4 pens per treatment. Treatments we

4 pens per treatment. Treatments were corn–soybean
meal based with 0, 10, 20, and 40% cracked corn (3549
µm). All treatments were fed in mash form. For d 0 to
63, increasing cracked corn tended to decrease (linear,
P = 0.093) G:F and decreased (linear, P = 0.047) carcass
yield. Adding up to 40% of cracked corn to a mash
diet decreased (P < 0.05) scores for keratinization and
ulcers. For Exp. 4, 252 finishing pigs (40 kg BW) were
used with 7 pigs per pen and 9 pens per treatment. The
treatments were the same as described in Exp. 2. For
the 80-d experiment, pigs fed mash had decreased (P <
0.05) ADG, stomach keratinization, and ulcer scores
and increased (P < 0.05) yield and loin depth compared
with pigs fed the PCD diet. Pigs fed PCD had increased
(P < 0.05) ADG and G:F and decreased (P = 0.026) loin
depth compared with pigs fed PGr and PCr diets. Pigs
fed PCr had increased (P = 0.023) ADG and decreased
(P = 0.001) yield compared with pigs fed PGr. Pigs fed
PCr had decreased (P < 0.05) stomach keratinization
and ulcer scores compared with pigs fed the PCD and
PGr diets. In conclusion, pigs fed PCD had the greatest
G:F, and PGr and PCr treatments had negative effects
on G:F of pigs. Scores for stomach lesions were lowest
for pigs fed PCr.

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

4 ปากกาต่อการรักษา การรักษาที่ถูกข้าวโพดถั่วเหลืองอาหารตามที่มี 0, 10, 20, และ 40% ข้าวโพดแตก (3549 ไมครอน) การรักษาทั้งหมดได้รับการเลี้ยงดูในรูปแบบผสม สำหรับการ d 0 63, ข้าวโพดเพิ่มขึ้นแตกมีแนวโน้มลดลง (เส้นp = 0.093) G: F และลดลง (เชิงเส้น, P = 0.047) ซากผลผลิต เพิ่มขึ้นถึง 40% ของข้าวโพดแตกส่วนผสมอาหารที่ลดลง(P <0.05) คะแนนสำหรับ keratinization และแผล สำหรับประสบการณ์ 4, 252 หมูจบ (40 กิโลกรัม) ถูกนำมาใช้กับหมู7 ต่อปากกาและปากกา 9 ต่อการรักษา การรักษาได้เช่นเดียวกับที่อธิบายไว้ในประสบการณ์ 2. สำหรับการทดลอง 80 d หมูบดเลี้ยงลดลง (P <0.05) ADG, keratinization ท้องและคะแนนแผลและเพิ่มขึ้น(P <0.05) อัตราผลตอบแทนและความลึกของเนื้อเมื่อเทียบกับสุกรที่เลี้ยงด้วยอาหารที่กรมควบคุมมลพิษ สุกรที่กรมควบคุมมลพิษได้เพิ่มขึ้น(P <0.05) และ ADG G: F และลดลง (P = 0.026) เนื้อซี่โครงลึกเมื่อเทียบกับสุกรที่เลี้ยงPGR และอาหาร PCR สุกรที่เลี้ยง PCR ได้เพิ่มขึ้น (P = 0.023) ADG และลดลง (P = 0.001) อัตราผลตอบแทนเมื่อเทียบกับสุกรที่เลี้ยง PGR สุกรที่เลี้ยงPCR ลดลง (P <0.05) keratinization ท้องและคะแนนแผลในกระเพาะอาหารเมื่อเทียบกับสุกรกรมควบคุมมลพิษและอาหารPGR สรุปได้ว่าสุกรที่กรมควบคุมมลพิษได้ที่ยิ่งใหญ่ที่สุดG: F และ PGR PCR และการรักษามีผลกระทบเชิงลบเกี่ยวกับG: F ของสุกร คะแนนสำหรับแผลในกระเพาะอาหารได้ต่ำสุดสำหรับสุกรที่เลี้ยงด้วยวิธี PCR

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

ปากกา 4 ต่อ การรักษา ปลูกข้าวโพดและถั่วเหลืองอาหารจาก
0 , 10 , 20 และ 40 % หักข้าวโพด ( 3549
µ M ) การรักษาทั้งหมดจะถูกป้อนในการบดแบบ สำหรับ D 0

63 เพิ่มรอยร้าวข้าวโพดมีแนวโน้มลดลง ( เชิงเส้น ,
p = 0.093 ) g : F และลดลง ( เชิงเส้น , p = 0.047 ) ผลผลิตซาก

เพิ่มถึง 40 % ของข้าวโพดแตกหรือ
อาหารลดลง ( P < 0.05 ) คะแนนสำหรับคีราติไนเซชันและ
แผล สำหรับ EXP 4252 ขุน ( 40 กิโลกรัม )
7 หมูต่อใช้กับปากกาและ 9 ปากกาต่อ การรักษา
วิธีเดียวกันตามที่อธิบายไว้ใน EXP 2 สำหรับ
80-d การทดลองสุกรขุนบดลดลง ( P <
) ) อัตราการเจริญเติบโตคีราติไนเซชั่น , กระเพาะอาหาร และแผลคะแนน
และเพิ่มขึ้นอย่างมีนัยสำคัญทางสถิติ ( P < 0.05 ) ผลผลิตและความลึก ( เทียบกับสุกรที่ได้รับอาหาร
กรมควบคุมมลพิษ . สุกรขุนของกรมควบคุมมลพิษได้เพิ่มขึ้น
( P < 0.05 ) อัตราการเจริญเติบโตและ G :F และลดลง ( p = 0.026 ) ความลึกสัน
เมื่อเปรียบเทียบกับสุกรที่ได้รับอาหาร pgr PCR สุกร
เลี้ยง PCR ได้เพิ่มขึ้น ( p = 0.023 ) และอัตราการเจริญเติบโตลดลง
( p = 0.001 ) ผลตอบแทนเปรียบเทียบกับสุกรที่ได้รับ pgr . สุกรขุน
) ลดลง ( P < 0.05 ) และแผลกระเพาะอาหารคีราติไนเซชัน
คะแนนเมื่อเปรียบเทียบกับสุกรที่ได้รับอาหาร pgr PCD และ
. สรุป สุกรขุน PCD มีใหญ่ที่สุด
G : F ,pgr และ PCR และการรักษาได้ผลในทางลบต่อ G : F ของสุกร คะแนนสำหรับท้องแผลถูกสุด
สำหรับสุกรขุน PCR