Relations with the AdviserThe super

Relations with the Adviser
The supervisory relationship is likely to “make or break” the doctoral candidature. A poor relationship
with one’s doctoral adviser will ruin a good doctoral project regardless of any or all of
the other elements that may support it (Jones, 2013). Protivnak and Foss (2009) showed that collaboration
between students and faculty members was an important factor for successfully completing
doctoral studies. They reported that many students felt that the mentoring they received
was the most helpful experience of their doctoral studies; conversely, some students had difficulty
with doctoral mentoring and felt abandoned. Holbrook et al. (2014) studied initial expectations of
doctoral candidates and linked them with satisfaction and the candidate’s well-being, finding that
a satisfied student naturally feels good as a candidate in a doctoral program. The supervisory relationship
has been identified as one of the main factors influencing student satisfaction and success
or disappointment (Jairam & Kahl, 2012; Zhao, Golde, & McCormick, 2007). Mason (2012) stated
that having a collegial relationship with advisers is also critical for students’ satisfaction and
motivation, so these relationships should be encouraged. Published literature has identified a need
for balance and support the life of doctoral students (Gardner, 2008; Lovitts, 2001). The isolation
that accompanies doctoral studies must be balanced with peer or supervisor support, otherwise
isolation can lead to attrition (Gardner, 2010). Therefore, good relations with the adviser were
critical for the candidate’s well-being and success.
The idea that students should be proactive in “managing their adviser” is presented by Grover and
Thatcher (2010). Doctoral candidates who prepare in advance for meetings with their advisers,
raising possible solutions to their own issues and soliciting their adviser’s advice, use their time
more efficiently and get better results. Gatfield (2005) presented various advisory management
styles and different relationships between advisers and candidates. The advisory management
model relates to the adviser’s support and supervisory structure. Gatfield showed that the model

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

ความสัมพันธ์กับที่ปรึกษาความสัมพันธ์กำกับเป็นแนวโน้มที่จะ "สร้าง หรือทำลาย" ปีค.ศ.ปริญญาเอก ความสัมพันธ์ไม่ดีหนึ่งเป็นเอกปรึกษาจะทำลายโครงการปริญญาเอกดีไม่หรือทั้งหมดองค์ประกอบอื่น ๆ ที่อาจสนับสนุน (Jones, 2013) Protivnak และฟอสส์ (2009) แสดงให้เห็นว่าที่ทำงานร่วมกันระหว่างอาจารย์และนักศึกษาเป็นปัจจัยสำคัญสำเร็จการศึกษาปริญญาเอก เขารายงานว่า นักเรียนหลายคนรู้สึกว่าที่ที่ปรึกษาได้รับประสบการณ์เป็นประโยชน์มากที่สุดของการศึกษาระดับปริญญาเอก ในทางกลับกัน นักเรียนบางคนมีความยากลำบากพร้อมให้คำปรึกษาระดับปริญญาเอกและรู้สึกถูกทอดทิ้ง เที่ยวร้อยเอ็ด (2014) ศึกษาความคาดหวังเริ่มต้นผู้สมัครระดับปริญญาเอก และเชื่อมโยงพวกเขา มีความพึงพอใจและผู้สมัครเป็นอยู่ หาที่นักเรียนพอใจตามธรรมชาติรู้สึกดีเป็นผู้สมัครในโปรแกรมปริญญาเอก ความสัมพันธ์กำกับถือเป็นหนึ่งในปัจจัยหลักที่มีอิทธิพลต่อความพึงพอใจของนักเรียนและความสำเร็จหรือผิดหวัง (Jairam และหัวล้าน 2012 Zhao, Golde และแมคคอร์ มิค 2007) เมสัน (2012) ระบุไว้ว่า มีความสัมพันธ์ของนักศึกษากับปรึกษาเป็นสิ่งจำเป็นสำหรับความพึงพอใจของนักเรียน และแรงจูงใจ ดังนั้นความสัมพันธ์เหล่านี้ควรได้รับการสนับสนุน เอกสารตีพิมพ์ได้ระบุความต้องการสำหรับยอดคงเหลือและการสนับสนุนชีวิตของนักศึกษาปริญญาเอก (การ์ดเนอร์ 2008 Lovitts, 2001) แยกที่มาพร้อมกับการศึกษาระดับปริญญาเอกต้องสมดุลกับเพียร์หรือหัวหน้างานสนับสนุน มิฉะนั้นแยกสามารถนำไปสู่อัตราการลาออก (การ์ดเนอร์ 2010) ดังนั้น ความสัมพันธ์ที่ดีกับที่ปรึกษาได้สิ่งสำคัญสำหรับความเป็นอยู่และความสำเร็จของผู้สมัครนำเสนอความคิดที่ว่า นักเรียนควรจะเชิงรุก "ของพวกเขาที่ปรึกษาการบริหารจัดการ" โดยโกรเวอร์ และภาวะ (2010) ผู้สมัครปริญญาเอกที่เตรียมล่วงหน้าสำหรับการประชุมกับที่ปรึกษาระดมแก้ไขปัญหาตนเอง และคำแนะนำปรึกษาการเรี่ยไร ใช้เวลาของพวกเขาได้อย่างมีประสิทธิภาพ และได้ผลลัพธ์ที่ดี Gatfield (2005) นำเสนอการจัดการให้คำปรึกษาต่าง ๆลักษณะและความสัมพันธ์อื่นระหว่างที่ปรึกษาและผู้สมัคร การจัดการแนะนำรูปแบบที่เกี่ยวข้องกับโครงสร้างกำกับดูแลและสนับสนุนของที่ปรึกษา Gatfield แสดงให้เห็นว่าแบบจำลอง

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

ความสัมพันธ์กับที่ปรึกษา
ความสัมพันธ์การกำกับดูแลมีแนวโน้มที่จะ "สร้างหรือทำลาย" การผู้สมัครระดับปริญญาเอก ความสัมพันธ์ที่ไม่ดี
กับที่ปรึกษาเอกของคนจะทำลายโครงการปริญญาเอกที่ดีโดยไม่คำนึงถึงใดหรือทั้งหมดของ
องค์ประกอบอื่น ๆ ที่อาจสนับสนุน (โจนส์ 2013) Protivnak และฟอสส์ (2009) แสดงให้เห็นว่าการทำงานร่วมกัน
ระหว่างนักศึกษาและคณาจารย์เป็นปัจจัยสำคัญสำหรับการประสบความสำเร็จใน
การศึกษาระดับปริญญาเอก พวกเขารายงานว่านักเรียนหลายคนรู้สึกว่าการให้คำปรึกษาพวกเขาได้รับ
เป็นประสบการณ์ที่เป็นประโยชน์มากที่สุดของการศึกษาระดับปริญญาเอกของพวกเขา; ตรงกันข้ามนักเรียนบางคนมีความยากลำบาก
กับการให้คำปรึกษาเอกและรู้สึกว่าถูกทอดทิ้ง ฮอลบรู et al, (2014) การศึกษาความคาดหวังเริ่มต้นของ
ผู้สมัครระดับปริญญาเอกและเชื่อมโยงพวกเขาด้วยความพึงพอใจของผู้สมัครและความเป็นอยู่พบว่า
นักเรียนมีความพึงพอใจตามธรรมชาติความรู้สึกที่ดีเป็นผู้สมัครในโครงการปริญญาเอก ความสัมพันธ์ที่กำกับดูแล
ได้รับการระบุว่าเป็นหนึ่งในปัจจัยหลักที่มีผลต่อความพึงพอใจของนักเรียนและความสำเร็จ
หรือความผิดหวัง (Jairam & Kahl 2012; Zhao, Golde และแมค 2007) เมสัน (2012) ระบุ
ว่ามีความสัมพันธ์กับที่ปรึกษานักศึกษานอกจากนี้ยังเป็นสิ่งสำคัญสำหรับความพึงพอใจของนักเรียนและ
แรงจูงใจเพื่อให้ความสัมพันธ์เหล่านี้ควรได้รับการส่งเสริม เอกสารตีพิมพ์มีการระบุความต้องการ
เพื่อความสมดุลและสนับสนุนการใช้ชีวิตของนักศึกษาปริญญาเอก (การ์ดเนอร์ 2008; Lovitts 2001) เดอะ แยก
ที่มาพร้อมกับการศึกษาเอกจะต้องสมดุลกับเพียร์หรือการสนับสนุนผู้บังคับบัญชามิฉะนั้น
แยกสามารถนำไปสู่การขัดสี (การ์ดเนอร์, 2010) ดังนั้นความสัมพันธ์ที่ดีกับผู้ให้คำปรึกษาเป็น
สิ่งสำคัญสำหรับผู้สมัครเป็นอยู่ที่ดีและประสบความสำเร็จ
ความคิดที่ว่านักเรียนควรจะเป็นเชิงรุกในการ "จัดการที่ปรึกษาของพวกเขา" ถูกนำเสนอโดยโกรเวอร์และ
แทตเชอร์ (2010) ผู้สมัครระดับปริญญาเอกที่เตรียมความพร้อมล่วงหน้าสำหรับการประชุมกับที่ปรึกษาของพวกเขา
เพิ่มการแก้ปัญหาที่เป็นไปได้กับปัญหาของตัวเองและชักชวนให้คำแนะนำปรึกษาของพวกเขาใช้เวลาของพวกเขา
ได้อย่างมีประสิทธิภาพมากขึ้นและได้รับผลดี Gatfield (2005) นำเสนอการจัดการที่ปรึกษาต่าง ๆ
รูปแบบที่แตกต่างกันและความสัมพันธ์ระหว่างที่ปรึกษาและผู้สมัคร ที่ปรึกษาการจัดการ
รูปแบบที่เกี่ยวข้องกับการสนับสนุนและกำกับดูแลโครงสร้างที่ปรึกษาของ Gatfield แสดงให้เห็นว่ารูปแบบ

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

ความสัมพันธ์กับที่ปรึกษาความสัมพันธ์ระหว่างการนิเทศมีแนวโน้มที่จะ " สร้างหรือทำลาย " ผู้สมัครปริญญาเอก ความสัมพันธ์ที่ไม่ดีกับหนึ่งของปริญญาเอก โครงการปริญญาเอกที่ปรึกษาจะทำลายที่ดีไม่ว่าการใดหรือทั้งหมดขององค์ประกอบอื่นๆ ที่อาจจะสนับสนุน ( Jones , 2013 ) และ protivnak ฟอส ( 2552 ) พบว่า ความร่วมมือระหว่างนักเรียนและคณาจารย์ เป็นปัจจัยที่สำคัญสำหรับการประสบความสำเร็จเสร็จสิ้นปริญญาเอกศึกษา พวกเขารายงานว่า นักเรียนหลายคนรู้สึกว่าพวกเขาได้รับแอฟริกันเป็นประสบการณ์ที่เป็นประโยชน์ที่สุดของการศึกษาระดับปริญญาเอกของพวกเขา ในทางกลับกัน นักเรียนบางคนมีความยากลําบากกับปริญญาเอก แอฟริกัน และรู้สึกว่าถูกทอดทิ้ง ฮอลบรูค et al . ( 6 ) ศึกษาความคาดหวัง ของเริ่มต้นระดับปริญญาเอก และเชื่อมโยงกับความพึงพอใจและความผาสุกของผู้สมัคร ค้นหาว่านักเรียนพอใจย่อมรู้สึกดีเป็นผู้สมัครในหลักสูตรปริญญาเอก ความสัมพันธ์ระหว่างการนิเทศได้รับการระบุว่าเป็นหนึ่งในปัจจัยที่มีอิทธิพลต่อความพึงพอใจของนักเรียน และความสำเร็จหรือความผิดหวัง ( jairam & คา , 2012 ; Zhao , ทอง , และ McCormick , 2007 ) เมสัน ( 2012 ) ระบุพบว่ามีความสัมพันธ์กับที่ปรึกษายังวิกฤติ สำหรับความพึงพอใจของนักเรียนและแรงจูงใจ ดังนั้นความสัมพันธ์เหล่านี้ควรได้รับการส่งเสริม มีการระบุต้องการเผยแพร่วรรณกรรมเพื่อความสมดุลและสนับสนุนชีวิตของนักศึกษาปริญญาเอก ( การ์ดเนอร์ , 2008 ; lovitts , 2001 ) แยกที่มาพร้อมกับระดับปริญญาเอกจะต้องสมดุลกับเพื่อนร่วมงานหรือหัวหน้างานสนับสนุนอื่นการแยกสามารถนำไปสู่การล้างผลาญ ( การ์ดเนอร์ , 2010 ) ดังนั้น ความสัมพันธ์ที่ดีกับที่ปรึกษา คือที่สำคัญสำหรับความเป็นอยู่ของผู้สมัคร และความสำเร็จความคิดที่นักเรียนควรได้รับการเชิงรุกในการจัดการของพวกเขาที่ปรึกษา " ที่นำเสนอโดยโกรเวอร์และแทตเชอร์ ( 2010 ) ปริญญาเอกผู้สมัครที่เตรียมการล่วงหน้าสำหรับการประชุมกับที่ปรึกษาของพวกเขาการเพิ่มการแก้ไขปัญหาของตนเอง และการแนะนำของอาจารย์ที่ปรึกษา ใช้เวลาของพวกเขามีประสิทธิภาพมากขึ้นและได้รับผลลัพธ์ที่ดีกว่า gatfield ( 2005 ) นำเสนอการจัดการข้อมูลต่าง ๆลักษณะและความสัมพันธ์ที่แตกต่างกันระหว่างที่ปรึกษาและผู้ . การจัดการที่ปรึกษาแบบจำลองที่เกี่ยวข้องกับการสนับสนุนของที่ปรึกษาและโครงสร้างการนิเทศ . gatfield พบว่า โมเดล