After Meng Hao had proceeded about

After Meng Hao had proceeded about three hundred meters down the valley, the Demon Sealing Jade within his bag of holding started to glow. Meng Hao took it out and held it in his hand. He slowed down a bit, but continued to move downward.

As he descended, the mist grew thicker and colder. It seemed somewhat sinister in nature, but Meng Hao was no longer of the Qi Condensation stage. If he was, his body may not have been able to withstand temperature.

After moving along for the time it takes half an incense stick to burn, it grew painfully cold, so much so that it felt like blades on his skin. Finally, he made out what appeared to be the bottom of the valley.

There was no vegetation here, only endless mist. Strewn about on the valley floor were the bones of various birds and beasts. Everything was quiet. Meng Hao looked around cautiously. He would not act rashly, but instead take the time to examine his surroundings. Finally, his eyes glittered as they fell upon the only part of the valley that didn’t seem to have any mist in it.

It was… the mouth of a cave, roughly nine meters wide!

The edges of the cave mouth were formed of thick earth which seemed to be frozen over. It was impossible to tell how deep the cave was; it stretched back into inky blackness. Icy coldness poured out from the cave, which then turned into mist.

Stretching back into the cave, off to the edge, was a dark red rope. Other than this, there was nothing else.

At this point, the Demon Sealing Jade in Meng Hao’s hand glowed even more brightly. It seemed as if something was calling for it to enter the mysterious, endless cave. Who knew what was hiding inside?

Meng Hao hesitated for a moment, looking at the cave. After a moment, he smacked his bag of holding. A flying sword appeared. It turned into a beam of light as it shot toward the cave and then disappeared inside. Meng Hao concentrated, listening carefully. Soon, a sound rang out like that of metal hitting stone. Meng Hao’s expression changed.

“This ancient cave appears to be about twenty-five hundred meters deep.” He walked forward, stopping at the mouth of the cave. He hesitated for a moment, then looked at the brightly glowing jade slip in his hand. Determination appeared on his face. He slapped his bag of holding, causing several items to appear. The black net flew out, along with seven or eight feathers. Even with the wooden swords circulating around him, though, he felt a bit nervous. He bit his tongue, and the Lightning Flag flew out, turning into a flickering, lightning-filled mist that surrounded his body. Surrounded by his various magical items, Meng Hao entered the cave.

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

หลังจากที่เฮาเมงได้ดำเนินประมาณสามร้อยเมตรลงหุบเขา ปีศาจปิดผนึกหยกภายในถือถุงของเขาเริ่มเรืองแสง เมงเฮาเอามันออกมา และจัดขึ้นในมือของเขา เขาชะลอตัวลงเล็กน้อย แต่ยังคงเลื่อนลงด้านล่างขณะที่พระองค์เสด็จ ทะเลหมอกเติบโตหนาขึ้น และอากาศหนาวเย็น ดูเหมือนค่อนข้างน่ากลัวในธรรมชาติ แต่เมงเฮาก็ไม่ของเวทีรวมตัวฉี หากเขา ร่างกายของเขาไม่สามารถทนต่ออุณหภูมิหลังจากย้ายตามสำหรับเวลาใช้ติดครึ่งธูปจะเขียน มันขึ้นเจ็บปวดเย็น มากเพื่อให้มันรู้สึกเหมือนใบมีดบนผิวของเขา ในที่สุด เขาได้นำสิ่งที่ปรากฏเป็น ด้านล่างของหุบเขาไม่มีพืชที่นี่ เพียงสิ้นสุดหมอกได้ เกลื่อนบนหุบเขามีกระดูกของนกและสัตว์ต่าง ๆ ทุกอย่างก็เงียบสงบ เฮา เมงมองไปรอบ ๆ ด้วยความระมัดระวัง เขาจะไม่ rashly แต่แทน ใช้เวลาในการตรวจสอบสภาพแวดล้อมของเขา ในที่สุด ตาแวววาวเป็นพวกเขาอยู่กับเพียงส่วนหนึ่งของหุบเขาที่ไม่ได้ดูเหมือนมีหมอกใด ๆ ในนั้นก็...ปากถ้ำ ประมาณกว้างเก้าเมตรขอบของปากถ้ำได้เกิดขึ้นของโลกหนาซึ่งดูเหมือนจะถูกแช่แข็งไป ไม่สามารถบอกลึกถ้ำ มันยืดไปมืดไวน์ ความหนาวเย็นเป็นน้ำแข็งเทออกจากถ้ำ ที่แล้ว กลายเป็นหมอกยืดกลับเข้าไปในถ้ำ ปิดขอบ เชือกสีแดงเข้มได้ นอกจากนี้ ก็ไม่มีอะไรอื่นที่จุดนี้ ปีศาจปิดผนึกหยกในเมงเฮามือสวมสว่างสดใสมากขึ้น ดูเหมือนว่า สิ่งที่ถูกเรียกให้ป้อนถ้ำลึกลับ สิ้นสุด ใครรู้อะไรซ่อนอยู่ภายในเมงเฮาลังเลครู่ กำลังดูถ้ำ หลังจากครู่ เขาไมโครเวฟถือถุงของเขา ดาบบินปรากฏ มันกลายเป็นลำแสงยิงไปทางถ้ำ และหายไปภายในแล้ว เมงเฮาความเข้มข้น ฟังอย่างระมัดระวัง เร็ว ๆ นี้ เสียงรังออกเหมือนโลหะตีหิน เมงเฮานิพจน์ที่เปลี่ยนแปลง"ถ้ำโบราณดูเหมือนจะลึกประมาณยี่สิบ - ห้าร้อยเมตร" เขาเดินไปข้างหน้า หยุดที่ปากถ้ำ เขาลังเลครู่ แล้วมองไปที่ใบหยกสดใสเรืองแสงในมือของเขา กำหนดปรากฏบนใบหน้าของเขา เขาตบกระเป๋าของเขาของโฮลดิ้ง สาเหตุหลายรายการจะปรากฏ สุทธิสีดำบิน พร้อมกับขนที่เจ็ด หรือแปด แม้จะ มีดาบไม้ที่หมุนเวียนรอบ แม้ว่า เขารู้สึกประสาทเล็ก เขาบิตลิ้นของเขา และธงฟ้าบิน เปลี่ยนเป็นกะพริบ สายฟ้าที่เต็มไปด้วยหมอกที่ล้อมรอบร่างกายของเขา ล้อมรอบ ด้วยสินค้าของเขาขลังต่าง ๆ เมงเฮาป้อนถ้ำ

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

หลังจากเม้งเฮาได้ดำเนินการประมาณสามร้อยเมตรลงหุบเขาปีศาจซีลหยกภายในกระเป๋าของเขาถือเริ่มที่จะเรืองแสง เม้งเฮาเอามันออกมาและถือมันไว้ในมือของเขา เขาชะลอตัวลงเล็กน้อย แต่ยังคงที่จะย้ายลง. ในขณะที่เขาสืบเชื้อสายมาหมอกขยายตัวหนาและหนาวเย็น มันดูเหมือนค่อนข้างน่ากลัวในธรรมชาติ แต่เม้งเฮาก็ไม่ได้ของขั้นตอนการควบแน่นฉี ถ้าเขาร่างของเขาอาจจะไม่ได้รับสามารถที่จะทนต่ออุณหภูมิ. หลังจากที่ย้ายพร้อมสำหรับเวลาที่ใช้ในครึ่งก้านธูปจะเผาไหม้จะขยายตัวเย็นเจ็บปวดมากเพื่อให้มันรู้สึกเหมือนใบมีดบนผิวของเขา ในที่สุดเขาทำสิ่งที่ดูเหมือนจะเป็นด้านล่างของหุบเขา. ไม่มีพืชอยู่ที่นี่เพียงหมอกที่ไม่มีที่สิ้นสุด กระจายเกลื่อนบนพื้นหุบเขาเป็นกระดูกของนกต่างๆและสัตว์ป่า ทุกอย่างก็สงบเงียบ เม้งเฮามองไปรอบ ๆ ด้วยความระมัดระวัง เขาจะไม่มุทะลุ แต่แทนที่จะใช้เวลาในการตรวจสอบสภาพแวดล้อมของเขา สุดท้ายดวงตาของเขา glittered เช่นที่พวกเขาล้มลงเป็นเพียงส่วนหนึ่งของหุบเขาที่ไม่ได้ดูเหมือนจะมีหมอกในมันใด. It was ... ปากถ้ำประมาณเก้าเมตรกว้าง! ขอบของปากถ้ำที่มีอยู่ของ แผ่นดินหนาซึ่งดูเหมือนจะถูกแช่แข็งมากกว่า มันเป็นไปไม่ได้ที่จะบอกว่าลึกถ้ำเป็น; มันยืดกลับเข้ามาในความมืดสนิท ความหนาวเย็นเป็นน้ำแข็งลงมาจากถ้ำที่แล้วกลายเป็นหมอก. ยืดกลับเข้าไปในถ้ำออกไปที่ขอบเป็นเชือกสีแดงเข้ม นอกเหนือจากนี้มีอะไรอย่างอื่นเป็น. ณ จุดนี้ปีศาจซีลหยกในมือเม้งเฮาส์เรืองแสงแม้สดใสมากขึ้น มันดูเหมือนว่าสิ่งที่ได้รับการเรียกร้องให้มันเข้าสู่ลึกลับถ้ำที่ไม่มีที่สิ้นสุด ใครจะรู้ว่าสิ่งที่กำลังหลบซ่อนตัวอยู่ภายใน? เม้งเฮาลังเลอยู่ครู่หนึ่งมองไปที่ถ้ำ หลังจากนั้นสักครู่เขาตีกระเป๋าของเขาในการถือครอง ดาบบินปรากฏ มันกลายเป็นลำแสงที่มันยิงไปยังถ้ำแล้วก็หายไปภายใน เม้งเฮาเข้มข้นฟังอย่างระมัดระวัง ในไม่ช้าเสียงดังออกมาเช่นนั้นของหินโลหะตี การแสดงออกเม้งเฮาเปลี่ยน. "ถ้ำโบราณนี้ดูเหมือนจะเป็นเกี่ยวกับ 20-500 เมตรลึก." เขาเดินไปข้างหน้าหยุดที่ปากถ้ำ เขาลังเลอยู่ครู่หนึ่งแล้วมองไปที่ใบหยกสดใสเรืองแสงในมือของเขา ความมุ่งมั่นที่ปรากฏบนใบหน้าของเขา เขาตบกระเป๋าของเขาของการถือครองที่ก่อให้เกิดหลายรายการจะปรากฏ สุทธิสีดำบินออกพร้อมกับเจ็ดหรือแปดขน ถึงแม้จะมีดาบไม้หมุนเวียนรอบเขา แต่เขารู้สึกบิตประสาท เขากัดลิ้นของเขาและสายฟ้าธงบินออกกลายเป็นริบหรี่หมอกฟ้าผ่าที่เต็มไปด้วยที่อยู่รอบร่างกายของเขา ล้อมรอบไปด้วยรายการมหัศจรรย์ต่าง ๆ ของเขาเม้งเฮาป้อนถ้ำ