The bean vines were dead and could

The bean vines were dead and could only be pulled out. As for the chili peppers, if the soil around them was loosened and fertilized, they might possibly revive, become green, bloom and bear fruit again.

She planned to come here tomorrow to tidy up a bit.

Like Aunt Zhang said, this life, she still had to carry on living it!

Wasn’t that right! Now that she was at this place, she could only look forward to the days ahead.

On the way back, Lian Fang Zhou casually asked Lian Fang Qing about the condition of their field.


Lian Fang Qing was still young. Some parts of her answer were clear and some not so much. Lian Fang Zhou could only abandon the inquiries. Better to carefully ask Lian Ze. That child matured early and had to know more.


“Lian Fang Zhou, Qing'er, you came back! Mum told me to send down two bags of beans and a winter melon. I handed it over to Lian Ze!”


The two just reached the yard’s entrance and saw a round-faced girl of a similar age coming out from the house.

Lian Fang Zhou smiled as she gave her thanks while Lian Fang Qing cried out with twinkling laughter: “Sister Juan!”


Lian Fang Zhou then understood this was Aunt Zhang’s daughter, Li Juan.

“Auntie is really generous!” Lian Fang Zhou smiled.


“Say nothing of the kind. Our two families have always been close to each other, I will go back now!” Li Juan smiled as she departed.


“Ah, you can go slowly!” Lian Fang Zhou smiled watching her leave and then she with her sister went inside.

The porridge was nearly done cooking, with a faint aroma coming out from the dark metal pan. Even with a wooden lid on, the smell could be felt. Lian Fang Zhou was really a bit hungry.


The siblings washed the sweet potatoes clean, cut them into pieces and put them in the pan.


Lian Ze then went to chop some firewood. Lian Che watched the fire. Lian Fang Qing was luring the two hens, who were going in circles clucking around the yard, back into the chicken coop.


Lian Fang Zhou looked around, picked up a broom and then started cleaning up the room.

“What did you come for? Our home doesn’t welcome you, get out!”


Lian Ze’s voice suddenly boomed in the yard, the tone was cold and filled with hostility.


Lian Fang Zhou froze as she also heard Lian Fang Qing yell childishly: “You're not allowed to bully my sister!”


She quickly tossed the broom aside and went out asking: “Ah Ze, Qing'er, who came?”


“Sister!” Lian Ze was starting to panic. He wanted to stop her seeing the visitor. But his efforts weren’t enough.


As she came over, a young man in a somewhat old, bamboo green robe yelled her name looking both surprised and happy.


“What are you doing! Did you not hear me tell you to get out?” Lian Ze was really anxious. He ran to block him while staring coldly.


“Ah Ze!” Lian Fang Zhou frowned slightly, she couldn’t figure out what was going on.


“Sister. Why do you still wish to see him? The Yang family doesn’t have a single good member, why do you still see him? Did you forget what you said just today?” Lian Ze was anxious as well as annoyed. With a dash of distressed anger on top.


“Fang Zhou no need to worry. Breaking the engagement is my parent's idea. I wouldn’t agree! I just got back from helping at the horse races and heard about it. I came specifically to tell you, I will definitely marry you!”

The young man solemnly said as he looked at Lian Fang Zhou.

Lian Fang Zhou was stunned. This was the deity-like fiance, Yang Huai Shan? His looks were quite pleasing to the eye, with a darker than normal skin and rather nice face. He looked to be of fine spirit and quiet temperament


And he treated her not too bad. No wonder the previous Lian Fang Zhou didn’t want to let go of this engagement.


A pity she wasn’t the previous Lian Fang Zhou and this marriage wouldn’t happen.

“No need!” Lian Fang Zhou’s with a serious face said indifferently: “ Marriage matters are decided by parents. Yours have already matched you with another… You better obey their will!”

“Fang Zhou, I----”

“Let me finish speaking!” Lian Fang Zhou continued quietly: “Now my parents are both dead. Before my siblings grow up, I will definitely not marry. Since your parents don’t like me, I don’t want to marry into your home and face their scorn all day. So better to forget about this betrothal. However, it’s good that you came today! I’ll tell you this; dissolution of the engagement was initiated by your family. So if you want the marriage contract, bring ten liang in exchange--- I hope my conditions aren’t over the top?

Yang Huai Shan was completely lost and shocked, he looked at Lian Fang Zhou as if she was a stranger.


Lian Ze also froze. It looked like he wanted to say something and moved his lips, but he said nothing. He just stood closer to Lian Fang Zhou’s side and silently supported his sister.


“Haha” Yang Huai Shan face paled and h

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

เถาถั่วตาย และอาจจะดึงออกมา สำหรับพริก ถ้าดินรอบ ๆ พวกเขาหลวม และ ปฏิสนธิ พวกเขาอาจอาจฟื้น กลายเป็นสีเขียว บลูม และหมีผลไม้อีกครั้ง เธอวางแผนให้มาที่นี่พรุ่งนี้ขึ้นเล็กน้อย เช่นป้า Zhang กล่าวว่า ชีวิตนี้ เธอยังคงมีการดำเนินการเกี่ยวกับชีวิตมัน ไม่ใช่ ขณะที่เธอถูกสถานที่ เธออาจเพียงหวังวันข้างหน้า ในทางกลับ โจวเลียนฝางตั้งใจถามเลียนฝางชิงเกี่ยวกับเงื่อนไขของเขตข้อมูลของพวกเขาชิงเหลียนฝางก็ยังเด็ก บางส่วนของคำตอบของเธอได้ชัดเจน และไม่บางมาก โจวเลียนฝางอาจเพียงละทิ้งการสอบถาม ดีกว่าจะถามเลียน Ze อย่างระมัดระวัง เด็กที่ครบกำหนดก่อน และต้องทราบข้อมูลเพิ่มเติม "โจวเลียนฝาง Qing'er กลับมา แม่บอกให้ฉันส่งลงกระเป๋าสองของถั่วและฟักเป็น ฉันมอบมันให้เลียน Ze "สองแค่ถึงทางเข้าของลาน และเห็นสาวหน้ากลมของยุคคล้ายมาจากบ้าน โจวเลียนฝางยิ้มกับเธอให้เธอขอบคุณขณะเลียนฝางชิงร้องออกมา ด้วยเสียงหัวเราะแวว: "พี่จวน"โจวเลียนฝางแล้วความเข้าใจนี้เป็นลูกสาวป้าเตียว Li Juan "ป้าเป็นใหญ่จริง ๆ เหลียนโจวฝางที่ยิ้ม"พูดอะไรของชนิด ครอบครัวของเราสองได้เสมอใกล้กัน จะกลับไปเดี๋ยวนี้" Li Juan ยิ้ม ตามเธอออก"Ah คุณสามารถไปช้า" เหลียนฟางโจวยิ้มดูลาของเธอ และเธอกับน้องสาวของเธอไปภายใน ข้าวโอ๊ตต้มถูกเกือบทำปรุงอาหาร มีกลิ่นหอมอ่อน ๆ ออกมาจากโลหะเข้มแพน แม้จะ มีฝาไม้บน กลิ่นสามารถรู้สึก เหลียนฟางโจวจริง ๆ หิวมากพี่น้องมันเทศล้างสะอาด ตัดเป็นชิ้น แล้วใส่ลงไปในกระทะZe เลียนแล้วไปสับฟืนบาง Che เลียนดูไฟ ชิงเหลียนฝางถูกล่อไก่สอง ที่ไปในวงการ clucking ทั่วหล้า กลับเข้าเล้าไก่โจวเลียนฝางมองไปรอบ ๆ หยิบไม้กวาด และเริ่มต้นทำความสะอาดห้องพัก "อะไรมาเพื่อไรคะ บ้านเราไม่ต้อนรับคุณ ออก"เสียงเลียน Ze จู่ ๆ boomed ในหลา แก้ไขเสียงเย็น และเต็มไป ด้วยความเกลียดชังโจวเลียนฝาง froze ขณะที่เธอยังได้ยินเลียนฝางชิงร้อง childishly: "คุณจะไม่อนุญาตให้รังแกน้อง"เธอโยนไม้กวาดกันอย่างรวดเร็ว และออกถาม: "Ah Ze, Qing'er ที่มา""พี่" Ze เลียนก็เริ่มที่จะตกใจ เขาต้องหยุดเธอเห็นผู้มาเยือน แต่ความพยายามยังไม่พอตามเธอมา เป็นชายหนุ่มในเสื้อคลุมเป็นไม้ไผ่สีเขียวค่อนข้างเก่า ตะโกนชื่อเธอมองทั้งประหลาดใจ และมีความสุข"ทำอะไรอยู่ คุณไม่ได้ยินฉันบอกคุณจะได้รับ" Ze เลียนเป็นกังวลจริง ๆ เขาวิ่งไปบล็อกเขาขณะจ้องมองจ้างงาน"อา Ze ! " โจวเลียนฝาง frowned เล็กน้อย เธอไม่สามารถคิดออกสิ่งที่เกิดขึ้น"น้องสาว ทำไมคุณยังต้องการเห็นเขา ครอบครัวหยางไม่มีสมาชิกดีเดียว คุณยังคงเห็นเขา คุณลืมว่าคุณพูดอะไรเพียงแค่วันนี้" Ze เลียนถูกกังวล ตลอดจนรำคาญ ด้วยความโกรธเป็นทุกข์ด้านบน"ฟางโจวไม่ต้องกังวล การทำลายเป็นความคิดหลักของฉัน ฉันจะไม่ยอมรับ ฉันเพิ่งได้กลับจากช่วยม้าแข่ง และได้ยินเกี่ยวกับมัน มาโดยเฉพาะจะบอกคุณ ฉันจะแน่นอนแต่งงานกับคุณ" นอกจากนี้หนุ่มเคร่งขรึมกล่าวว่า เขามองที่โจวเลียนฝาง โจวเลียนฝางเสร็จสมบูรณ์ นี้เป็นคู่หมั้นเหมือนเทพ ชานห้วยยาง ลักษณะของเขาค่อนข้างเจริญตา มีความเข้มกว่าผิวและใบหน้าค่อนข้างดี เขาดูจะดีจิตใจและอารมณ์สงบและเขาถือว่าเธอไม่ได้เลวร้ายเกินไป พบฟางโจวก่อนหน้าของเลียนไม่ต้องไปมีส่วนร่วมนี้ น่าเสียดายที่เธอไม่ฟางโจวก่อนหน้าของเลียนและการแต่งงานนี้จะไม่เกิดขึ้น "ไม่จำเป็น" เหลียนฟางโจวของ ด้วยใบหน้าที่จริงจังว่า indifferently: "เรื่องแต่งงานจะตัดสินใจจากผู้ปกครอง คุณมีแล้วจับคู่คุณกับอีก... คุณดีปฏิบัติตามจะ" "ฟางโจว ฉัน---" "ขอให้ผมพูด" เหลียนฟางโจวยังคงเงียบ ๆ: ตอนนี้พ่อจะตายทั้งสอง ก่อนที่พี่น้องของฉันเติบโตขึ้น ฉันจะแน่นอนไม่ได้แต่งงาน เพราะพ่อแม่ไม่ชอบให้ฉัน ฉันไม่ต้องการแต่งงานเข้าบ้าน และใบหน้าของพวกเขา scorn ตลอดทั้งวัน ดีมากครับลืมเกี่ยวกับการหมั้นนี้ อย่างไรก็ตาม มันเป็นสิ่งที่ดีที่มาวันนี้ ผมจะบอกคุณนี้ เริ่มยุบของหมั้น โดยครอบครัวของคุณ ดังนั้น ถ้าคุณต้องสัญญาแต่งงาน นำสิบเหลียงในอัตราแลกเปลี่ยน---หวังว่าสภาพของฉันไม่ผ่านด้านบน ฉานห้วยยางทั้งหมดหายไป และตกใจ เขามองโจวเลียนฝางว่าเธอเป็นคนแปลกหน้า Ze เลียนแช่แข็ง มันดูเหมือนเขาอยากจะพูดอะไรบางอย่าง และย้ายริมฝีปากของเขา แต่เขากล่าวว่า ไม่มีอะไร เขาแค่ยืนชิดข้างเลียนฝางโจว และอยู่เบื้องหลังสนับสนุนน้องสาวของเขา"ฮา" ยางห้วยฉานเผชิญ paled และ h