ABSTRACTThe aim of this paper is to

ABSTRACT
The aim of this paper is to investigate the research sphere of a sociology of
tourism. Tourism is a social phenomenon that has a variety of social-cultural impacts
in all sociological dimensions, and is now a sociological subject which cannot be
ignored by sociologists. However, most sociologists have little interest in tourism.
Taking these circumstances into consideration, first the raison d’etre of a sociology of
tourism will be clarified. The paper will then attempt to set out some significant
results obtained from sociological descriptions and explanations on tourism. Those
results are classified into four subjects ̶ i.e., 1) tourists typology, 3) hosts and
guests relations, 2) social-cultural impacts, and 4) the international tourism,
corresponding to four levels of a sociological space, respectively ̶ i.e., 1) actor, 2)
social interaction, 3) social system, and 4) the world system. Finally, future tasks for a
sociology of tourism will be proposed.
INTRODUCTION
Although tourism is a sociologically significant object, it has thus far been ignored
by most sociologists, especially Japanese sociologists. Tourism is a social phenomenon,
which has different and serious social – cultural impacts, and is therefore a sociological
object that should be undertaken positively. Constructing a sociology of tourism is an
urgent task in respect of both the theory and practice of general sociology. However, most
sociologists seem even now to be skeptical about tourism studies.
The situation of making light of tourism research is common to most disciplines of
the social sciences 1 . Cultural anthropologists, Nash and Smith (1991: 14) described the
reason for this situation as the following:
This paper is a revised version of a draft made out for the presentation at the workshop on
tourism studies of the Department of Tourism, Hokkai Gakuen University of Kitami in 1994.
2
[I]t has been suggested that it would be demanding for an anthropologist
to be identified with what many think is a frivolous activity or with people
who look in a less authoritative way on other people’s ‘ways’.
Sociologists might share the same situation.
In order to improve the situation of tourism research, it is necessary to consider the
objects of a sociology of tourism and then to examine the raison d’etre for it. Thus, this
paper will attempt to survey and order the research sphere of a sociology of tourism, by
reviewing the results of sociological research on tourism. Through this examination, the
significance and tasks of a sociology of tourism will be clarified.
ENLARGEMENT OF THE CONCEPT OF ‘TOURISM’
Tourism research, which has been increasingly noticed recently, tends to capture the
concept of ‘tourism’ as a sociocultural phenomenon from wider perspectives. This can be
associated directly with the significance of tourism research in sociology, and thus the
tendency for enlargement of the concept of ‘tourism’ will be surveyed in the following
discussion.
Tourism, in many cases, has been defined as an individual activity. By this
definition, tourism is regarded as a type of leisure activities. Such tourism is a form of
recreational activity, including traveling as a part or the whole of its content. Such a
concept of tourism sometimes includes commercial and private business trips (United
Nations, Recommendations on International Travel and Tourism, 1963).
In recent studies, concepts of ‘tourism’ have been gradually enlarging from the
level of an individual activity to that of social relations. Tourism has begun to be
considered as social relation, partly because social-cultural impacts of tourism cannot be
ignored against the background of mass tourism. Regarding tourism as a leisure activity
and considering its social-cultural impacts, Smith (1989) proposed the definition:
“tourism = leisure time + discretionary income + positive local sanctions.” According to
Smith’s another definition, tourism is the social interaction between tourists as ‘guests’
and residents in the tourist destination as ‘hosts.’
Tourism, moreover, is often seen as a social system, enlarging hosts and guests
relations still further. Leiper (1979) offered a tourism system model, based on guests and
hosts relations. This model is characterized by a system constituted of three main parts:
“traveler generating region ̶ travel and tourism industry ̶ tourist destination
region.” A social system model of tourism would assume wider social relations of
3
tourism, i.e., guests, hosts and brokers.
As mentioned above, the extension of the concept of ‘tourism’ has been enlarged,
and so tourism is recognized widely as a social-cultural phenomenon, as well as an
individual activity. Therefore, the concept of tourism has come to include the meaning of
sociological objects. Though the present situation of a sociology of tourism is inadequate,
some results have been obtained, and, after this, its development will be given more
notice. Therefore, issues of a sociology of tourism will be briefly surveyed.
ISSUES OF A SOCIOLOGY
It is not long since a sociology of tourism has been launched, but some significant
results have already been attained in sociology and anthropology. Those results can be
largely divided into two types. One is sociological research on tourism interpreted
philosophically or elucidated critically in the context of a theory of modern society or
postmodernism; and the other is that on tourism inquired with constructing strictly
scientific models or theories. Both types started mainly in the United States in the 1960s,
when mass tourism first became prominent.
The former type included the tourism study established by Daniel J. Boorstin.
Boorstin (1962) negatively criticized modern tourism as a pseudo-event. According to his
view, tourists are cultural idlers generated from modern institutions, especially mass
media, and tourism is a pseudo-event devised by somebody. Such negative view of
tourism has greatly influenced awareness of the issue by tourism researchers, and seems
to have been linked to tourism studies such as those by Turner and Ash (1975) and Young
(1973) in the 1970s.
Contrary to Boorstin’s view, Dean MacCannell proposed an affirmative view of
tourism. MacCannell (1973, 1976) considered tourism as a symbol of modern society,
based upon Goffman’s sociology. His view describes tourism as a modern pilgrimage
pursuing ‘authenticity’ and that it is, in spite of ‘staged authenticity,’ the truth of modern
society. Such an affirmative view of tourism has also greatly affected many tourism
researchers. Studies of both Boorstin and MacCannell, at any rate, focused their
attentions on the nature of tourism as an outcome of modernity.
The latter type was first advocated by John Forster. Forster (1964) argued that
phenomena of tourism should be described objectively and partial views on tourism be
excluded. Since the mid 1970s, the studies for building elaborate theories have gradually
increased. Cohen (1990) is a typical sociologist making such a study. He is undertaking
tourism research, with the aim of constructing sociological theories of tourism 2 .
4
The latter type such as works by Cohen is effective in elucidating tourism as a
social phenomenon and thus constructing a sociological theory of it. Sociological results
of the latter type will be reviewed and then the research sphere of tourism as a social
phenomenon will be classified.
THE SPHERE OF A SOCIOLOGY OF TOURISM
A Framework for Classification of Tourism Phenomena
A framework is proposed in order to classify the different forms of tourism
phenomena (fig.1). Tourism phenomena can be described in all levels of a sociological
space. These levels will be applied to a framework for the classification of tourism
phenomena.
The levels of a sociological space can be formulated as four strata of a concentric
circle. These strata are, from the center to the outside of the circle, arranged as 1) actors,
2) social interaction, 3) social system and 4) the modern world system.

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

บทคัดย่อจุดประสงค์ของเอกสารนี้คือการ ตรวจสอบเรื่องการวิจัยสังคมวิทยาของท่องเที่ยว ท่องเที่ยวเป็นปรากฏการณ์ทางสังคมที่มีผลกระทบต่อสังคมวัฒนธรรมที่หลากหลายในมิติสังคมวิทยาทั้งหมด และเป็นเรื่องสังคมวิทยาซึ่งไม่สามารถละเว้นจากการพูด อย่างไรก็ตาม ส่วนใหญ่พูดได้สนใจน้อยในการท่องเที่ยวการสถานการณ์เหล่านี้พิจารณา แรก d'etre raison ของสังคมวิทยาของท่องเที่ยวจะได้ขึ้ กระดาษแล้วจะกำหนดสำคัญบางผลที่ได้รับจากสังคมวิทยาคำอธิบายและคำอธิบายในการท่องเที่ยว ผู้ผลจะแบ่งออกเป็นสี่เรื่อง̶เช่น 1) จำแนกนักท่องเที่ยว 3) โฮสต์ และความสัมพันธ์แห่ง 2) ผลกระทบต่อสังคมวัฒนธรรม และ 4) การท่องเที่ยวนานาชาติที่สอดคล้องกับระดับสี่พื้นที่สังคมวิทยา ̶ตามลำดับเช่น 1) นักแสดง 2)สังคม 3) ระบบทางสังคม และ 4) ระบบโลก ในที่สุด งานในอนาคตสำหรับการจะเสนอสังคมวิทยาการท่องเที่ยวแนะนำแม้ว่าการท่องเที่ยวเป็นวัตถุสำคัญ sociologically มันจึงไกลถูกละเว้นโดยพูดส่วนใหญ่ โดยเฉพาะอย่างยิ่งญี่ปุ่นพูด ท่องเที่ยวเป็นปรากฏการณ์ทางสังคมซึ่งมีแตกต่างกัน และที่ร้ายแรงสังคม – วัฒนธรรมผลกระทบ และดังนั้นจึงเป็นสังคมวิทยาวัตถุที่ควรจะดำเนินการเชิงบวก สร้างสังคมวิทยาการท่องเที่ยวเป็นการงานเร่งด่วนผิดทั้งทฤษฎีและปฏิบัติของสังคมวิทยาทั่วไป อย่างไรก็ตาม ส่วนใหญ่พูดดูเหมือนก็จะแคลงใจเกี่ยวกับการศึกษาท่องเที่ยวสถานการณ์ทำให้แสงของวิจัยการท่องเที่ยวเป็นสาขาส่วนใหญ่ไปสังคมวิทยา 1 วัฒนธรรมมานุษย แนชและสมิธ (1991:14) กล่าวถึงการเหตุผลสำหรับสถานการณ์นี้เป็นต่อไปนี้:เอกสารนี้เป็นรุ่นปรับปรุงของแบบร่างที่ทำออกมาสำหรับการนำเสนอที่ประชุมเชิงปฏิบัติการศึกษาท่องเที่ยวของกระทรวงการท่องเที่ยว Hokkai วิทยาลัยมหาวิทยาลัยของคิตามิในปี 19942[I] t มีการแนะนำว่า มันจะสามารถเรียกร้องสำหรับนักมานุษยวิทยาการจะต้องระบุสิ่งที่หลายคนคิดว่า เป็นกิจกรรมที่ไม่สำคัญ หรือคนที่ดูแบบไทม์น้อยบนประชาชน 'วิธี'พูดอาจใช้สถานการณ์เดียวกันเพื่อปรับปรุงสถานการณ์ของการท่องเที่ยววิจัย จำเป็นต้องพิจารณาการวัตถุของสังคมวิทยาการท่องเที่ยวและตรวจสอบการ raison d'etre มัน ดังนั้น นี้กระดาษจะพยายามสำรวจ และตามเรื่องวิจัยสังคมวิทยาการท่องเที่ยวทบทวนผลการวิจัยสังคมวิทยาการท่องเที่ยว ผ่านการตรวจสอบนี้ การความสำคัญและงานของสังคมวิทยาการท่องเที่ยวจะได้ขึ้ขยายแนวความคิดของ 'ท่องเที่ยว'วิจัย ท่องเที่ยวที่ได้รับมากขึ้นสังเกตเห็นเมื่อเร็ว ๆ นี้ มีแนวโน้มในการ จับภาพแนวคิดของ 'ท่องเที่ยว' ปรากฏการณ์ sociocultural จากมุมมองที่กว้างขึ้น นี้สามารถเกี่ยวข้องโดยตรงกับความสำคัญของการวิจัยสังคมวิทยา การท่องเที่ยวและการแนวโน้มการขยายตัวของแนวคิด 'ท่องเที่ยว' ที่จะสำรวจในต่อไปนี้สนทนาท่องเที่ยว ในหลายกรณี มีการกำหนดเป็นแต่ละกิจกรรม โดยการนี้คำจำกัดความ การท่องเที่ยวถือเป็นกิจกรรมชนิดหนึ่ง ท่องเที่ยวดังกล่าวเป็นรูปแบบของนันทนาการกิจกรรม รวมถึงการเดินทางเป็นส่วนหนึ่งหรือทั้งหมดของเนื้อหา ดังกล่าวเป็นแนวคิดของการท่องเที่ยวรวมถึงธุรกิจพาณิชย์ และเอกชนเดินทาง (สหรัฐบางครั้งประเทศ คำแนะนำในการเดินทางระหว่างประเทศและการท่องเที่ยว 1963)ในการศึกษาล่าสุด แนวคิดของ 'ท่องเที่ยว' มีการค่อย ๆ ขยายจากการระดับของแต่ละกิจกรรมที่ความสัมพันธ์ทางสังคม ท่องเที่ยวได้เริ่มให้ถือว่าเป็นความสัมพันธ์ทางสังคม เนื่องจากไม่สามารถส่งผลกระทบต่อสังคมวัฒนธรรมการท่องเที่ยวข้ามกับเบื้องหลังของการท่องเที่ยวโดยรวม เกี่ยวกับการท่องเที่ยวเป็นกิจกรรมผ่อนคลายและพิจารณาผลกระทบต่อสังคมวัฒนธรรม สมิธ (1989) เสนอคำนิยาม:"ท่องเที่ยว = discretionary รายได้เวลาว่าง + ลงโทษเฉพาะที่เป็นบวก" ตามที่ข้อกำหนดอื่นของสมิธ ท่องเที่ยวมีปฏิสัมพันธ์ทางสังคมระหว่างนักท่องเที่ยวเป็น 'แขก'และผู้อยู่อาศัยในที่เที่ยวเป็น 'โฮสต์'ท่องเที่ยว นอก มักจะเห็นเป็นระบบสังคม ขยายโฮสต์และแขกยังเพิ่มเติมความสัมพันธ์ Leiper (1979) เสนอการท่องเที่ยวระบบจำลอง แขก และเป็นความสัมพันธ์ รุ่นนี้เป็นลักษณะระบบการทะลักของส่วนประกอบหลักสาม:"นักสร้างภูมิภาค̶ท่องเที่ยวอุตสาหกรรม̶เที่ยวภูมิภาค" แบบจำลองระบบสังคมการท่องเที่ยวจะถือว่าความสัมพันธ์ทางสังคมที่กว้างขึ้นของ3ท่องเที่ยว เช่น แขก โฮสต์ และโบรกเกอร์ตามที่กล่าวไว้ข้างต้น ส่วนขยายของแนวคิด 'ท่องเที่ยว' ได้ถูกขยายและ เพื่อท่องเที่ยวเป็นที่รู้จักกันอย่างแพร่หลายเป็นปรากฏการณ์ทางสังคมวัฒนธรรม รวมทั้งการกิจกรรมแต่ละ ดังนั้น แนวคิดของการท่องเที่ยวมารวมความหมายของวัตถุสังคมวิทยา แต่ สถานการณ์ปัจจุบันของสังคมวิทยาการท่องเที่ยวมีไม่เพียงพอผลลัพธ์บางอย่างได้ถูกรับ และ หลังจากนี้ การพัฒนาจะได้รับเพิ่มเติมสังเกตเห็น ดังนั้น ปัญหาของสังคมวิทยาการท่องเที่ยวจะได้สั้น ๆ สำรวจปัญหาของสังคมวิทยาการไม่นานเนื่องจากสังคมวิทยาการท่องเที่ยวที่ได้รับการเปิดตัว แต่บางอย่างมีนัยสำคัญมีการบรรลุผลในสังคมวิทยาและมานุษยวิทยา ผลลัพธ์ที่ได้ส่วนใหญ่แบ่งออกเป็นสองชนิด หนึ่งคือการวิจัยสังคมวิทยาการท่องเที่ยวแปลphilosophically หรือ elucidated ถึงในบริบทของทฤษฎีของสังคมสมัยใหม่ หรือpostmodernism และอื่น ๆ ที่เกี่ยวกับท่องเที่ยวทูลกับสร้างอย่างเคร่งครัดแบบจำลองทางวิทยาศาสตร์หรือทฤษฎี ทั้งสองชนิดเริ่มต้นส่วนใหญ่ในสหรัฐอเมริกาในปี 1960เมื่อการท่องเที่ยวโดยรวมก่อนกลายเป็นโดดเด่นชนิดเดิมรวมการศึกษาท่องเที่ยวก่อตั้ง โดย Daniel J. BoorstinBoorstin (1962) วิพากษ์วิจารณ์ท่องเที่ยวทันสมัยในเชิงลบเป็นเหตุการณ์เทียม ตามเขาดู นักท่องเที่ยวจะราคา idlers วัฒนธรรมที่สร้างขึ้นจากสถาบันสมัยใหม่ โดยเฉพาะอย่างยิ่งใหญ่สื่อ และการท่องเที่ยวเป็นงานลกันคิดค้น โดยใครสักคน มุมมองดังกล่าวเป็นค่าลบท่องเที่ยวมีมากมีอิทธิพลต่อความตระหนักของปัญหาโดยนักวิจัยท่องเที่ยว และดูเหมือนว่าการเชื่อมโยงการท่องเที่ยวศึกษาเช่น Turner และเถ้า (1975) และยัง(1973) ในทศวรรษ 1970ขัดกับมุมมองของ Boorstin, MacCannell คณบดีนำเสนอมุมมองการยืนยันของท่องเที่ยว MacCannell (1973, 1976) การท่องเที่ยวถือว่าเป็นสัญลักษณ์ของสังคมสมัยใหม่ตามสังคมวิทยาของ Goffman มุมมองของเขาอธิบายการท่องเที่ยวเป็นแสวงบุญที่ทันสมัยใฝ่หา 'แท้' และมันว่า แม้ว่า 'แบ่งระยะแท้ ความจริงทันสมัยสังคม เช่นการยืนยันมุมมองของการท่องเที่ยวยังมากผลกระทบท่องเที่ยวมากมายนักวิจัย เน้นศึกษา Boorstin และ MacCannell ที่มี การattentions ในลักษณะของการท่องเที่ยวเป็นผลของความทันสมัยชนิดหลังไม่ต้อง advocated โดยจอห์น Forster โต้เถียง Forster (1964) ที่ควรอธิบายปรากฏการณ์ของการท่องเที่ยวเป็น และวิวบนท่องเที่ยวได้แยกออก ตั้งแต่ทศวรรษ 1970 กลาง ศึกษาการสร้างทฤษฎีอย่างประณีตได้ค่อย ๆเพิ่มขึ้น โคเฮน (ปี 1990) เป็น sociologist ทั่วไปที่ทำการศึกษา เขากำลังวิจัยการท่องเที่ยว มีจุดมุ่งหมายของการสร้างทฤษฎีสังคมวิทยาการท่องเที่ยว 24ชนิดหลังเช่นโดยโคเฮนมีประสิทธิภาพในการท่องเที่ยว elucidatingปรากฏการณ์ทางสังคมและการสร้างทฤษฎีสังคมวิทยาของมันดังนั้น ผลลัพธ์ที่สังคมวิทยาชนิดหลังจะมีการตรวจทานแล้วงานวิจัยเรื่องการท่องเที่ยวสังคมการปรากฏการณ์จะถูกจัดประเภทของสังคมวิทยาการท่องเที่ยวกรอบงานสำหรับการจัดประเภทของปรากฏการณ์การท่องเที่ยวกรอบการนำเสนอการจัดประเภทการท่องเที่ยวในรูปแบบต่าง ๆปรากฏการณ์ (ภาพ) สามารถอธิบายปรากฏการณ์การท่องเที่ยวในทุกระดับของสังคมวิทยาการพื้นที่ ระดับเหล่านี้จะใช้เป็นกรอบสำหรับการจัดประเภทของการท่องเที่ยวปรากฏการณ์การระดับของพื้นที่สังคมวิทยาสามารถจะถูกกำหนดเป็นชั้นที่สี่ของการ concentricวงกลม ชั้นเหล่านี้ จากศูนย์กลางด้านนอกของวงกลม การจัดเรียงเป็น 1) นักแสดง2) สังคม 3) ระบบสังคมและ 4) ระบบโลกสมัยใหม่

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

บทคัดย่อจุดมุ่งหมายของการวิจัยนี้คือการตรวจสอบรูปทรงกลมวิจัยสังคมวิทยาที่ท่องเที่ยว การท่องเที่ยวเป็นปรากฏการณ์ทางสังคมที่มีความหลากหลายของผลกระทบทางสังคมและวัฒนธรรมในมิติทางสังคมวิทยาทั้งหมดและตอนนี้ก็เป็นเรื่องสังคมวิทยาที่ไม่สามารถละเลยโดยนักสังคมวิทยา อย่างไรก็ตามนักสังคมวิทยาส่วนใหญ่มีความสนใจน้อยในการท่องเที่ยว. การสถานการณ์เหล่านี้มาประกอบการพิจารณาครั้งแรกปฐมเหตุสังคมวิทยาของการท่องเที่ยวจะได้รับการชี้แจง กระดาษจากนั้นจะพยายามที่จะกำหนดไว้อย่างมีนัยสำคัญบางผลที่ได้รับจากทางสังคมวิทยารายละเอียดและคำอธิบายเกี่ยวกับการท่องเที่ยว ผู้ที่ผลจะแบ่งออกเป็นสี่วิชา̶คือ 1) การจำแนกประเภทนักท่องเที่ยว 3) เจ้าภาพและแขกผู้เข้าพักความสัมพันธ์2) ผลกระทบทางสังคมวัฒนธรรมและ 4) การท่องเที่ยวระหว่างประเทศที่สอดคล้องกับสี่ระดับของพื้นที่สังคมวิทยาตามลำดับ̶คือ 1 ) นักแสดง 2) การปฏิสัมพันธ์ทางสังคม 3) ระบบสังคมและ 4) ระบบโลก ในที่สุดงานในอนาคตสำหรับสังคมวิทยาของการท่องเที่ยวจะนำเสนอ. บทนำแม้ว่าการท่องเที่ยวเป็นวัตถุที่สำคัญวิเศษจะได้รับการไกลจึงไม่สนใจโดยนักสังคมวิทยามากที่สุดโดยเฉพาะอย่างยิ่งนักสังคมวิทยาญี่ปุ่น การท่องเที่ยวเป็นปรากฏการณ์ทางสังคม, ที่มีแตกต่างกันและที่ร้ายแรงทางสังคม - ผลกระทบทางวัฒนธรรมและเป็นดังนั้นสังคมวิทยาวัตถุที่ควรจะดำเนินการในเชิงบวก การสร้างสังคมวิทยาของการท่องเที่ยวเป็นงานเร่งด่วนในส่วนของทฤษฎีและการปฏิบัติของสังคมวิทยาทั่วไป แต่ส่วนใหญ่นักสังคมวิทยาดูเหมือนแม้ตอนนี้จะต้องมีการศึกษาสงสัยเกี่ยวกับการท่องเที่ยว. สถานการณ์ของการทำแสงของการวิจัยการท่องเที่ยวเป็นเรื่องธรรมดาที่มากที่สุดของสาขาวิชาสังคมศาสตร์ 1 นักมานุษยวิทยาวัฒนธรรมแนชและสมิ ธ (1991: 14) อธิบายเหตุผลสำหรับสถานการณ์นี้ดังต่อไปนี้: บทความนี้เป็นรุ่นที่แก้ไขร่างทำออกมาเพื่อนำเสนอในการประชุมเชิงปฏิบัติการเกี่ยวกับการศึกษาการท่องเที่ยวของกรมการท่องเที่ยว, Hokkai Gakuen มหาวิทยาลัย ของ Kitami ในปี 1994 2 [I] t ได้รับการบอกว่ามันจะได้รับการเรียกร้องสำหรับนักมานุษยวิทยาที่จะยึดติดกับสิ่งที่หลายคนคิดว่าเป็นกิจกรรมเล็กๆ น้อย ๆ หรือกับคนที่มองในทางที่มีอำนาจน้อยลงใน'วิธีการ' ของคนอื่น. นักสังคมวิทยา อาจแบ่งปันสถานการณ์เดียวกัน. เพื่อที่จะปรับปรุงสถานการณ์ของการวิจัยการท่องเที่ยวก็เป็นสิ่งจำเป็นที่จะต้องพิจารณาวัตถุสังคมวิทยาของการท่องเที่ยวและการตรวจสอบแล้วปฐมเหตุของมัน ดังนั้นนี้กระดาษที่จะพยายามที่จะสำรวจและสั่งซื้อทรงกลมวิจัยสังคมวิทยาของการท่องเที่ยวโดยการทบทวนผลการวิจัยทางสังคมวิทยาในการท่องเที่ยว ผ่านการตรวจสอบนี้อย่างมีนัยสำคัญและงานสังคมวิทยาของการท่องเที่ยวจะได้รับการชี้แจง. การขยายตัวของแนวคิดของ 'ท่องเที่ยว' การวิจัยการท่องเที่ยวซึ่งได้รับการสังเกตมากขึ้นเมื่อเร็ว ๆ นี้มีแนวโน้มที่จะจับภาพแนวคิดของ'ท่องเที่ยว' เป็นปรากฏการณ์ทางสังคมวัฒนธรรมจากที่กว้างขึ้น มุมมอง นี้สามารถที่เกี่ยวข้องโดยตรงกับความสำคัญของการวิจัยการท่องเที่ยวในสังคมวิทยาและทำให้แนวโน้มการขยายตัวของแนวคิดของการท่องเที่ยวจะได้รับการสำรวจในต่อไปนี้การอภิปราย. การท่องเที่ยวในหลายกรณีได้รับการกำหนดให้เป็นกิจกรรมของแต่ละบุคคล โดยวิธีการนี้หมายการท่องเที่ยวถือได้ว่าเป็นรูปแบบของกิจกรรมการพักผ่อน การท่องเที่ยวดังกล่าวเป็นรูปแบบของกิจกรรมสันทนาการรวมทั้งการเดินทางเป็นส่วนหนึ่งหรือทั้งหมดของเนื้อหา ดังกล่าวเป็นแนวคิดของการท่องเที่ยวบางครั้งรวมถึงการเดินทางทางธุรกิจเชิงพาณิชย์และภาคเอกชน (United Nations, คำแนะนำในระหว่างการเดินทางและการท่องเที่ยว, 1963). ในการศึกษาที่ผ่านมาแนวคิดของ 'ท่องเที่ยว' ได้รับการค่อยๆขยายจากระดับของกิจกรรมแต่ละที่ของสังคมความสัมพันธ์ ได้เริ่มการท่องเที่ยวจะได้รับการพิจารณาว่าเป็นความสัมพันธ์ทางสังคมส่วนหนึ่งเป็นเพราะผลกระทบทางสังคมและวัฒนธรรมของการท่องเที่ยวไม่สามารถละเลยกับพื้นหลังของการท่องเที่ยวมวล การท่องเที่ยวเกี่ยวกับการเป็นกิจกรรมเพื่อการพักผ่อนและการพิจารณาผลกระทบทางสังคมและวัฒนธรรมของสมิ ธ (1989) ได้เสนอคำนิยาม: ". และเวลาในการท่องเที่ยวที่เดินทางมาพักผ่อน + = รายได้การตัดสินใจ + ลงโทษท้องถิ่นบวก" ตามที่สมิธ นิยามอื่นท่องเที่ยวเป็นปฏิสัมพันธ์ทางสังคมระหว่างนักท่องเที่ยว 'ผู้เข้าพักและผู้อยู่อาศัยในสถานที่ท่องเที่ยวที่เป็น' เจ้าภาพ. การท่องเที่ยวนอกจากนี้มักจะเห็นเป็นระบบสังคมขยายเจ้าภาพและแขกผู้มีความสัมพันธ์ที่ยังคงต่อไป Leiper (1979) นำเสนอรูปแบบระบบการท่องเที่ยวบนพื้นฐานของบุคคลทั่วไปและความสัมพันธ์ที่เป็นเจ้าภาพ รุ่นนี้มีเอกลักษณ์เฉพาะด้วยระบบประกอบด้วยสามส่วนหลัก: "เดินทางสร้างภูมิภาค̶อุตสาหกรรมการเดินทางและการท่องเที่ยว̶สถานที่ท่องเที่ยว. ภูมิภาค" แบบจำลองระบบสังคมของการท่องเที่ยวจะถือว่าความสัมพันธ์ทางสังคมที่กว้างขึ้นของ 3 การท่องเที่ยวคือแขกเจ้าภาพและนายหน้า . ดังกล่าวข้างต้นเป็นส่วนหนึ่งของแนวคิดของ 'ท่องเที่ยว' ที่ได้รับการขยายและการท่องเที่ยวเพื่อให้ได้รับการยอมรับอย่างกว้างขวางว่าเป็นปรากฏการณ์ทางสังคมวัฒนธรรมเช่นเดียวกับกิจกรรมของแต่ละบุคคล ดังนั้นแนวคิดของการท่องเที่ยวที่มีมารวมถึงความหมายของวัตถุทางสังคมวิทยา แม้ว่าสถานการณ์ปัจจุบันของสังคมวิทยาของการท่องเที่ยวไม่เพียงพอผลบางคนได้รับและหลังจากนี้การพัฒนาของตนจะได้รับมากขึ้นแจ้งให้ทราบล่วงหน้า ดังนั้นปัญหาของสังคมวิทยาของการท่องเที่ยวจะได้รับการสำรวจในเวลาสั้น ๆ . ปัญหาของสังคมวิทยามันไม่ได้เป็นความยาวตั้งแต่สังคมวิทยาของการท่องเที่ยวได้รับการเปิดตัวแต่บางอย่างมีนัยสำคัญผลการได้รับการบรรลุในสังคมวิทยาและมานุษยวิทยา ผลเหล่านั้นสามารถแบ่งออกส่วนใหญ่เป็นสองประเภท หนึ่งคือการวิจัยทางสังคมวิทยาการท่องเที่ยวตีความปรัชญาหรืออธิบายอย่างยิ่งในบริบทของทฤษฎีของสังคมสมัยใหม่หรือที่ลัทธิหลังสมัยใหม่; และอื่น ๆ เป็นที่การท่องเที่ยวถามกับการสร้างอย่างเคร่งครัดรุ่นทางวิทยาศาสตร์หรือทฤษฎี ทั้งสองประเภทเริ่มต้นส่วนใหญ่ในประเทศสหรัฐอเมริกาในปี 1960 เมื่อการท่องเที่ยวมวลเป็นครั้งแรกที่ประสบความสำเร็จ. ประเภทอดีตรวมถึงการศึกษาการท่องเที่ยวที่จัดตั้งขึ้นโดยแดเนียลเจ Boorstin. Boorstin (1962) ได้รับการวิพากษ์วิจารณ์ในเชิงลบการท่องเที่ยวที่ทันสมัยเป็นหลอกเหตุการณ์ ตามที่เขามุมมองของนักท่องเที่ยวเกียจคร้านทางวัฒนธรรมที่เกิดจากสถาบันการศึกษาที่ทันสมัยโดยเฉพาะอย่างยิ่งมวลสื่อและการท่องเที่ยวเป็นหลอกเหตุการณ์คิดค้นโดยคน มุมมองเชิงลบดังกล่าวของการท่องเที่ยวได้รับรู้รับอิทธิพลอย่างมากของปัญหาโดยนักวิจัยการท่องเที่ยวและดูเหมือนจะได้รับการเชื่อมโยงกับการศึกษาการท่องเที่ยวเช่นนั้นโดยเทอร์เนอและแอช(1975) และหนุ่ม(1973) ในปี 1970. ขัดกับมุมมอง Boorstin ของคณบดี MacCannell เสนอมุมมองที่ยืนยันของการท่องเที่ยว MacCannell (1973, 1976) การท่องเที่ยวถือว่าเป็นสัญลักษณ์ของสังคมยุคใหม่ที่อยู่บนพื้นฐานของสังคมวิทยาGoffman มุมมองของเขาอธิบายท่องเที่ยวแสวงบุญที่ทันสมัยใฝ่หา 'ถูกต้อง' และว่าแม้ 'ฉากถูกต้อง' ความจริงของปัจจุบันสังคม ดังกล่าวยืนยันมุมมองของการท่องเที่ยวได้รับผลกระทบการท่องเที่ยวจำนวนมากนักวิจัย การศึกษาของทั้งสอง Boorstin และ MacCannell ในอัตราใด ๆ ของพวกเขามุ่งเน้นความสนใจในลักษณะของการท่องเที่ยวเป็นผลของความทันสมัยที่. ชนิดที่ได้รับการสนับสนุนหลังแรกฟอสเตอร์โดยจอห์น ฟอสเตอร์ (1964) แย้งว่าปรากฏการณ์ของการท่องเที่ยวควรจะอธิบายวัตถุและมุมมองบางส่วนในการท่องเที่ยวได้รับการยกเว้น ตั้งแต่กลางปี ​​1970 การศึกษาสำหรับการสร้างทฤษฎีที่ซับซ้อนได้ค่อย ๆเพิ่มขึ้น โคเฮน (1990) เป็นนักสังคมวิทยาทั่วไปการศึกษาดังกล่าว เขากำลังดำเนินการวิจัยการท่องเที่ยวที่มีจุดประสงค์ในการสร้างทฤษฎีทางสังคมวิทยาของการท่องเที่ยว 2. 4 ประเภทหลังเช่นผลงานของโคเฮนมีประสิทธิภาพในการท่องเที่ยวแจ่มชัดเป็นปรากฏการณ์ทางสังคมและทำให้การสร้างทฤษฎีสังคมวิทยาของมัน ผลสังคมวิทยาประเภทหลังจะถูกตรวจสอบและจากนั้นทรงกลมวิจัยของการท่องเที่ยวเป็นสังคมปรากฏการณ์ที่จะถูกจัด. ทรงกลมของสังคมวิทยาของการท่องเที่ยวกรอบสำหรับการจำแนกประเภทของปรากฏการณ์การท่องเที่ยวกรอบมีการเสนอในการสั่งซื้อที่จะจัดในรูปแบบที่แตกต่างกันของการท่องเที่ยวปรากฏการณ์ (รูปที่ 1) ปรากฏการณ์การท่องเที่ยวที่สามารถอธิบายได้ในทุกระดับของสังคมวิทยาพื้นที่ ระดับเหล่านี้จะถูกนำไปใช้กับกรอบการทำงานสำหรับการจัดหมวดหมู่ของการท่องเที่ยวปรากฏการณ์. ระดับของพื้นที่สังคมวิทยาได้สูตรสี่ชั้นของศูนย์กลางวงกลม ชั้นเหล่านี้จากศูนย์กลางออกไปข้างนอกของวงกลมที่จัดเป็น 1) นักแสดง2) การปฏิสัมพันธ์ทางสังคม 3) ระบบสังคมและ 4) ระบบโลกสมัยใหม่

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

นามธรรม
วัตถุประสงค์ของการวิจัยนี้คือ เพื่อศึกษาวิจัยทรงกลมของสังคมวิทยา
การท่องเที่ยว การท่องเที่ยวเป็นปรากฏการณ์ทางสังคมที่มีความหลากหลายของผลกระทบต่อสังคมและวัฒนธรรม
ในมิติทางสังคมทั้งหมดและตอนนี้ทางสังคมวิทยา เรื่องที่ไม่สามารถ
ละเว้นโดยนักสังคมวิทยา . อย่างไรก็ตาม นักสังคมวิทยาส่วนใหญ่มีความสนใจน้อยในการท่องเที่ยว .
เอาเหตุการณ์นี้ไปพิจารณาแรก เหตุผลว่า d'etre ของสังคมวิทยา
การท่องเที่ยวจะถูกตรวจสอบ กระดาษแล้วจะพยายามตั้งค่าบางอย่างสำคัญ
ผลจากคำอธิบายทางสังคมวิทยาและคำอธิบายเกี่ยวกับการท่องเที่ยว ผลลัพธ์เหล่านั้น
แบ่งออกเป็นสี่วิชา̶คือ 1 ) แบบนักท่องเที่ยว 3 ) เจ้าภาพและแขกประชาสัมพันธ์
2 ) ผลกระทบต่อวัฒนธรรม สังคม และ 4 )
การท่องเที่ยวระหว่างประเทศที่สอดคล้องกับระดับของพื้นที่ทางสังคมตามลำดับ̶คือ 1 ) นักแสดง , 2 )
ปฏิสัมพันธ์ทางสังคม 3 ) ระบบสังคม และ 4 ) ระบบโลก ในที่สุด งานในอนาคตสำหรับ
สังคมวิทยาการท่องเที่ยว จะเสนอ แนะนำ

แม้ว่าการท่องเที่ยวจะเป็นวัตถุ sociologically สำคัญ มันจึงไกลถูกละเว้น
โดยนักสังคมวิทยาส่วนใหญ่ โดยเฉพาะอย่างยิ่งญี่ปุ่นนักสังคมวิทยา .การท่องเที่ยวเป็นปรากฏการณ์ทางสังคมที่แตกต่างกันและจริงจัง
–สังคมวัฒนธรรม ผลกระทบ และจึงเป็นสังคมวิทยา
วัตถุที่ควรดำเนินการในด้านบวก สร้างสังคมวิทยาการท่องเที่ยวเป็น
งานเร่งด่วนในส่วนของทั้งทฤษฎีและการปฏิบัติของสังคมวิทยาทั่วไป อย่างไรก็ตาม นักสังคมวิทยาส่วนใหญ่
ดูเหมือนตอนนี้จะสงสัยเกี่ยวกับการท่องเที่ยว .
สถานการณ์ที่ทำให้แสงของการวิจัยการท่องเที่ยวทั่วไปสาขาส่วนใหญ่ของ
สังคมศาสตร์ 1 นักมานุษยวิทยาทางวัฒนธรรม แนชและ Smith ( 2534 : 14 ) อธิบาย
เหตุผลสถานการณ์ต่อไปนี้ :
กระดาษนี้เป็นรุ่นที่แก้ไขของร่างที่ทำออกมาเพื่อเสนอผลงานในการประชุมเชิงปฏิบัติการ
การท่องเที่ยวของภาควิชาการท่องเที่ยว มหาวิทยาลัย hokkai Gakuen ของ Kitami
ในปี 1994[ ผม ] 2
t ได้รับการบอกว่ามันจะเรียกร้องให้นักมานุษยวิทยา
ต้องระบุอะไรมากมาย คิดว่าเป็นกิจกรรมเล่นๆ หรือกับผู้คน
ที่ดูในเวลาน้อยเผด็จการทางของคนอื่น ' วิธีการ ' .
นักสังคมวิทยาอาจใช้สถานการณ์เดียวกัน
เพื่อปรับปรุงสถานการณ์ของ การวิจัยการท่องเที่ยว จะต้องพิจารณาถึง
วัตถุของสังคมวิทยาการท่องเที่ยว และจากนั้น ตรวจสอบความเสียหาย d'etre สำหรับมัน ดังนั้น บทความนี้
จะพยายามสำรวจและเพื่อการวิจัยทรงกลมของสังคมวิทยาการท่องเที่ยวโดย
ทบทวนการวิจัยทางสังคมวิทยาเกี่ยวกับการท่องเที่ยว ผ่านการสอบนี้
ความสำคัญและงานของสังคมวิทยาการท่องเที่ยวจะได้รับการชี้แจง .
ขยายของแนวคิดของ ' ท่องเที่ยว '
ท่องเที่ยวการวิจัยที่ได้รับมากขึ้นสังเกตเห็นเมื่อเร็ว ๆนี้มีแนวโน้มที่จะจับแนวคิดของ ' ท่องเที่ยว ' เป็นปรากฏการณ์ทางสังคมวัฒนธรรมจากมุมมองที่กว้างขึ้น นี้สามารถ
เกี่ยวข้องโดยตรงกับความสำคัญของการวิจัยการท่องเที่ยวในสังคมวิทยาและดังนั้น
2 ขยายของแนวคิดของ ' ท่องเที่ยว ' จะถูกใช้ในการอภิปรายต่อไป
.
การท่องเที่ยว ในหลายกรณีได้รับการกำหนดเป็นกิจกรรมของแต่ละบุคคล โดยความหมายนี้
, การท่องเที่ยวถือได้ว่าเป็นประเภทของกิจกรรมสันทนาการ การท่องเที่ยวเช่นเป็นรูปแบบของ
กิจกรรมสันทนาการ รวมถึงการเดินทางเป็นส่วนหนึ่งหรือทั้งหมดของเนื้อหา ดังกล่าวเป็นแนวคิดของการท่องเที่ยวในบางครั้ง รวมถึงธุรกิจพาณิชย์และส่วนตัวการเดินทาง ( แนะนำของ
ประชาชาติ ในการเดินทางและการท่องเที่ยวนานาชาติ
, 1963 )ในการศึกษาล่าสุด แนวคิดของ ' ท่องเที่ยว ' ได้รับการค่อยๆขยายจาก
ระดับบุคคล กิจกรรม ที่ สังคมสัมพันธ์ การท่องเที่ยวได้เริ่มที่จะ
ถือว่าความสัมพันธ์ทางสังคม ส่วนหนึ่งเป็นเพราะสังคมวัฒนธรรม ผลกระทบของการท่องเที่ยวเป็นไม่ได้
เพิกเฉยกับพื้นหลังของการท่องเที่ยวมวล เกี่ยวกับการท่องเที่ยวเป็นกิจกรรมสันทนาการ
และพิจารณาของสังคมวัฒนธรรมผลกระทบสมิธ ( 1989 ) ได้เสนอนิยาม :
" การท่องเที่ยว = ว่างการท้องถิ่น ( รายได้บวก . " ตามที่
สมิธอีกความหมาย การท่องเที่ยว คือ การปฏิสัมพันธ์ทางสังคมระหว่างนักท่องเที่ยวเป็น ' แขก '
และอาศัยอยู่ในแหล่งท่องเที่ยวเป็น ' เจ้าภาพ '
การท่องเที่ยว นอกจากนี้ มักเห็นเป็นระบบสังคม ขยายเจ้าภาพและแขก
ความสัมพันธ์ยังเพิ่มเติมลีเพอร์ ( 1979 ) เสนอระบบการท่องเที่ยวรูปแบบขึ้นอยู่กับแขกและ
โยธาสัมพันธ์ รุ่นนี้เป็นลักษณะของระบบประกอบด้วยสามส่วนหลัก :
" เดินทาง̶เขตอุตสาหกรรม̶สถานที่ท่องเที่ยว
ภูมิภาคและการท่องเที่ยวสร้างนักเดินทาง " ระบบสังคมรูปแบบการท่องเที่ยวก็ถือว่ากว้าง ความสัมพันธ์ทางสังคมของ
3
การท่องเที่ยว เช่น แขก พิธีกรและโบรกเกอร์
ดังกล่าวข้างต้นส่วนขยายของแนวคิดของ ' ท่องเที่ยว ' ได้ถูกขยาย และเพื่อการท่องเที่ยว
ได้รับการยอมรับอย่างกว้างขวางเป็นปรากฏการณ์ทางวัฒนธรรม สังคม ตลอดจน
กิจกรรมของแต่ละบุคคล ดังนั้น แนวคิดของการท่องเที่ยวมารวมถึงความหมายของ
วัตถุเชิงสังคมวิทยา แม้ว่าสถานการณ์ปัจจุบันของสังคมวิทยาการท่องเที่ยวไม่เพียงพอ
ผลลัพธ์บางอย่างได้ และหลังจากนี้การพัฒนาจะได้รับแจ้งให้ทราบเพิ่มเติม

ดังนั้น ประเด็นของสังคมวิทยาการท่องเที่ยว จะเป็นช่วงสั้น ๆ ว่าปัญหาของสังคมวิทยา
.
มันไม่ได้ยาวตั้งแต่สังคมวิทยาการท่องเที่ยวได้รับการเปิดตัว แต่ผลลัพธ์ที่สําคัญ
บางแล้วบรรลุในสังคมวิทยาและมานุษยวิทยา ผลลัพธ์เหล่านั้นอาจ
ส่วนใหญ่แบ่งออกเป็น 2 ประเภท ได้แก่ หนึ่งคือการวิจัยทางสังคมวิทยาเกี่ยวกับการท่องเที่ยว
แปลนักปราชญ์ หรือทำการวิพากษ์วิจารณ์ในบริบทของทฤษฎีสังคมสมัยใหม่หรือ
แนวคิดหลังสมัยใหม่ และอื่น ๆ ที่เกี่ยวกับการท่องเที่ยว ได้สอบถามกับการสร้างแบบจำลองหรือทฤษฎีทางวิทยาศาสตร์อย่างเคร่งครัด
. ทั้งสองประเภทเริ่มส่วนใหญ่ในสหรัฐอเมริกาในทศวรรษ 1960
เมื่อการท่องเที่ยวเป็นครั้งแรกที่โดดเด่น .
ประเภทอดีตรวมการท่องเที่ยวการศึกษาก่อตั้งขึ้นโดย Daniel J .
บูร์สติน .บูร์สติน ( 1962 ) ถูกวิจารณ์การท่องเที่ยวสมัยใหม่เป็นเหตุการณ์ที่หลอก ตามมุมมองของเขา
, นักท่องเที่ยวทางวัฒนธรรม idlers ที่เกิดจากสถาบันที่ทันสมัย โดยเฉพาะมวล
สื่อ และการท่องเที่ยวเป็นเหตุการณ์เทียมร่างโดยใครบางคน มุมมองเชิงลบเช่น
การท่องเที่ยวมีอิทธิพลอย่างยิ่ง ความตระหนักในปัญหาของนักวิจัยด้านการท่องเที่ยว และดูเหมือนว่า
จะถูกเชื่อมโยงกับการท่องเที่ยว เช่น ที่ เทอร์เนอร์ และเถ้า ( 1975 ) และหนุ่ม
( 1973 ) ในปี 1970 .
ขัดกับบูร์สตินมุมมองดีน maccannell เสนอดูยืนยันของ
การท่องเที่ยว maccannell ( 1973 , 1976 ) ถือว่าการท่องเที่ยวเป็นสัญลักษณ์ของสังคมสมัยใหม่
ตาม goffman ของสังคมวิทยา มุมมองของเขาอธิบายการท่องเที่ยวเป็นธุดงค์ที่ทันสมัย
ติดตาม ' ของแท้ ' และนั่นคือทั้งๆที่ ' ฉากแท้จิงของสังคมสมัยใหม่

เช่นการยืนยันมุมมองของการท่องเที่ยวยังได้รับผลกระทบอย่างมากนักวิจัยการท่องเที่ยว
มากมาย การศึกษาของทั้งสอง และ maccannell บูร์สติน ที่อัตราการใด ๆที่เน้นความสนใจของพวกเขา
ในลักษณะของการท่องเที่ยวเป็นชนวนของความทันสมัย
ชนิดหลังแรก advocated โดยจอห์นฟอสเตอร์ ฟอสเตอร์ ( 1964 ) แย้งว่า
ปรากฏการณ์ของการท่องเที่ยวควรอธิบายอย่างเป็นกลางและบางส่วนในมุมมองของการท่องเที่ยวเป็น
แยกออก ตั้งแต่กลางปี 1970 , การศึกษาเพื่อสร้างทฤษฎีที่ซับซ้อนได้ค่อยๆ
เพิ่มขึ้น โคเฮน ( 1990 ) เป็นนักสังคมวิทยา ทำเรื่องการศึกษา เขามีกิจการ
งานวิจัยการท่องเที่ยวโดยมีจุดมุ่งหมายของการสร้างทฤษฎีสังคมวิทยาการท่องเที่ยว
4
2ประเภทหลัง เช่น ผลงานของ โคเฮน มีประสิทธิภาพในการศึกษาการท่องเที่ยวเป็น
ปรากฏการณ์ทางสังคมจึงสร้างทฤษฎีสังคมวิทยาของ สังคมวิทยาผล
ของประเภทหลังจะถูกตรวจสอบและการวิจัยขอบเขตของการท่องเที่ยวเป็นปรากฏการณ์ทางสังคมจะถูกจัด
.
ทรงกลมของสังคมวิทยาการท่องเที่ยว

เพื่อการจำแนกปรากฏการณ์การท่องเที่ยวกรอบที่เสนอ เพื่อจำแนกลักษณะของปรากฏการณ์การท่องเที่ยว
( ” ) การท่องเที่ยวทั้งหมดสามารถอธิบายปรากฏการณ์ในระดับพื้นที่สังคมวิทยา

ระดับเหล่านี้จะถูกใช้เป็นกรอบในการจำแนกปรากฏการณ์การท่องเที่ยว
.
ระดับของพื้นที่ทางสังคมที่สามารถกำหนดเป็นสี่ชั้นวงกลมแบบ

ชั้นเหล่านี้จากศูนย์นอกวงกลม จัดได้เป็น 1 ) นักแสดง ,
2 ) การปฏิสัมพันธ์ทางสังคม 3 ) ระบบสังคม และ 4 ) ระบบโลกสมัยใหม่