careful, 'because when you were bor

careful, 'because when you were born the garden door was locked and the key was buried. And I know that was ten
years ago.'
Colin sat up in bed and looked very interested. 'What door? Who locked it? Where's the key? I want to see it. Ill make the servants tell me where it is. They'll take me there
and you can come too.'
'Oh, please! Don't - don't do that!' cried Mary. Colin stared at her. 'Don't you want to see it?'
'Yes, but if you make them open the door, it will never be a secret again. You see, if only we know about it, if we - if we can find the key, we can go and play there every day. We
can help the garden come alive again. And no one will know about i t - except us!'
'I see,' said Colin slowly. 'Yes, I'd like that. It'll be our secret. I've never had a secret before.'
'And perhaps,' added Mary cleverly, 'we can find a boy to push you in your wheelchair, if you can't walk, and we
can go there together without any other people. You'll feel better outside. I know I do.'
'I'd like that,' he said dreamily. 'I think I'd like fresh air, in a secret garden.'
Then Mary told him about the moor, and Dickon, and Ben Weatherstaff, and the robin, and Colin listened to it all
with great interest. He began to smile and look much happier.
'I like having you here,' he said. 'You must come and see me every day. But I'm tired now.'
Meeting Colin
'I'll sing you a song. My servant Kamala used to do that in India,' said Mary, and very soon Colin was asleep.
The next afternoon Mary visited Colin again, and he seemed very pleased to see her. He had sent his nurse away and had told nobody about Mary's visit. Mary had not told anybody either. They read some of his books together, and told each other stories. They were enjoying themselves and laughing loudly when suddenly the door opened. Dr Craven and Mrs Medlock came in. They almost fell over in
surprise.
'What's happening here?' asked Dr Craven.
Colin sat up straight. To Mary he looked just like an
Indian prince. 'This is my cousin, Mary Lennox,' he said
calmly. 'I like her. She must visit me often.'
'Oh, I'm sorry, sir,' said poor Mrs Medlock to the
To Mary he looked just like an Indian prince.

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

ระวัง, ' เนื่องจากเมื่อคุณเกิด สวนประตูถูกล็อค และคีย์ถูกฝังไว้ และฉันรู้ว่า ที่ถูกสิบ
ปี.'
โคลินเสาร์ขึ้นเตียง และมองอย่างสนใจ ' ประตูใด ที่ล็อคหรือไม่ สำคัญอยู่ที่ไหน อยากจะเห็น ไม่ดีทำให้มหาดเล็กบอก พวกเขาจะพาฉันมี
คุณสามารถมาเกินไป '
' โอ้ กรุณา ไม่ - ไม่ทำ!' ร้องแมรี่ โคลินจ้องไปที่เธอ 'คุณต้องการ'
' ใช่ แต่ถ้าคุณทำให้พวกเขาเปิดประตู มันจะไม่มีความลับอีกด้วย คุณเห็น ถ้าเพียงแต่เราทราบ ถ้าเรา - ถ้าเราสามารถหากุญแจ เราสามารถไป และเล่นทุกวันมีการ เรา
ช่วยสวนมามีชีวิตอีกครั้งได้ และใครจะรู้เกี่ยวกับฉัน t - ยกเว้นเรา!'
'เห็น กล่าวว่า โคลินช้า ' ใช่ ฉันต้องการที่ มันจะเป็นความลับของเรา ฉันไม่เคยเป็นความลับก่อน '
'และบาง ที เพิ่มแมรี่คำนึง, ' เราสามารถค้นหาเด็กที่จะผลักดันคุณในรถเข็นของคุณ ถ้าคุณไม่สามารถเดินได้ และเรา
สามารถไปด้วยกัน โดยไม่มีผู้อื่นได้ คุณจะรู้สึกดีกว่าภายนอก ฉันรู้ว่า ฉันทำ "
'อยากที่ เขากล่าว dreamily 'ผมคิดว่า ต้องมีอากาศบริสุทธิ์ ในสวนลับ'
แล้วแมรี่บอกเกี่ยวกับ มัวร์ และ Dickon, Ben Weatherstaff และ โรบิน และโคลินฟังทั้งหมด
ด้วยความสนใจ เขาเริ่มที่จะยิ้ม และดูมีความสุขมาก.
'ชอบมีคุณนี่ เขากล่าวว่า ' คุณต้องมา และเห็นผมทุกวัน แต่เบื่อตอนนี้ '
ประชุมโคลิน
' ฉันจะร้องเพลง ผู้รับใช้ของฉันใช้ทำในอินเดีย กมลา ' กล่าวว่า แมรี และเร็ว ๆ นี้ โคลินก็หลับ
แมรี่บ่ายถัดไปเยี่ยมชมโคลินอีกครั้ง และเขาดูเหมือนยินดีที่จะเห็นเธอ เขาได้ส่งพยาบาลของเขาไป และได้บอกใครเกี่ยวกับการเยี่ยมชมมารีย์ แมรี่ไม่ได้บอกใครทั้งนั้น พวกเขาอ่านหนังสืออย่างใดอย่างหนึ่งร่วมกัน และบอกเรื่องราวกัน พวกเขาได้เพลิดเพลินกับตัวเอง และหัวเราะดังเมื่อทันทีที่ประตูเปิด ดร. Craven และเม็ดล็อคนางมาใน พวกเขาเกือบตกผ่าน
ประหลาดใจ
'สิ่งที่เกิดขึ้นที่นี่ "ถาม Craven Dr.
โคลินเสาร์ขึ้นตรงนั้น ให้กับ Mary เขาดูเหมือนเป็น
เจ้าชาย 'นี้เป็นญาติของฉัน แมรีเลน เขากล่าว
เบา ๆ "ฉันชอบเธอ เธอต้องไปฉันมักจะ '
' โอ้ ผมเสียใจ รัก กล่าวว่า นางเม็ดล็อคที่ดีเพื่อ
กับแมรี่เขามองเพียงต้องการเป็นเจ้าชาย

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

ระวังเพราะเมื่อคุณเกิดประตูสวนถูกขังและที่สำคัญถูกฝังอยู่ และฉันรู้ว่าเป็นสิบ
ปีที่ผ่านมา.
โคลินลุกขึ้นนั่งอยู่บนเตียงและมองความสนใจมาก 'สิ่งที่ประตู? ที่ล็อคมันได้หรือไม่ ที่สำคัญหรือไม่ ฉันต้องการที่จะเห็นมัน ไม่ดีให้คนรับใช้บอกฉันว่ามันอยู่ที่ไหน พวกเขาจะพาฉันมี
และคุณสามารถมาเกินไป.
'โอ้กรุณา! ไม่ - ไม่ทำ! แมรี่ร้องไห้ โคลินมองไปที่เธอ 'คุณไม่ต้องการที่จะเห็นมันได้หรือไม่'
'ใช่ แต่ถ้าคุณทำให้พวกเขาเปิดประตูมันจะไม่เป็นความลับอีกครั้ง คุณจะเห็นถ้าเพียง แต่เรารู้ว่าถ้าเรา - ถ้าเราสามารถหากุญแจที่เราสามารถไปเล่นที่นั่นทุกวัน เรา
สามารถช่วยสวนมามีชีวิตอีกครั้ง และไม่มีใครจะรู้เกี่ยวกับมัน - ยกเว้นเรา '
'ฉันเห็น' กล่าวว่าโคลินช้า 'ใช่ฉันต้องการที่ มันจะเป็นความลับของเรา ฉันไม่เคยมีความลับก่อน.
'และบางที' แมรี่เข้ามาอย่างชาญฉลาด 'เราสามารถหาเด็กที่จะผลักดันให้คุณอยู่ในรถเข็นของคุณถ้าคุณไม่สามารถเดินและเรา
สามารถไปที่นั่นด้วยกันได้โดยไม่ต้องให้คนอื่น ๆ คุณจะรู้สึกดีขึ้นนอก ฉันรู้ว่าฉันทำ.
'ฉันต้องการที่ "เขากล่าวว่าฝัน 'ฉันคิดว่าฉันต้องการอากาศบริสุทธิ์ในสวนลับ.
มารีย์บอกเขาเกี่ยวกับท้องทุ่งและ Dickon และเบน Weatherstaff และโรบินและโคลินฟังมันทั้งหมด
ที่มีความสนใจที่ดี เขาเริ่มที่จะยิ้มและดูมีความสุขมาก
'ผมชอบที่มีให้คุณที่นี่,' เขากล่าวว่า 'คุณต้องมาดูฉันทุกวัน แต่ฉันเหนื่อยในขณะนี้.
การประชุมโคลิน
'ฉันจะร้องเพลงให้คุณเพลง กมลาผู้รับใช้ของเราใช้ในการทำเช่นนั้นในประเทศอินเดีย 'กล่าวว่าแมรี่และเร็ว ๆ นี้โคลินกำลังนอนหลับอยู่
ในช่วงบ่ายต่อไปเยี่ยมชมแมรี่คอลลินอีกครั้งและดูเหมือนว่าเขายินดีมากที่จะได้เห็นเธอ เขาได้ส่งพยาบาลของเขาออกไปและไม่มีใครเคยบอกเกี่ยวกับการเยือนของแมรี่ แมรี่ไม่ได้บอกใครอย่างใดอย่างหนึ่ง พวกเขาอ่านบางส่วนของหนังสือของเขาเข้าด้วยกันและบอกว่าแต่ละเรื่องอื่น ๆ พวกเขาเพลิดเพลินกับตัวเองและหัวเราะเสียงดังเมื่อจู่ ๆ ประตูเปิด ดร. ขี้ขลาดและนาง Medlock เข้ามาพวกเขาเกือบจะล้มลงใน
ความประหลาดใจ
อะไรเกิดขึ้นที่นี่? ถาม ดร. คราเวน
คอลลินลุกขึ้นนั่งตรง กับแมรี่เขามองเช่นเดียวกับ
เจ้าชายอินเดีย 'นี่เป็นลูกพี่ลูกน้องแมรี่เลนน็อกซ์ของฉัน "เขาพูด
อย่างใจเย็น 'ฉันชอบเธอ เธอต้องไปฉันมักจะ.
ที่น่าสงสารนาง Medlock ที่ 'โอ้ผมขอโทษครับ' กล่าวว่า
เพื่อให้แมรี่เขามองเช่นเดียวกับเจ้าชายอินเดีย

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

ระวัง เพราะเมื่อเกิดประตูสวนถูกล็อคและกุญแจฝัง และผมรู้ว่านั่นมัน 10 ปีมาแล้ว
'
คอลินลุกขึ้นนั่งบนเตียงและมองสนใจมาก . ประตูอะไร ? ที่ล็อคมัน กุญแจอยู่ไหน ? ฉันต้องการที่จะเห็นมัน ฉันจะทำให้ข้าราชการบอกมาว่ามันอยู่ไหน พวกเขาจะพาฉันไป
และคุณสามารถมาด้วย '
' โอ ได้โปรด ! อย่า อย่า ! ร้องแมรี่ คอลิน จ้องเธอ' เธอไม่อยากจะเห็นมันไหม ?
" แต่ถ้าคุณให้เปิดประตู มันก็จะไม่เป็นความลับอีกต่อไป เห็นไหม ถ้าเรารู้ ถ้าเราถ้าเราสามารถหาคีย์ที่เราสามารถไปที่นั่นทุกวัน เรา
สามารถช่วยให้สวนมีชีวิตชีวาอีกครั้ง และจะไม่มีใครรู้เกี่ยวกับฉัน t - ยกเว้นเรา !
ผมดู ' ' โคลิน ช้า ๆ ใช่ ฉันชอบมันนะ มันจะเป็นความลับของเรา ฉันไม่เคยมีความลับ '
มาก่อนและบางทีเพิ่มแมรี่อย่างชาญฉลาด , ' เราสามารถหาผู้ชายที่จะผลักดันในรถเข็นของคุณ ถ้าคุณจะเดินไม่ได้ และเรา
สามารถไปที่นั่นด้วยกันโดยไม่ต้องคนอื่น ๆ คุณจะรู้สึกว่าข้างนอกดีกว่า ฉันรู้ว่าฉันทำ '
" ชอบ ' เขาพูดอย่างเพ้อฝัน . ฉันคิดว่าฉันต้องการอากาศบริสุทธิ์ในสวนลับ '
แมรี่ก็บอกเขาเกี่ยวกับมัวร์ และดิกค่อน และ เบน weatherstaff และโรบินและ Colin ฟังมันทั้งหมด
ด้วยความสนใจ เขาเริ่มที่จะยิ้มและดูมีความสุขมากขึ้น .
" ชอบมีคุณที่นี่ , ' ' เขากล่าวว่า เธอต้องมาหาฉันทุกวัน แต่ตอนนี้ฉันเหนื่อย '

" ห้องประชุม คอลินก็จะร้องเพลง กมลา คนรับใช้ของฉันเคยทำในอินเดีย ' แมรี่ และเร็ว ๆนี้ โคลิน หลับ
ต่อไปบ่ายแมรี่เข้าชมคอลินอีกแล้ว และเขารู้สึกยินดีมากที่เห็นเธอเขาได้ส่งพยาบาลของเขาทันที และได้บอกใครเกี่ยวกับการเยี่ยมชมของแมรี่ แมรี่ไม่ได้บอกใครเหมือนกัน พวกเขาอ่านบางส่วนของหนังสือด้วยกัน และบอกต่อกันฟัง พวกเขาเพลิดเพลินกับตัวเอง และหัวเราะเสียงดัง เมื่ออยู่ๆ ประตูเปิด ดร ขี้ขลาดและนาง Medlock เข้ามา พวกเขาเกือบจะตกลงไปใน 'what

แปลกใจ เกิดอะไรขึ้นที่นี่ ? ถาม ดร ขี้ขลาด
คอลิน นั่งตัวตรงแมรี่เขาดูเหมือนเป็น
เจ้าชายอินเดีย’ นี่ญาติฉันเอง แมรี่เลนน็อกซ์ ' เขาพูด '
อย่างใจเย็น ฉันชอบเธอ เธอต้องมาเยี่ยมฉันบ่อยๆ ค่ะ '
' โอ ขอโทษค่ะ ' จนคุณนาย Medlock กับ
แมรี่เขาดูเหมือนเจ้าชายอินเดีย