Holding inventory is risky because

Holding inventory is risky because of the tied­up capital investment and the potential for obsolescence. The nature and the extent of the risk varies depending on the position of the company in the supply chain. Manufacturers’ inventories have a long­term dimension. Their inventory commitment is relatively deeper and of longer duration. Wholesalers have a more broad exposure, but a shorter duration compared to the manufacturers. For retailers, inventory management is no more than a buying­selling process. Retailers have an extensive breadth of inventory and their inventory holding costs are typically higher than those of the manufacturers and wholesalers. Thus, they try to push the inventory responsibility back up the channel to avoid those high costs.

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

สินค้าคงคลังถือเป็นเสี่ยง tiedup ทุนและศักยภาพสำหรับ obsolescence ธรรมชาติและขอบเขตของความเสี่ยงแตกต่างกันไปขึ้นอยู่กับตำแหน่งของบริษัทในห่วงโซ่อุปทาน คงเหลือของผู้ผลิตมีขนาดตน มั่นคงของพวกเขาจะค่อนข้างลึก และระยะยาว ส่งแสงที่กว้างมากขึ้น แต่ระยะเวลาสั้นกว่าเมื่อเทียบกับผู้ผลิตที่ได้ สำหรับร้านค้าปลีก บริหารสินค้าคงคลังจะไม่มากกว่ากระบวนการ buyingselling กว้างครอบคลุมของสินค้าคงคลังและสินค้าคงคลังของตนถือต้นทุนจะสูงกว่าของผู้ผลิตและค้าส่งค้าปลีกได้ ดังนั้น พวกเขาพยายามที่จะผลักดันความรับผิดชอบสินค้าคงคลังสำรองช่องเพื่อหลีกเลี่ยงค่าใช้จ่ายที่สูง

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

โฮลดิ้งสินค้าคงคลังจะมีความเสี่ยงเนื่องจากการลงทุน tiedup และศักยภาพสำหรับสินค้าเก่า ลักษณะและขอบเขตของความเสี่ยงแตกต่างกันไปขึ้นอยู่กับตำแหน่งของ บริษัท ในห่วงโซ่อุปทาน สินค้าคงเหลือผู้ผลิตมีมิติในระยะยาว ความมุ่งมั่นในสินค้าคงคลังของพวกเขาคือค่อนข้างลึกและระยะเวลานาน ค้าส่งมีการเปิดรับแสงกว้างมากขึ้น แต่ในช่วงระยะเวลาสั้นเมื่อเทียบกับผู้ผลิต สำหรับร้านค้าปลีก, การจัดการสินค้าคงคลังไม่เกินกระบวนการ buyingselling ร้านค้าปลีกมีความกว้างที่กว้างขวางของสินค้าคงคลังและต้นทุนการถือครองสินค้าคงคลังของพวกเขามักจะสูงกว่าของผู้ผลิตและผู้ค้าส่ง ดังนั้นพวกเขาพยายามที่จะผลักดันความรับผิดชอบสินค้าคงคลังสำรองช่องทางที่จะหลีกเลี่ยงค่าใช้จ่ายที่สูง

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

ถือสินค้าคงคลังมีความเสี่ยงเพราะผูกองขึ้นการลงทุนและศักยภาพในล้าสมัย . ธรรมชาติและขอบเขตของความเสี่ยงที่แตกต่างกันไปขึ้นอยู่กับตำแหน่งของบริษัทในโซ่อุปทาน ผู้ผลิตสินค้าได้ในระยะยาวองมิติ ความมุ่งมั่นของสินค้าคงคลังที่ค่อนข้างลึกและระยะเวลาที่ยาว ค้าส่งมีการเปิดรับในวงกว้างมากขึ้นแต่ระยะเวลาที่สั้นลงเมื่อเทียบกับผู้ผลิต สำหรับร้านค้าปลีก บริหารสินค้าคงคลัง คือไม่เกินซื้อองกระบวนการขาย ร้านค้าปลีกมีความกว้างที่กว้างขวางของสินค้าคงคลังและสินค้าคงคลังถือค่าใช้จ่ายมักจะสูงกว่าของผู้ผลิตและ wholesalers ดังนั้น พวกเขาพยายามที่จะผลักดันสินค้าคงคลังความรับผิดชอบกลับขึ้นช่องเพื่อหลีกเลี่ยงค่าใช้จ่ายสูง .