Results and discussionA nested-PCR

Results and discussion
A nested-PCR was used for detecting S. agalactiae DNA in red tilapia tissue and screening a number of fish specimens from farms which had been previously diagnosed as being S. agalactiae-positive in Colombia. An intergene DNA fragment from the S. agalactiae ST 991 16S-23S rRNA gene was successfully amplified from frozen or paraffin-wax embedded juvenile tilapia tissue or individuals (40 individuals) which had been experimentally infected with S. agalactiae or from paraffin-wax embedded tissues from 4 naturally-infected adult tilapia ( Fig. 1). By contrast, no amplification was found in 444 frozen or paraffin-wax embedded tissues from randomly sampled larvae and fry from S. agalactiae-positive farms as diagnosed by microbiology, histopathology and immunohistochemistry. All 100 randomly-selected samples proving negative for S. agalactiae DNA 16S-23S rRNA subunit amplification showed amplification of the Oreochromis niloticus β-actin gene 135 bp fragment, thereby confirming that the extracted DNA was optimal for PCR amplification and that inhibitors were not present in the DNA samples ( Fig. 2A–C). These results were consistent with and corroborated prior observations by our group where no S. agalactiae disease or infection in tilapia weighing less than 20 g could be demonstrated by the same techniques ( Hernández et al., 2009). The nested-PCR's reliability and reproducibility make it the technique of choice for diagnosis and epidemiological survey purposes. It was successfully applied in four independent diagnostic cases concerning paraffin-wax-embedded adult tilapia tissue which had been previously diagnosed as being S. agalactiae-positive by the aforementioned techniques

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

ผลและการสนทนาA nested-PCR was used for detecting S. agalactiae DNA in red tilapia tissue and screening a number of fish specimens from farms which had been previously diagnosed as being S. agalactiae-positive in Colombia. An intergene DNA fragment from the S. agalactiae ST 991 16S-23S rRNA gene was successfully amplified from frozen or paraffin-wax embedded juvenile tilapia tissue or individuals (40 individuals) which had been experimentally infected with S. agalactiae or from paraffin-wax embedded tissues from 4 naturally-infected adult tilapia ( Fig. 1). By contrast, no amplification was found in 444 frozen or paraffin-wax embedded tissues from randomly sampled larvae and fry from S. agalactiae-positive farms as diagnosed by microbiology, histopathology and immunohistochemistry. All 100 randomly-selected samples proving negative for S. agalactiae DNA 16S-23S rRNA subunit amplification showed amplification of the Oreochromis niloticus β-actin gene 135 bp fragment, thereby confirming that the extracted DNA was optimal for PCR amplification and that inhibitors were not present in the DNA samples ( Fig. 2A–C). These results were consistent with and corroborated prior observations by our group where no S. agalactiae disease or infection in tilapia weighing less than 20 g could be demonstrated by the same techniques ( Hernández et al., 2009). The nested-PCR's reliability and reproducibility make it the technique of choice for diagnosis and epidemiological survey purposes. It was successfully applied in four independent diagnostic cases concerning paraffin-wax-embedded adult tilapia tissue which had been previously diagnosed as being S. agalactiae-positive by the aforementioned techniques

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

และการอภิปรายผลการ
ซ้อนกัน-PCR ถูกนำมาใช้ในการตรวจหา S. agalactiae ดีเอ็นเอในเนื้อเยื่อของปลานิลแดงและการตรวจคัดกรองจำนวนของตัวอย่างปลาจากฟาร์มที่ได้รับการวินิจฉัยก่อนหน้านี้ในฐานะที่เป็นเอส agalactiae บวกในโคลัมเบีย ชิ้นดีเอ็นเอ intergene จาก S. agalactiae ST 991 16S-23S rRNA ยีนถูกขยายประสบความสำเร็จจากการแช่แข็งหรือพาราฟินแว็กซ์ฝังเนื้อเยื่อปลานิลเด็กและเยาวชนหรือบุคคล (40 ตัว) ซึ่งได้รับการติดเชื้อ S. agalactiae ทดลองหรือจากพาราฟินแว็กซ์ฝังตัว เนื้อเยื่อจาก 4 ปลานิลผู้ใหญ่ที่ติดเชื้อตามธรรมชาติ (รูปที่ 1). ในทางตรงกันข้ามการขยายไม่พบใน 444 เนื้อเยื่อแช่แข็งหรือฝังพาราฟินขี้ผึ้งจากตัวอ่อนสุ่มและทอดจากฟาร์ม S. agalactiae บวกเป็นวินิจฉัยโดยจุลชีววิทยาจุลพยาธิวิทยาและ immunohistochemistry ทั้งหมด 100 ตัวอย่างสุ่มเลือกพิสูจน์เชิงลบสำหรับ S. agalactiae ดีเอ็นเอ 16S-23S rRNA ขยาย subunit แสดงให้เห็นว่าการขยายของปลานิลยีนβ-โปรตีนส่วน 135 bp จึงยืนยันว่า DNA ที่สกัดเป็นที่เหมาะสมสำหรับการขยาย PCR และยับยั้งไม่ได้อยู่ ในตัวอย่างดีเอ็นเอ (รูป. 2A-C) ผลลัพธ์เหล่านี้มีความสอดคล้องกับการสังเกตและการยืนยันก่อนโดยกลุ่มของเราที่ไม่มีโรค S. agalactiae หรือการติดเชื้อในปลานิลชั่งน้ำหนักน้อยกว่า 20 กรัมจะได้รับการแสดงให้เห็นถึงเทคนิคเดียวกัน (Hernández et al., 2009) ความน่าเชื่อถือที่ซ้อนกัน-PCR และการทำสำเนาทำให้มันเป็นเทคนิคของทางเลือกสำหรับการวินิจฉัยและวัตถุประสงค์ในการสำรวจทางระบาดวิทยา มันถูกใช้ประสบความสำเร็จในสี่กรณีการวินิจฉัยอย่างเป็นอิสระเกี่ยวพาราฟินแว็กซ์ฝังเนื้อเยื่อปลานิลผู้ใหญ่ที่ได้รับการวินิจฉัยก่อนหน้านี้ในฐานะที่เป็นเอส agalactiae บวกโดยใช้เทคนิคดังกล่าวข้างต้น

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

ผลและการอภิปรายการใช้สำหรับการตรวจหาเอสซ้อนเชื้อแลคเตียดีเอ็นเอในปลานิลสีแดงเนื้อเยื่อและการคัดกรองจำนวนตัวอย่างปลาจากฟาร์มที่ได้เคยวินิจฉัยว่าเป็นเอสแลคเตียบวกในโคลัมเบีย การ intergene ดีเอ็นเอจาก Sเซนต์แห่งชาติ 16s-23s rRNA ยีนแลคเตียได้ขยายจากแช่แข็งหรือขี้ผึ้งพาราฟินฝังตัวและปลานิล เนื้อเยื่อ หรือ บุคคลทั่วไป ( 40 คน ) ซึ่งมีการทดลองติดเชื้อเอสแลคเตียหรือจากพาราฟินฝังตัวเนื้อเยื่อจาก 4 ตามธรรมชาติปลานิลผู้ใหญ่ติดเชื้อ ( รูปที่ 1 ) โดยความคมชัด( ไม่พบใน 444 แช่แข็งหรือขี้ผึ้งพาราฟินฝังตัวอยู่ในเนื้อเยื่อ จากการสุ่มแบบอ่อน ผัดจาก S . แลคเตียบวกฟาร์มเป็นนิจโดยจุลชีววิทยา พยาธิวิทยา และหลอด . ทั้งหมด 100 สุ่มตัวอย่างพิสูจน์เชิงลบสำหรับ sดีเอ็นเอแบคทีเรียชนิดแลคเตีย 16s-23s แบบขยายของปลานิล พบยีนบีตา - actin 135 bp ส่วน เพื่อยืนยันว่าสกัดดีเอ็นเอที่เหมาะสมสำหรับการขยาย PCR และการไม่ปรากฏในดีเอ็นเอ ( รูปที่ 2A ( C ) ผลลัพธ์เหล่านี้มีความสอดคล้องกับการยืนยันการสังเกตก่อนโดยกลุ่มของเราที่ไม่มี sแลคเตียโรคหรือการติดเชื้อในปลานิลที่หนักน้อยกว่า 20 กรัม สามารถแสดงให้เห็นโดยเทคนิคเดียวกัน ( เ ร์น . kgm ndez et al . , 2009 ) วิธีตรวจสอบความน่าเชื่อถือที่ซ้อนกันและทำให้เทคนิคของทางเลือกสำหรับการวินิจฉัยและวัตถุประสงค์ในการสำรวจทางระบาดวิทยามันสามารถนำมาประยุกต์ ใช้ในการวินิจฉัยคดีที่เกี่ยวกับสี่อิสระพาราฟินผู้ใหญ่ปลานิลเยื่อที่ได้รับก่อนหน้านี้วินิจฉัยว่าเป็นเอสแลคเตียบวกด้วยเทคนิคดังกล่าวที่ฝังตัว