At higher pH, the a-amino group of

At higher pH, the a-amino group of Lys is protonated to a greater degree, and thus is less likely to react with carbonyl groups in carbohydrates. This observation is also supported by Yamaguchi et al. (2009), who found that sodium chloride retarded the browning reaction rate of proteins, as measured by polymerisation degree or by the loss of Lys. Also, Levine and Smith (2005) reported that adding salt or sodium bicarbonate to crackers reduced acrylamide formation. On the other hand, the same authors stated that it was only when pH was raised to 9.6 and 10.5 by the addition of higher levels of NaOH that the effect of acrylamide elimination became significant. Thus, the elimination mechanism of salt or sodium bicarbonate appears to be more than a simple pH effect. The addition of all extra ingredients to recipe 1, giving recipe R1A, produced the highest reduction in CML, which suggests a synergistic effects of all the ingredients in the muffin formula. These samples were characterised by about 97% lower levels of CML, compared to the model muffins made with R1 (Fig. 1).

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

ที่ค่า pH สูง กลุ่ม a-อะมิโนของ Lys เป็น protonated ระดับสูง และจึง มีแนวโน้มน้อยการตอบสนองกับกลุ่ม carbonyl ในคาร์โบไฮเดรต สังเกตนี้ยังได้รับการสนับสนุนโดย Yamaguchi et al. (2009), ซึ่งพบว่า โซเดียมคลอไรด์ปัญญาอ่อนอัตราปฏิกิริยา browning โปรตีน วัดองศา polymerisation หรือขาดทุนของ Lys ยัง Levine และสมิธ (2005) ได้รายงานว่า การเพิ่มเกลือหรือโซเดียมไบคาร์บอเนตตังลดลงอะคริลาไมด์ก่อ บนมืออื่น ๆ ผู้เขียนเดียวกันระบุว่า มันเป็นเฉพาะ เมื่อค่า pH ขึ้น 9.6 และ 10.5 โดยการเพิ่มระดับที่สูงขึ้นของ NaOH ที่ผลของอะคริลาไมด์ตัดเป็นสำคัญ ดังนั้น กลไกกำจัดเกลือหรือโซเดียมไบคาร์บอเนตแล้วให้ผลเรื่องค่า pH มากกว่า การเพิ่มส่วนผสมพิเศษทั้งหมดกับสูตร 1 สูตร R1A ทำให้ผลิตลดสูงสุดใน CML การผลพลังของส่วนผสมทั้งหมดในสูตร muffin ตัวอย่างเหล่านี้มีประสบการ์ประมาณ 97% ระดับล่างของ CML เปรียบเทียบกับโทจำลองทำ ด้วย R1 (Fig. 1)

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

ที่พีเอชสูงกว่ากลุ่มอะมิโนของลิซเป็นโปรโตเนตในระดับที่มากขึ้นและทำให้มีโอกาสน้อยที่จะตอบสนองกับกลุ่มคาร์บอนิลในคาร์โบไฮเดรต ข้อสังเกตนี้ได้รับการสนับสนุนโดยยามากูชิและคณะ (2009) ที่พบว่าโซเดียมคลอไรด์ปัญญาอ่อนอัตราการเกิดปฏิกิริยาการเกิดสีน้ำตาลของโปรตีนที่วัดจากระดับเสถียรหรือโดยการสูญเสียของลิซ นอกจากนี้ Levine และสมิ ธ (2005) รายงานว่าการเพิ่มเกลือหรือโซเดียมไบคาร์บอเนตเพื่อลดการก่อตัวแครกเกอร์ริลาไมด์ ในทางตรงกันข้ามผู้เขียนเดียวกับที่กล่าวว่ามันเป็นเพียงเมื่อค่า pH ถูกยกขึ้นไป 9.6 และ 10.5 ตามการเพิ่มขึ้นของระดับที่สูงขึ้นของ NaOH ว่าผลของการกำจัด acrylamide กลายเป็นสำคัญ ดังนั้นกลไกการกำจัดของเกลือหรือโซเดียมไบคาร์บอเนตที่ดูเหมือนจะมากกว่าผลกระทบค่า pH ง่าย นอกเหนือจากส่วนผสมพิเศษทุกสูตร 1 ให้สูตร R1A ผลิตลดลงที่สูงที่สุดใน CML ซึ่งแสดงให้เห็นผลกระทบกันอย่างลงตัวของส่วนผสมทั้งหมดในสูตรมัฟฟิน ตัวอย่างเหล่านี้มีลักษณะตามระดับประมาณ 97% ต่ำของ CML เมื่อเทียบกับมัฟฟินแบบที่ทำกับ R1 (รูปที่ 1).

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

ที่ระดับพีเอช a-amino กลุ่ม . เป็น protonated ให้มากขึ้น จึงมีโอกาสน้อยที่จะทำปฏิกิริยากับหมู่คาร์บอนิลในคาร์โบไฮเดรต การสังเกตนี้ยังสนับสนุนโดยยามากุจิ et al . ( 2009 ) ที่พบว่า โซเดียม คลอไรด์ ( สีน้ำตาลอัตราการเกิดปฏิกิริยาของโปรตีน ซึ่งเป็นโพลิเมอร์ไรเซชั่น หรือโดยการสูญเสียของ . . นอกจากนี้Levine และ Smith ( 2005 ) รายงานว่า การเพิ่มเกลือหรือโซเดียมไบคาร์บอเนตเพื่อกะเทาะลดอะคริลาไมด์ก่อตัว บนมืออื่น ๆที่ผู้เขียนเดียวกันระบุว่า มันเป็นเพียงเมื่อ pH เพิ่มขึ้นถึง 9.6 และ 10.5 โดยการเพิ่มของระดับที่สูงขึ้นของ NaOH ที่ผลของการตัดเทปเป็นสำคัญ ดังนั้นการขจัดกลไกของเกลือหรือโซเดียมไบคาร์บอเนต ที่ดูเหมือนจะมากกว่าผล อ วิ เพิ่มส่วนผสมพิเศษทั้งหมดในสูตร 1 ให้สูตร r1a ผลิตลดสูงสุดใน CML ซึ่งแสดงให้เห็นประกาศผลของส่วนผสมทั้งหมดในมัฟฟินสูตร ตัวอย่างเหล่านี้มีลักษณะประมาณ 97% ของ CML ระดับล่าง ,เมื่อเทียบกับรูปแบบมัฟฟินกับ R1 ( รูปที่ 1 )