Interaction can take different form

Interaction can take different forms, for instance, as negotiation between different parties, or as deliberative processes emphasising needs for learning. Accordingly, it is possible to distinguish between strategic and communicative cooperation (Habermas, 1981).Interaction in the form of negotiation encourages strategic cooperation. In this cooperation, the actors' preferences are given beforehand,while they act strategically in a cooperative setting to
maximize the probability that their own individual interests will influence the final decision. In contrary, a deliberative form of interaction is based on communicative cooperation. In this form of cooperation preferences of actors involved are developed during the interaction, with the aim of developing good arguments and solutions about how best to comply with the common interests of the society (Rommetvedt, 2005). Crucial in communicative cooperation
is the ability of actors to reach agreements through communication and reasoning (Dryzek, 2002; Habermas, 1981). Reasoning is about the mutual exchange of arguments and reflections in a deliberative process (Renn, 2006).

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

โต้ตอบสามารถใช้รูปแบบต่าง ๆ เช่น เจรจาต่อรองระหว่างบุคคลอื่น หรือ เป็นกระบวนการอภิปรายที่เน้นความต้องการสำหรับการเรียนรู้ ดังนั้น ได้แยกระหว่างความร่วมมือเชิงกลยุทธ์ และการสื่อสาร (Habermas, 1981) ในรูปแบบของการเจรจาส่งเสริมความร่วมมือเชิงกลยุทธ์ ในความร่วมมือนี้ ชอบนักแสดงที่ได้รับล่วงหน้า ในขณะที่พวกเขาดำเนินกลยุทธ์ในสหกรณ์การเพิ่มความเป็นไปได้ที่ผลประโยชน์ของแต่ละตนจะมีผลตัดสิน ในตรงกันข้าม แบบอภิปรายโต้ตอบเป็นไปตามความร่วมมือสื่อสาร ในรูปแบบของความร่วมมือนี้ มีพัฒนาลักษณะของนักแสดงที่เกี่ยวข้องในการโต้ตอบ มีเป้าหมายพัฒนาดีอาร์กิวเมนต์และการแก้ไขปัญหาเกี่ยวกับวิธีที่ดีที่สุดเพื่อให้สอดคล้องกับผลประโยชน์ทั่วไปของสังคม (Rommetvedt, 2005) สิ่งสำคัญในการสื่อสารความร่วมมือคือความสามารถของนักแสดงถึงข้อตกลงผ่านการสื่อสารและการใช้เหตุผล (Dryzek, 2002 Habermas, 1981) เหตุผลเป็นเรื่องเกี่ยวกับการแลกเปลี่ยนซึ่งกันและกันของอาร์กิวเมนต์และสะท้อนในการอภิปราย (Renn, 2006)

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

ปฏิสัมพันธ์สามารถใช้รูปแบบที่แตกต่างกันเช่นเป็นการเจรจาระหว่างทั้งสองฝ่ายที่แตกต่างกันหรือกระบวนการอภิปรายเป็นความต้องการสำหรับการเรียนรู้ที่เน้น ดังนั้นมันเป็นไปได้ที่จะแยกแยะระหว่างความร่วมมือเชิงกลยุทธ์และการสื่อสาร (ฮาเบอร์ 1981) .Interaction ในรูปแบบของการเจรจาต่อรองเพื่อให้เกิดความร่วมมือเชิงกลยุทธ์ ในความร่วมมือนี้การตั้งค่าของนักแสดงจะได้รับก่อนในขณะที่พวกเขาทำหน้าที่อย่างมีกลยุทธ์ในการตั้งค่าความร่วมมือเพื่อ
เพิ่มความน่าจะเป็นที่สนใจของแต่ละบุคคลของตัวเองจะมีผลต่อการตัดสินใจครั้งสุดท้าย ในทางตรงกันข้ามเป็นรูปแบบของการปฏิสัมพันธ์อภิปรายอยู่บนพื้นฐานของความร่วมมือในการสื่อสาร ในรูปแบบของการตั้งค่าความร่วมมือของนักแสดงที่เกี่ยวข้องกับการพัฒนาในช่วงการทำงานร่วมกันโดยมีจุดประสงค์ในการพัฒนาข้อโต้แย้งที่ดีและการแก้ปัญหาเกี่ยวกับวิธีที่ดีที่สุดเพื่อให้สอดคล้องกับความสนใจร่วมกันของสังคม (Rommetvedt 2005) นี้ สิ่งสำคัญในการให้ความร่วมมือในการสื่อสาร
คือความสามารถของนักแสดงที่จะมาถึงข้อตกลงผ่านการสื่อสารและการใช้เหตุผล (Dryzek 2002; ฮาเบอร์ 1981) เหตุผลที่เป็นเรื่องเกี่ยวกับการแลกเปลี่ยนซึ่งกันและกันของการขัดแย้งและการสะท้อนความเห็นในขั้นตอนการอภิปราย (เรนน์, 2006)

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

ปฏิสัมพันธ์สามารถใช้รูปแบบที่แตกต่างกัน ตัวอย่างเช่น เมื่อการเจรจาระหว่างฝ่ายต่างๆ หรือเกี่ยวกับการอภิปรายกระบวนการเน้นความต้องการในการเรียนรู้ ดังนั้นมันเป็นไปได้ที่จะแยกความแตกต่างระหว่างความร่วมมือเชิงกลยุทธ์และการสื่อสาร ( ฮาเบอร์ , 1981 ) . ปฏิสัมพันธ์ในรูปแบบของการเจรจาส่งเสริมความร่วมมือเชิงกลยุทธ์ ในความร่วมมือนี้ นักแสดง ' การตั้งค่าจะได้รับก่อน ในขณะที่พวกเขาทำมีกลยุทธ์ในการตั้งค่าของตนเองเพิ่มความน่าจะเป็นที่ผลประโยชน์ของบุคคลจะมีผลต่อการตัดสินใจขั้นสุดท้าย ในทางตรงกันข้าม แบบฟอร์มเกี่ยวกับการปรึกษาหารือปฏิสัมพันธ์จะขึ้นอยู่กับความร่วมมือการสื่อสาร . ในรูปแบบของความร่วมมือกันของนักแสดงที่เกี่ยวข้อง มีการพัฒนาในการปฏิสัมพันธ์กับจุดมุ่งหมายของการพัฒนาที่ดีอาร์กิวเมนต์และโซลูชั่นเกี่ยวกับวิธีการที่ดีที่สุดเพื่อให้สอดคล้องกับผลประโยชน์ร่วมกันของสังคม ( rommetvedt , 2005 ) ที่สำคัญในความร่วมมือเพื่อการสื่อสารคือความสามารถของนักแสดงที่จะเข้าถึงข้อตกลงผ่านการสื่อสารและเหตุผล ( dryzek , 2002 ; ฮาเบอร์ , 1981 ) การให้เหตุผลเกี่ยวกับการแลกเปลี่ยนร่วมกันของอาร์กิวเมนต์ และสะท้อนในกระบวนการที่เกี่ยวกับการอภิปราย ( เรน , 2006 )