observed.Olive mill wastewaters (OM

observed.
Olive mill wastewaters (OMW) are a characteristic by-product of olive-oil production and a major environmental problem in the Mediterranean area. Two opposite approaches can be conducts with this effluent are sewage disposal and spreading on soils. However, a drastic reduction in phenol concentration is a prerequisite for both techniques. Greco, Toscano, Cioffi, Gianfreda, and Sannino (1999) compared the utilization of a polyphenol oxidase naturally immobilized in olive husk and purified laccase from Trametes versicolorin the bioremediation of this kind of effluent. Both enzymatic systems showed relevant activity towards phenol polymerisation.
Immobilized laccase from Lentinus edodes led to a partial decolorization of OMW effluent as well as to significant abatements in its content in polyphenols and o-diphenols combined with a decreased toxicity of the effluent ( D'Annibale et al., 1999 and D'Annibale et al., 2000). Martirani, Giardina, Marzullo, and Sannia (1996)reported that the treatment of OMW effluent with purified laccase from Pleurotus ostreatus significantly decreased the phenolic content (up to 90%) but no reduction of its toxicity was observed. Other studies of OMW biodegradation have been reported with laccase ( Capasso, 1997) and white-rot fungi ( D'Annibale et al., 1998, Kahraman and Yesilada, 1999, Vinciguerra et al., 1995 and Yesilada et al., 1998).
Olive oil mill wastewater can also be used in laccase production by fungi (Kahraman and Yesilada, 2001, Perez et al., 1998, Sanjust et al., 1991 and Tomati et al., 1991).

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

ปฏิบัติWastewaters โรงสีมะกอก (OMW) เป็นผลพลอยได้ของการผลิตน้ำมันมะกอกและปัญหาสิ่งแวดล้อมสำคัญในบริเวณเมดิเตอร์เรเนียนลักษณะ สองวิธีตรงกันข้ามได้ทำกับน้ำนี้เป็นการกำจัดสิ่งปฏิกูลและการแพร่กระจายในดิน อย่างไรก็ตาม ในการลดความเข้มข้นฟีนอรุนแรงเป็นสำหรับเทคนิคทั้งสอง Greco, Toscano, Cioffi, Gianfreda และ Sannino (1999) เมื่อเทียบกับการใช้เป็น polyphenol oxidase ที่ธรรมชาติตรึงเปลือกมะกอก และบริสุทธิ์ laccase จาก Trametes versicolorin ววิธีของน้ำชนิดนี้ ระบบเอนไซม์ทั้งสองแสดงให้เห็นว่ากิจกรรมที่เกี่ยวข้องต่อ polymerisation ฟีนอลตรึง laccase จาก Lentinus edodes ที่นำไปสู่การบำบัดบางส่วนของ OMW ทิ้งเช่นเป็น abatements ที่สำคัญในเนื้อหาในโพลีฟีนและ o-diphenols รวมกับความเป็นพิษที่ลดลงของน้ำ (D'Annibale et al. 1999 และ D'Annibale et al. 2000) Martirani, Giardina, Marzullo และ Sannia (1996) รายงานว่า การรักษาของ OMW ทิ้งกับ laccase บริสุทธิ์จาก ostreatus เห็ดลดลงฟีนอลที่เนื้อหา (90%) แต่พบว่า ไม่ลดความเป็นพิษ รายงานการศึกษาอื่น ๆ ของ OMW ย่อยสลายทางชีวภาพ ด้วย laccase (Capasso, 1997) และขาวเน่าเชื้อรา (D'Annibale et al. 1998, Kahraman และ Yesilada, 1999, Vinciguerra et al. 1995 และ Yesilada et al. 1998)ยังสามารถใช้ในการผลิต laccase น้ำทิ้งโรงงานน้ำมันมะกอกจากเชื้อรา (Kahraman และ Yesilada, 2001 เปเรซ et al. 1998, Sanjust et al. 1991 และ Tomati et al. 1991)

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

สังเกต.
มะกอกโรงงานน้ำเสีย (OMW) เป็นลักษณะผลพลอยได้จากการผลิตน้ำมันมะกอกและเป็นปัญหาสิ่งแวดล้อมที่สำคัญในพื้นที่ทะเลเมดิเตอร์เรเนียน สองวิธีตรงข้ามสามารถปฏิบัติกับน้ำทิ้งนี้การกำจัดน้ำเสียและการแพร่กระจายในดิน อย่างไรก็ตามการลดลงอย่างมากในความเข้มข้นของฟีนอลเป็นสิ่งที่จำเป็นสำหรับทั้งสองเทคนิค เกรโก Toscano, Cioffi, Gianfreda และ Sannino (1999) เมื่อเทียบกับการใช้ประโยชน์ของเอนไซม์ polyphenol ตรึงตามธรรมชาติในเปลือกมะกอกและแลคเคสบริสุทธิ์จาก Trametes versicolorin การบำบัดทางชีวภาพของชนิดของน้ำทิ้งนี้ ทั้งสองระบบเอนไซม์แสดงให้เห็นว่ากิจกรรมที่เกี่ยวข้องต่อฟีนอลโพลิเมอร์.
แลคเคสตรึงจากเห็ดหอมนำไปสู่การลดสีบางส่วนของน้ำทิ้ง OMW เช่นเดียวกับการ abatements สำคัญในเนื้อหาของโพลีฟีนและ O-diphenols รวมกับความเป็นพิษที่ลดลงของน้ำทิ้ง (D'เบลล์ et al., 1999 และศิลป Annibale et al., 2000) Martirani, Giardina, Marzullo และ Sannia (1996) รายงานว่าการรักษาน้ำทิ้ง OMW กับแลคเคสบริสุทธิ์จาก Pleurotus ostreatus ลดลงอย่างมีนัยสำคัญเนื้อหาฟีนอล (ได้ถึง 90%) แต่ลดความเป็นพิษของมันไม่เป็นที่สังเกต การศึกษาอื่น ๆ ของการย่อยสลาย OMW ได้รับรายงานมีแลคเคส (Capasso, 1997) และเชื้อราสีขาวเน่า (D'Annibale et al., 1998 Kahraman และ Yesilada 1999 Vinciguerra et al., 1995 และ Yesilada et al., 1998) .
มะกอกน้ำเสียโรงงานน้ำมันนอกจากนี้ยังสามารถใช้ในการผลิตแลคเคสจากเชื้อรา (Kahraman และ Yesilada 2001 เปเรซ, et al., 1998, Sanjust et al., ปี 1991 และ Tomati et al., 1991)

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

สังเกตน้ำทิ้งโรงงานมะกอก ( omw ) เป็นผลพลอยได้จากการผลิตน้ำมันมะกอก และลักษณะปัญหาสิ่งแวดล้อมที่สำคัญในบริเวณเมดิเตอร์เรเนียน วิธีสามารถจะจัดการกับสองฝั่งน้ำที่มีของเสียและการแพร่กระจายบนดิน อย่างไรก็ตาม รุนแรงลดความเข้มข้นของฟีนอลที่เป็นสิ่งจำเป็นสำหรับทั้ง 2 วิธี เกรโก , Toscano ชีโอฟี่และ gianfreda , , , Sannino ( 1999 ) เมื่อเปรียบเทียบกับการใช้ของ polyphenol oxidase ตามธรรมชาติที่ตรึงในเปลือกมะกอกบริสุทธิ์แลคเคสจาก trametes versicolorin ค่าของชนิดของน้ำทิ้ง ทั้งสองระบบ พบกิจกรรมที่เกี่ยวข้องกับเอนไซม์ฟีนอลที่มี .( แลคเคสจากเห็ดเห็ดหอมนำไปสู่การกำจัดบางส่วนของ omw น้ำทิ้ง รวมทั้งที่สำคัญ abatements ในเนื้อหาของโพลีฟีนอลใน o-diphenols รวมกับการลดลงและความเป็นพิษของน้ำ ( d"annibale et al . , 1999 และ d"annibale et al . , 2000 ) martirani giardina marzullo , , , และ sannia ( 1996 ) ได้รายงานว่า การรักษาด้วย omw น้ำบริสุทธิ์แลคเคสจาก Pleurotus ostreatus ลดลงปริมาณฟีนอลิก ( ถึง 90% ) แต่ไม่มีการลดพิษถูกสังเกต การศึกษาอื่น ๆของ omw การย่อยสลายได้รายงานกับแลคเคส ( capasso , 1997 ) และขาวเน่าเชื้อรา ( d"annibale et al . , 1998 , และ kahraman yesilada 1999 วินชีแกร์ร่า et al . , 1995 และ yesilada et al . , 1998 )น้ำเสียโรงงานสกัดน้ำมันมะกอกยังสามารถใช้ในการผลิตแลคเคสโดยเชื้อรา ( kahraman และ yesilada , 2001 , เปเรซ et al . , 1998 , sanjust et al . , 1991 และ tomati et al . , 1991 )