Lettuce (Lactuca sativa) is an annu

Lettuce (Lactuca sativa) is an annual plant of the daisy family Asteraceae. It is most often grown as a leaf vegetable, but sometimes for its stem and seeds. Lettuce was first cultivated by the ancient Egyptians who turned it from a weed, whose seeds were used to produce oil, into a food plant grown for its succulent leaves, in addition to its oil-rich seeds. Lettuce spread to the Greeks and Romans, the latter of whom gave it the name "lactuca", from which the English "lettuce" is ultimately derived. By 50 AD, multiple types were described, and lettuce appeared often in medieval writings, including several herbals. The 16th through 18th centuries saw the development of many varieties in Europe, and by the mid-18th century cultivars were described that can still be found in gardens. Europe and North America originally dominated the market for lettuce, but by the late 1900s the consumption of lettuce had spread throughout the world.

Generally grown as a hardy annual, lettuce is easily cultivated, although it requires relatively low temperatures to prevent it from flowering quickly. It can be plagued with numerous nutrient deficiencies, as well as insect and mammal pests and fungal and bacterial diseases. L. sativa crosses easily within the species and with some other species within the Lactuca genus; although this trait can be a problem to home gardeners who attempt to save seeds, biologists have used it to broaden the gene pool of cultivated lettuce varieties. World production of lettuce and chicory for calendar year 2010 stood at 23 620 000/23,620,000 tonnes, half of which came from China.

Lettuce is most often used for salads, although it is also seen in other kinds of food, such as soups, sandwiches and wraps; it can also be grilled.[3] One variety, the Woju (莴苣) or asparagus lettuce, is grown for its stems, which are eaten either raw or cooked. Lettuce is a rich source of vitamin K and vitamin A, and is a moderate source of folate and iron. Contaminated lettuce is often a source of bacterial, viral and parasitic outbreaks in humans, including E. coli and Salmonella. In addition to its main use as a leafy green, it has also gathered religious and medicinal significance over centuries of human consumption.

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

ผักกาดหอม ( ประสิทธิภาพ sativa ) เป็นพืชประจำปีของครอบครัวเดซี่ Asteraceae . มันมักปลูกใบผัก แต่บางครั้งของลำต้นและเมล็ด ผักกาดหอมเป็นครั้งแรกที่ปลูกโดยชาวอียิปต์โบราณที่เปลี่ยนมันจากพืชที่มีเมล็ดที่ใช้ในการผลิตน้ำมันเป็นอาหารพืชที่ปลูกใบนุ่มของมัน นอกเหนือจากการซึ่งเต็มไปด้วยน้ำมันเมล็ดผักกาดหอมแพร่กระจายไปยัง Greeks และชาวโรมัน หลังจากที่ให้มันชื่อ " ประสิทธิภาพ " ซึ่งภาษาอังกฤษ " ผักกาดหอม " ถูกสุดมา 50 โฆษณาหลายประเภทได้ถูกอธิบายไว้ และผักกาดหอม ปรากฏบ่อยๆในงานเขียนในยุคกลางรวมทั้งสมุนไพร . 16 ถึงศตวรรษที่ 18 เห็นการพัฒนาหลายพันธุ์ในยุโรปโดยช่วงกลางศตวรรษที่ 18 และพันธุ์ถูกอธิบายไว้ที่ยังสามารถพบได้ในสวน ยุโรปและอเมริกาเหนือเดิม dominated ตลาดผักกาด แต่ช่วงปลายคริสต์ทศวรรษ 1880 การบริโภคผักกระจายทั่วโลก

โดยทั่วไปโตบึกบึนประจำปี ผักกาดหอม ปลูกง่าย แต่มันต้องมีอุณหภูมิค่อนข้างต่ำ เพื่อป้องกันไม่ให้ออกดอกเร็วมันสามารถเป็น plagued กับธาตุอาหารมากมาย รวมทั้งแมลงและศัตรูพืชสัตว์เลี้ยงลูกด้วยนมและเชื้อราและแบคทีเรียโรค ลิตร , ข้ามได้อย่างง่ายดายภายในชนิดและบางชนิดอื่น ๆภายในสกุลประสิทธิภาพ แม้ว่าคุณลักษณะนี้จะเป็นปัญหากับบ้านเพื่อพยายามที่จะบันทึกเมล็ด นักชีววิทยาได้ใช้มันเพื่อขยายยีนพูลของพันธุ์ที่ปลูกผักการผลิตผักสลัด ชิโคริ สำหรับปฏิทินปี 2010 ทั่วโลกยืนอยู่ที่ 23 620 000 / 23620000 ตันครึ่งของที่มาจากจีน

ผักกาดหอมจะใช้บ่อยที่สุดสำหรับสลัด แม้ว่าจะเห็นได้ในอาหารชนิดอื่นๆ เช่น ซุป , แซนวิชและ wraps ; มันยังสามารถย่าง [ 2 ] หนึ่งความหลากหลายที่ woju ( 莴苣 ) หรือหน่อไม้ฝรั่งผักกาดหอมที่ปลูกของลำต้น ซึ่งจะรับประทานดิบ หรือสุกผักเป็นแหล่งที่อุดมไปด้วยวิตามิน K และวิตามินเอ และเป็นแหล่งรวมของโฟเลท และเหล็ก ผักกาดหอมปนเปื้อนมักเป็นแหล่งของแบคทีเรีย ไวรัส และปรสิตระบาดในมนุษย์ รวมทั้งเชื้อ E . coli Salmonella . นอกจากจะใช้หลักของมันเป็นใบเขียว มันก็รวมตัวกันทางศาสนา และสมุนไพรที่สำคัญกว่าศตวรรษของการบริโภคของมนุษย์