบนิเวศ
ขอบเขต " ในรูปที่จุดละ 1 หมายถึงค่าต่ำสุดของอากาศ
เปลี่ยนแปลงตัวแปรควบคุม ( เมื่อเทียบกับค่าปัจจุบัน ) ซึ่ง
ความน่าจะเป็นผ่าน " ประตู " กลายเป็นที่สูงกว่า
กำหนดขอบของความปลอดภัย ( rockstr ö m et al . , 2009 ) บางครั้ง
ระบบนิเวศแสดงความยืดหยุ่น ( kattel et al . , 2013 ) หลังจาก
ซึ่งจะข้าม , บริการสามารถกู้เหมือนกัน
เนื่องจากมีภูมิอากาศ และตัวแปรด้านสิ่งแวดล้อมอื่น ๆย้อนหลัง

ก่อนหน้านี้ระดับหรือล่าช้าข้อเสนอแนะหรือบัฟเฟอร์ กลไก
ฟื้นฟูนี้มักจะไม่เกิดขึ้นทันที มันมักจะต้องมีตัวแปร
ควบคุมลดลงระดับอย่างเต็มที่ด้านล่าง
เกณฑ์ ซึ่งเป็นปรากฏการณ์ที่เรียกว่าระบบนิเวศ
แบบ ( เชเฟอร์ et al . , 2001 ) อย่างไรก็ตาม ถ้าระบบนิเวศธรณีประตู
จะข้ามและการบูรณะเป็นระยะ ๆ ( เช่นจากการเผาป่า ) พฤติกรรมนี้
จะเป็น " วัฏจักร " อย่างไรก็ตาม หากการเปลี่ยนแปลงใน
climatically อ่อนไหวและตัวแปรควบคุมกลายเป็นมาก ,
" จุดของกลับไม่มี " สามารถเข้าถึงได้ , แสดงในรูปที่ 1 เป็นจุด F2
, เช่น' หายนะ ' เปลี่ยนที่ระบบนิเวศสามารถกลับไม่
ไปเป็นสถานะเดิม ( เช่น kattel et al . , 2013 ) เงื่อนไขระหว่าง F1 และ F2
ได้ลึกซึ้งสำหรับ ' เร็ว
เตือนสัญญาณสำหรับระบบนิเวศการจัดการ ( Wang et al . , 2012 ) .
แต่นี้มักจะสังเกต ( เชเฟอร์ et al . , 2001 ; folke et al . ,

) ) เป็นเป้าหมายสำคัญของการจัดการระบบนิเวศ เพื่อหลีกเลี่ยง ธรณีประตู
กับการกู้คืนช้า หรือจุดของกลับไม่มี แม้ว่ายาก
นักวิทยาศาสตร์คาดการณ์ , ขอบเขตและเกณฑ์สูง
ประโยชน์เพื่อสร้างนโยบาย หรือผู้มีส่วนได้เสีย ตัวอย่างเช่น
ใช้ 350 ppm CO2 เป็นระดับที่ปลอดภัยเพื่อหลีกเลี่ยงจุดให้ทิป
สำหรับการเปลี่ยนแปลงระบบนิเวศของโลก ประสบความสำเร็จร้อยละ
ผู้มีส่วนได้เสียและนโยบายความพยายาม ( Hansen et al . , 2008 ) ตามที่ได้รับ
ทำนายว่า ภาวะโลกร้อนที่ 1 – 2.5
C ข้างต้นก่อนอุตสาหกรรม
ระดับอาจจะเกณฑ์มูลค่าที่สูญเสียมากของน้ำแข็งฤดูร้อนอาร์กติก
หรือกรีนแลนด์แผ่นน้ำแข็งอาจเกิดขึ้น ( IPCC 2007 )
ระบุเกณฑ์ในระบบนิเวศที่เกี่ยวข้องกับการเปลี่ยนแปลงสภาพภูมิอากาศ
ซับซ้อนเป็นตัวแปรควบคุมการเปลี่ยนแปลงสภาพภูมิอากาศต่างๆ ( เช่น
บรรยากาศและพื้นผิวน้ำ ) สามารถที่เกี่ยวข้อง
แตกต่างกับการเปลี่ยนแปลงในระบบนิเวศบริการการตอบสนอง ( เช่น
ปลาจัดหาปริมาณน้ำดื่ม ) ( rockstr ö m et al . , 2009 ) .
รูปที่ 1 แสดงทั่วไปแผนภาพเกี่ยวกับวิธีการดู
ปฏิสัมพันธ์ระหว่างการเปลี่ยนแปลงสภาพภูมิอากาศและควบคุมตัวแปร