4.3 Roles of livestockDevendra & Th

4.3 Roles of livestock
Devendra & Thomas (2002b,c,a) and Kehren (1999)
agreed that small-scale farm households in Thailand,
mostly living at the subsistence level, frequently inte-grated crop and animal husbandry activities, namely
cultivation of fi eld crops, horticulture, aquaculture and
livestock farming. Livestock including buffaloes, beef
cattle, pigs and poultry were of high importance for
these farms and played multi-purpose roles in both
monoculture and multiple cropping systems. In these
systems outputs from one sector were used as inputs for
other sectors. By Grünbühel et al. (2003) and Chanta-lakhana (2001) it was mentioned that livestock in Thai-land is generally utilized for many different purposes
by the farmers: small-sized animals such as chick-ens, ducks and pigs constitute short-term savings and
food sources, while buffaloes and cattle supply draught
power, long-term savings and income resources. Dur-ing the past decades the roles of buffaloes and cat-tle in Northeast Thailand have changed fundamentally
and animals are no longer raised for draught purposes
(Simaraks et al., 2003; Chantalakhana, 2001). Although
the rapid growth of the Thai economy during the last
decades has generated various alternatives to the use of
livestock as savings, keeping animals as savings is still
common. A similar importance as found in the present
study, was observed in two villages of Surin province,
Northeast Thailand, where more than 90 % of the farm-ers kept bu ffaloes as savings (Skunmun et al., 2001).
In Sang Saeng village, Northeast Thailand, villagers
owned an average number of 0.65 buffaloes and cattle
(Grünbühel et al. , 2003). In these farms animals were
raised for draught purposes only in 4 % of the small-scale farms.
In the present study livestock was kept as the main
source of income on almost two thirds of the medium-and large-scale buffalo farms, whereas livestock consti-

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

4.3 บทบาทของปศุสัตว์
Devendra & Thomas (2002b, c เป็น) และ Kehren (1999)
เห็นฟาร์มที่ระบุครัวเรือนในประเทศไทย,
ส่วนใหญ่อยู่ที่ระดับชีพ บ่อยในยังพืช และ กิจกรรมสัตว์เลี้ยง ได้แก่
ขยายเพาะปลูกfi eld พืชสวน เพาะเลี้ยงสัตว์น้ำ และ
ทำฟาร์มปศุสัตว์ เนื้อปศุสัตว์รวมทั้ง buffaloes
วัว สุกรและสัตว์ปีกที่มีความสำคัญสูงสำหรับ
ฟาร์มและเล่นบทบาทเอนกประสงค์ทั้งนี้
ระบบเกษตรกรรมพืชเดี่ยวและระบบหลายครอบ ในนี้
ระบบการแสดงผลจากภาคหนึ่งถูกใช้เป็นอินพุตสำหรับ
ภาคอื่น ๆ โดย Grünbühel et al. (2003) และ Chanta-lakhana (2001) ก็ได้กล่าวถึง ที่ปศุสัตว์ในแผ่นดินไทยโดยทั่วไปใช้ประโยชน์เพื่อ different หลาย
โดยเกษตรกร: สัตว์ขนาดเล็กเช่น ens เจี๊ยบ เป็ด และสุกรเป็นระยะสั้นประหยัด และ
แหล่งอาหาร ในขณะที่ buffaloes และวัวกินน้ำลึกใส่
พลังงาน ประหยัดระยะยาว และทรัพยากรรายได้ Dur-ing ทศวรรษที่มีการเปลี่ยนแปลงบทบาทของ buffaloes และแมว-tle อุดรพื้นฐาน
และสัตว์จะไม่ยกสดประสงค์
(Simaraks et al., 2003 Chantalakhana 2001) . แม้ว่า
เจริญเติบโตอย่างรวดเร็วของเศรษฐกิจไทยในช่วงสุดท้าย
ทศวรรษได้สร้างทางเลือกต่าง ๆ เพื่อการใช้
เช่นประหยัด รักษาสัตว์เป็นประหยัดยัง
ทั่วไป ความสำคัญเหมือนเป็นที่พบในปัจจุบัน
ศึกษา ถูกพบในสองหมู่บ้านของจังหวัดสุรินทร์,
อุดร ที่มากกว่า 90% ของฟาร์มสกู๊ปเก็บบุ ffaloes เป็นประหยัด (Skunmun et al., 2001) .
ในสังแสงวิลเลจ อุดร ชาวบ้าน
เจ้าของหมายเลขเฉลี่ย 0.65 buffaloes และวัว
(Grünbühel et al., 2003) ในฟาร์มนี้ มีสัตว์
ยกสดเพื่อวัตถุประสงค์เฉพาะใน 4% ของระบุฟาร์ม
ในการศึกษาปัจจุบัน ปศุสัตว์ถูกเก็บไว้เป็นหลัก
แหล่งที่มาของรายได้ในเกือบสองในสามของสื่อ- และ ฟาร์มขนาดใหญ่ buffalo ในขณะที่ปศุสัตว์ consti -

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

4.3 บทบาทของปศุสัตว์
Devendra และโทมัส (2002b, C,) และ Kehren (1999)
เห็นว่าขนาดเล็กผู้ประกอบการฟาร์มในประเทศไทย
ส่วนใหญ่ที่อาศัยอยู่ในระดับการดำรงชีวิตบ่อย inte-ขูดพืชและสัตว์ที่กิจกรรมการเลี้ยงคือ
การเพาะปลูกของสาย พืชช่องที่พืชสวนเพาะเลี้ยงสัตว์น้ำและ
สัตว์เลี้ยง รวมทั้งปศุสัตว์กระบือเนื้อ
วัวหมูและสัตว์ปีกมีความสำคัญสูงสำหรับ
ฟาร์มเหล่านี้และบทบาทอเนกประสงค์ทั้งใน
เชิงเดี่ยวและระบบการปลูกพืชหลาย เหล่านี้ใน
ระบบออกจากหนึ่งในภาคการถูกนำมาใช้เป็นปัจจัยการผลิตที่
ภาคอื่น ๆ โดยGrünbühelตอัล (2003) และจัน-lakhana (2001) ที่ได้กล่าวถึงว่าสัตว์ในไทยที่ดินถูกนำมาใช้โดยทั่วไปสำหรับวัตถุประสงค์ที่แตกต่างกัน
โดยเกษตรกรสัตว์ขนาดเล็กเช่นเจี๊ยบ-เอกลักษณ์เป็ดและสุกรเป็นเงินฝากออมทรัพย์ระยะสั้นและ
อาหาร แหล่งที่มาในขณะที่ร่างกระบือและโคอุปทาน
พลังงานการออมระยะยาวและทรัพยากรที่มีรายได้ ระหว่างการมานานหลายทศวรรษที่ผ่านมาบทบาทของกระบือและแมว TLE ในภาคตะวันออกเฉียงเหนือที่มีการเปลี่ยนแปลงพื้นฐาน
และสัตว์จะไม่ยกขึ้นเพื่อวัตถุประสงค์ในการร่าง
(Simaraks et al, 2003;. Chantalakhana, 2001) ถึงแม้ว่า
การเจริญเติบโตอย่างรวดเร็วของเศรษฐกิจไทยในช่วง
ทศวรรษที่ผ่านมาได้สร้างทางเลือกต่างๆที่จะใช้ในการ
ปศุสัตว์เป็นเงินฝากออมทรัพย์การรักษาสัตว์เป็นเงินฝากออมทรัพย์ยังคงเป็น
เรื่องธรรมดา ความสำคัญเช่นเดียวกับที่พบในปัจจุบัน
การศึกษาพบว่าในสองหมู่บ้านของจังหวัดสุรินทร์
ภาคตะวันออกเฉียงเหนือที่มากกว่า 90% ของฟาร์ม ERS เก็บไว้ bu ffaloes เป็นเงินฝากออมทรัพย์ (Skunmun et al,., 2001)
ใน Sang หมู่บ้านแสง , ภาคตะวันออกเฉียงเหนือชาวบ้าน
ที่เป็นเจ้าของค่าเฉลี่ยของจำนวน 0.65 กระบือและโค
(Grünbühel et al,., 2003) ในฟาร์มเหล่านี้สัตว์ที่ถูก
ยกขึ้นเพื่อวัตถุประสงค์ในการร่างเฉพาะใน 4% ของฟาร์มขนาดเล็ก
ในปศุสัตว์การศึกษาในปัจจุบันถูกเก็บไว้เป็นหลัก
แหล่งที่มาของรายได้ในเกือบสองในสามของฟาร์มขนาดกลางและควายขนาดใหญ่ในขณะที่ปศุสัตว์ consti-

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

4.3 บทบาทของปศุสัตว์
devendra &โทมัส ( 2002b , C , A ) และ kehren ( 1999 )
เห็นด้วยที่ฟาร์มขนาดเล็กครัวเรือนในประเทศไทย ส่วนใหญ่อยู่ในระดับยังชีพ
บ่อยไม่ขูดพืชและกิจกรรมการเลี้ยงสัตว์ ได้แก่ การปลูกพืชจึงละมั่ง

พืชสวน การเพาะเลี้ยงสัตว์น้ำและปศุสัตว์ ฟาร์ม ปศุสัตว์รวมทั้งบูโค
ffกฤษณาสุกรและสัตว์ปีกมีความสำคัญสูงสำหรับ
ฟาร์มเหล่านี้และเล่นบทบาทอเนกประสงค์ทั้ง
เชิงเดี่ยวและหลายการปลูกพืชระบบ ในเหล่านี้
ระบบผลผลิตจากภาคหนึ่งที่ถูกใช้เป็นอินพุตสำหรับ
ภาคอื่น ๆ โดย Gr ü NB ü r et al . ( 2003 ) และ จันตะ lakhana ( 2544 ) ได้กล่าวไว้ว่า ปศุสัตว์ในไทย โดยทั่วไปจะใช้เพื่อวัตถุประสงค์หลาย ดิ ff erent
โดยเกษตรกร :สัตว์ขนาดเล็กเช่นเจี๊ยบ ens , เป็ดและสุกรถือเป็นการออมระยะสั้นและ
แหล่งอาหาร ขณะที่ บูffกฤษณาและโคจัดหาถมเถ
พลังงาน , การออมระยะยาว และแหล่งรายได้ เหล็กสำหรับทศวรรษที่ผ่านมาบทบาทของบูffกฤษณาและแมวเติ้ลในภาคตะวันออกเฉียงเหนือมีการเปลี่ยนแปลงภาระ
และสัตว์จะไม่ยกร่างวัตถุประสงค์
( จัน et al . , 2003 ; chantalakhana ,2001 ) แม้ว่า
การเจริญเติบโตอย่างรวดเร็วของเศรษฐกิจไทยในช่วงทศวรรษที่ผ่านมาได้สร้างทางเลือกต่าง ๆ

ปศุสัตว์ ใช้เป็นเงินออม การรักษาสัตว์ที่เป็นเงินออมยัง
ทั่วไป ลักษณะที่สำคัญที่พบในการศึกษาครั้งนี้พบว่า

สองหมู่บ้านของจังหวัดสุรินทร์ ภาคตะวันออกเฉียงเหนือ ซึ่งกว่า 90% ของฟาร์ม ERS เก็บไว้บูffกฤษณาเป็นเงินออม ( skunmun et al . ,2001 ) .
ในแซง แซงชาวบ้านหมู่บ้านภาคตะวันออกเฉียงเหนือ
เป็นเจ้าของหมายเลขเฉลี่ย 0.65 บูffกฤษณาและโค
( Gr ü NB ü r et al . , 2003 ) ในฟาร์มสัตว์ เลี้ยงเพื่อวัตถุประสงค์ในร่างเดียว
4 % ของฟาร์มขนาดเล็ก .
ในปศุสัตว์การศึกษาที่ถูกเก็บไว้เป็นแหล่งหลัก
รายได้เกือบสองในสามของขนาดกลางและขนาดใหญ่ บูff ALO ฟาร์มปศุสัตว์ - ในขณะที่ consti