Bangladesh is primarily a low-lying

Bangladesh is primarily a low-lying plain of about
144 000 km2, situated on deltas of large rivers flowing
from the Himalayas. Geographically, it extends from
20°34
N to 26°38
N latitude and from 88°01
E to 92°41
E
longitude. Bangladesh has a sub-tropical humid climate
characterised by wide seasonal variations in rainfall,
moderately warm temperatures and high humidity
(Rashid, 1991). Four distinct seasons can be recognised
in Bangladesh from the climatic point of view: (1) the
dry winter season from December to February, (2) the
pre-monsoon hot summer season from March to May,
(3) the rainy monsoon season from June to September
and (4) the post-monsoon autumn season which lasts
from October to November. Rainfall variability in space
and time is one of the most relevant characteristics of
the climate of Bangladesh. Spatial distribution of rainfall
in Bangladesh is shown in Figure 1(a). Rainfall in
Bangladesh varies from 1400 mm in the west to more
than 4300 mm in the east of the country. Higher rainfall
in the northeast is caused by the additional uplifting effect
of the Meghalaya plateau. Rainfall in Bangladesh mostly
occurs in monsoon, caused by weak tropical depressions
that are brought from the Bay of Bengal into Bangladesh
by the wet monsoon winds. Monthly distribution of rainfall
over Bangladesh is shown in Figure 1(b). More than
75% rainfall in Bangladesh occurs in monsoon. The average
temperature of the country ranges from 17 to 20.6 °C
during winter and 26.9 to 31.1 °C during summer. The
average relative humidity for the whole year ranges from
70.5% to 78.1% in Bangladesh (Banglapedia, 2003).
The topography of Bangladesh is extremely flat
(Figure 2(a)) with some upland in the northeast and the
southeast. The plain land lies almost at sea level along the
southern part of the country and rises gradually towards
north. Land elevation in the plain varies from 1 to 60 m
above the sea level from south to north. The hilly areas
are located in the southeastern and northeastern regions,
and the terrace land can be found in the northwestern
and central regions of the country. Land use map
of Bangladesh (United Nations Environment Program,
1994) is shown in Figure 2(b). Agriculture, being the
main economic mainstay of the country, covers almost
all cultivable land of Bangladesh. About 68% land of
the country is used for agriculture and village settlement.
Rivers and standing water bodies covers almost 13% of
the area. About 14% area is covered by mangrove and
upland forests. Urban area covers about 5% of the land
and the rest is used for other purposes.

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

ประเทศบังกลาเทศเป็นหลักล้วนราบประมาณkm2 144 000 อยู่ deltas แม่น้ำใหญ่ที่ไหลจากเทือกเขาหิมาลัย กันทางภูมิศาสตร์ ขยายออกไปจาก20 ° 34 N 26 ° 38 N ละติจูด และ 88 ° 01 E-92 ° 41 Eลองจิจูด บังคลาเทศมีสภาพภูมิอากาศชื้นเขตร้อนย่อยประสบการ์กว้างตามฤดูกาลการเปลี่ยนแปลงในปริมาณน้ำฝนอุณหภูมิค่อนข้างอุ่นและความชื้นสูง(นี้ก็มี 1991) โฟร์ซีซั่นทั้งหมดสามารถรับในประเทศบังกลาเทศจากมุมมองการค้า climatic: (1) การฤดูหนาวแห้งจากธันวาคมถึงกุมภาพันธ์, (2) การฤดูมรสุมก่อนร้อนเดือนมีนาคมถึงพฤษภาคม(3)ฝนมรสุมจากเดือนมิถุนายนถึงกันยายนและ (4) หลังมรสุมฤดูใบไม้ร่วงฤดูซึ่งจะมีจากเดือนตุลาคมถึงพฤศจิกายน สำหรับความผันผวนของปริมาณน้ำฝนในพื้นที่และเวลาเป็นหนึ่งในลักษณะที่มากที่สุดของสภาพภูมิอากาศของประเทศบังกลาเทศ กระจายของฝนในประเทศบังกลาเทศจะแสดงในรูป 1(a) ปริมาณน้ำฝนในประเทศบังกลาเทศไปจนจาก 1400 มม.ตะวันตกเพื่อกว่า 4300 มม.ในตะวันออกของประเทศ ปริมาณน้ำฝนสูงในภาคอีสานเกิดจากผลเลขานุการเพิ่มเติมของราบสูงเมฆา ปริมาณน้ำฝนในประเทศบังกลาเทศส่วนใหญ่เกิดมรสุม เกิดจากร้อนทรายอ่อนที่จะนำเข้ามาจากอ่าวเบงกอลในบังกลาเทศโดยลมมรสุมเปียก ปริมาณน้ำฝนรายเดือนจำหน่ายผ่านประเทศบังกลาเทศจะแสดงในรูป 1(b) มากกว่าเกิดฝนตก 75% ในบังกลาเทศในมรสุม ค่าเฉลี่ยอุณหภูมิช่วงประเทศจาก 17 ถึง 20.6 ° Cใน ช่วงฤดูหนาว และ 26.9 ไป 31 1 ล้านองศาเซลเซียสในช่วงฤดูร้อน ที่ความชื้นสัมพัทธ์เฉลี่ยในช่วงตลอดทั้งปีจาก70.5% 78.1% ในบังกลาเทศ (Banglapedia, 2003)ภูมิประเทศของประเทศบังกลาเทศเป็นที่แบนมาก(รูป 2(a)) ด้วยค่อยบางในภาคอีสานและตะวันออกเฉียงใต้ อยู่ที่ดินธรรมดาเกือบสับสนระดับตามภาคใต้ของประเทศและเพิ่มขึ้นทีละน้อยต่อเหนือ ยกที่ดินในราบแตกต่างกันไปตั้งแต่ 1 เมตร 60จากระดับน้ำทะเลจากใต้ไปเหนือ พื้นที่ฮิลลีตั้งอยู่ในภูมิภาคตะวันออกเฉียงใต้ และตะวันออกเฉียงเหนือและสามารถพบแผ่นดินระเบียงในตะวันตกเฉียงเหนือและภาคกลางของประเทศ แผนที่การใช้ที่ดินเทศ (โปรแกรมสิ่งแวดล้อมแห่งสหประชาชาติ1994) จะแสดงอยู่ในรูป 2(b) เกษตร กำลังจะซ่าหลักทางเศรษฐกิจของประเทศ ครอบคลุมเกือบทั้งหมด cultivable ที่ดินของประเทศบังกลาเทศ เกี่ยวกับที่ดิน 68% ของประเทศที่ใช้สำหรับการชำระเงินในการเกษตรและหมู่บ้านแหล่งน้ำของแม่น้ำและยืนครอบคลุมเกือบ 13% ของตั้ง ประมาณ 14% ครอบคลุม โดยป่าชายเลนพื้นที่ และค่อยป่า ประมาณ 5% ของแผ่นดินครอบคลุมเมืองและส่วนเหลือจะใช้สำหรับวัตถุประสงค์อื่น

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

บังคลาเทศเป็นที่ราบลุ่มประมาณ
144 000 ตารางกิโลเมตร ตั้งอยู่บนสันดอนแม่น้ำใหญ่ไหล
จากเทือกเขาหิมาลัย ทางภูมิศาสตร์ มันขยายจาก
20 / 34
N 26 / 38
N ละติจูดและจาก 88 / 01
E 92 องศา 41
E
ลองจิจูด บังคลาเทศมีกึ่งร้อนชื้น
ลักษณะกว้างการเปลี่ยนแปลงตามฤดูกาลในภูมิอากาศปานกลาง อุณหภูมิอบอุ่น

และความชื้นสูง ( ราชิด , 1991 )สี่ฤดูกาลที่แตกต่างกันสามารถยอมรับ
ในบังคลาเทศจากจุดเดียวกันของมุมมอง : ( 1 )
แห้ง ฤดูหนาวระหว่างเดือนธันวาคม ถึง เดือนกุมภาพันธ์ ( 2 )
ก่อนมรสุมร้อน ฤดูร้อน เริ่มตั้งแต่เดือนมีนาคมถึงเดือนพฤษภาคม
( 3 ) ฤดูมรสุมฤดูฝนตั้งแต่เดือนมิถุนายนถึงเดือนกันยายน
( 4 ) หลังมรสุม ฤดูใบไม้ร่วงฤดูซึ่งกินเวลา
ตั้งแต่เดือนตุลาคมถึงพฤศจิกายน ปริมาณน้ำฝนในพื้นที่
ความแปรปรวนและเวลาเป็นหนึ่งในลักษณะที่เกี่ยวข้องมากที่สุดของ
บรรยากาศของบังคลาเทศ การกระจายเชิงพื้นที่ของฝน
ในบังคลาเทศจะแสดงในรูปที่ 1 ( a ) ปริมาณน้ำฝนใน
บังกลาเทศแตกต่างกันจาก 1400 มม. ในตะวันตกมากขึ้น
กว่า 4300 มิลลิเมตร ทางตะวันออกของประเทศ สูงกว่าปริมาณน้ำฝน
ในภาคตะวันออกเฉียงเหนือเกิดจากเพิ่มเติมผลกระทบสูง
ของรัฐเมฆาลัย ที่ราบสูง ปริมาณน้ำฝนในบังกลาเทศส่วนใหญ่
เกิดขึ้นในฤดูมรสุม เกิดจากอ่อนแอเขตร้อน
ที่นำมาจากอ่าวเบงกอลในบังคลาเทศ
โดยลม มรสุม เปียก การกระจายของฝนรายเดือน
กว่าบังคลาเทศแสดงในรูปที่ 1 ( B ) มากกว่า
75% ปริมาณน้ำฝนในบังคลาเทศเกิดขึ้นในมรสุม อุณหภูมิเฉลี่ย
ของประเทศช่วง 17 - 20.6 องศา C
ในช่วงฤดูหนาวและ 26.9 ถึง 31.1 ° C ในช่วงฤดูร้อน
ความชื้นสัมพัทธ์เฉลี่ยตลอดทั้งปีประมาณร้อยละ 78.1 %
70.5 ในบังคลาเทศ ( banglapedia , 2003 ) .
ภูมิประเทศของบังคลาเทศแบนมาก
( รูปที่ 2 ( ก ) กับบางพื้นที่ในภาคตะวันออกเฉียงเหนือ และ
ตะวันออกเฉียงใต้ ที่ดินเปล่าอยู่เกือบในทะเลระดับตาม
ทางภาคใต้ของประเทศ และเพิ่มขึ้นเรื่อย ๆต่อ
เหนือ และที่ดินในธรรมดาแตกต่างจาก 1 ถึง 60 m
เหนือระดับน้ำทะเล จากใต้สู่เหนือ พื้นที่ที่เป็นภูเขา
อยู่ในภูมิภาคตะวันออกเฉียงใต้ และภาคตะวันออกเฉียงเหนือ
และระเบียงที่ดินสามารถพบในทางตะวันตกเฉียงเหนือ
ส่วนกลางและภูมิภาค ของประเทศ แผนที่การใช้ที่ดิน
ของบังคลาเทศ ( โครงการสิ่งแวดล้อมแห่งสหประชาชาติ
, 1994 ) ที่แสดงในรูปที่ 2 ( ข ) การเกษตร , การ
แกนนำเศรษฐกิจหลักของประเทศ ครอบคลุมเกือบ
ทั้งหมดที่ดินเพาะปลูกของบังคลาเทศ ประมาณ 68 % ที่ดิน
ประเทศใช้เพื่อการเกษตรของหมู่บ้าน และชุมชน .
แม่น้ำและน้ำยืนร่างครอบคลุมเกือบ 13% ของ
พื้นที่ พื้นที่ใช้สอยประมาณ 14% ถูกปกคลุมด้วยป่าชายเลนและ
ไร่ป่า เมืองครอบคลุมพื้นที่ประมาณ 5 % ของที่ดิน
และส่วนที่เหลือจะถูกใช้เพื่อวัตถุประสงค์อื่น ๆ