Zhang Ye could not help but laugh.

Zhang Ye could not help but laugh. "Don't say that. My popularity is just notoriety. It's well known in the industry."

"Oh, you are aware of that?" Professor Zeng was also amused. "Then, why do you keep causing trouble? Everything would be fine if you take a step back. Try to have patience and endure it if possible."

Zhang Ye smiled. It was unknown if it got to him.

Suddenly, a girl's voice sounded, "Bro!"

Looking towards the origin of the sound, Zhang Ye saw his third cousin in the crowd. He waved his hand and saw Cao Mengmeng pull her form teacher, Teacher Leng, over.

Zhang Ye said, "Teacher Leng."

"Teacher Zhang, we meet again." Teacher Leng smiled and then looked at Professor Zeng. She hurriedly stretched out her hand, "You are Professor Zeng, right? I've seen your papers before."

Professor Zeng shook hands with her. "Nice to meet you."

Zhang Ye introduced, "This is my cousin, and this is her form teacher, Teacher Leng." Then patted Cao Mengmeng on the head, "Call him Grandpa Zeng."

Cao Mengmeng said cutely, "Grandpa Zeng, how do you do?!"

"Hi, hello." Professor Zeng beamed and said, "This young lady is really beautiful."

Zhang Ye trampled on her. "What do you mean beautiful? She's just mischievous and causes trouble all the time."

Cao Mengmeng stared. "Bro, why are you speaking bad about me. I will ignore you in the future. No, I'm mentally scarred now. You have to compensate me. My cellphone needs an upgrade!"

Zhang Ye rolled his eyes. "You only know to rob me every day or two, and you still want to upgrade your cellphone? Your bro hasn't even changed his own and he’s so poor now."

From somewhere else, a few Peking University students walked over.

Yao Mi waved. "Teacher Zhang."

Senior Song and Senior Zhou also greeted them.

Zhang Ye nodded. "You guys came too? Does our Peking University have a show to put on?"

Senior Song said, "Nothing to do with us. We are just here as spectators. A few people from every class are given this opportunity."

Yao Mi hurried said, "Teacher Zhang, you and Professor Y..."

"Teacher Zhang, go about your business. We will be entering first." Senior Zhou tugged at Yao Mi to prevent her from speaking blindly. The few of them began lining up to enter the venue with tickets in hand.

"What are you doing!?" Yao Mi stared.

Senior Zhou gave a wry smile. "There are so many people around. Don't speak without thinking."

However, even if it was not asked, many people had already heard about the conflict between Zhang Ye and Yan Jiantao that afternoon. A few teachers and students, who came to Peking University, also glanced at Zhang Ye as they whispered amongst themselves.

After sending his cousin off, Zhang Ye and Professor Zeng entered the Grand Auditorium. They were the hosts and the organizers, so the seats that were reserved for them were better. They were all seated the front row.

President Wu was already there.

There were a few people surrounding her that Zhang Ye had never seen before. They were likely the leaders of Peking University.

With another glance, he saw Yan Jiantao sitting in the second row. He was chatting with an elderly professor from another department he was familiar with. With that, the few of them stared over at Zhang Ye.

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

จาง ท่านไม่สามารถช่วย แต่หัวเราะ " อย่าพูดแบบนั้น ความนิยมของฉันก็เด่น เป็นที่รู้จักกันดีในอุตสาหกรรม”" อ้าว คุณไม่รู้เหรอ ? " ศาสตราจารย์เซงก็ขบขัน . " แล้วทำไมคุณถึงเอาแต่สร้างปัญหา ? ทุกอย่างจะดีขึ้นถ้าคุณใช้ขั้นตอนกลับ พยายามอดทน และอดทน ถ้าเป็นไปได้ "จาง ท่านยิ้ม มันไม่รู้ว่ามันมีให้เขาจู่ๆ เสียงของผู้หญิงดังขึ้น " พี่ ! "มองไปยังที่มาของเสียง จาง ท่านเห็นญาติที่สามของเขาในฝูงชน เขาโบกมือและเห็นเคา mengmeng ดึงครูแบบเธอ อาจารย์เล้ง จบจาง ท่านบอกว่า " ครูเล้ง "" ครูจาง เราเจอกันอีกแล้วนะ " อาจารย์เล้งยิ้มแล้วก็มองอาจารย์เช็ง เธอรีบยืดมือของเธอ " คุณเป็นอาจารย์ เซง ใช่ไหม ? ผมเห็นเอกสารของคุณก่อน .อาจารย์ซิงจับมือกับเธอ " . ดีใจที่ได้พบคุณ "จาง ท่านแนะนำว่า " นี่เป็นญาติของฉัน และนี้เป็นครูแบบครูของเธอเล้ง " แล้วลูบหัวเกา mengmeng บนหัว " เรียกเขาว่าคุณปู่เซง "เคา mengmeng บอกว่าน่ารัก " ปู่เซง คุณจะทำยังไง ? ! "" สวัสดีครับ " ศาสตราจารย์เซงบีมกล่าวว่า " ผู้หญิงคนนี้สวยจริง ๆ "จางจงเหยียบย่ำเธอ” คุณหมายถึงอะไรที่สวยงาม เธอแค่ซนและสร้างปัญหาอยู่ตลอดเวลา "เคา mengmeng จ้อง " พี่ชาย ทำไมนายถึงพูดไม่ดีเกี่ยวกับฉัน ผมจะไม่สนใจคุณในอนาคต ไม่ ฉันใจมากตอนนี้ คุณต้องชดเชยให้ฉัน มือถือผมต้องการอัพเกรด !จางเยรีดตาของเขา” คุณรู้แต่จะปล้นฉัน ทุกๆ วัน หรือสอง และคุณยังต้องการที่จะอัพเกรดโทรศัพท์มือถือของคุณ น้องชายของคุณยังไม่ได้เปลี่ยนของเขาเองและเขาก็ยากจนมาก ตอนนี้จากที่อื่น มหาวิทยาลัยปักกิ่ง นักเรียนไม่เดินมากกว่ายาว มิโบก " ครูจาง "เพลงรุ่นพี่และรุ่นพี่โจวยังทักทายพวกเขาจางเยพยักหน้า " พวกเธอมาด้วยเหรอ ? มีมหาวิทยาลัยปักกิ่งของเรามีให้ใส่ ?เพลงอาวุโสกล่าวว่า " ไม่เกี่ยวกับเรา เราเพิ่งมาเป็นผู้ชม คน จากทุกระดับจะได้รับโอกาสนี้ยาวมิรีบบอกว่า " ครูจาง , คุณและอาจารย์ . . . . . . . . "" ครูจาง ไปเกี่ยวกับธุรกิจของคุณ เราจะเข้าก่อน " รุ่นพี่โจว tugged ที่มิยาวเพื่อป้องกันไม่ให้เธอพูดสุ่มสี่สุ่มห้า ไม่กี่ของพวกเขาเริ่มเข้าแถวรอเข้างานมีตั๋วในมือ" นายทำอะไรน่ะ ! " เหยา มิจ้อง .รุ่นพี่โจวยิ้มเบี้ยว " มีคนมากมายอยู่รอบๆ อย่าพูดโดยไม่คิด "อย่างไรก็ตาม แม้ว่า มัน ไม่ ถาม หลายคนเคยได้ยินเกี่ยวกับความขัดแย้งระหว่าง จางเจ้าและยัน jiantao ที่บ่าย ครูน้อยและนักเรียนที่มาถึงมหาวิทยาลัยปักกิ่งยังเห็นจางเย พวกเขากระซิบกันเองอยู่หลังจากส่งญาติของเขาออกจางเย และ ศาสตราจารย์ เซงเข้าหอประชุมใหญ่ พวกเขาเป็นเจ้าภาพและผู้จัดงาน ดังนั้นที่นั่งที่ถูกสงวนไว้สำหรับพวกเขาดีขึ้น พวกเขาทั้งหมดนั่งอยู่แถวหน้าประธานวูอยู่ที่นั่นแล้วมีสองสามคนรอบข้างเธอว่าจาง ท่านไม่เคยเห็นมาก่อน พวกเขาอาจ ผู้นำของมหาวิทยาลัยปักกิ่งกับรวดเร็วอื่น เขาเห็นยัน jiantao นั่งแถวที่สอง เขาได้สนทนากับอาจารย์ผู้สูงอายุจากอีกฝ่าย เขาคุ้นเคยกับ กับที่ ไม่กี่ของพวกเขาจ้องมองไปที่เตีย "